«Έχουμε μεγάλες προσδοκίες»

Στο παρελθόν είχε ασχοληθεί με μπάσκετ, με κωπηλασία, αφού είναι αδερφός των Αννέτας και Μαρίας Κυρίδου (η Μαρία μαζί με την Χριστίνα Μπούρμπου κατέκτησαν το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων), αλλά τελικά τον κέρδισε το βόλεϊ. Τον ανακάλυψε ο προπονητής Χρήστος Πάτρας και με την βοήθεια της ΝΟΜΟS πήρε υποτροφία και κάνει στις ΗΠΑ το όνειρο του πραγματικότητα. Αρχικά αγωνίστηκε στο Lincoln Μemorial και από το καλοκαίρι το 2018 στο Barton College.

Ο 21χρονος κεντρικός Δημήτρης Κυρίδης διανύει εξαιρετική σεζόν με το Barton College (ρεκόρ 10-3) με συμμετοχή σε 13 παιχνίδια (44 σετ) και 77,5 πόντους, εκ των οποίων οι 30 προέρχονται από το μπλοκ που είναι και το δυνατότερο του σημείο.
Ο νεαρός αθλητής μίλησε στο γραφείο Τύπου της NOMOS για το Barton College, την Αμερική και τα μελλοντικά του σχέδια.

Τι είναι αυτό που σου έχει κάνει περισσότερο εντύπωση στην Αμερική;
«Το μέγεθος αυτής της χώρας που μεταφράζεται στα πάντα. Από τις King Size σοκολάτες και τα τεράστια ποτήρια μέχρι τις τεράστιες αποστάσεις ακόμα και μέσα στην ίδια πόλη. Είχα την ευκαιρία να πάω στο Χιούστον, μια από τις μεγαλύτερες και πιο ταχεία αναπτυσσόμενες μεγαλουπόλεις, και κυριολεκτικά δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα χωρίς αυτοκίνητο».

Πως είναι το βόλεϊ στην χώρα; Το επίπεδο;
«Το αντρικό βόλεϊ δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο. Πέρα από το πανεπιστημιακό επίπεδο δεν υπάρχει κάποιος άλλος φορέας ανάπτυξης του αθλήματος. Αλλά υπάρχει μεγάλη πρόοδος και αυτό φαίνεται χρόνο με τον χρόνο, καθώς τα πλήθη στα γήπεδα αυξάνονται ιδίως σε περιοχές με παράδοση στο άθλημα όπως η Καλιφόρνια. Το επίπεδο στο NCAA είναι πολύ καλό διότι οι δύο κατηγορίες Division 1 και Division 2 παίζουν μαζί, αφού δεν υπάρχουν αρκετές ομάδες για να γίνει ξεχωριστό πρωτάθλημα. Έτσι μεγάλα ταλέντα και μέλη εθνικών ομάδων από όλο τον κόσμο παίζουν σε έναν σχετικά μικρό αριθμό ομάδων με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον. Πολλές από αυτές τις ομάδες θα μπορούσαν άνετα να ανταγωνιστούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πολλοί από τους παίκτες αυτών των ομάδων σίγουρα θα βρεθούν στην Ευρώπη στα επόμενα χρόνια».

Πόσο δύσκολο είναι συνδυάζεις σπουδές και αθλητισμό; Είναι κριτήριο οι καλοί βαθμοί για να έχεις παρουσία στους αγώνες;
«Ο συνδυασμός αθλητισμού και σπουδών έρχονται άνετα μέσα σε ένα περιβάλλον οργανωμένο για αυτό τον σκοπό, όπως τα πανεπιστήμια εδώ. Οι προπονητές ξέρουν τις απαιτήσεις από το σχολείο και μας επιβάλουν να είμαστε επιτυχημένοι μαθητές, ενώ οι καθηγητές αναγνωρίζουν την δυσκολία του να είσαι αθλητής και δικαιολογούν απουσίες και προσφέρουν μερικές έξτρα μέρες σε deadlines από ασκήσεις και papers αν υπάρχει μεγάλος φόρτος με την ομάδα. Όλοι οι αθλητές πρέπει να κάνουν τουλάχιστον 12 credit hours την εβδομάδα για να μπορούν να συμμετέχουν σε αγώνες και προπονήσεις και επίσης πρέπει να διατηρούνται υψηλοί βαθμοί ανάλογα με τις απαιτήσεις της ομάδας».

Υπάρχει πίεση; Υπάρχει ελεύθερος χρόνος και αν ναι πως τον περνάς;
«Η πίεση έρχεται κυρίως από εμάς τους ίδιους σαν αθλητές γιατί θέλουμε να πετύχουμε. Η ανταγωνιστική μας φύση μας πιέζει να είμαστε οι καλύτεροι τόσο μέσα στην ομάδα όσο και μέσα στην τάξη. Ο ελεύθερος χρόνος αν και περιορισμένος ιδίως μέσα στην σεζόν είναι πάντα εκεί. Εγώ τον περνάω κυρίως βλέποντας σειρές και πρόσφατα ξεκίνησα και διαλογισμό».

