«Εδώ όποιος δουλεύει ανταμείβεται»

Το να φεύγεις από το σπίτι σου, την πατρίδα σου, να αποχωρίζεσαι οικογένεια, φίλους, για να δοκιμάσεις την τύχη σου σε μία άλλη χώρα, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, είναι μια απόφαση πολύ σκληρή.

Παράλληλα όμως είναι και μία απόφαση που δείχνει την πίστη και την θέληση να πετύχεις.

Η Ναυσικά Παπαβασιλείου έφυγε από την Ελλάδα το 2017 σε ηλικία 16 ετών, δεν είχε καν τελειώσει το σχολείο, για την ακρίβεια είχε ακόμα μπροστά της δύο τάξεις λυκείου.

Από το Πειραματικό Σχολείο του ΑΠΘ και τον Αίαντα Ευόσμου βρέθηκε στην Αμερική, όπου αρχικά ολοκλήρωσε το σχολείο, παίζοντας παράλληλα βόλεϊ στο Saint Louis και το Chicago.

Κατέκτησε το σχολικό πρωτάθλημα της περιφέρειάς της, στην πολιτεία του Illinois και την 3η θέση με το σύλλογο της στο Παναμερικανικό πρωτάθλημα με δύο προσωπικούς τίτλους MVP, στο σχολικό, αλλά και της ομάδας της στο Παναμερικανικό!

Η 19χρονη ακραία συνεχίζει να ζει το όνειρο της στις ΗΠΑ, κάνοντας σταθερά και ανοδικά βήματα, αφού επιλέχθηκε από το Lindsey Wilson College, ένα ιστορικό πανεπιστήμιο, που έχει κατακτήσει τα 4 τελευταία πρωταθλήματα της πιο ανταγωνιστικής περιφέρειας του
NAIA και το παναμερικανικό πρωτάθλημα το 2017, με παρουσία σε ημιτελικούς και στα προηγούμενα ΝΑΙΑ Championships!
Με ρεκόρ 9-2 στα πρώτα 11 ματς και την ίδια να έχει συμμετοχή σε 22σετ, με 32 πόντους, 28 επιθέσεις, 2 άσους και 67% υποδοχή, η σεζόν έχει ξεκινήσει ιδανικά!

Η Ναυσικά -μία κοπέλα με συγκροτημένη σκέψη παρά τα 19 της χρόνια- μίλησε για την πορεία της και τα επόμενα της βήματα

Τι είναι αυτό που σου έχει κάνει περισσότερο εντύπωση στην Αμερική;
«Με εντυπωσίασε το πόσο διαφορετικός είναι ο τρόπος ζωής, σε σχέση με αυτά που είχα συνηθίσει. Αν θες να πετύχεις σε μια χώρα σαν την Αμερική ζεις για να δουλεύεις. περίμενα να βρω ένα περιβάλλον που θα με εμπνέει κάθε μέρα να δουλεύω σκληρά και το βρήκα, τόσο στο ακαδημαϊκό, όσο και στο αθλητικό κομμάτι. Η μεγαλύτερη διάφορα είναι ότι εδώ όποιος δουλεύει ανταμείβεται».

Είναι δύσκολο να είσαι καλή τόσο στις σπουδές, όσο και το βόλεϊ; Οι βαθμοί παίζουν ρόλο; Υπάρχει ελεύθερος χρόνος;
«Δεν είναι καθόλου δύσκολο, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ακολουθείς τις υποδείξεις των καθηγητών και των προπονητών σου. Ναι, οι βαθμοί μετρούν για να παίζεις, αυτό ισχύει σε όλα τα πανεπιστήμια (NCAA και NAIA). Αν έχεις πρόγραμμα υπάρχει ελεύθερος χρόνος. Εγώ τον περνώ με τις συμπαίκτριες μου, κυρίως στις εγκαταστάσεις του campus»

