«Στόχος μας το κλειστό και οι νέες επενδύσεις στον Παναθηναϊκό»

Στον Διονύση Δεσύλλα

Μετά το πρώτο μέρος της συνέντευξης του Ηλία Μιχαλαριά στο sportfm.gr, όπου έγινε αναφορά στις δυσκολίες που αντιμετωπίστηκαν και νοικοκύρεψαν τον Παναθηναϊκό, ο πρόεδρος του Συλλόγου μιλάει για την επόμενη μέρα.

Μια επόμενη μέρα που βρίσκεται το «τριφύλλι» χωρίς μη διακανονισμένες οφειλές και τους στόχους να μεγαλώνουν. Οι νέες εγκαταστάσεις, η έκκληση σε ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν και να επενδύσουν, οι στόχοι για τη νέα χρονιά «χωρίς να μπαίνουμε σε παιχνίδι εντυπώσεων όπως ο Ολυμπιακός», η πρόταση για κάρτα ενίσχυσης 10 ευρώ, αλλά και τα προσωπικά βιώματα του Ηλία Μιχαλαριά στον Παναθηναϊκό. Όλα αυτά στο σημερινό δεύτερο μέρος της συνέντευξης.

Αναλυτικά

Ποιοι είναι οι στόχοι του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού τη νέα χρονιά;

«Οι στόχοι για τον Παναθηναϊκό πάντα θα πρέπει να είναι υψηλοί. Σε καμία περίπτωση, όμως, εμείς δεν θα μπούμε σε παιχνίδι εντυπώσεων, όπως κάνει ο Ολυμπιακός. Ο Ολυμπιακός έχει συγκεκριμένες πηγές χρηματοδότησης και κάνει τις κινήσεις του, κάνει αυτά που κάνει. Εμείς δεν έχουμε τις ίδιες πηγές, το ποδόσφαιρο δεν είναι στο Τσάμπιονς Λιγκ, άρα σε παιχνίδι εντυπώσεων δεν θα μπούμε. Ζητούμενο για εμάς είναι ο Παναθηναϊκός να στέκεται στα πόδια του δυνατά. Καταλαβαίνω ότι όλοι θέλουν τίτλους. Κι εγώ θέλω. Αλλά όχι με το να βγάζουμε από αλλού χρήματα, με άλλους τρόπους για να παίρνουμε μετά τους τίτλους. Δεν το κάνει αυτό ο Παναθηναϊκός. Θα πορευτούμε με το πλάνο μας, με αυτό που έχουμε. Παναθηναϊκός είμαστε και θέλουμε πρωτιές. Αλλά δεν θα διαλύσουμε τον Σύλλογο και δεν θα υποθηκεύσουμε το μέλλον μας. Όλα θα γίνουν βήμα – βήμα και όχι κάνοντας, ξαναλέω, άλλες δουλειές. Με αυτά που μπορούμε, θα προχωρήσουμε».

-Τι άλλες κινήσεις έχουν γίνει για αυξημένα έσοδα;

«Συνεχώς κάνουμε κινήσεις και προσπαθούμε για αύξηση εσόδων. Σιγά, σιγά τα καταφέρνουμε. Εχει γίνει πρόσφατα μια πρόταση στην ΠΑΕ και την ΚΑΕ Παναθηναϊκός να μπει μια κάρτα 10 ευρώ, που μόνο με αυτή θα μπορείς να παίρνεις εισιτήριο σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Και αυτά τα 10 ευρώ να πηγαίνουν στον Ερασιτέχνη. Θα είναι, δηλαδή, αυτός που τα δίνει μέλος, χωρίς δικαίωμα ψήφου και θα βοηθήσει τον ερασιτέχνη. Αυτά τα 10 ευρώ θα μπουν στα ταμεία του ομίλου. Εχουμε κάνει την πρόταση και περιμένουμε τις απαντήσεις».

