Γούνας: «Όνειρο που άργησε τέσσερα χρόνια»

Ο Αλέξανδρος Γούνας είναι ένας από τους αθλητές που θα εκπροσωπήσουν την ελληνική υδατοσφαίριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Ο 26χρονος παίκτης πλέον της Σαβόνα, απασχόλησε έντονα την επικαιρότητα με τη μεταγραφή του στην ιταλική ομάδα και είναι ένα από τα πρόσωπα του καλοκαιριού, καθώς θα παίξει σε ένα από τα κορυφαία – αν όχι το κορυφαίο – πρωταθλήματα του κόσμου.

Βρεθήκαμε μαζί του στις εγκαταστάσεις του ΝΟ Βουλιαγμένης στο Λαιμό, αμέσως μετά από μια πρωινή προπόνηση της Εθνικής ομάδας στο κοινό καμπ προετοιμασίας με την Κροατία, για να μιλήσουμε για τα θέματα που απασχόλησαν την επικαιρότητα, για το παρελθόν του, το παρόν και το μέλλον του νεαρού άσσου.

«Αξέχαστες στιγμές στη Βουλιαγμένη»

Το μέρος στο οποίο συναντηθήκαμε τον έκανε να νιώθει άνετα. Άλλωστε έχει περάσει πολλά χρόνια στην πισίνα του ΝΟ Βουλιαγμένης, όπως είπε και ο ίδιος: «Είναι ένα μέρος που νιώθω άνετα και πολύ ωραία. Είναι ξεχωριστό για μένα. Εδώ έχω μεγαλώσει και είναι το πατρικό μου. Τα περισσότερα μου χρόνια στην υδατοσφαίριση τα έχω περάσει σ’ αυτό το μέρος. Είναι ένα από τα αγαπημένα μου μέρη να περνάω τον ελεύθερό μου χρόνο όταν δεν έχω υποχρεώσεις. Σίγουρα έχω περάσει πολύ όμορφα χρόνια, με κορυφαία τη σεζόν 2011/12 στην οποία κατακτήσαμε το πρωτάθλημα και το κύπελλο Ελλάδας. Γενικά έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις από εδώ».

Όταν του ζητήθηκε να ξεχωρίσει κάποια στιγμή από όλες όσες έχει περάσει, απάντησε πως είναι τόσες πολλές που δεν μπορεί να πει μόνο μία: «Έχω περάσει τόσες πολλές στιγμές εδώ που δεν μπορώ ειλικρινά να ξεχωρίσω κάποια. Νομίζω πως είναι τόσες πολλές που κανένα από όσα παιδιά έχουν περάσει δεν θα μπορούσε να πει μόνο μία. Σίγουρα θυμάμαι χαρακτηριστικά την τελευταία χρονιά με όλα τα παιδιά που ήμασταν εδώ. Τις πλάκες που κάναμε. Περνάγαμε πολύ καλά. Αυτές μου έρχονται από τα τελευταία χρόνια, όμως δεν είναι οι μόνες».

«Χρωστάω πολλά στον κ. Γιαννουρή»

Από μικρός βρίσκονταν στο χώρο του αθλητισμού, παίζοντας ποδόσφαιρο, τένις και κάνοντας ζίου ζίτσου, όμως τελικά τον κέρδισε το άθλημα της υδατοσφαίρισης…«Έπαιζα από μικρός ποδόσφαιρο στο σχολείο, αλλά επιδόθηκα και σε διάφορα αθλήματα, όπως το τένις, το ζίου ζίτσου, έχοντας φτάσει μέχρι την καφέ ζώνη. Ξεκίνησα το πόλο περίπου στην ηλικία των δέκα. Στο ζίου ζίτσου είχα φτάσει στην καφέ ζώνη πολύ γρήγορα και μου είχε πει ο προπονητής μου πως πρέπει να κάνω ένα χρόνο προπόνηση για να πάρω την μαύρη ζώνη. Αυτό με είχε αποθαρρύνει».

