ΘΕΜΑ: Αυτό που έκανε η Μπαρτσελόνα είναι... κάτι παραπάνω από θαύμα

Στο facebook του 2050, κάποιος που είδε αυτό που έκανε χθες το βράδυ στο «Νόου Καμπ» η Μπαρτσελόνα κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν θα έχει κάθε μα κάθε δικαίωμα να γράψει... «Έχω δει την ανατροπή της Μπάρτσα με την Παρί. Θα σέβεστε».

Αυτό που έγινε στη Βαρκελώνη είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό ποδοσφαιρικό θαύμα. Είναι η ίδια η ιστορία.

Γράφει ο Γιώργος Σπανομανώλης

«Hasta la victoria siempre» είχε πει ο Τσε Γκεβάρα. Πιο απλά, «ως τη νίκη σύντροφοι», και ο Κάρλος Πουέμπλας του απαντά στο τραγούδι «Πυξίδα μέσα στο χρόνο»... «Εις τους αιώνες, συνταγματάρχη».

Αυτό, θα μπορούσε να είναι η τελευταία ατάκα του Λουίς Ενρίκε στα αποδυτήρια του «Νόου Καμπ» πριν βγουν οι παίκτες της ομάδας του για να κυνηγήσουν το άπιαστο όνειρο. «Ως τη νίκη σύντροφοι»... Και στο μυαλό μας, η απάντηση του Μέσι, του Νέιμαρ, του Σουάρες, του Μπουσκέτς θα ήταν... «Εις τους αιώνες, συνταγματάρχη».

Χθες το βράδυ πιστέψαμε στα θαύματα. Πιστέψαμε στο αδύνατο, στο ακατόρθωτο, στο ανεπανάληπτο. Ζήσαμε μια ποδοσφαιρική ιστορία την οποία θα καθόμαστε αύριο και θα λέμε στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας. Και θα ξεκινάει κάπως έτσι... «Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη. Ήταν κάποτε ο Μέσι, ο Νέιμαρ και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα».

Έτσι θα ξεκινάει το παραμύθι της απόλυτης ποδοσφαιρικής βραδιάς. Αλλά όλοι όσοι το ζήσαμε, θα ξέρουμε ότι το παραμύθι αυτό που είχε δράκο μόνο για τον Ουνάι Έμερι, ήταν πέρα για πέρα αληθινό. Δεν ήταν τυχαίο. Ήταν κάτι που μπορούσε να κάνει μόνο αυτή η ομάδα. Μόνο η Μπάρτσα, σε ολάκερο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Γιατί; Γιατί μπορεί...

Άλλο τα μαθηματικά, άλλο η ψυχή



Την Μπαρτσελόνα δεν θα την ξεγράφεις. ΤΗΝ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ. Μπορούν στην UEFA να πάρουν ένα τετράδιο και να το γράψουν χίλιες φορές για να μην κάνουν ποτέ ξανά το ίδιο λάθος.

Μετά το ματς του Παρισιού και το 4-0 οι κονδυλοφόροι και οι στατιστικολόγοι, έγραφαν ότι δεν υπήρχε καμία μα καμία ελπίδα. Αλλά η μπάλα δεν είναι μαθηματικά. Είναι πάθος και ψυχή.

Και η Μπαρτελόνα χθες από το πρώτο λεπτό είχε ψυχή, είχε πάθος και ήξερε ότι μπορεί να κάνει το θαύμα. Το έβλεπες στα μάτια του Νεϊμάρ κάθε φορά που του έκανε κοντινό η κάμερα και το πίστευες.

Ξέραμε όλοι, ότι κανείς δεν έχει ανατρέψει ποτέ ένα 4-0. Αλλά η Μπαρτσελόνα έχει το «know how». Είναι τυχαίο πως στα δύο ματς πριν το παιχνίδι με την Παρί, είχε μία εξάρα και μία πεντάρα; Μάλλον όχι. Όλο το πλάνο του Ενρίκε το τελευταίο διάστημα, κινούνταν με σκοπό την ανατροπή.

Και μιας και μιλάμε για ψυχή. Η κούρσα του Μασεράνο πάνω στον Ντι Μαρία στο 85’ για να μην κάνει το 3-2 δεν μπορεί να αναλυθεί από κανέναν μαθηματικό τύπο. Είναι ποδόσφαιρο my friend.

