Η σεζόν ξεκίνησε για την ΑΕΚ με πολλά όνειρα και υψηλές βλέψεις, με τους ανθρώπους της να κάνουν λόγο για διεκδίκηση 6 τροπαίων (2 BCL, Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Σούπερ Καπ και Διηπειρωτικό), καθώς υπήρχε η βάση και η περσινή «μαγιά» από την περσινή περίοδο, στην οποία κατέκτησε έναν τίτλο (σ.σ. Κύπελλο) κι έμοιαζε ικανή να παλέψει στους τελικούς της Basket League.
Σ’ αυτό να προσθέσουμε και το γεγονός πως έγιναν αξιόλογες προσθήκες (Μορέιρα, Λοτζέσκι και Μόουζες, Μέικον από τα μέσα της σεζόν), που ανέβασαν επίπεδο το ρόστερ της Ένωσης και αναμφίβολα δημιούργησαν την πιο ποιοτική εξάδα (ή επτάδα) ξένων στην ιστορία της (βάσει ονομάτων και διακρίσεων τουλάχιστον). Μόνο που τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως περίμεναν οι «κιτρινόμαυροι», αφού έχουν χαθεί ήδη οι 4 (+1) στόχοι τους και απομένει το πρωτάθλημα, όπου καλούνται να φτάσουν μέχρι τους τελικούς.
Το sport-fm.gr αναζητά τα αίτια των αποτυχιών και καταγράφει τους λόγους για τους οποίους η Ένωση έμεινε μετεξεταστέα σε όλα τα κρίσιμα τεστ που έδωσε φέτος. Το πρώτο και κυριότερο ελαφρυντικό για τον Ηλία Παπαθεοδώρου και τους συνεργάτες του είναι η κακοδαιμονία που χτύπησε την ομάδα τους, που ταλαιπωρήθηκε -όσο καμία άλλη- από προβλήματα απουσιών καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν.
Είναι χαρακτηριστικό πως σε πολλές περιπτώσεις η ΑΕΚ δεν συμπλήρωσε ούτε... δεκάδα σε αγώνες, ενώ σε ορισμένα ματς χρειάστηκαν αλχημείες (στον «1» και στο «5» κυρίως) για να βγει το 40λεπτο. Αφήστε δε που στις προπονήσεις δεν υπήρχε ο απαιτούμενος αριθμός παικτών για να δουλευτούν εκείνα που είχε στο μυαλό του ο 45χρονος τεχνικός. Συν τοις άλλοις, επιβαρύνθηκαν ακόμα περισσότερο κάποιοι παίκτες, που αναγκάστηκαν να κουβαλήσουν μεγαλύτερο φορτίο από αυτό που πιθανότατα τους αναλογούσε και στα κρίσιμα φάνηκαν… σκασμένοι από την κόπωση.
Τραυματισμοί και κορωνοϊός σίγουρα πλήγωσαν τους «κιτρινόμαυρους», όμως υπάρχουν κι άλλες αιτίες για το ναυάγιο της ομάδας. Το αμέσως επόμενο που έρχεται στο μυαλό όλων έχει να κάνει με τον καταρτισμό του ρόστερ και τις επιλογές συγκεκριμένων παικτών που δεν απέδωσαν όπως περίμεναν άπαντες στο στρατόπεδο της Ένωσης.
Λόγου χάρη στη θέση «2», οι «κιτρινόμαυροι» έμειναν… γυμνοί για αρκετό καιρό, αφού δεν αποκτήθηκε backup του Λάνγκφορντ (μέχρι το τέλος Ιανουαρίου όταν και ήρθε ο Μέικον) μετά την αποχώρηση του Ράις, ενώ ο Λοτζέσκι ήταν αρκετά ασταθής και δεν προσέφερε τα αναμενόμενα από την περιφέρεια. Κακά τα ψέματα, το κενό του Κέντρικ Ρέι αποδείχθηκε δυσαναπλήρωτο…
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στις θέσεις των ψηλών, κυρίως διότι δεν υπήρχε η απαιτούμενη αθλητικότητα και ίσως καθυστέρησε η προσθήκη του Κίνγκσλεϊ. Εδώ προέκυψαν βέβαια και τα προβλήματα του -κομβικού για το παιχνίδι της ομάδας- Σλότερ, που έχει βοηθήσει ελάχιστα (5 ματς στο BCL και 9 στο πρωτάθλημα) λόγω των τραυματισμών που τον έχουν ταλαιπωρήσει φέτος. Όσο φιλότιμος κι αν είναι (που είναι…) ο Μαυροειδής, δεν μπορεί να ακολουθήσει νεότερους σέντερ, ενώ ο Γόντικας αποδείχθηκε λίγος -όταν χρειάστηκε- για να σταθεί στο υψηλό επίπεδο.
Φυσικά να προστεθεί ότι τα χρόνια έχουν περάσει για κάποιους και είναι ένας αμείλικτος «εχθρός», όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχθούν στο εσωτερικό της Ένωσης. Δεν είναι και πολύ εύκολο να πετύχει μια ομάδα που διαθέτει 6 παίκτες από 35 χρονών και πάνω, οι 5 εκ των οποίων με σημαντικό ρόλο.
Από ‘κει και πέρα, είναι άξιο αναφοράς πως η ΑΕΚ δεν έχει πάρει ούτε έναν αγώνα υψηλών απαιτήσεων, ούτε ένα παιχνίδι που να κρινόταν κάτι. Ούτε έναν «τελικό», όπως λέμε σε αυτές τις περιπτώσεις. Εξαιρούνται οι νίκες στα ματς πρωταθλήματος με Περιστέρι εκτός έδρας, με ΠΑΟΚ στην Πυλαία και με Ηρακλή στο ΟΑΚΑ, όπου κρίθηκαν στις λεπτομέρειες στο τέλος.
