Τα αθλητικά ζευγάρια που αγαπήσαμε…

Συνήθως την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου τα αφιερώματα που γίνονται, αφορούν ερωτευμένα ζευγάρια, θυελλώδεις σχέσεις, παθιασμένους συντρόφους. Εδώ δεν θα διαβάσετε ούτε προτάσεις για… αγαπησιάρικα δώρα, ούτε για ρομαντικές ταινίες, ούτε για ιδανικά ραντεβού.

Στην ιστορία του ελληνικού ομαδικού αθλητισμού, είχαμε αμέτρητα «ζευγάρια» που λατρεύτηκαν από τους οπαδούς των συλλόγων που αγωνίστηκαν, αλλά παράλληλα είχαν θαυμαστές και στις τάξεις των φιλάθλων άλλων ομάδων.

Δεν αναφερόμαστε σε αγαπημένους συμπαίκτες, ούτε απαραίτητα στους καλύτερους των καλύτερων, αλλά σε αυτούς που αποτελέσαν… ιδανικό ταίρι ο ένας με τον άλλον, που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στις ομάδες που συνυπήρξαν. Μπορεί να μην ήταν ούτε φίλοι μεταξύ τους, να μην έκαναν παρέα, ίσως να μην υπήρχε ούτε καν συμπάθεια ανάμεσά τους, αλλά στη συνείδηση του κόσμου, ήταν δίδυμο και μάλιστα αχτύπητο!

Ουσιαστικά η επιλογή έγινε με έναν ξεχωριστό τρόπο, με ένα παιχνίδι. Το παιχνίδι των λέξεων. Ίσως από αυτή τη μίξη παλαιών και νεότερων διδύμων να έχουν αδικηθεί μερικά που δεν συμπεριλήφθηκαν σε αυτό το θέμα, αλλά τα κριτήρια ήταν καθαρά θέμα… πρώτης ατάκας που μας ήρθε στο νου.

Το «παιχνίδι των λέξεων» είναι αυτό που σου δίνει μία λέξη και αμέσως απαντάς με μία άλλη, όπως για παράδειγμα όταν ακούς Ρωμαίος, αυτομάτως λες Ιουλιέτα, όταν ακούς Μπόλεκ, αποκρίνεσαι Λόλεκ, στην αναφορά του ονόματος του Στόκτον, φωνάζεις Μαλόουν…

ΓΚΑΛΗΣ – ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ

Το απόλυτο δίδυμο. Ο ορισμός. Δεν γίνεται να δημιουργηθεί αφιέρωμα τέτοιου τύπου και να μην είναι μέσα, όχι μόνο σε ελληνικά ΜΜΕ, αλλά διεθνώς. Η αξία τους και οι επιτυχίες τους στην κοινή τους πορεία, τόσο με τον Άρη όσο και με την Εθνική, είναι γνωστές. Ποτέ άλλοτε δύο παίκτες δεν έχουν… σηκώσει τόσο ψηλά ένα άθλημα και δεν έχουν προσελκύσει τόσους καινούργιους φίλους. Και μόνο το γεγονός ότι τα βράδια της Πέμπτης, ερήμωναν οι δρόμοι και όλοι παρακολουθούσαν τους ευρωπαϊκούς αγώνες των «κίτρινων», μιλάει από μόνο του.

ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ – ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ

Το μοναδικό ζευγάρι που απαρτίζεται από προπονητή μαζί με παίκτη και αυτό από μόνο του κάτι σημαίνει. Στην συνύπαρξή τους στον Παναθηναϊκό μεγαλούργησαν, κέρδισαν πολλούς τίτλους και άπαντες θεωρούν ότι πρόκειται για ένα από τα καλύτερα «κουμπώματα» παίκτη – προπονητή στην ιστορία.

ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ – ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα δίδυμα όλων των εποχών. Αν τη δεκαετία του 80’ κάποιος πρόφερε το όνομα του ενός, αποκλείεται να μην σκεφτόταν έστω μηχανικά το όνομα του έτερου. Τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, μα τόσο ταιριαστοί μέσα στο γήπεδο. Αμέτρητες φορές η συνεργασία τους προκάλεσε παραλήρημα στους φίλους του Ολυμπιακού.

ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ – ΤΣΙΑΡΤΑΣ

Είχες την αίσθηση ότι μέσα στο γήπεδο βρίσκονταν με… κλειστά μάτια! Οι συνεργασίες τους ξεσήκωναν τα πλήθη, αγαπήθηκαν όσο λίγοι και αποτέλεσαν ένα σημαντικό λόγο για να κάτσει κάποιος να παρακολουθήσει τους αγώνες της ΑΕΚ, ακόμα κι αν δεν υποστήριζαν την «Ένωση». Ακόμα και τώρα πολύς κόσμος «χαζεύει» στο διαδίκτυο τις μεγάλες τους κοινές στιγμές!

ΚΟΥΔΑΣ – ΣΑΡΑΦΗΣ

Ο «Μεγαλέξανδρος» του ποδοσφαίρου μας, έγινε είδωλο στην Τούμπα αλλά είχε μεγάλους θαυμαστές από τους οπαδούς και άλλων συλλόγων. Συνέπεσε στην εποχή που ο ΠΑΟΚ είχε στις τάξεις του μια εκπληκτική φουρνιά παικτών, όμως με αυτόν που ταίριαζε περισσότερο και έκανε… παπάδες στο χορτάρι, ήταν ο Σταύρος Σαράφης.

ΜΗΤΣΙΜΠΟΝΑΣ – ΚΑΡΑΠΙΑΛΗΣ

Το απόλυτο «θαύμα» της κατάκτησης του πρωταθλήματος από τη Λάρισα, έχει την σφραγίδα πολλών παικτών και φυσικά του Γκμοχ. Όμως αν ρωτήσεις τους οπαδούς της ομάδας, να σου αναφέρουν μόνο ένα όνομα από την ομάδα του 1988, αυτό θα ήταν του Γιώργου Μητσιμπόνα που ξεχώριζε για το πάθος του και σίγουρα η παρουσία του, δεν θα ξεχαστεί ποτέ στη Θεσσαλική πόλη. Δίπλα του, ο βιρτουόζος Βασίλης Καραπιάλης, που με την τεχνική του μάγευε τους αντιπάλους και τα πλήθη…

ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΗΣ – ΚΩΦΙΔΗΣ

Θα μπορούσε να είναι δίδυμο από… μόνος του ο Βασίλης Χατζηπαναγής. Το δεξί του πόδι με το αριστερό για παράδειγμα. Δεν χρειαζόταν καν συμπαίκτης για να συνδυαστεί, το έπραττε είτε μόνος του είτε με τη βοήθεια των αντιπάλων! Όπου αγωνιζόταν, τα γήπεδα γέμιζαν από φιλάθλους όλων των ομάδων, μόνο και μόνο για να θαυμάσουν τον «Βάσια». Λίγο πιο πίσω έπαιζε, ένας άλλος… μαλλιάς, ο Σάββας Κωφίδης, που ήταν «πολυεργαλείο». Τέτοιο ζευγάρι δεν ξαναείδαν οι φίλοι του Ηρακλή.

ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ – ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ

Από τη στιγμή που έσμιξαν το 2011 στον Ολυμπιακό, απογείωσαν το σύλλογο, καθώς έχουν συνεισφέρει τα μέγιστα στην κατάκτηση δύο ευρωπαϊκών. Η μετακίνηση του Σπανούλη στο λιμάνι και ο επαναπατρισμός του Πρίντεζη, επανατοποθέτησαν το κλαμπ στη λίστα των υπερδυνάμεων του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

ΔΟΜΑΖΟΣ – ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ

Ο ένας έκοβε, ο άλλος έραβε. Ο ψηλός και ο κοντός ταίριαξαν τόσο, αν και διαφορετικοί σαν παίκτες που η συνεργασία τους άφησε εποχή και στο πικ τους οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

ΓΚΙΟΥΡΔΑΣ - ΣΑΜΑΡΑΣ

Μοναδική περίπτωση διδύμου που το έχουμε συνδυάσει στο μυαλό μας ως… Διόσκουροι, αλλά όχι από την κοινή τους πορεία σε σύλλογο, αλλά από την Εθνική ομάδα! Αν και Εβρίτες και οι δύο συναντήθηκαν μόνο στα στερνά αθλητικά τους χρόνια στον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, όμως αυτό έχει μικρή σημασία. Τις φορές που αγωνίστηκαν με το εθνόσημο στο στήθος έπαιξαν βόλεϊ παγκοσμίου επιπέδου, γέμιζαν γήπεδα (πρωτόγνωρο για το άθλημα) και πρόσφεραν πολλές επιτυχίες!

