Μια αντίπαλο… στα μέτρα του θα βρει μπροστά του ο Ολυμπιακός στον τελικό του Challenge Cup.
Η Μακάμπι Τελ Αβίβ προκρίθηκε στον τελικό της ευρωπαϊκής διοργάνωσης για πρώτη φορά στην ιστορία της και θα αντιμετωπίσει τους «ερυθρόλευκους» σε διπλά ματς που θα γίνουν 8 και 15 Μαρτίου, το πρώτο στο Ισραήλ και η ρεβάνς στην Ελλάδα.
Η Μακάμπι αποτελεί την μεγαλύτερη ομάδα του Ισραήλ με 13 πρωταθλήματα και οκτώ Κύπελλα, ενώ μετράει έξι νταμπλ. Έδρα της έχει το Hadar Yosef Hall στο Τελ Αβίβ, γήπεδο 1400 θέσεων και είναι κάτοχος του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου στη χώρα.
Η πορεία της ως τον τελικό, που περιλαμβάνει ΠΑΟΚ
Από τα προκριματικά του Challenge Cup ξεκίνησε η φετινή πορεία της ισραηλινής ομάδας. Πρώτη της αντίπαλος ήταν η Φεριζάι, απέναντι στην οποία επικράτησε 3-0 εντός και εκτός έδρας.
Συνέχισε με άνετες, επίσης, νίκες απέναντι στην ουγγρική Βεγκιέζ, με 3-1, ενώ στη συνέχεια βρήκε απέναντι της τον ΠΑΟΚ. Στο πρώτο ματς στο Τελ Αβίβ, οι Θεσσαλονικείς έβαλαν δύσκολα στους Ισραηλινούς, κατακτώντας το πρώτο σετ με 27-25. Η Μακάμπι πήρε εύκολα τα δύο επόμενα (25-22, 25-17) και στη συνέχεια έγινε… σφαγή, με νικητές τους γηπεδούχους με 32-30.
Μεγάλη μάχη έγινε και στο δεύτερο ματς στη Θεσσαλονίκη. Η Μακάμπι πήρε τα ηνία του σκορ και προηγήθηκε 1-0 και 2-1 (15-25, 21-25) με τον ΠΑΟΚ να ισοφαρίζει σε 2-2 (25-21, 26-24). Η πρόκριση είχε ήδη κριθεί, με τον Μακάμπι να παίρνει και το ματς επικρατώντας 15-13 στο τάι μπρέικ.
Επόμενος αντίπαλος ήταν η Ομόνοια, απέναντι στην οποία επικράτησε 3-0 στο Ισραήλ σε ένα ματς που σημαδεύτηκε από επεισόδια και 3-1 στην Κύπρο, ενώ στα ημιτελικά αντιμετώπισε την πορτογαλική Μπαστάρντο, απέναντι στην οποία γνώρισε την πρώτη της ήττα. Συγκεκριμένα, επικράτησαν 3-1 στο πρώτο ματς και ηττήθηκαν στο τάι μπρέικ στο δεύτερο.
Η ιστορία της
Η Μακάμπι Ιδρύθηκε το 1972, το 1976 κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα, ενώ το 1982 ήρθε ο δεύτερος τίτλος. Τη σεζόν 1984-85 η ομάδα υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία και επέστρεψε αμέσως, όμως έγινε.. ασανσέρ. Έμεινε έναν χρόνο στην πρώτη κατηγορία, υποβιβάστηκε ξανά και… επέστρεψε μετά από έναν χρόνο απουσίας.
Η δεκαετία του 90’ ήταν «χρυσή» για τη Μακάμπι, καθώς πανηγύρισε πέντε τίτλους. Έκανε το back to back το 1990 και το 1991, ενώ το 1993, το 1998 κατέκτησε δύο Κύπελλα. Το 1997 είχε πανηγυρίσει την κατάκτηση του πέμπτου της πρωταθλήματος.