Ποια η αντιμετώπιση απέναντι στις Ελληνίδες αθλήτριες;
«Η αντιμετώπιση είναι ιδία προς όλους του αθλητές δεν τους απασχολεί ο τόπος καταγωγής σου, ούτε ο τρόπος ζωής που είχες. Κάνεις την ιδία προπόνηση με τις άλλες αθλήτριες και στην τάξη έχεις την ίδια αντιμετώπιση με τους άλλους μαθητές. Στο πανεπιστήμιο ειδικά αν έχεις ολική υποτροφία έχεις την… υποχρέωση να είσαι αποδοτικός, αφού κάποιοι άνθρωποι έχουν επενδύσει πάνω σου. Όσον αφορά την συμπεριφορά απέναντι σε κάποιον αλλοδαπό είναι μονίμως πρόσχαροι στο να σε βοηθήσουν να μάθεις και να γίνεις καλύτερος».

Ποιο το αγωνιστικό επίπεδο της ομάδας και του πρωταθλήματος;
«Το Lindsey Wilson College πέρσι τερμάτισε 5ο στην χώρα και πρόπερσι αναδείχτηκαν πρωταθλητές Αμερικής στο NAIA. Φέτος το προπονητικό επιτελείο της ομάδας έχει αλλάξει, όπως και πολλά από τα μέλη της ομάδας. Μέχρι στιγμής είμαστε στο 9-2 δουλεύουμε πολύ σκληρά, έχουμε πολύ δεμένη ομάδα και έχουμε στόχο έναν ακόμα τίτλο».

Υπάρχει στήριξη από το πανεπιστήμιο; σε ποιο επίπεδο; υπάρχει πίεση;
«Το Lindsey Wilson είναι πάντα ο no1 υποστηρικτής μας. Οι καθηγητές είναι πάντα διπλά μας όταν χάνουμε μαθήματα έτσι ώστε να μην μένουμε πίσω, οι προπονητές νοιάζονται για τις ακαδημαϊκές μας επιδόσεις, καθώς και να έχουμε μια ισορροπημένη ζωή. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι πόσο "μας αγαπάνε" οι σπουδαστές του πανεπιστήμιου και οι υπόλοιποι αθλητές, κάθε φορά που παίζουμε αγώνα εντός έδρας, το γήπεδο είναι γεμάτο».

Τι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα;
«Ο μπαμπάς μου».

Ποιοι οι μελλοντικοί σου στόχοι;
«Να πάρουμε 4 Παναμερικανικά πρωταθλήματα, να έχω gpa GPA 4 (άριστα) κάθε εξάμηνο και να κάνω τους ανθρώπους γύρω μου καλύτερους και ευτυχισμένους».

Μετά τις σπουδές θα επιστρέψεις στην Ευρώπη;
«Σπουδάζω ψυχολογία, δεν μπορώ να απαντήσω με βεβαιότητα τι θα γίνει σε τέσσερα χρόνια από τώρα, καθώς άλλοι θα είναι οι παράγοντες που θα καθορίσουν την ζωή μου».

Θα επέστρεφες στο ελληνικό πρωτάθλημα και αν ναι υπό ποιες προϋποθέσεις;
«Θα επέστρεφα με την προϋπόθεση κάποια πράγματα να αλλάξουν. Θα ήθελα πάρα πολύ η χώρα μου να έχεις ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, όπως η Ιταλία ή η Τουρκία. Πιστεύω πως αυτό κάποια στιγμή θα επιτευχτεί».

Ποια η συμβολή της NOMOS στην όλη πορεία σου;
«Η NOMOS με στήριξε από τα πρώτα μου βήματα στην Αμερική. Όταν πήρα την απόφαση να φύγω για να τελειώσω το λύκειο, ήταν κάτι που κανένα παιδί μέχρι τότε δεν το είχε ξανακάνει στην Ελλάδα. Χάρη στις γνώσεις του Τάσσου Καμπουράκη και της Kristin Folkl, το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα. Η NOMOS ήταν η αρχή της υλοποίησης των στόχων μου, χωρίς την βοήθεια αυτών των ανθρώπων πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά, τόσο στην ζωή την δικιά μου, όσο και των άλλων παιδιών που συνεργάζονται μαζί τους. Ευχαριστώ για όλα NOMOS».