-Το εγχείρημα στον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό είναι ένα μοντέλο διαφορετικό από άλλες ομάδες. Δεν μπαίνετε σε μια λογική «μεταγραφές για ένα πρωτάθλημα», αλλά σε μια λογική «πάμε να χτίσουμε». Η σχέση σας με επενδυτές, με βάση αυτό το μοντέλο, ποιες είναι;

«Όπως σου είπα, γώ δεν θα ήθελα ο Παναθηναϊκός να εξαρτάται αποκλειστικά από την καλή θέληση ενός φυσικού προσώπου ή περισσότερων, απλά και μόνο για παροδικές χαρές. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι εμείς δεν θέλουμε ανθρώπους να επενδύσουν ή, αν θες να βοηθήσουν. Εννοείται ότι τους θέλουμε. Εγώ θέλω να πω το εξής: Καλούμε όποιους θέλουν να βοηθήσουν, να έρθουν να δουν τη δουλειά που έχει γίνει. Επίσης, καλούμε όποιον κάποια ιδέα, η κάποια πρόταση σοβαρή ή να χρηματοδοτήσει ένα ή περισσότερα τμήματα, να έρθει. Ακόμη κι αν κάποιος έχει την πρόθεση, με σοβαρότητα πάντα, να διοικήσει, εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα τη δώσουμε. Ναι μεν δεν έχουμε ξεχρεώσει, αλλά με βάση τα έσοδα που έχουμε, νοικοκυρευτήκαμε. Δεν θα έρθει κανένας να βρει παράπλευρα χρέη. Όλα είναι διακανονισμένα. Οποιος έρθει θα καταλάβει ότι ο Παναθηναϊκός είναι, πλέον, υγιής και τα λεφτά που θα βάλει θα πάνε στα τμήματα. Αν, για παράδειγμα, θέλει κάποιος να έρθει και να βάλει λεφτά στο βόλεϊ ή στο μπάσκετ γυναικών, δεν θα χρωστάει τίποτα. Ας έρθει και ας πάρει και την επιχορήγηση που υπάρχει. Τα χρέη τα αναλαμβάνουμε και βρίσκουμε και χορηγίες να του δώσουμε».



-Υπάρχουν, πάντως, τέτοιοι άνθρωποι…

«Βεβαίως. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο Γιάννης και ο Σωτήρης Ντάνος και ο Γιέσπερ Ουΐκστρομ, οι οποίοι όχι μόνο βοηθούν στο μπάσκετ γυναικών με χορηγίες, αλλά αυτή την εποχή έχουν πάρει και δυο αθλήτριές μας, τη Σλούκα και τη Διέλα και τις γυμνάζει ο Σωτήρης Ντάνος, που έχει διεθνή φήμη στην αποκατάσταση αθλητών. Ο κ. Αλαφούζος έκανε τη μεγάλη χορηγία 300.000 ευρώ. Λεφτά που κάλυψαν τη χασούρα από την Γκαμπάλα και έπαιξαν μεγάλο ρόλο στη φετινή μας χρονιά. Όπως σου είπα, βοηθάει και ο κ. Γιαννακόπουλος, ο κ. Πολέμης, ο κ. Μακρόπουλος και άλλοι που δεν θέλουν να εμφανίζονται. Οι εταιρείες των Σουηδών, επίσης, έχουν ενδιαφερθεί να χρηματοδοτήσουν τα γήπεδα τένις που θέλουμε να φτιάξουμε. Οσοι Παναθηναϊκοί έχουν εταιρείες και πιστεύουν ότι μέσω της ομάδας μπορούν να προβληθούν, τους καλούμε να έρθουν. Γιατί, για παράδειγμα αν θέλουν να προβληθούν στην τηλεόραση να μην το κάνουν κατά τη διάρκεια των αγώνων της αγαπημένης τους ομάδας; Τι καλύτερο; Όλα μας τα αθλήματα έχουν τηλεοπτική κάλυψη. Ή οι Παναθηναϊκοί που θέλουν να πάνε τα παιδιά τους να αθληθούν. Γιατί να τα πάνε σε άλλον σύλλογο και όχι στον Παναθηναϊκό; Ολοι είναι χρήσιμοι για τον Παναθηναϊκό. Μπορεί να ακούγεται λιγάκι τετριμμένο, αλλά είναι αλήθεια. Κανείς δεν περισσεύει. Οποιος θέλει να χρηματοδοτήσει ακόμη και αθλητή, είναι ευπρόσδεκτος. Εμείς έχουμε ανοικτά χαρτιά και όποιος ενδιαφέρεται θα το δει».