Όταν ερωτήθηκε για την πρώτη του επαφή με το άθλημα της υδατοσφαίρισης, τόνισε πως χρωστάει πολλά στον κ. Γιάννη Γιαννουρή, αφού αυτός διέκρινε το ταλέντο του και τον “ανάγκασε” να ξεκινήσει προπονήσεις στο ΝΟ Βουλιαγμένης: «Στο σχολείο που πήγαινα (στο Γείτονα) κάναμε και πόλο και ερχόμασταν και παίζαμε κάποια φιλικά εδώ με την Βουλιαγμένη. Η αλήθεια είναι πως μία φορά με έπιασε ο κ. Γιαννουρής και μου είπε πως πίστευε πως θα γίνω πολύ καλός. “Ξεκίνα να έρχεσαι στις προπονήσεις στη Βουλιαγμένη. Το κολύμπι σου μου θυμίζει τον Ανδρέα (τον πατέρα του που ήταν σπουδαίος πολίστας κατά το παρελθόν). Έλα εδώ πέρα. Σε περιμένω αύριο το πρωί”, μου είπε. Δε μου άφησε ουσιαστικά περιθώριο να το σκεφτώ. Αφού ξεκίνησα να έρχομαι, ήμουν όλο το καλοκαίρι εδώ, πρωί – βράδυ. Παίζαμε όλη την ώρα. Και έτσι συνέχισα όλο το χειμώνα με το πόλο. Άφησα τελείως το ποδόσφαιρο, αφού έπρεπε να βρίσκομαι καθημερινά στον όμιλο.

«Χρωστάω πολλά στο Γιάννη Γιαννουρή, αφού ήταν αυτός που με «ανάγκασε» να έρθω στην προπόνηση χωρίς να μου αφήσει καν περιθώριο να το σκεφτώ και μετά συνέχισα. Εν τέλει αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ σωστή επιλογή. Μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνω και είναι ο βασικός λόγος που παίζω. Η αλήθεια είναι πως τη στιγμή που θα αρχίσω να μην ευχαριστιέμαι αυτό που κάνω, θα το σταματήσω. Δε θέλω να πιέζω μια κατάσταση που δε με ευχαριστεί»

«Πρότυπα Κάσας, Βουγιασίνοβιτς και…να ξεπερνάω τον εαυτό μου»

Όπως κάθε νέος αθλητής, έτσι κι ο Άλεξ από μικρός είχε κάποια αγωνιστικά πρότυπα, τα οποία θαύμαζε…«Όταν ήμουν πολύ μικρός μου άρεσαν πολύ ο Κάσας και ο Σάπιτς. Μεγαλώνοντας, ο Σάπιτς έμεινε πιο πίσω στα μάτια μου γιατί ήταν πιο ατομιστής. Έτσι κράτησα ως πρότυπο τον Κάσας. Μου άρεσε πολύ η δημιουργία του και η διορατικότητα στο παιχνίδι του. Αργότερα, όταν μεγάλωνα και εκτίμησα κάποια πράγματα μου άρεσε πολύ και ο Βουγιασίνοβιτς. Από Έλληνες θαύμαζα όλη την προηγούμενη φουρνιά και θα ήταν άδικο να πω ονόματα. Ήταν σπουδαίοι αθλητές και αποτελούσαν μια εξαιρετική ομάδα. Ήταν παίκτες στους οποίους ήθελα να μοιάσω», ενώ όταν κλήθηκε να απαντήσει στο τι θα ήθελε να βελτιώσει στο παιχνίδι του απάντησε πως…«Είμαι της άποψης ότι ο κάθε παίκτης έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Τα δικά του καλά και κακά. Αυτό που λέω στον εαυτό μου κάθε φορά είναι ότι θα είμαι χαρούμενος αν ο Άλεξ γίνει ο καλύτερος Άλεξ που θα μπορούσε να γίνει. Να φτάσω λίγο παραπάνω από αυτό που θα μπορούσα να γίνω και να ξεπερνάω κάθε μέρα τον εαυτό μου».