Ο Λουίς Ενρίκε είχε δει το... όνειρο



Για να γίνει ένα τέτοιο θαύμα πρέπει να το πιστέψεις. Και ο Λουίς Ενρίκε το πίστεψε. Από την πρώτη κιόλας στιγμή. Στην συνέντευξη Τύπου είχε πει ότι «κάποια στιγμή μέσα στο παιχνίδι, θα είμαστε κοντά στην πρόκριση». Έτσι έγινε στο 3-0. Η Μπαρτσελόνα ήταν με τα μπούνια μέσα στην πρόκριση.

Και ακόμα και όταν στράβωσε η δουλειά με το γκολ του Καβάνι, ο Λουίς Ενρίκε είχε την πίστη για την ανατροπή. Άλλωστε την προηγούμενη μέρα είχε δηλώσει πως «μπορούμε να βάλουμε ακόμα και έξι γκολ». Προφήτης; Όχι... Απλά, ήξερε τις δυνάμεις της ομάδας του, κάτι που μάλλον δεν γνώρισε καλά ο Ουνάι Έμερι. Η διαφορά τους ήταν ότι ο ένας λειτούργησε ως winner και ο άλλος ως looser.

Ο Ενρίκε το πίστευε και αυτό το πέρασε και στους παίκτες. Το πιο σημαντικό για να γίνει ένα θαύμα είναι η πίστη και ο Ισπανός έκανε τους παίκτες του να το πιστέψουν.

Αυτή η ομάδα δεν είναι μόνο ο Μέσι



Ο Μέσι είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας και το ξέρουν όλοι. Το ξέρουν οι συμπαίκτες του, ο προπονητής του, ο κόσμος. Αλλά χθες το βράδυ στο «Νόου Καμπ» η Μπαρτσελόνα έκανε το θαύμα γιατί εκτός από τον Μέσι είχε και άλλους στρατιώτες δίπλα στον στρατηγό.

Η παρουσία του Νεϊμάρ είναι συγκλονιστική. Ο Βραζιλιάνος ήταν ο μόνος που το πάλεψε στο Παρίσι και ήταν αυτός που το πίστευε πιο πολύ από τον καθένα. Φαινόταν σε κάθε κίνηση του. Το γκολ-φάουλ που βάζει, σου δίνει την εντύπωση, ότι ξέρει 100% ότι θέλει να κάνει αυτό το πράγμα. Και το κάνει.

Από εκεί και πέρα, είχε έναν συγκλονιστικό Πικέ, έναν «σκύλο» Μασεράνο και έναν Ινιέστα που όσο αγωνίστηκε, έδειξε ότι αυτός είναι η παλιά και η νέα Μπάρτσα μαζί. Έτρεχε, έκοβε, πάλευε λες και ήθελε κάτι να αποδείξει.

Η Μπαρτσελόνα πέθανε, ζήτω η Μπαρτσελόνα



Είναι δεδομένο ότι μιλάμε για τέλος εποχής. Η Μπαρτσελόνα του «τίκι-τάκα» δεν υπάρχει πια. Τελείωσε και όλοι το ξέρουν αυτό. Εκείνη η Μπαρτσελόνα δεν θα έχανε ποτέ με 4-0 στο Παρίσι. Θα ήταν αδιανόητο.

Όμως χθες στη Βαρκελώνη, είδαμε μια Μπαρτσελόνα καινούργια. Μια Μπαρτσελόνα με την ίδια μαγιά, αλλά με άλλα συστατικά. Και δεν ήταν άσχημη.

Η νέα Μπαρτσελόνα, παλεύει, μάχεται και ας μην είναι τέλεια και στο τέλος καταφέρνει και γράφει ιστορία. Ίσως αυτό να είναι πιο σημαντικό, από την υπερτέλεια ομάδα των προηγούμενων ετών.

Και κάτι για φινάλε... Ακόμα και γνωρίζοντας ότι μιλάμε για τέλος εποχής μετά την ανακοίνωση του Λουίς Ενρίκε να αποχωρήσει στο τέλος, έδειξε ότι δεν επηρεάζεται από τίποτα. Είναι υπεράνω προσώπων. Είναι... Mes que un club!