Ούτε μεγάλα μπάτζετ, ούτε βαριές φανέλες, μόνο καρδιά θέλει

Οι εκπλήξεις στο αθλητισμό πάντα αξίζουν προβολής. Στα μέρη μας ένας λόγος παραπάνω, γιατί μιλάμε για τρομερές διαφορές δυναμικότητας. Αυτό που έκανε όμως η Πυλαία στον τελικό Κυπέλλου στην Κοζάνη κόντρα στην ΑΕΚ, «συγγνώμη» από όλους αλλά δεν έχει προηγούμενο! Μια κυριολεκτικά παρέα παιδιών, πολλά από την ίδια περιοχή, κατάφεραν να κάνουν όλη την Ελλάδα να ακούσει το όνομά τους! «Πριν έρθουμε εδώ κάναμε πλάκα μεταξύ μας, λέγαμε άμα το πάρουμε και γελάγαμε», είπε χαρακτηριστικά ο Τάσος Τριανταφυλλίδης, χωρίς να κρυφτεί πίσω από τα λόγια του, αφού κακά τα ψέματα αν κάποιος έλεγε ότι σε ένα Final Four όπου θα συμμετείχαν επίσης ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ, μια «άσημη» ομάδα στα μάτια του περισσότερου κόσμου θα σήκωνε την κούπα, μάλλον δεν θα του έδιναν και αρκετή σημασία.

Όλο αυτό που συνέβη και θα κάνει αρκετές μέρες και αρκετά κείμενα για να μας κάνουν να καταλάβουμε το μέγεθος του επιτεύγματος, είναι η καλύτερη απάντηση στο τι χρειάζεται για να πετύχει κάποιος στον αθλητισμό. Σκληρή δουλειά, πίστη, καρδιά, τίποτα άλλο. Ούτε μπάτζετ, ούτε μεγάλες φανέλες με εκατομμύρια οπαδούς από πίσω τους, ούτε τίποτα τέτοιο. Οι Θεσσαλονικείς μπήκαν μέσα στο γήπεδο χωρίς το παραμικρό άγχος, αφού όχι απλά δεν είχαν τίποτα να χάσουν, αλλά μόνο να κερδίσουν, όπως και έγινε. Από την άλλη πλευρά, η ΑΕΚ αν και ούτε αυτή είχε άγχος, αφού γνώριζε ότι είναι κάτι παραπάνω από φαβορί, την πάτησε είτε γιατί ήταν χαλαρή, είτε γιατί μπήκε υπεροπτικά. Αυτό το ξέρουν μόνο οι παίκτες της και κανείς άλλος.



«Είμαστε μια ομάδα, μια παρέα από τα Κωνσταντινοπουλίτικα Πυλαίας», ήταν τα λόγια του Θοδωρή Αντωνιάδη. Η αντίδραση του είναι τόσο αληθινή που αποδεικνύει ότι αυτό είναι αληθινός αθλητισμός. Ένα σύνολο νεαρών ανθρώπων γεμάτων τεράστια χαμόγελα, υπερθετικό συναίσθημα χαράς και μια αγκαλιά δίπλα τους από τις οικογένειες και τους φίλους τους. Παρά το σοκ, οι παίκτες της ΑΕΚ, έσπευσαν να συγχαρούν τους αντιπάλους τους, μιας και μετά την «θολούρα» των πρώτων δευτερολέπτων, κατάλαβαν ότι όσο και αν δεν το περίμεναν, την «πάτησαν». Αυτό το αποτέλεσμα, μπορεί να λειτουργήσει με δύο διαφορετικούς τρόπους για την «Ένωση», αφού ή θα την αγχώσει ακόμα περισσότερo πριν τους τελικούς με τον Ολυμπιακό φοβούμενη μια ακόμα σε εισαγωγικά πάντα αποτυχία (μετά την περσινή μυθικής σεζόν) ή θα την κάνει να πεισμώσει και να παρουσιαστεί 100% σοβαρή.



Από το πουθενά λοιπόν σκάει μια παρέα και ανατρέπει τα δεδομένα. Παιδιά που σε καμία περίπτωση δεν ζουν από αυτό, που έχουν ένα κάρο υποχρεώσεις καθημερινά για να τα βγάλουν πέρα, σπουδάζουν και παρόλα αυτά, καταφέρνουν να κερδίσουν στον παρθενικό τους τελικό μιας ομάδας που πέρσι σήκωσε Πρωτάθλημα, Κύπελλο και πήρε και Ευρωπαϊκό τρόπαιο, τόσο απλά. Δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μια στο εκατομμύριο να βρέθηκε κάποιος που να μην χαμογέλασε με αυτό που συνέβη, Ακόμα και οι οπαδοί των «κιτρινόμαυρων», σίγουρα θα είπαν μεταξύ τους, «μπράβο στα άλλα παιδιά, το αξίζανε». Μέσα στη δυσκολία των καιρών, σε έναν ελληνικό αθλητισμό που ειδικά στο ερασιτεχνικό κομμάτι όπως χαρακτηρίζεται στη χώρα μας, μπήκε λουκέτο για τεράστιο χρονικό διάστημα λόγο πανδημίας, η έκπληξη έγινε.