«Άξιζα να είμαι στο Λονδίνο»

Το Ρίο και οι Ολυμπιακοί Αγώνες που θα διεξαχθούν εκεί, αποτέλεσε το πιο πιο ευχάριστο κομμάτι της συζήτησης, αφού αποτελεί την πρώτη συμμετοχή του Αλέξανδρου στην μεγαλύτερη διοργάνωση του πλανήτη. Όντας ο τελευταίος που κόπηκε από την 13άδα που πήγε στο Λονδίνο ερωτήθηκε για τον αν αυτή άργησε κατά μια τετραετία…«Την προηγούμενη φορά στο Λονδίνο, ήμουν κυριολεκτικά ο τελευταίος που κόπηκα. Αν με ρωτήσεις θα σου έλεγα πως και στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες άξιζα να πάω. Και νομίζω πως κανείς παίκτης στη θέση μου δε θα έλεγε πως δεν άξιζε. Ειδικά εκείνη τη χρονια με τη Βουλιαγμένη είχαμε πάρει το νταμπλ. Ο κάθε προπονητής όμως έχει τη δική του άποψη και είναι σεβαστή. Ήταν αθλητικά μια από τις πιο δύσκολες στιγμές στην καριέρα μου. Η μη συμμετοχή μου, ήταν κάτι που είχε πιθανότητες να γίνει και δεν μπορώ να πω πως δεν το περίμενα, αλλά δεν ήθελα να γίνει. Ήταν δύσκολο για μένα. Το γεγονός ότι είχα παίξει σε όλα τα παιχνίδια της προετοιμασίας τότε μου είχε δημιουργήσει προσδοκίες για συμμετοχή στο Λονδίνο. Μπορεί και να ήταν λάθος μου».

«Όνειρο κάθε αθλητή»

Πάντως αυτή τη φορά τίποτα δεν μπορεί να του στερήσει το όνειρό του…«Για κάθε αθλητή είναι το πιο βασικό όνειρο που κάνει από μικρός. Είναι το όνειρο κάθε παιδιού όταν ξεκινάει τον αθλητισμό. Σκέφτεται τον εαυτό του σε ένα γεμάτο στάδιο, ή σε ένα βάθρο Ολυμπιακών Αγώνων. Νομίζω πως εξαρτάται και η ηλικία που θα πας. Έχει διαφορά το να πας στα 18 με το να πας στα 26. Τώρα νομίζω πως είμαι πιο ώριμος και πιο συγκεντρωμένος. Ελπίζω να καταφέρουμε να κάνουμε κάτι πολύ καλό γιατί έχουμε τις δυνατότητες».

Το κλειδί της επιτυχίας για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είναι η ομαδικότητα. Αυτήν ήταν η απάντηση που μας έδωσε, αναλύοντας πως…«Είναι το στοιχείο που μας χαρακτηρίζει. Ο ένας βοηθάει τον άλλο. Δεν έχουμε τα κορμιά των Ούγγρων, των Κροατών και των Σέρβων που είναι πολύ ψηλοί και δυνατοί. Εμείς είμαστε ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Αυτό έχουμε να αντιπαρατάξουμε απέναντι στους αντιπάλους μας», ενώ υπογράμμισε πως…«Χρειάζεται μεγάλη συγκέντρωση σε όλα τα σημεία του παιχνιδιού και πρωτοβουλία στις στιγμές που πρέπει και είναι πολύ λεπτές. Φυσικά χρειάζεται ενέργεια και πάθος, που μας χαρακτηρίζει ως Έλληνες».