Ποια η αντιμετώπιση του ΝCAA απέναντι στους Έλληνες;
«Γενικά το NCAA έχει πολλούς ξένους αθλητές. Ιδίως σε αθλήματα όπως το βόλεϊ ή το ποδόσφαιρο, που δεν είναι τα πιο διάσημα με τα μικρά παιδιά, υπάρχουν πολλοί ξένοι αθλητές από Ευρώπη και από Νότια Αμερική. Η αντιμετώπιση είναι ακριβώς η ίδια προς όλους, ξένους ή Αμερικάνους, ίδιες απαιτήσεις, ίδια στάνταρ, ίδια μεταχείριση».

Το επίπεδο του Πανεπιστημίου; Tι σπουδάζεις;
«Το επίπεδο του πανεπιστημίου είναι πολύ καλό. Υπάρχει μεγάλη υποστήριξη προς όλους τους μαθητές και το πρόγραμμα σπουδών είναι αρκετά ενδιαφέρον. Φυσικά όντας μικρό πανεπιστήμιο δεν έχει τις υποδομές ενός Harvard ή UCLA αλλά τα μαθήματα είναι ενδιαφέροντα και υπάρχει μια πιο μεγάλη αίσθηση κοινότητας μεταξύ μαθητών και καθηγητών, καθώς οι τάξεις δεν είναι γεμάτες με 250 μαθητές αλλά το πολύ 20-25. Υπάρχει μια άλλη αμεσότητα και υποστήριξη από τον καθηγητή όταν σε ξέρει με το μικρό σου. Εγώ σπουδάζω οργανική βιολογία».

Ποιο το αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας σου και του πρωταθλήματος;
«Η ομάδα είναι αυτή την στιγμή η καλύτερη της περιφέρειας και είμαστε στις καλύτερες 20 ομάδες του NCAA D1-2 πρωταθλήματος. Οι αγώνες, ιδίως με τις μεγάλες ομάδες του πρωταθλήματος και τις καλύτερες ομάδες της περιφέρειας, είναι πάντα πολύ ανταγωνιστικοί και συχνά καταλήγουν σε μερικά πολύ ενδιαφέροντα παιχνίδια. Η φετινή σεζόν ξεκίνησε πολύ δυναμικά. Είχαμε μερικές πολύ καλές εμφανίσεις ενάντια σε 4 σχολεία του Division 1 εκ των οποίων κερδίσαμε τα δύο. Όλοι είμαστε ενθουσιασμένοι και έχουμε μεγάλες προσδοκίες για την φετινή χρονιά».

Τι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα;
«Από την Ελλάδα λείπουν πολλά. Οικογένεια, φίλοι κλπ. Αλλά αυτό που λείπει περισσότερο είναι το σπιτικό φαγητό από τα χέρια της γιαγιάς, με διαφορά».

Ποιοι οι μελλοντικοί σου στόχοι;
«Δεν έχω σκεφτεί ακριβώς τι θα κάνω όταν τελειώσω. Υπάρχουν διάφορα σενάρια. Θέλω σίγουρα να συνεχίσω το βόλεϊ και στην Ελλάδα αν το επιτρέπουν οι συνθήκες. Θέλω επίσης να κάνω μεταπτυχιακό και να αρχίσω να δουλεύω στον τομέα που μου αρέσει, την ζωολογία. Αλλά όλα αυτά θα έρθουν σταδιακά. Προς το παρόν είμαι αφοσιωμένος στην ομάδα και στις σπουδές, στην βελτίωση μου σε κάθε τομέα. Άλλωστε οι ευκαιρίες θα έρθουν αν δουλέψεις για αυτές. Όπως λέει και η αγαπημένη μου φράση: I call it work, you call it luck, potato/potahto».

Ποια η βοήθεια η NOMOS την πορεία σου;
«Η NOMOS και ο Τάσος (Καμπουράκης) είναι ο λόγος που είμαι εδώ. Ο Τάσος είναι αυτός που μου έδωσε την ευκαιρία που έψαχνα και είναι αυτός ο συνδυασμός δουλειάς και τύχης. Είχα την τύχη να γνωρίσω έναν πολύ εργατικό και φιλόδοξο άνθρωπο τον Τάσο, μέσω του προπονητή μου Χρήστου Πάτρα, ο οποίος αναγνώρισε την δουλειά και την φιλοδοξία μου και με την βοήθεια της μητέρας μου βρήκα την ευκαιρία να βρεθώ εδώ και να κάνω αυτό που αγαπώ».

Περισσότερα νέα στην ιστοσελίδα https://nomosllc.com/