Στις αρχές Οκτωβρίου έχασε από την εξαιρετική και καλοδουλεμένη Μπούργος στον… κανονικό τελικό του Basketball Champions League της περσινής περιόδου, ενώ κατά τη διάρκεια της περιόδου έχει ηττηθεί στον προημιτελικό Κυπέλλου με το Λαύριο (με τα δικαιολογημένα παράπονα για τη διαιτησία) κι έχασε από Παναθηναϊκό και Προμηθέα στο πρωτάθλημα (αν και όλα θα κριθούν στα playoffs) και στο Σούπερ Καπ.
Όσον αφορά το τρέχον BCL, τα έχει κάνει… μαντάρα στις σημαντικές αναμετρήσεις, καθώς από τον πρώτο γύρο έχασε από Σολέ και Χάποελ Χολόν εκτός έδρας με μεγαλύτερες διαφορές από αυτές που τις νίκησε στο ΟΑΚΑ, αλλά ευτυχώς υπήρχε η αδύναμη Τσμόκι Μινσκ για να αποφύγει το κάζο. Και ακολούθησαν οι 3 συνεχόμενες -εκτός έδρας- ήττες στο Top-16 της διοργάνωσης, όλες με μεγάλες διαφορές.
Προφανώς και δεν υπήρχε η απαίτηση από την Ένωση να νικήσει, ειδικά σε Γαλλία και Ρωσία, όπου παρατάχθηκε… μισή. Παρ’ όλα αυτά, ήταν αναγκαίο να το παλέψει και να μην εμφανίσει σημάδια διάλυσης. Άλλωστε, αν η ομάδα του Παπαθεοδώρου είχε υπερασπιστεί το +9 που κέρδισε τόσο τη Στρασμπούρ, όσο και την Τουρκ Τέλεκομ στον πρώτο γύρο, τότε θα πήγαινε στο φινάλε του Top-16 (κόντρα στην αδιάφορη Νίζνι) έχοντας σημαντικές ελπίδες για την πρόκριση στο Final 8. Αντ’ αυτού, κατάφερε να αποκλειστεί πρόωρα παρουσιάζοντας κακό πρόσωπο, ιδίως στην αναμέτρηση με τους Τούρκους.
Σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό έπαιξε η κατακόρυφη πτώση στην απόδοση του Μέικον: στα 3 τελευταία ευρωπαϊκά ματς, ο Αμερικανός πέτυχε μόλις 29 πόντους συνολικά με 11/32 εντός παιδιάς (2/11 τρίποντα), 5/9 βολές και μοίρασε μόνο δύο ασίστ με 5 λάθη. Το τρομερό της υπόθεσης είναι πως όση ώρα βρισκόταν στο παρκέ ο 25χρονος γκαρντ σε αυτά τα παιχνίδια, η ΑΕΚ είχε -47 πόντους σε σχέση με τους αντιπάλους της!
Ας συνυπολογίσουμε και τις προβληματικές εμφανίσεις του Λάνγκφορντ στους 3 πρόσφατους αγώνες, με τον 37χρονο γκαρντ να γίνεται αρνητικός για την ομάδα του έχοντας μόλις 12,7 πόντους/μέσο όρο με κακές επιλογές στην επίθεση (13/33 εντός παιδιάς) και 2 λάθη/μέσο όρο.
Και στεκόμαστε ιδιαίτερα στο κομμάτι της παραγωγικότητας, αφού είναι αξιοπρόσεκτο ότι σε όσα ματς έχει ηττηθεί η Ένωση στην τρέχουσα σεζόν, δεν πέτυχε πάνω από 75 πόντους! Εξαιρούνται ο ημιτελικός του Σούπερ Καπ με τον Προμηθέα, όπου πέτυχε 88, ενώ στον προημιτελικό με το Λαύριο έφτασε μεν στους 85, αλλά με την παράταση (σ.σ. στην κανονική διάρκεια είχε 74). Σε αυτούς τους αγώνες λοιπόν φανερώθηκαν οι αδυναμίες των «κιτρινόμαυρων» και κυρίως στοίχισε η επιμονή σε έναν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού που είχε ως επίκεντρο τον Λάνγκφορντ.
Ένα ακόμα στοιχείο που χρήζει αναφοράς είναι τα δύο εσωτερικά ζητήματα που προέκυψαν στη διάρκεια της περιόδου και δημιούργησαν αναστάτωση. Αρχικά, ο Χρυσικόπουλος βρέθηκε ένα βήμα από την έξοδο και ακολούθησε ο Ρογκαβόπουλος, που έθεσε εαυτόν εκτός ομάδας έχοντας παράπονα για τον μειωμένο χρόνο συμμετοχής του και την καθυστέρηση στις πληρωμές (χωρίς να τα συσχετίζουμε πάντως).
Το θέμα είναι ότι από ‘δω και πέρα, η ΑΕΚ οφείλει να μαζέψει τα κομμάτια της, να διορθώσει τα κακώς κείμενα και να κοιτάξει την επόμενη μέρα για να αποφύγει την απόλυτη αποτυχία: μια παρουσία στους τελικούς του πρωταθλήματος (για πρώτη φορά μετά το 2005) είναι η τελευταία ευκαιρία για να γλυκάνει κάπως τους φιλάθλους της…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