«Πολλά μικρά βήματα»

Η πρόσφατη νίκη επί της Σερβίας στο τουρνουά του Μπορ (στη Σερβία) δημιούργησε αισιοδοξία στους Έλληνες φιλάθλους. Πως αντιμετωπίστηκε όμως από την ελληνική ομάδα; Ο Αλέξανδρος απαντά…«Σίγουρα μας δυναμώνει και σε κάνει πιο υπολογίσιμο. Μας δίνει αυτοπεποίθηση. Όμως για εμάς το βασικό είναι να κρατήσουμε το κεφάλι μας κάτω και να δουλεύουμε. Θέλουμε να κοιτάζουμε το κάθε παιχνίδι και την κάθε φάση του ξεχωριστά. Τώρα αν υπάρχουν προσδοκίες λόγω των εμφανίσεων που είχαμε και μείνουμε σε αυτές δε θα έχουμε το καλό αποτέλεσμα που θέλουμε. Το μυαλό μας δεν πρέπει να φτάνει μακριά. Καλύτερα να κάνουμε πολλά και μικρά βήματα παρά ένα μεγάλο και να πέσουμε».

«Έβλεπα προοπτικές σε ένα μεγάλο σύλλογο»

Επόμενος σταθμός μετά τη Βουλιαγμένη ήταν ο Ολυμπιακός, ομάδα της οποίας ο Αλέξανδρος ήταν φίλαθλος…«Είχε τελειώσει το θέμα με τη Βουλιαγμένη αρκετές ημέρες πριν. Μου είχαν κάνει μια πρόταση και δεν τα βρήκαμε. Μέχρι τότε είχα μόνο μια πρόταση από την Τουρκία και την Γαλατασαράι, αλλά ήθελα να ψάξω τον επόμενο σταθμό της καριέρας μου. Μετά από 5-7 μέρες ήρθε ο Ολυμπιακός και μου έκανε μια καλή πρόταση. Από τη στιγμή που θα έμενα στην Ελλάδα, θα ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να πάω σε ένα μεγάλο σύλλογο, όπως είναι ο Ολυμπιακός. Γι αυτό και συνέχισα εκεί. Με κέρδισε το ότι – εκτός του ότι είναι ένα μεγάλο αθλητικό σωματείο – έβλεπα διάθεση να φτιαχτεί μία πολύ καλή και νεανική ομάδα με πολλές προοπτικές, στην οποία θα ήμουν μέρος. Αυτοί ήταν οι βασικοί λόγοι».

«Τρομερή ομοιογένεια στον Ολυμπιακό»

Στη συνέχεια ερωτήθηκε κατά πόσο νιώθει δικαιωμένος από την απόφασή του να πάει στον Ολυμπιακό, αλλά και για τα μυστικά που έκαναν τον Ολυμπιακό μία από τις κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη…«Νιώθω δικαιωμένος που έγινα μέλος της ομάδας του Ολυμπιακού. Σίγουρα σε κάθε απόφαση που παίρνεις καταλαβαίνεις τα υπέρ και τα κατά. Ο Ολυμπιακός ήταν μια ομάδα ολοκληρωμένη, που είχε τα πάντα και κάθε παίκτης είχε το ρόλο του. Ειδικά την τελευταία χρονιά το κάναμε παρά ένα κλικ στον τέλειο βαθμό. Θα είχαμε την τέλεια σεζόν αν κερδίζαμε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτό είναι το ευχάριστο και παρακαταθήκη για το μέλλον. Δεν ξέρεις αν ένας αθλητής θα ξαναζήσει ανάλογες στιγμές. Ειλικρινά εύχομαι ο Ολυμπιακός να καταφέρει να ξαναβρεθεί στο final – 6 και να ζήσει το όνειρο».

«Στον Ολυμπιακό υπήρχε τρομερή ομοιογένεια. Καταλάβαινε κανείς τι σκέφτεται και πότε. Σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό πρέπει να ξέρει ο καθένας τι κάνει, πότε το κάνει και γιατί το κάνει. Αυτό υπάρχει σε τεράστιο βαθμό μεταξύ μας και είναι αποτέλεσμα καλής δουλειάς πολλών χρόνων».

