Συγκλονίζει ο Μάικλ Φελπς: «Σκέφτηκα την αυτοκτονία - Δεν ήθελα να ζήσω, δεν έτρωγα, δεν έπινα»!

Ο Μάικλ Φελπς είναι ένας πραγματικός θρύλος της κολύμβησης και του αθλητισμού γενικότερα, έχοντας κατακτήσει τα περισσότερα από κάθε άλλον μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες: Συνολικά 28 και πιο συγκεκριμένα 23 χρυσά, τρία ασημένια και δύο χάλκινα από την Αθήνα το 2004, μέχρι το Ρίο ντε Τζανέιρο. Μπορεί, ωστόσο, να είναι ο σπουδαιότερος κολυμβητής όλων των εποχών, αλλά η κατάθλιψη δεν κάνει διακρίσεις. Ο Μάικλ Φελπς επανέφερε στο προσκήνιο τα ψυχολογικά προβλήματα, που αντιμετώπισε και τα οποία του δημιούργησαν αυτοκτονικές τάσεις, καλώντας όποιον αντιμετωπίζει ανάλογες καταστάσεις να απευθύνεται σε ειδικούς.

Ο Μάικλ Φελπς ήταν το κεντρικό πρόσωπο στο Παγκόσμιο Επιχειρηματικό Φόρουμ #WOBI, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη (15/11) στη Μαδρίτη. Μεταξύ άλλων, λοιπόν, είπε: «Όταν ήμουν παιδί, έκανα προπονήσεις με αθλητές κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερους από εμένα. Ήταν περίεργο, αλλά μου άρεσε να το κάνω. Πάντα μου άρεσε η κολύμβηση, αν και αυτό είναι ένα πολύ μοναχικό άθλημα. Δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε μεταξύ μας αν και δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τις λέξεις "δεν μπορώ"».

Και πρόσθεσε: «Εκείνη τη χρονιά είχα ήδη εποχική κατάθλιψη. Μετά, το 2014, είχα τη δεύτερη κατάθλιψη. Δεν ήθελα να ζήσω. Δεν έτρωγα, δεν έπινα, πήγα σε κέντρο αποθεραπείας. Πάλευα για τη ζωή μου περισσότερο από όσο μπορούσαν να φανταστούν οι άνθρωποι. Σκέφτηκα επίσης την αυτοκτονία και θέλω να βοηθήσω αυτούς τους ανθρώπους. Υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ. Η συζήτηση για αυτά τα θέματα έσωσε τη ζωή μου. Θέλω να κάνω ό,τι μπορώ για να βοηθήσω τους ανθρώπους που περνούν δύσκολα. Θέλω να υπενθυμίσω στους ανθρώπους ότι δεν είναι μόνοι. Το κίνητρό του εκτός αγώνων είναι ακόμα πιο δυνατό από ό,τι όταν κολυμπούσα»

Συμπλήρωσε ακόμη: «Νομίζω ότι θα με θυμούνται για την πορεία μου μετά τον αθλητισμό, παρά για τα μετάλλια, τα οποία είναι απίστευτα, αλλά η ουσία δεν είναι αυτά. Θέλω να βοηθήσω ανθρώπους, που περνούν δύσκολα. Θέλω να σώσω ζωές. Στον κόσμο του αθλητισμού υπήρξαν πολλοί που αμφισβήτησαν τα πάντα, τους στόχους μου. Αλλά στην πραγματικότητα ήταν κάτι, που ήταν διαχειρίσιμο. Ο κόσμος πίστευε ότι το να κερδίσω ένα χρυσό μετάλλιο ήταν αδύνατο και κέρδισα 28. Θέλω να μάθω στα παιδιά ότι ανεξάρτητα από το τι επιδιώκουν, είναι πάντα δυνατό να το πετύχουν. Δεν μπορούμε να πετάξουμε, αλλά μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Ας μην φοβόμαστε να επιδιώξουμε τους στόχους ή τους στόχους μας».