Φλέγκας: «Πρόκληση να παραμείνουμε στους κορυφαίους»

Οι πανηγυρισμοί για την κατάκτηση της τρίτης θέσης στο Παγκόσμιο κοπάζουν και αυτό που έχει σημασία τώρα είναι να διατηρηθεί η Εθνική πόλο ανδρών σε υψηλό επίπεδο, όπως τόνισε ο Κωνσταντίνος Φλέγκας, μιλώντας στον ΣΠΟΡ FM 94,6.

Λίγες μέρες μετά την επιστροφή απ’ το Καζάν και λίγες ώρες πριν τις διακοπές του ο τερματοφύλακας της Εθνικής βρέθηκε στα στούντιο του ΣΠΟΡ FM 94,6 και μίλησε για την περιπέτεια του Καζάν, τον τρόπο που χάθηκε η πρόκριση στον τελικό, αλλά και την τεράστια επιτυχία της τρίτης θέσης, σχολιάζοντας ένα προς ένα τα παιχνίδια μέχρι το μετάλλιο.

Παράλληλα, αναφέρθηκε στους προσωπικούς του στόχους και φιλοδοξίες, εκφράζοντας παράπονα για την αδικημένη προβολή του αθλήματος, σχολιάζοντας χαρακτηριστικά: «Μακάρι αυτό το μετάλλιο να δώσει το έναυσμα να ασχοληθεί ο κόσμος και να αγαπήσει το πόλο».



Αναλυτικά όσα είπε ο Κωνσταντίνος Φλέγκας στην εκπομπή «Playball» με τους Μάνο Ζερβάκη και Αλεξάνδρα Αξενίδου:

Για το αν ήταν σίγουρος ότι θα ακολουθήσει την αποστολή στο Παγκόσμιο: «Όταν αρχίζει μια προετοιμασία δεν γίνεται να γνωρίζουμε ποιους θα πάρει ο προπονητής. Είχαμε όλοι οι τερματοφύλακες ίσες πιθανότητες να πάμε, γιατί ήμασταν στο ίδιο επίπεδο. Χάρηκα πάρα πολύ που επιλέχθηκα για την αποστολή στο Νις, στο τουρνουά πριν το Καζάν. Πήγαμε καλά, έπαιξα αρκετά καλά σε δύο αγώνες και πήραμε τη δεύτερη θέση. Κέρδισα την εμπιστοσύνη του προπονητή και ήμουν πρώτος τερματοφύλακας στο Καζάν. Χαίρομαι που αυτή η επιλογή δικαίωσε και τους δύο».

Για τις σκέψεις πριν το Παγκόσμιο: «Σκεφτόμασταν πως επιτέλους θα παίξουμε. Ότι ήρθε η ώρα να σταματήσουν οι βαριές προπονήσεις και πάμε να γουστάρουμε το παιχνίδι. Πρώτη φορά εγώ και κάποιοι άλλοι είχαμε την ευχάριστη αγωνία να παίξουμε σε ένα παγκόσμιο. Γνωρίζαμε πως έχουμε τον δυσκολότερο όμιλο, όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα. Όλα τα παιχνίδια κρίθηκαν στο γκολ. Συζητάγαμε το κάθε παιχνίδι».

Για το δεύτερο παιχνίδι των ομίλων κόντρα στις ΗΠΑ: «Ήταν περίεργο παιχνίδι. Στο 10-10 μας έφυγε η ψυχή. Ήταν το πρώτο παιχνίδι της ημέρας, είχαμε ξυπνήσει στις 6.20 για να προετοιμαστούμε σωστά. Δεν μπήκαμε καλά στον αγώνα, ωστόσο βρήκαμε τον ρυθμό μας και παρόλο που οι ΗΠΑ έβρισκαν λύσεις, εμείς ακολουθούσαμε σταθερά. Βρεθήκαμε να χάνουμε 10-8, φέραμε το ματς στα ίσα και μετά από μια πολύ δύσκολη άμυνα, σκοράραμε. Τα συναισθήματα σε κάθε γκολ που βάζαμε ήταν φοβερά».

Για το ματς με την Αυστραλία: «Είναι ομάδα με τρομερή φυσική κατάσταση. Είναι απρόβλεπτη, δεν μπορείς να τους αντιμετωπίσεις πάντα. Πρέπει η άμυνα να είναι συνεχώς προσαρμοσμένη, δεν μπορείς να παίξεις μια άμυνα στάνταρ. Στα πέναλτι το είχα δει λίγο προσωπικά. Ο Γιάνγκερ έβαλε το 6-6 με ένα γκολ που δεν μπορούσα να πιστέψω ότι δεχτήκαμε. Ήθελα πολύ να πιάσω το πέναλτι που θα εκτελούσε. Ήταν το πρώτο, οπότε είχε επιπτώσεις στην ψυχολογία τους».