«Ήθελα να παίζω»

Η συνεργασία του με τον Ολυμπιακό ολοκληρώθηκε και όπως μας λέει ο ίδιος, ήταν ουσιαστικά μια από κοινού απόφαση με τον Ολυμπιακό να μη συνεχίσει στην ομάδα, από τη στιγμή που έβλεπε πως ο χρόνος συμμετοχής του ήταν πολύ πιθανό να περιοριστεί στην πιο παραγωγική του ηλικία…«Ήταν ουσιαστικά μια από κοινού απόφαση. Από τη στιγμή που είμαι 26 χρονών, ίσως στα καλύτερά μου χρόνια, ήθελα να παίζω. Αν δεν το έκανα τώρα δεν είχα λόγο να μείνω.Όπως είπα και πιο πριν, το πόλο είναι κάτι που μου αρέσει. Γι αυτό το λόγο ήταν πολύ σημαντικό να έχω χρόνο συμμετοχής και να είμαι χαρούμενος. Φυσικά και ήμουν πολύ χαρούμενος στον Ολυμπιακό. Δεν το συζητάω κάτι τέτοιο. Απλά θα ήθελα να έχω περισσότερο χρόνο συμμετοχής και με ένα τόσο γεμάτο ρόστερ, καταλάβαινα πως θα περιοριζόταν. Γι αυτό και είπαμε πως θα ήταν καλύτερο να μη συνεχίσουμε μαζί».

«Είναι ο ίδιος προπονητής που είχα εδώ και τρία χρόνια»

Παρά το γεγονός ότι δεν ανήκει πλέον στο δυναμικό του Ολυμπιακού, ο ίδιος διατηρεί άριστες σχέσεις με το Θοδωρή Βλάχο, αφού όπως λέει…«Είναι ο ίδιος προπονητής που είχα εδώ και τρία χρόνια». Μάλιστα ακριβώς την ημέρα που έληξε η συνεργασία με τον Ολυμπιακό οι δύο άνδρες είχαν συνάντηση (στη Σιγκαπούρη όπου βρίσκονταν για την προετοιμασία της Εθνικής) στην οποία ο Άλεξ Γούνας ευχαρίστησε τον επι σειρά ετών προπονητή του…«Την ίδια ημέρα πήγα στο Θοδωρή το Βλάχο και τον ευχαρίστησα για τα τρία χρόνια που περάσαμε μαζί σε συλλογικό επίπεδο. Έμαθα πολλά πράγματα από τον κ. Βλάχο. Εξελίχθηκα πολύ και τον ευχαριστώ γι’ αυτό. Δεν είναι κακό κάποιες φορές να διαφωνούμε για κάποια πράγματα. Επειδή αυτό συνέβη σε συλλογικό επίπεδο, δε σημαίνει ότι θα γίνει και σε επίπεδο Εθνικής ομάδας. Εκεί όλοι θέλουμε το καλό της Ελλάδας. Από την αρχή το κάναμε ξεκάθαρο, κι ο κ. Βλάχος κι εγώ κι ο Άγγελος και όλοι οι παίκτες. Νομίζω πως γι αυτό το λόγο δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή που να υπήρξε πρόβλημα. Είναι ο ίδιος προπονητής που είχα εδώ και τρία χρόνια. Δεν έχει αλλάξει κάτι».

«Πολύ καλή πρόταση, αλλά…εξωτερικό»

Με την είδηση της αποδέσμευσης του Αλέξανδρου Γούνα από τον Ολυμπιακό, ο «αιώνιος» αντίπαλος, Παναθηναϊκός χτύπησε την πόρτα του διεθνή περιφερειακού, προκειμένου να τον εντάξει στο δυναμικό του, στην προσπάθεια που κάνει να αναβαθμίσει το τμήμα του.