Αλλαγή στη διοικητική ηγεσία της ομάδας και με προπονητή το πρώην αστέρι της, Ζοχάρ Μπαρ Νετζέρ, η Μακάμπι έφτασε σε νέες επιτυχίες και έβαλε τις βάσεις για να γίνει ασυναγώνιστη. Συγκεκριμένα, ήταν στην κορυφή από το 2007 έως το 2011, χρονιές κατά τις οποίες πανηγύρισε και πέντε από τα έξι νταμπλ που έχει κατακτήσει ως τώρα.
Το 2015 ήρθε νέα αλλαγή στη διοικητική ηγεσία της ομάδας, με το μπάτζετ να μειώνεται αισθητά. Το 2016 κατέκτησε τον τίτλο και ήταν φιναλίστ στο Κύπελλο, ενώ την επόμενη χρονιά ήταν φιναλίστ και στις δύο διοργανώσεις. Οι επιτυχίες συνεχίστηκαν το 2021, με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ πέρυσι είχε μια εντυπωσιακή χρονιά, στην οποία κατέκτησε το νταμπλ αήττητη.
Πρωταθλήματα (13): 1975/1976, 1981/1982, 1989/1990, 1990/1991, 1996/1997, 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010, 2010/2011, 2011/2012, 2016/2017 2020/2021, 2021/2022
Κύπελλα(8): 1992/1993, 1997/1998, 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010, 2010/2011, 2011/2012, 2020/2021
Η ευρωπαϊκή της παρουσία
Κάθε άλλο παρά… τρόμο προκαλεί η ευρωπαϊκή της παρουσία ως τώρα. Τη σεζόν 2008/2009 συμμετείχε στο Challenge Cup και προκρίθηκε στον δεύτερο γύρο μετά την απόσυρση της Μπρατισλάβα. Στη συνέχεια αποκλείστηκε μετά από δύο ήττες από την ιταλική Τρεβίζο.
Στον δεύτερο γύρο ολοκληρώθηκε η ευρωπαϊκή της παρουσία και την επόμενη σεζόν, ενώ το 2010/2011 συμμετείχε στο CEV Cup, από το οποίο αποκλείστηκε με το «καλημέρα». Συνέχισε την ευρωπαϊκή της περιπέτεια στο Challenge Cup, φτάνοντας ως τους «16».
Το 2011/2012 αποκλείστηκε από τον πρώτο γύρο του CEV Cup από τη Λαμία και έφτασε ως τα προημιτελικά του Challenge Cup. Αντίστοιχα, και το 2016-2017 έφτασε ως τις οκτώ καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης.
Το ρόστερ
1.Εmmanuel Iglesias Pastrana Arturo (Πουέρτο – Ρίκο / 27, 1.94 , Πασαδόρος)
3. Samuel Bridge Burgi (H.Π.Α. / 22, 1.94, Ακραίος)
4. Yegor Motorny (27, 1.95, Aκραίος)
6. Viatcheslav Batckala (38, 2.05, Κεντρικός)
7. Joshua Ayzenberg (H.Π.Α./ 36, 1.73, Λίμπερο)
9. Gianluca Grasso (Βραζιλία/ 27, 1.85, Ακραίος)
12. Nikita Maron (Ισραήλ-Ουκρανία / 17, 2.02, Κεντρικός)
13. Αlexander Safonov (Oυκρανία /31, 2.10, Κεντρικός)
14. Jhon Herlson Caringal (Φιλιππίνες /28, 1.74 – Λίμπερο)
15. Kevin Maximilian Foyer (Γερμανία / 32, 2.00 –Ακραίος)
16. Roei Horovitz (20, 1.84, Πασαδόρος)
18. Genadi Sokolov (Ισραήλ -30, 2.02, Κεντρικός).
Στο τιμόνι είναι ο Gal Galili, ο οποίος είναι προπονητής και της εθνικής ομάδας γυναικών του Ισραήλ. Βοηθοί τους είναι οι Yoel Omer και Liber Asaf.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.