Μπανιώτης: «Η διάρκεια το μεγαλύτερο μετάλλιο της καριέρας μου»

Στυλοβάτης της εθνικής ομάδας εδώ και πολλά χρόνια, αθλητής με πείσμα και επιμονή που κατάφερε να καθιερωθεί ως ένας από τους κορυφαίους άλτες της Ευρώπης.

Η διαδρομή του ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια στην Κομοτηνή και συνεχίστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2005 όταν και μετακόμισε για να σπουδάσει και να συνεχίσει την προετοιμασία του δίπλα στον Γιώργο Τσούγκου.

Από τότε δεν έφυγε από δίπλα του. Δείγμα και αυτό της σταθερότητας του χαρακτήρα του, όπως και το γεγονός ότι δεν άλλαξε ποτέ σωματείο - ξεκίνησε και ολοκλήρωσε την καριέρα του στην ΠΜΣ Ολυμπιάδα Κομοτηνή.

Μπανιώτης και Τσούγκος αποτέλεσαν ένα αποτελεσματικό δίδυμο, που κατάφερε να φτάσει σε πολλές επιτυχίες. Για τον πρώτο, το μεγαλύτερο του επίτευγμα είναι η διάρκεια σε υψηλό επίπεδο.

Από την έκτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στο Τορίνο το 2009 στο ασημένιο μετάλλιο το 2019 στη Γλασκώβη. Κι ενδιάμεσα μια σπουδαία πορεία με πολλές χαρές και αρκετές λύπες, όπως άλλωστε συμβαίνει πάντα στον αθλητισμό.

Ο Κώστας Μπανιώτης είχε πάρει την απόφαση να ολοκληρώσει την καριέρα του μετά τους Ολυμπιακούς του Τόκιο. Η αναβολή της διοργάνωσης κατά ένα χρόνο μετέφερε το φινάλε της καριέρας του για το 2021. Ο σπουδαίος αθλητής, όπως είναι γνωστό, από τις αρχές του μήνα κάνει ήδη σχέδια για το μέλλον του, έχοντας πλέον ως βάση την γενέτειρά του την Κομοτηνή.

«Είχα πάρει την απόφαση να σταματήσω το 2020, ωστόσο λόγω της μετάθεσης των Ολυμπιακών Αγώνων επέλεξα να πάω έως το 2021. Το πάλεψα πολύ για να προκριθώ στους Αγώνες του Τόκιο και η αλήθεια είναι πως έφτασα αρκετά κοντά, όμως, δεν τα κατάφερα. Είμαι ξεχειλισμένος από αγάπη για το χώρο μου, από εικόνες, από εμπειρία, από ανθρώπους που γνώρισα όλα αυτά τα χρόνια και στάθηκαν δίπλα μου», είπε, κάνοντας μια πρώτη αποτίμηση στην αθλητική του πορεία.

Και συμπλήρωσε: «Έχω συμμετάσχει τρεις φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, για μία δεκαετία έχω βρεθεί σε τελικούς μεγάλων διοργανώσεων, βρέθηκα πολλές φορές κοντά σε ένα μετάλλιο και τελικά το κατέκτησα το 2019. Είναι μια πορεία γεμάτη με όμορφες στιγμές και σπουδαίες εμφανίσεις. Για εμένα το μεγαλύτερο μετάλλιο της καριέρας μου είναι η διάρκεια. Ακόμη κι αν δεν είχα κατακτήσει το μετάλλιο στη Γλασκώβη πάλι το ίδιο ικανοποιημένος θα ήμουν. Ο καθένας αξιολογεί την πορεία του με διαφορετικά κριτήρια. Πάντα θες το μετάλλιο, ωστόσο αυτό που εξαρχής ήθελα ήταν να έχω διάρκεια σε υψηλό επίπεδο και είμαι περήφανος που το κατάφερα».

Ο Μπανιώτης έχει ως στόχο να συνεχίσει να βρίσκεται στα στάδια: «Θέλω να μείνω στο χώρο, θέλω να συνεχίσω να κάνω κάτι σχετικό. Η ομοσπονδία μου και η χώρα μου επένδυσαν πάνω μου όλα αυτα τα χρόνια, έχω αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία και θα ήθελα τώρα κι εγώ να την μεταφέρω σε άλλους. Με ενδιαφέρει το κομμάτι της προπονητικής και θα το δοκιμάσω. Πάντως σίγουρα ακόμη κι αν δεν είμαι επαγγελματικά στο χώρο, θα είμαι κάπου κοντά».

Ο Έλληνας πρωταθλητής τα τελευταία χρόνια «κουβάλησε» το αγώνισμα του ύψους στις πλάτες του. Κινήθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα, όμως, κλήθηκε να το κάνει μόνος.

«Υπήρξε μια εποχή στη χώρα μας, όπου ήμασταν τρεις άλτες πάω από τα 2,30 μέτρα. Ίσως τότε δεν έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να υπάρξει και η ανάλογη συνέχεια. Δυστυχώς το αγώνισμα τα τελευταία χρόνια είναι αρκετά γυμνό. Το καταλαβαίνει κανείς από τις συμμετοχές στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μόνο ο Αντώνης Μέρλος, ο οποίος θεωρώ πως μπορεί να πάει αρκετά ψηλά. Έχει τα προσόντα, έχει τον καλύτερο προπονητή, τον Γιώργο Τσούγκου κι έχει πολύ καλές συνθήκες στη Θεσσαλονίκη για να γυμναστεί, οπότε είναι στο χέρι του να πάει ψηλά και να κυνηγήσει καλές επιδόσεις», σχολίασε αναφερόμενος στον διάδοχό του στο αγώνισμα.

Ο Κώστας Μπανιώτης έχει ατομικό ρεκόρ 2,34 μ. κι είναι ο δεύτερος Έλληνας όλων των εποχών στο αγώνισμα πίσω από το πανελλήνιο ρεκόρ (2,36 μ.) του Λάμπρου Πακακώστα. Ο αθλητής με το 2,34 μ. κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2013 στη Μερσίνα.

Ο 36χρονος σήμερα άλτης, από το 2009 μέχρι το 2019 πρωταγωνίστησε στο αγώνισμα του ύψους, με αποκορύφωμα το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό κλειστού του 2019, ενώ δύο φορές ήταν τέταρτος σε Παγκόσμιο κλειστού, το 2011 στο Παρίσι με το εντυπωσιακό 2,32 μ. και το 2012 στην Κωνσταντινούπολη με 2,31 μέρα. Στη διάρκεια της καριέρας του έχει ξεπεράσει έξι φορές τα 2,32 μ., τέσσερις τα 2,33 μ. και μία το 2,34 μέτρα.