ΠΡΕΛΕΒΙΤΣ – ΚΟΡΦΑΣ

Είχαν να αντιμετωπίσουν ένα… μεγαθήριο κι όμως κατόρθωσαν να γράψουν ιστορία. Το πάθος και το… βρωμόχερο του Πρέλεβιτς, μαζί με την ψυχραιμία και τη σιγουριά του Κόρφα, έκαναν αυτό το δίδυμο κοντών της ομάδας του ΠΑΟΚ να μείνει αξέχαστο . Στάθηκαν επάξια απέναντι στο Γκάλης – Γιαννάκης και οι μεταξύ τους αναμετρήσεις έχουν χαραχτεί στη μνήμη όλων και όχι μόνο στους φίλους του ΠΑΟΚ και του Άρη.

ΕΣΤΟΓΙΑΝΟΦ – ΡΕΚΟΜΠΑ

Τι κι αν δεν πήρε κανένα τίτλο ο Πανιώνιος τη χρονιά που φόρεσαν τη φανέλα του οι Ρεκόμπα και Εστογιανόφ; Το πέρασμά τους από τους «κυανέρυθρους» αποτελεί σημείο αναφοράς. Οι μαγικές στιγμές που είδαμε από αυτούς είναι ανεπανάληπτες. Και μόνο η παρουσία του ενός από τους δύο θα ήταν «χρυσή» μεταγραφή για το σύλλογο, με βάση το όνομα τους, πόσο μάλλον που αυτοί οι δύο πασίγνωστοι… καλλιτέχνες της μπάλας ένωσαν τις δυνάμεις τους!

ΚΑΚΙΟΥΖΗΣ – ΧΑΤΖΗΣ

Οι δύο τους κατόρθωσαν να σπάσουν το… δίπολο των αιωνίων και να προσφέρουν τίτλους στην ΑΕΚ και συνάμα ένα Ευρωπαϊκό (Σαπόρτα). Παράλληλα απογείωσαν και τις προσωπικές τους καριέρες, έγιναν διεθνείς και κατάφεραν να ξανακάνουν τον κόσμο της ομάδας να αγαπήσει το τμήμα μπάσκετ.

ΚΑΖΑΖΗΣ – ΤΕΝΤΖΕΡΗΣ

Αποτέλεσαν δίδυμο – φωτιά με τον Καζάζη που ήταν πιο εγκεφαλικός παίκτης και τον Τεντζέρη πιο δυναμικό το «τριφύλλι» κατέκτησε πολλούς τίτλους τη δεκαετία του 80’. Η κοινή τους παρουσία, μαζί με άλλους χαρισματικούς παίκτες εκείνης της εποχής, χάρισε στο άθλημα του βόλεϊ επικές μονομαχίες με τον «αιώνιο» αντίπαλο.

ΝΙΟΠΛΙΑΣ – ΜΑΧΛΑΣ

Ο βραχύσωμος μέσος υπήρξε εμβληματική μορφή του ΟΦΗ. Συνδέθηκε όσο κανείς άλλος με τον κρητικό σύλλογο, έκανε τα πάντα μέσα στο γήπεδο και ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα παιδιά του Γκέραρντ, αλλά και του κοινού. Τις χρονιές που είχε συμπαίκτη τον Μαχλά, το θέαμα που πρόσφερε η ομάδα ήταν τέτοιο, που η ομάδα έγινε συμπαθής στις τάξεις όλων των φιλάθλων.

ΜΟΥΣΤΑΚΙΔΗΣ – ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ

Όταν ένας από τους κορυφαίους πασαδόρους όλων των εποχών συναντά έναν από τους πιο ευφυείς βολεϊμπολίστες όλων των εποχών, τότε το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι αξιομνημόνευτο. Εκτός από τους τίτλους που πανηγύρισαν μαζί, αυτό που πρόσφεραν ήταν κάτι παραπάνω, καθώς έφεραν νέους φίλους στο άθλημα!