Για την ψυχολογία του τερματοφύλακα πριν το πέναλτι: «Η προετοιμασία του τερματοφύλακα αρχίζει πριν αρχίσουν οι εκτελέσεις των πέναλτι. Πριν αρχίσει η διαδικασία αρχίζω να το σκέφτομαι πώς θα αντιμετωπίσω τον κάθε παίκτη. Υπάρχει ένα πλάνο, που βγάζουμε εμείς. Κάποιες φορές επιλέγεις γωνία, γιατί η απόσταση είναι πέντε μέτρα και έχεις πολύ καλές πιθανότητες».



Για το ματς με την Κροατία: «Όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι κάναμε το κάτι παραπάνω πηγαίνοντας στα πέναλτι. Μπήκαμε αγχωμένο, γιατί θέλαμε πολύ να κερδίσουμε. Αυτό κάποιες φορές χαλάει την συγκέντρωσή σου. Είχαν από τα καλύτερα σουτ στο τουρνουά ξαι το απέδειξαν με εμάς. Πάλι βρεθήκαμε δύο γκολ πίσω, λίγο πριν το τέλος και καταφέραμε να το γυρίσουμε. Αυτό δείχνει ομάδα με χαρακτήρα».

Για το χαμένο πέναλτι του Γιάννη Φουντούλη: «Ο Γιάννης είναι εξαιρετικό παιδί και ιδιαίτερα φιλότιμος. Δεν ήθελε να πάρει πάνω του μια ενέργεια που δεν είναι 100% σίγουρος. Με τους Κροάτες κανείς δεν τον έπιασε να του μιλήσει μετά. Εγώ του μίλησα την επόμενη μέρα. Θέλει χρόνο για να ηρεμήσει κάθε αθλητής για να πάει παρακάτω. Ο Γιάννης το έκανε αμέσως. Εγώ σκέφτηκα πως πρέπει να πιάσω ένα».

Για τον μικρό τελικό: «Μετά το ματς με την Κροατία, είπα πως πρέπει να κλάψουμε για πέντε λεπτά, αλλά στο έκτο να σκεφτούμε τον επόμενο αγώνα. Πρέπει να προχωρήσεις κατευθείαν. Δεν έχεις χρόνο να αναλύσεις το προηγούμενο ματς. Η Ιταλία ήταν διαφορετικός αντίπαλος. Τους είχαμε παίξει και στον όμιλο. Ο προπονητής τους γνωρίζει πως λειτουργεί η Ελλάδα. Υπήρχαν σε όλους σκέψεις ότι θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει και να παίζουμε για το χρυσό, αλλά θα μπορούσαμε να φύγουμε με άδεια χέρια. Όπως μπήκαμε στο ματς, αντιλήφτηκα ότι όλοι το είχαν δουλέψει πριν, έχοντας στο μυαλό τους να νικήσουμε. Ήμασταν σίγουροι ότι δεν θα μας το πάρει ούτε η Ιταλία ούτε η διαιτησία. Μας ακύρωσαν δύο γκολ στο πρώτο οκτάλεπτο, με κάποια χειρουργικά σφυρίγματα. Ήμουν λίγο μακριά, όμως δεν νομίζω πως θα έπρεπε να ακυρωθεί το γκολ του Αφρουδάκη. Ο καθένας όταν μπαίνει στο νερό πρέπει να νικάει τους πάντες και εντός και εκτός νερού. Αυτό το καταφέρνεις μόνο όταν είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος».

Για την μουρμούρα για τη διαιτησία: «Κανένας διαιτητής δεν θέλει να εκτεθεί σαν επαγγελματίας. Δεν θεωρώ ότι γίνονται σκόπιμα. Μπορεί να δοθούν κάποια αυστηρά σφυρίγματα, να δοθεί μια ευκαιρία, αλλά δεν είναι το στοιχείο που θα καθορίσει τον αγώνα. Αν παίξεις καλά θα νικήσεις».

Για την επόμενη μέρα της Εθνικής: «Για μας αποτελεί μια πρόκληση να παραμείνουμε με σκληρή δουλειά και υπομονή σε υψηλό επίπεδο. Να δοθεί ξανά το έναυσμα για να ακουστεί το πόλο, να ασχοληθεί ο κόσμος μαζί του και να αγαπήσει το άθλημα».

