Τα κέρδη και το «καμπανάκι»

Ετσι όπως εξελίχθηκε η αναμέτρηση, ο ΠΑΟΚ μπορεί να λέει ότι αποχαιρετά τις άδειες εξέδρες της Τούμπας με ένα γκολ λυτρωτικό όσο και σημαντικό.

Από την όμορφη σέντρα του Λίνο και την κεφαλιά του Βούκιτς η ομάδα του Στέφενς κατάφερε να πάρει μια σημαντική νίκη, την ώρα, μάλιστα, που η Αλκμααρ περνούσε με «διπλό» από το Ισραήλ.

Περα, όμως, από το προφανές αυτό κέρδος αυτό το ματς, η εικόνα του κυρίως, πρέπει να λειτουργήσει και ως «καμπανάκι» για τους «ασπρόμαυρους».

Οι παίκτες του Στέφενς οφείλουν να καταλάβουν ότι σε παιχνίδια που έχουν τόσο καθαρά την υπεροχή -όπως στο πρώτο ημίχρονο- πρέπει να μη φεύγουν με άδεια τα χέρια τους.

Η Σαχτιόρ φάνηκε μια πολύ μέτρια ομάδα, από την εικόνα της οποίας απορείς πώς κατάφερε να απειλήσει τη Σέλτικ με αποκλεισμό από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Προηγήθηκε με ένα πέναλτι που δεν υπήρξε -αν και ως φάση μπερδεύει εύκολα τον διαιτητή- και το έκανε σε χρονικό σημείο ικανό να «παραλύσει» τα πόδια του φαβορί και εν προκειμένω του ΠΑΟΚ.

Άλλο ένα κέρδος, λοιπόν, είναι αυτό: η ανατροπή χαρίζει τόνωση της αυτοπεποίθησης και κουράγιο εν όψει της συνέχειας.

Ατομικα, κάποιος βέβαια μπορεί να σταθεί στις εύστοχες κινήσεις του Στέφενς από τον πάγκο: ο Λίνο με τον Βούκιτς συνεργάζονται στο γκολ της νίκης και ο Σαλπιγγίδης «απασχόλησε» από την ώρα που μπήκε αρκετά την άμυνα της ομάδας από το Καζακστάν.

Ο Κλάους, ο οποίος πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης με μια κίνηση-σήμα κατατεθέν ενός οπορτουνιστή επιθετικού, ήταν εκτός ματς στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα κυρίως επειδή η μπάλα δεν έφτανε σωστά στον χώρο ευθύνης του.

Επίσης, είναι πολυτέλεια για τον ΠΑΟΚ να έχει τον Στοχ «εκτός ματς». Εδώ στην Ελλάδα μπορεί αυτό να μη φαίνεται, διότι ο Σλοβάκος μπορεί με μια του ενέργεια ακόμα και να «καθαρίσει» ένα παιχνίδι, στην Ευρώπη, όμως, ακόμα και απέναντι σε αντιπάλους χαμηλής δυναμικότητας όπως χθες το πράγμα είναι διαφορετικό.

Φυσικά, και ακόμα είναι νωρίς στη χρονιά. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να περιμένει πολλά περισσότερα από τους παίκτες που έπαιξαν χθες -και όχι μόνο- καθώς οι περισσότεροι δεν έχουν βρει ακόμα αγωνιστικό ρυθμό.

Ολοκληρώνοντας την κουβέντα περί των ατομικών επιδόσεων μια λέξη για τον Κίτσιου: όσο περνούν τα ματς τόσο περισσότερο ο νεαρός μου θυμίζει έναν άλλο νεαρό που είχε πάει πριν από 20 χρόνια από την Καβάλα στον ΠΑΟΚ κι έπαιζε δεξί μπακ.

Τον Ζαγοράκη! Οσο για το μέλλον του ΠΑΟΚ στον όμιλό του, το «κλειδί» είναι η γεμάτη πλέον Τούμπα. Με δύο νίκες στη Θεσσαλονίκη, οι «ασπρόμαυροι» ψάχνουν έναν ακόμα βαθμό για να «δέσουν» την πρόκριση στους «32».