ΚΟΥΗΣ – ΦΟΙΡΟΣ

Ίσως το μοναδικό ποδοσφαιρικό δίδυμο που κανείς από τους δύο δεν ήταν επιτελικός παίκτης. Ο Ντίνος Κούης υπήρξε εμβληματική μορφή του Άρη και πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της ομάδας, αν και αγωνιζόταν ως αμυντικός μέσος. Από την άλλη ο Γιώργος Φοιρός, παρά το γεγονός ότι ήταν αμυντικός, αγαπήθηκε από το δύσκολο κοινό των «κίτρινων».

ΒΡΥΖΑΣ – ΜΑΡΤΣΕΛΟ

Στα πρώτα χρόνια της Ξάνθης στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής, η ομάδα έπαιζε θελκτικό ποδόσφαιρο και σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η κοινή παρουσία των δύο επιθετικών της. Βρύζας και Μαρτσέλο «κεντούσαν» στο χορτάρι και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το 1996 αμφότεροι πήραν μεταγραφή σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, αντίστοιχα.

ΙΝΓΚΡΑΜ – ΚΑΚΙΟΥΣΗΣ

Ξένος παίκτης, δεν αγαπήθηκε περισσότερο από τους οπαδούς του Ηρακλή. Ο Ντέιβιντ Ίγκραμ ήταν μια… καλαθομηχανή, σκόραρε με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους και ήταν το αντίπαλο δέος του Νίκου Γκάλη στη μάχη του πρώτου σκόρερ της σεζόν. Πλάι του ο Λευτέρης Κακιούσης, καθοδηγούσε μαεστρικά την ομάδα και μαζί τους ο «Γηραιός» έζησε τα πιο ένδοξα χρόνια του.

ΝΤΟΥΜΙΤΡΕΣΚΟΥ – ΜΥΛΩΝΑ

Στον ομαδικό αθλητισμό των γυναικών, είναι ίσως το δίδυμο που λατρεύτηκε περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι τα χρόνια που αγωνίστηκαν μαζί, κέρδισαν πολλούς τίτλους, αλλά κυρίως ότι δέθηκαν όσο ελάχιστες με τον κόσμο της ομάδας και αποτέλεσαν… πηγή έμπνευσης για αρκετά συνθήματα.

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ – ΓΙΩΤΑ

Αυτό είναι το πιο… φρέσκο ζευγάρι αυτής της λίστας. Συνθέτουν ένα δίδυμο που εγγυάται την επιτυχία, μιας και βάση αποτελεσμάτων, από τότε που η Γιώτα συνάντησε την Χριστοδούλου, η ομάδα βόλεϊ γυναικών του Ολυμπιακού, δεν έχει χάσει ούτε έναν εγχώριο τίτλο!

ΚΟΡΩΝΙΟΣ – ΚΑΣΟΥΡΙΔΗΣ

Ακόμα και στα όσκαρ, βραβεύονται οι πρώτοι ρόλοι αλλά και οι δεύτεροι. Απόλυτος πρωταγωνιστής της χρυσής εποχής του μπασκετικού Περιστερίου ο Άγγελος Κορωνιός. Παίκτης που είχε μόνο συμπάθειες και πολλές αρετές. Συνοδοιπόρος του για πολλά χρόνια ο δυναμικός Νίκος Κασουρίδης με το καλό σουτ και τη… σκυλίσια του άμυνα! Αμφότεροι είναι γέννημα θρέμμα του Περιστερίου.

ΜΠΡΟΥΣΤΕΡ – ΑΦΑΣ

Η επιτομή του Βρετανού φορ, ο Γκρεγκ Μπρούστερ ήρθε στον Ιωνικό και έκανε την ομάδα της Νίκαιας πιο ελκυστική. Παρέα με το Σύριο, Μοχάμεντ Αφάς το 2000 οδήγησε το σύλλογο στη μεγαλύτερη επιτυχία της ιστορίας του, στον τελικό του Κυπέλλου και κέρδισαν τη συμμετοχή στο Κύπελλο UEFA. Οι Ιωνικοί δικαίως λάτρεψαν τον Σκωτσέζο όσο ελάχιστους.