-Εκτός από τα χρήματα, πολύ σημαντικές για έναν σύλλογο είναι οι εγκαταστάσεις. Σε τι «φάση» βρίσκεται ο Παναθηναϊκός;

«Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται οπωσδήποτε ένα κλειστό. Ψάχνουμε χώρο για να κάνουμε ένα καινούριο κλειστό. Θα σου πω κάτι: Ο Τάφος του Ινδού για να φτιαχτεί, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, χρειάζεται 1,5 με 2 εκατ. ευρώ. Για να γίνει όπως πρέπει. Να βυθιστεί δυο μέτρα, να γίνει πιο πλατύ το κλειστό και να φτιαχτούν νέες κερκίδες. Αναζητούμε λύσεις. Είναι αρκετά δύσκολο να φτιαχτεί το κλειστό «Παύλος Γιαννακόπουλος». Η αλήθεια είναι ότι βρίσκουμε και εμπόδια. Ακόμα και τα γήπεδα τένις που σου είπα. Μας τα παραδίδει ο δήμος, αλλά είναι χαρακτηρισμένα κάπως αλλιώς, γραφειοκρατίες, πρόβλημα με το σχέδιο ρυμοτομίας της περιοχής των Αμπελοκήπων κλπ. Αλλά από την άλλη, δεν μπορείς να πας και αλλού. Που να πας; Ψάχνουμε και προσπαθούμε να βρούμε λύσεις. Καθημερινά παλεύουμε γι’ αυτά. Θέλουμε να κλείσουμε ένα κλειστό γυμναστήριο εδώ κοντά και το ψάχνουμε. Η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις μας με τον Δήμο Αθηναίων εχουν βελτιωθεί σε σχέση με παλαιότερα και σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε ο κ, Πατέρας. Και έχουμε πολύ καλές σχέσεις με τον πρόεδρο νεολαίας και άθλησης, Χρήστο Τεντόμα. Ο άνθρωπος προσπαθεί να μας βοηθήσει. Βέβαια, στην… άκρη του τούνελ ακόμα δεν έχουμε φτάσει».

-Τι θα ήταν ιδανικό για τον Παναθηναϊκό, σε επίπεδο εγκαταστάσεων;

«Ένα κολυμβητήριο, με διαστάσεις που θα μπορεί να παίρνει και πόλο, ένα κλειστό γυμναστήριο και ένα 400αρι ταρτάν για στίβο και τα άλλα αθλήματα. Αυτό θα ήταν το ιδανικό. Για να διαιωνιστεί ο Παναθηναϊκός, οι εγκαταστάσεις είναι πάρα πολύ σημαντικές».

-Στις ακαδημίες πέφτει το βάρος;

«Πρέπει να πέφτει το βάρος. Ο αθλητισμός αναπτύσσεται στον Παναθηναϊκό κι αυτό φαίνεται και από τις επιτυχίες που έχουμε στις ακαδημίες. Στο μπάσκετ εφήβων πήραμε το πρωτάθλημα, στους παίδες τερματίσαμε σε πολύ καλή θέση, στα κορίτσια επίσης. Και στο βόλεϊ, στην κολύμβηση, στο πιστόλι, στην τοξοβολία, στην πυγμαχίακαι σε άλλα αθλήματα. Είχαμε εξαιρετικές παρουσίες και αυτό θα συνεχιστεί. Αυτό είναι, άλλωστε, το μέλλον μας και ο μεγάλος μας στόχος. Να βγάζουμε αθλητές».

-Πως έγινε ο Ηλίας Μιχαλαριάς πρόεδρος στον Παναθηναϊκό;

«Εγινα πρόεδρος στον Παναθηναϊκό, διότι, σε εισαγωγικά εξαργύρωσα την επιτυχία που είχαμε στο μπάσκετ γυναικών πριν από τρία χρόνια., Ημουν έφορος τέσσερα χρόνια και με την αρωγή του κ. Μακρόπουλου είχαμε καταφέρει να πάρουμε το πρωτάθλημα και δημιουργήσαμε μια εξαιρετική ομάδα. Είχαμε τις εξελίξεις που είχαμε εκείνο το καλοκαίρι προ τριών ετών στον Ερασιτέχνη και στις συζητήσεις που είχαμε άνθρωποι, οι οποίοι προερχόμασταν και προερχόμαστε από τη Θύρα 13, μου πρότειναν να αναλάβω πρόεδρος. Η λογική, αρχικά, ήταν να αναλάβω για ένα μικρό, μεταβατικό στάδιο έξι μηνών μέχρι να βρεθεί κάποιος άλλος άνθρωπος να πάρει την προεδρία ή μια άλλη διοίκηση που θα κάνει μια άλλη διαχείριση. Το “έξι μήνες” έχει γίνει ήδη “τρία χρόνια” και πάμε στον τέταρτο…».



-Πάμε στον τέταρτο και προχωράμε;

«Μην το λες το προχωράμε (γέλια) μετά τον τέταρτο…».

-Γιατί να μην το λέω; Είναι χρονιά ορόσημο;

«Να σου πω κάτι… Η ενασχόληση με τον Παναθηναϊκό είναι 24 ώρες το 24ωρο. Δεν είναι εύκολο πράγμα. Θα δούμε…».