Για την προβολή του αθλήματος: «Ο κόσμος πρέπει να ασχοληθεί περισσότερο με τον αθλητισμό. Είναι υγεία. Ό, τι καλύτερα βγάζει σε επίπεδο πολιτισμού η χώρα μας. Δεν θέλω να μειώσω τα υπόλοιπα πεδία, αλλά έχουμε συνεχώς επιτυχίες. Πρέπει να αλλάξουμε πολλά. Στο πόλο χρειαζόμαστε περισσότερες υποδομές. Χρειαζόμαστε ένα καλύτερο θεσμικό πλαίσιο και απ’ την Πολιτεία και απ’ την Ομοσπονδία, αλλά και ιδιωτική πρωτοβουλία και μια συνεργασία όλων αυτών».



Για την συνάντηση με τον Υφυπουργό αθλητισμού, Γιάννη Κοντονή: «Μείναμε πολύ περισσότερο απ’ όσο υπολόγιζα. Συζητήσαμε κυρίως το θέμα των υποδομών. Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι υπάρχει άμεση αντίληψη του θέματος. Ότι χρειαζόμαστε άμεσα λειτουργικές πισίνες. Να αρχίσει να κινείται αυτός ο τομέας. Σίγουρα είναι κάτι που δεν θα γίνει απ’ την μια μέρα στην άλλη, όμως τον είδαμε πολύ αποφασισμένο. Συζητήσαμε αρκετά, εκφράσαμε ένα παράπονο για την πισίνα του Ζαππείου, όμως θέλουμε να του δώσουμε τη σωστή εικόνα. Δεν γίνεται να ξέρει την παραμικρή λεπτομέρεια, όμως μπορούμε να του την πούμε. Έδειξε μια ευαισθησία να γνωρίσει παραπάνω από εμάς τι συμβαίνει στο χώρο. Μας έχει δώσει την εντύπωση ότι θέλει να νοικοκυρέψει τον αθλητισμό. Αν γίνεται ένας σωστός προγραμματισμός αρκούν τα λίγα. Μπορεί να γίνει αρωγός μια εταιρία, όπως έγινε με εμάς με κάποιες χορηγίες, όπως την stoiximan. Είναι μια πολύ καλή αρχή».

Για το τι διαφορετικό έχει αυτή η Εθνική: «Αυτή η ομάδα έχει χαρακτήρα. Το δείχναμε σε κάθε παιχνίδι. Στα δύσκολα ήμασταν πιο συγκεντρωμένοι. Δείχναμε ότι παίζουμε σαν ένα. Ο καθένας ήξερε τι πρέπει να κάνει και τι χρειάζεται το σύνολο. Όταν έχεις ρόλο, έχεις αντιληφθεί το σχέδιο του προπονητή και έχεις τα ψυχικά αποθέματα –αλλά και τις μεταξύ μας σχέσεις που είναι πολύ καλές- θα αναρωτιόμουν γιατί να μην πάμε καλά. Είμαι σίγουρος ότι το θέλουμε και θα το καταφέρουμε. Το θέλουμε για εμάς, όχι επειδή πρέπει».

Για το αν μπορεί αυτή η ομάδα να πάρει ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο: «Πάμε βήμα-βήμα με μετριοφροσύνη. Όχι ταπεινότητα. Έχουμε καταφέρει κάτι. Δεν πρέπει να το μειώσουμε, αλλά ούτε να πάρουν τα μυαλά μας αέρα. Κάθε οκτάλεπτο είναι σημαντικό».



Για τις σπουδές του στη Νομική και τον συνδυασμό με το πόλο: «Πήρα πτυχίο νομικής αρχές του 2012, όταν ήμουν στον Πανιώνιο. Έφυγα απευθείας να κάνω μεταπτυχιακό στην Γερμανία. Ήρθα σε συμφωνία με τον Νηρέα στην Α2, αφού το πρωτάθλημα ήταν δύο Σαββατοκύριακα. Βρήκα μια ομάδα να κάνω προπόνηση, την έκτη του γερμανικού πρωταθλήματος. Δεν ήθελα να το αφήσω, είναι κάτι που αγαπώ. Στη Γερμανία έδειξαν σεβασμό και με χρησιμοποιούσαν σαν να είμαι τερματοφύλακας της ομάδας. Ακόμα κρατάμε επαφή. Είχα πολλά μηνύματα απ’ τους Γερμανούς μετά το Παγκόσμιο. Στη συνέχεια βρήκα δουλειά, συνέχισα τις προπονήσεις στην Γερμανία, όμως δεν αισθανόμουν ευτυχισμένος. Μου έλειπε κάτι, τελείωναν τα ψυχικά μου αποθέματα και πήρα την απόφαση να επιστρέψω στην Ελλάδα».

