Τι ποδόσφαιρο θέλουμε; Αυτό του Νεϊμάρ ή εκείνο του Ντε Ρόσι;

Δεν θα ήταν ψέματα αν λέγαμε πως η μεταγραφική περίοδος που διανύουμε είναι μία από τις πιο... παράξενες που έχουν υπάρξει. Πολλές «μεγάλες» μετακινήσεις που πήγαν να γίνουν δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Ο Μπέϊλ στην Κίνα, ο Ντιμπάλα στην Τότεναμ, ο Νεϊμάρ στην Μπαρτσελόνα και ο Κοουτίνιο στην Άρσεναλ είναι μόνο λίγες από τις φημολογούμενες κλεισμένες μεταγραφές που όμως έμειναν απλά στην θεωρία.

Το ποδόσφαιρο βρίσκεται εν μέσω μεγάλων αλλαγών και θα πρέπει να συνηθίσουμε το συγκεκριμένο σκηνικό. Η Κίνα, το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία έχουν μπει για τα καλά στον ποδοσφαιρικό χάρτη, με τα χρήματα να παραμένουν ο μόνος λόγος για κάποιον επαγγελματία αθλητή να μετακομίσει σε μία από αυτές τις χώρες. Το παράξενο φυσικά δεν είναι πως κάποιοι επιλέγουν να πάνε στην Κίνα για να κολλήσουν τα τελευταία ένσημα αλλά η επιλογή παικτών όπως οι Καράσκο, Όσκαρ και Χουλκ που παρά το νεαρό της ηλικίας τους μεταγράφηκαν σε ομάδες της Ασίας για να γεμίσουν τον τραπεζικό τους λογαριασμό.



Σε αυτή την τόσο αμφιλεγόμενη μεταγραφική περίοδο όμως έγινε μια μεταγραφή που θύμισε το όμορφο ποδόσφαιρο. Ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι μπολιάστηκε ποδοσφαιρικά στην Ρόμα και έκανε -σχεδόν- όλα τα όνειρά του πραγματικότητα. Αγωνίσθηκε με την αγαπημένη του ομάδα σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις και το κυριότερο είναι πως έγινε και αρχηγός της. Ο Ιταλός μέσος είχε χάσει την θέση του στην βασική ενδεκάδα και είχε αποφασίσει πως είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου για μια αλλαγή. Από το μυαλό του δεν πέρασε ποτέ η Κίνα ή το Κατάρ, ούτε καν το πολύ πιο σοβαρό πρωτάθλημα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Ντε Ρόσι εξέφρασε την επιθυμία του να ζήσει από «μέσα» την εμπειρία ενός superclassico φορώντας την φανέλα της Μπόκα Τζούνιορς.



Ο Νικολάς Μπουρντίσο που έχει υπάρξει συμπαίκτης του Ντε Ρόσι και πλέον είναι τεχνικός διευθυντής στους «σενέισες» δεν έχασε χρόνο και έκανε επίσημη πρόταση στον θρύλο της Ρόμα. Εκείνος φυσικά δέχθηκε κι έτσι ολοκληρώθηκε μια από τις πιο «ρομαντικές» μεταγραφές στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Σε μια εποχή που ακόμα και οι μεγαλύτεροι ποδοσφαιριστές όπως οι Μπουφόν, Νεϊμάρ και Ιμπραϊμοβιτς απομυθοποιούνται από μόνοι τους με τις επιλογές που κάνουν, ο Ντε Ρόσι επέλεξε τον δύσκολο δρόμο. Αυτόν που του υπέδειξε η καρδιά του και όχι το, ήδη, παραφουσκωμένο πορτοφόλι του.

Πριν λίγες μέρες ο Ντι Μαρία μίλησε για την «σκλαβιά» του αθλήματος. Δεν είχε άδικο σε πολλά για τα οποία μίλησε, ο Αργεντινός επιθετικός όμως δεν υπολόγισε κάτι πολύ βασικό. Τα υπέρογκα ποσά που μπαίνουν κάθε μήνα στο λογαριασμό εκείνου αλλά και πολλών άλλων παικτών. Σε αντίθεση με τον Ντι Μαρία, ο Χουάν Μάτα έχει ιδρύσει έναν οργανισμό που προτρέπει όλους του κορυφαίους ποδοσφαιριστές να δωρίζουν το 1% του μισθού τους για καλό σκοπό.



Θα συμφωνήσουμε πως όπως στην ζωή, έτσι και στο ποδόσφαιρο υπάρχουν και οι δύο πλευρές. Σαν φίλαθλοι όμως πρέπει να επιλέξουμε ποιόν θα ακολουθήσουμε. Φυσικά, δεν συγκρίνω το ταλέντο και την ποδοσφαιρική ευφυΐα του Νεϊμάρ με αυτή του Ντε Ρόσι. Μιλάω για κάτι πολύ πιο απλό. Για σεβασμό.

Οι εντυπωσιακές κωλοτούμπες του Νεϊμάρ κάθε φορά που τον ακουμπάει κάποιος, η επιλογή του Καράσκο στα 24 του χρόνια να μετακομίσει στην Κίνα και η συνεχής αναζήτηση του Ιμπραϊμοβιτς για μια ομάδα που θα του ενισχύει την τσέπη και τον... εγωισμό του είναι κινήσεις που μόνο σεβασμό δεν δείχνουν στο φίλαθλο κοινό. Μην ξεχνάμε πως οι οπαδοί είναι το λάδι πολλών οκτανίων στην μηχανή που λέγεται ποδόσφαιρο. Χωρίς τους οπαδούς, το ποδόσφαιρο θα ήταν ακόμα ένα άθλημα.



Βέβαια, δεν μπορείς να επιβάλεις στον οποιοδήποτε παίκτη σε ποια ομάδα θα πάει. Οι εποχές που οι ποδοσφαιριστές ήταν έρμαια των ομάδων έχουν περάσει -ευτυχώς- ανεπιστρεπτί κι από τότε χρόνο με τον χρόνο οι σύλλογοι ξοδεύουν όλο και περισσότερα χρήματα. Αν βάλουμε στην εξίσωση και τους μάνατζερς τότε η κατάσταση ξεφεύγει εντελώς.

Λύσεις υπάρχουν, αν υπάρχει η θέληση. Δεν αρκεί να το θέλουν όμως εγώ κι εσύ αλλά οι μεγάλες ομοσπονδίες. Περιορισμοί στις μεταγραφές και τους δανεισμούς και όρια στα μπάτζετ των ομάδων είναι μόνο κάποιες πρόχειρες λύσεις για την ευημερία του αθλήματος. Όπως φαίνεται ο Financial Fair Play έχει μετατραπεί σε έναν αστείο κανονισμό με τις ομάδες να συνεχίζουν να κάνουν πάρτι στις μεταγραφικές περιόδους και τις ποινές να είναι ελάχιστες.

Ας αποφασίσουμε λοιπόν ποιο ποδόσφαιρο θέλουμε. Εκείνο με τις μεταγραφές των 200 εκατομμυρίων, των υπέρογκων μισών και της ικανοποίησης του φθηνού εγωισμού κακομαθημένων πιτσιρικάδων ή αυτό που μας προσφέρει η καρδιά και η ψυχή;

Επιμέλεια: Θάνος Κονταξής