«Το χρωστούσαμε στον κόσμο»

Οι γυναίκες έχουν αποδείξει πως έχουν φοβερή σχέση με το πόλο. Και ειδικότερα με το βάθρο. Η Εθνική νέων γυναικών πήρε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που πραγματοποιήθηκε στον Βόλο και ανέβηκε για ακόμα μία φορά στο βάθρο.

Μία εκ των πρωταγωνιστριών αυτής της επιτυχίας, η Άλκηστις Μπενέκου μίλησε στην Sportday. Η νεαρή φουνταριστή θα αφήσει την Ελλάδα και θα συνεχίσει την καριέρα της στην Αμερική όπου και θα συνδυάσει την μεγάλη της αγάπη, το πόλο, με τις σπουδές.

Διαβάστε όσα είπε στην Sportday η Άλκηστις Μπενέκου:

Ένα χάλκινο μετάλλιο σε διοργάνωση που φιλοξενήθηκε στην Ελλάδα. Αλήθεια, ήταν κάτι που το περιμένατε από την αρχή;

«Προερχόμασταν από δυο μεγάλες επιτυχίες, ένα χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό της Μαδρίτης κι άλλο ένα στο Παγκόσμιο στο Περθ. Δεν ξέρω αν το περιμέναμε ή όχι, πάντως το θέλαμε πάρα πολύ κι αποδείξαμε ότι αυτή η ομάδα έχει μέλλον».

Υπάρχει άραγε μυστικό για την επιτυχία της ομάδας κι αν ναι, ποιο είναι αυτό;

«Η θέληση που δείχνουμε, αλλά και το ότι είμαστε πολύ δεμένες. Νιώθουμε σαν να είμαστε οικογένεια διότι έχουμε περάσει πολύ όμορφες στιγμές μαζί. Δεν είναι μόνο οι ώρες που περνάμε στην πισίνα, αλλά κάνουμε παρέα και εκτός αυτής».

Είχατε να αντιμετωπίσετε στα ημιτελικά τις ΗΠΑ και χάσατε με το... βαρύ 10-3. Πώς καταφέρατε να διαχειριστείτε αυτό το αποτέλεσμα και να συγκεντρωθείτε μετά στον μικρό τελικό με τη Ρωσία;

«Το ότι θα γινόταν μέσα στη χώρα μας, μάς βοήθησε πολύ σε αυτό. Νιώθαμε ότι το χρωστούσαμε στον κόσμο αλλά και στους εαυτούς μας».

Πέρασε καθόλου από το μυαλό σας ότι υπήρχε περίπτωση να φτάσετε στην πηγή, αλλά να μην πιείτε νερό; Να χαθεί δηλαδή το χάλκινο μετάλλιο;

«Είχαμε λίγο άγχος στην αρχή, αλλά είχαμε διαβάσει πολύ καλά τον αντίπαλό μας και ξέραμε τι είχαμε να αντιμετωπίσουμε. Είχαμε εμπιστοσύνη στα λόγια των προπονητών μας και προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε όσα μας είχαν πει».

Ήσουν και στο Παγκόσμιο Γυναικών στη Βαρκελώνη. Σε μια διοργάνωση στην οποία δεν ήρθε η διάκριση για την Ελλάδα...

«Η έκτη θέση ήταν μεγάλη επιτυχία, μια και είμαστε μια σχετικά καινούργια ομάδα με δεδομένο ότι έγιναν πολλές ανανεώσεις».

Μαζί με τον Γιώργο Μορφέση στην Εθνική Νέων, μαζί και σε αυτή των Γυναικών. Πώς είναι ως προπονητής;

«Είναι πολύ καλή η συνεργασία μας. Το γεγονός ότι είναι προπονητής μας τόσο στα ηλικιακά όσο και στις Γυναίκες, μας βοηθάει ακόμη περισσότερο γιατί ξέρουμε τι ζητάει από μας. Μαζί με τον κ. Στέφανο (σ.σ.: Λέανδρο) νομίζω αποτελούν ένα πολύ καλό δίδυμο. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον».

Σε προσωπικό επίπεδο, τι θα φέρει η επόμενη μέρα για σένα;

«Θα φύγω στην Αμερική, έχω υποτροφία στο Arizona State University και μαζί με τις σπουδές μου στις Βιολογικές Επιστήμες, θα συνδυάσω και την ενασχόλησή μου με το πόλο. Θα συνεχίσω, όμως κανονικά να παίζω για την Εθνική ομάδα, εφόσον βέβαια με χρειάζεται ο προπονητής μου. Θα κάνω ό,τι μπορώ έτσι ώστε να είμαι έτοιμη όταν με χρειαστεί».

Ήταν εύκολο να αφήσεις την Ελλάδα και να διαλέξεις να πας στην Αμερική;

«Ήταν πολύ δύσκολη η απόφαση και την τελευταία στιγμή κατέληξα στο τι θα κάνω. Η αλήθεια είναι ότι εδώ και ενάμιση χρόνο είχα κάποιες προτάσεις από την Αμερική και το καθυστερούσα».

Τι ήταν αυτό που σε έκανε τελικά να πάρεις τη μεγάλη απόφαση και να αφήσεις τα πάντα εδώ;

«Κυρίως οι γονείς μου. Δεν ήθελαν να μείνω στην Ελλάδα, λόγω της διαφοράς που υπάρχει σε ό,τι αφορά το επίπεδο των σπουδών».

Σε ό,τι αφορά το πόλο, ποιο είναι το μεγαλύτερό σου όνειρο από δω και πέρα;

«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Αλλά όχι απλά και μόνο η συμμετοχή στη σπουδαιότερη αθλητική διοργάνωση, αλλά και η διάκριση».