Για τις επαφές του με τον Υδραϊκό: «Όταν ήρθα για διακοπές αποφάσισα να έρθω σε επαφή με τις ομάδες τις Α1 για να δούμε τι μπορεί να γίνει. Κάποια στιγμή με πήρε ο Κώστας Κοκκινάκης, ο οποίος μου είπε να μιλήσω με τον Υδραϊκό. Μίλησα με τον Φίλιππο Καϊάφα, ο οποίος κέρδισε αμέσως την εμπιστοσύνη μου. Είναι ένα κλαμπ που βοηθάει τους ανθρώπους να προκόψουν στη ζωή τους».

Για την απόφασή του να συμφωνήσει: «Ήθελα να συνεχίσω αυτό που αγαπώ. Ο πρώτος στόχος της ομάδας ήταν να μείνουμε στην κατηγορία, όμως μόλις έκλεισε το ρόστερ είπα ότι πάμε για εξάδα. Έχουμε παίκτες που έχουν ποιότητα και είναι πολύ καλά παιδιά. Αυτός ήταν ο λόγος που ο Υδραϊκός πήγε καλά. Αποτελείται από καλούς χαρακτήρας, που γνωρίζονται καλά μεταξύ τους».

Για τα οικονομικά δεδομένα του Υδραϊκού: «Όλα γίνονται στην ώρα τους. Υπάρχει πολύ καλή οργάνωση, όλοι ήμασταν υπερευχαριστημένοι».

Για το πώς αναμένεται να παραταχθεί φέτος ο Υδραϊκός: «Θα πάω στην Ύδρα και θα τα μάθω, γιατί μέχρι τώρα ήμασταν απορροφημένοι στην Εθνική. Πιστεύω πως θα μείνει ο βασικός κορμός, με μικρές προσθήκες και θα προσπαθήσουμε για το κάτι παραπάνω. Ο Ολυμπιακός είναι αχτύπητος. Για να μπούμε σφήνα στη δεύτερη θέση χρειάζεται τύχη και προπόνηση. Δεν το αποκλείω, αλλά θέλω να πηγαίνω βήμα-βήμα».

Για τον Πανιώνιο: «Έχει μια μεγάλη ιστορία ο Πανιώνιος στην Α1. Απ’ το 11-12 και μετά άρχισε να χάνει έδαφος. Μερικές φορές, όμως, με αυτόν τον τρόπο μπορείς να φτιάξεις καλύτερες βάσεις. Ελπίζω με έναν σωστό προγραμματισμό οι άνθρωποι του Πανιωνίου να φτιάξουν μια ομάδα που θα πρωταγωνιστεί στην Α1».

Για την περιπέτεια υγείας που είχε με το μάτι του: «Ήταν μια δύσκολη περίοδος, ένας τραυματισμός που δεν περίμενα. Έπαθα αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Άρχισα να μην βλέπω σταδιακά. Όταν ρώτησα αν θα παίξω ξανά πόλο, ο γιατρός που με εξέτασε αρχικά είπε ότι πρέπει να μπω χειρουργείο και να ξεχάσω το πόλο για να μην το επιβαρύνω. Ο χειρούργος, όμως, μου είπε να περιμένουμε για τις εξελίξεις. Πήγε πάρα πολύ καλά. Οφείλεται στον κύριο Αλέξανδρο Χαρώνη. Την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορούσα με γυαλιά ηλίου μέχρι και στο σπίτι. Έπεσα σε πισίνα τρεις μήνες μετά. Δεν επιτρεπόταν να μπει το κεφάλι μέσα στο νερό. Μετά τους 4-5 μήνες άρχισα να κολυμπάω».

Για το διάστημα που σκαφτόταν ότι ίσως δεν ξαναπαίξει: «Δεν μπορείς να σκεφτείς εναλλακτικές. Ήταν άσχημο, όμως ήταν ένα γεγονός. Είτε το χωνεύεις και προχωράς, είτε συνεχίζεις να το σκέφτεσαι. Σκεφτόμουν μετά από 10 μέρες ότι τουλάχιστον θα έχω τα δύο μου μάτια».

Για την προσπάθεια της Εθνικής Γυναικών: «Δεν είναι μικρό πράγμα η έκτη θέση. Όπως κι στα υπόλοιπα αθλήματα του Υγρού στίβου, που έφεραν μεγάλες επιτυχίες».