«Ήταν μια πολύ καλή οικονομικά πρόταση και όλα τα δεδομένα ήταν καλά, αλλά είχα πει πως πρώτα θα μιλήσω με τον Ολυμπιακό και θα ξεκαθαρίσω την κατάσταση και μετά θα έδινα μια απάντηση. Σε μια πρόταση ζυγίζεις όλα τα δεδομένα, απλά νομίζω ότι ήταν ένα όνειρο μου από μικρός να παίξω στο εξωτερικό και ήθελα να το ακολουθήσω. Δεν ήθελα να το παρατείνω, γιατί μπορεί να μη μου ερχόταν ξανά η ευκαιρία.

Έβλεπα από παλιά και το Χρήστο τον Αφρουδάκη να παίζει στο εξωτερικό, και ήθελα να αγωνιστώ κι εγώ μια ημέρα εκεί».

«Αντζελίνι ο κύριος λόγος»

Εκτός του Παναθηναϊκού, πολλές ήταν οι ομάδες του εξωτερικού που ενδιαφέρθηκαν να εντάξουν τον πρώην περιφερειακό του Ολυμπιακού και τη Βουλιαγμένης στο δυναμικό τους, με την Σαβόνα να παίρνει την υπογραφή του.

«Μου ήρθαν αρκετές προτάσεις από το εξωτερικό και με καλούς οικονομικούς όρους, αλλά εξαρχής στόχος μου δεν ήταν να πάρω τα περισσότερα χρήματα, αλλά να πάω σε μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα, σε ένα πολύ δυνατό πρωτάθλημα και να έχω όλα τα φόντα και όλες τις δυνατότητες να βοηθάω την ομάδα μου να πρωταγωνιστεί. Η πρόταση της Σαβόνα ήταν αυτή που ξεχώριζε, λόγω του ότι οι άνθρωποί της, μου είπαν πως έχουν υψηλούς στόχους που φτάνουν στην τετράδα του ιταλικού πρωταθλήματος για τη νέα σεζόν, καθώς και ότι θα έχω σημαίνοντα ρόλο στην ομάδα. Και βέβαια μιλάμε για το ιταλικό πρωτάθλημα που έχει ομάδες, όπως η Προ Ρέκο, η Μπρέσια, η Βερόνα, η Κανοτιέρι Νάπολι που πήρε τον Τζορτζέτι και η Ποζίλιπο του Άγγελου (σ.σ. Βλαχόπουλου).

Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η παρουσία του Αντζελίνι που ήταν σπουδαίος παίκτης και πριν καν ξεκινήσω να μιλάω με τη Σαβόνα έμαθα πως είναι από τους καλύτερους προπονητές του ιταλικού πρωταθλήματος. Όταν ήρθε η πρόταση έπαιξε τεράστιο ρόλο η παρουσία του εκεί. Πιστεύω πως θα με βοηθήσει να εξελιχθώ σαν παίκτης. Να μπορέσω να προσθέσω κάποια πράγματα στο παιχνίδι μου. Με τον πρωταγωνιστικό ρόλο που θα έχω πιστεύω, πως θα κερδίσω και σε αυτοπεποίθηση, που θα φέρει βελτίωση και στη συνολική μου παρουσία. Σίγουρα και οι οικονομικοί όροι ήταν καλοί και παίξαν το ρόλο τους, αλλά δεν ήταν πρωταρχικό».

Με τον Άγγελο Βλαχόπουλο υπήρξαν συμπαίκτες για πολλά χρόνια και πλέον θα είναι αντίπαλοι. Πως όμως αντέδρασε ο παίκτης της Ποζίλιπο στο άκουσμα της είδησης της μεταγραφής του Γούνα στην Σαβόνα; «Μου έστειλε ένα μήνυμα με τη λέξη συγχαρητήρια γραμμένη στα ιταλικά. Το είχαμε συζητήσει και λίγο. Γέλασα με του που το είδα. Θα είμαστε μετά από πολλά χρόνια αντίπαλοι. Έχουμε συνηθίσει να είμαστε συμπαίκτες σε Βουλιαγμένη και Ολυμπιακό», ενώ όταν ρωτήθηκε για το πως αισθάνεται που θα βρεθεί αντίπαλός του σημείωσε… «Θα δούμε. Ή με ξέρει αυτός καλά, ή τον ξέρω εγώ ή που δε θα κάνει κανείς από τους δύο τίποτα επειδή ξέρει ο ένας τον άλλο (γέλια). Θα δούμε και ποιας ομάδας έπιασαν οι μεταγραφές (γέλια)».