-Υπάρχουν στιγμές που λες «έχω μετανιώσει που ανέλαβα πρόεδρος»;

«Όχι! Σε καμία περίπτωση. Κοίτα, το να είσαι πρόεδρος στον Παναθηναϊκό είναι ανεπανάληπτο συναίσθημα. Είναι μεγάλη τιμή. Ερχεται, φυσικά, δημοσιότητα, αναγνωρισιμότητα κλπ, αλλά από την άλλη έρχονται κι άλλα. Όπως σημειώματα της εφορίας στο σπίτι σου. Ανοίγεις, για παράδειγμα το taxis και εκτός από τον δικό σου κωδικό υπάρχει κι αυτός του Παναθηναϊκού που είναι κοκκινισμένος. Συνεπώς, υπάρχει συνεχώς αυτή η καθημερινή ανησυχία. Είναι ένα αίσθημα ευθύνης, το οποίο σου δημιουργεί και άγχος. Αλλα, πρέπει να πω ότι είμαστε 200 – 300 άνθρωποι οι οποίοι λατρεύουμε τον Παναθηναϊκό. Το πιστεύω, πραγματικά, ότι τόσοι είμαστε οι τρελοί, οι… άρρωστοι με το τριφύλλι. Και με τον Ερασιτέχνη, διότι με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, υπάρχουν, σίγουρα πολλοί περισσότεροι. Όταν, λοιπόν, νιώθεις ότι προσφέρεις με αυτό που ασχολείσαι 24 ώρες το 24ωρο, τότε αυτό σε γεμίζει. Σε κάνει να χαμογελάς και να προχωράς. Εγώ νομίζω ότι δεν έχω δουλέψει ξανά ποτέ στη ζωή μου τόσο σκληρά, όσο το έχω κάνει στον Παναθηναϊκό».



-Τι σημαίνει για σένα Παναθηναϊκός;

«Παναθηναϊκός, πάνω απ’ όλα θα πει μαχητική ψυχή. Και δεν το λέω για να το πω. Ο Παναθηναϊκός είναι στάση ζωής. Μια στάση να μάχεσαι έντιμα, για κάτι που πιστεύεις και αγαπάς πάρα πολύ. Παναθηναϊκός δεν σημαίνει μόνο νίκες, αλλά και ο τρόπους που νικάς. Όπως λέει και ο Καβάφης στην Ιθάκη, σημασία έχει και το ταξίδι, όχι μόνο ο προορισμός. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πηγαίνουμε με τον σταυρό στο χέρι. Στην Ελλάδα ζούμε και ξέρουμε που βρισκόμαστε. Αλλά όπως σου είπα και πριν, δεν έχουμε σκοπό να παίρνουμε νίκη και τίτλους με κάθε κόστος. Και αυτό είναι κάτι που το χαίρομαι στον κόσμο του Παναθηναϊκού. Παναθηναϊκός πάει να πει, επίσης, παιδεία. Νοιαζόμαστε πολύ για τους νέους Παναθηναϊκούς, γι’ αυτούς που έρχονται να μας αντικαταστήσουν. Αυτά σημαίνει Παναθηναϊκός».

Μπορείς να θυμηθείς ως πρόεδρος του Ερασιτέχνη, την καλύτερη και τη χειρότερη στιγμή σου;

«Η καλύτερη και πιο όμορφη που έχω ζήσει είναι το πρώτο πρωτάθλημα που πήραμε στην πάλη. Ηταν το πρώτο πρωτάθλημα επί προεδρίας μου, τον Μάρτιο του 2014. Ενιωσα τρομερά διότι έκανα την απονομή ως πρόεδρος, πρώτη φορά που το έκανα. Ξεχωριστή και αξέχαστη στιγμή. Η χειρότερη, επίσης αξέχαστη ήταν τον Σεπτέμβριο του 2014, όταν η ομάδα βόλεϊ ανδρών βρέθηκε… λίγα λεπτά μακριά από το να μην κατέβει στο πρωτάθλημα της Α1, λόγω μιας οφειλής που είχαμε στον Ντονά. Ημασταν στο χείλος του γκρεμού. Εγώ να σου πω την αλήθεια κάποια στιγμή το είχα πάρει απόφαση ότι τελικά δεν θα κατέβουμε. Για λίγα λεπτά καταφέραμε και το σώσαμε, έπειτα από πολλές διαπραγματεύσεις. Πολύ μεγάλο το άγχος τότε…».