«Πρότυπο ο Γιώργος Μαυρωτάς»

Όπως ο ίδιος είπε, όταν έρθει η στιγμή που δεν του αρέσει αυτό που κάνει, θα εγκαταλείψει το πόλο. Τι σκέφτεται να κάνει ένας απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης επιχειρήσεων;

«Να πω την αλήθεια δεν το έχω σκεφτεί ακόμα. Πρόσφατα τελείωσα και το μεταπτυχιακό μου. Ίσως μια θέση σε αντίστοιχο τμήμα σε μια ναυτιλιακή εταιρία θα μπορούσε να με γεμίσει, αλλά είναι νωρίς να πω κάτι τέτοιο».

Όταν του ζητήθηκε να μιλήσει για τις σπουδές του και την ταυτόχρονη ενασχόληση του με τον πρωταθλητισμό, τόνισε πως όλα συνδυάζονται, αρκεί να υπάρχει θέληση φέρνοντας ως παράδειγμα το Γιώργο Μαυρωτά…«Τις δύο πρώτες χρονιές δεν πολυπήγαινα στη σχολή λόγω φορτωμένου προγράμματος. Νομίζω πως όταν είσαι 18 δεν καταλαβαίνεις πόσο σημαντικές είναι και οι σπουδές. Γενικά πιστεύω πως μπορούν να γίνουν και τα δύο πράγματα μαζί. Μπορείς να κάνεις και το πόλο και τις σπουδές. Είναι θέμα θέλησης. Σίγουρα δε θα διάβαζα σε περίοδο προετοιμασίας Ολυμπιακών Αγώνων, που θα έπρεπε να ξεκουράζομαι, αλλά γενικά έχεις όλο τον υπόλοιπο χρόνο να δουλεύεις και να διαβάζεις ταυτόχρονα. Ένα τεράστιο παράδειγμα σε αυτόν τον τομέα είναι ο Γιώργος Μαυρωτάς που έχει πάει σε 5 Ολυμπιακούς Αγώνες και είναι και καθηγητής πανεπιστημίου. Είναι κάτι το εξαιρετικό που πρέπει να λειτουργεί ως παράδειγμα για τα παιδιά».

«Κλασική σχέση παίκτη – τερματοφύλακα»

Για το κλείσιμο της κουβέντας πήγαμε σε ένα πιο ανάλαφρο θέμα. Το παιχνίδι του με το Στέφανο Γαλανόπουλο, στο οποίο ο ίδιος προσπαθεί να σκοράρει και ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού να αποκρούσει και το κατά πόσο θα του λείψει. Ο ίδιος ισχυρίζεται «με στοιχεία» όπως λέει, πως κερδίζει τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού.

«Ήδη υπάρχει συζήτηση. Του είπα πως όσο καιρό θα γυρίζω πίσω και θα είμαι στην Ελλάδα, θα του βάζω τα γκολ, θα τον κερδίζω στο παιχνίδι για να ησυχάζει(γέλια). Σου έχω παρουσιάσει και σκορ και όλα ότι κερδίζω (γέλια). Είναι μια κλασική σχέση παίκτη που θέλει να βάζει γκολ και τερματοφύλακα που θέλει να προστατεύει το τέρμα του. Τον τσιτώνω και θέλει να σε αποκρούσει. Εγώ θέλω να του βάλω γκολ για να συνεχίσω την πλάκα και πάει λέγοντας». Για όλα αυτά αναμένεται η τοποθέτηση του νεαρού γκολκίπερ της Εθνικής και του Ολυμπιακού…

Πηγή: Pisina.net