«Για ποια Ελλάδα ρε γαμώτο»;

Σε συνέντευξή της στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» μιλά για την ιστορική της ατάκα, το πρόβλημα του ντόπινγκ, αλλά και την έλλειψη παιδείας στην Ελλάδα.

«Πολλοί θεώρησαν πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Η αλαζονεία πολλών μετρίων. Τιμωρήθηκε ποτέ κανείς από δαύτους; Κανένας. Πήραν πολλοί εξουσία, με εκπτώσεις. Στις εκπτώσεις όμως βάζεις μπροστά το απομεινάρι. Στα δικά μου χρόνια γιγαντώθηκε το ντόπινγκ. Δεν κατάλαβαν όμως από τότε τα παιδιά ότι όσα και να πάρεις, πρωταθλητής δεν γίνεσαι, αν δεν έχεις ταλέντο. Πίστεψαν ότι με τα φάρμακα θα έβαζαν στην άκρη τη δουλειά, αλλά έβαζαν τη ζωή τους σε κίνδυνο. Πρωταθλητισμός δεν γίνεται με φυσιολογική ζωή. Είναι καλογερική, ασκητισμός».

Όσο για το έλλειμμα αθλητικού πνεύματος στη χώρα, η Βούλα Πατουλίδου δηλώνει: «Φταίει η έλλειψη σωστής παιδείας. Οι αρχαίοι τι είχαν πρώτο για τα μικρά παιδιά; Γυμναστική και μουσική. Αργότερα, όταν μεγάλωναν τα παιδιά, είχαν τα μαθηματικά, τη γραφή. Τώρα τα παιδιά δεν έχουν καν γυμναστική στα σχολεία. Εύχομαι αυτοί που βγάζουν τα σχολικά προγράμματα να έχουν ζήσει από κοντά τα παιδιά, τις εμπειρίες τους. Και οι αρχές και οι αξίες είναι βασικό στοιχείο».

Και όσο για το ποια ατάκα θα ταίριαζε περισσότερο στην Ελλάδα του σήμερα:
«Θα έλεγα ότι ταιριάζει απόλυτα στην τωρινή κατάσταση το τραγούδι που είχε κάνει η Αφροδίτη Μάνου. “Για ποια Ελλάδα ρε γαμώ το”, με λόγια που λες και γράφτηκαν ακριβώς για τα τωρινά χρόνια. Θαρρείς και γράφτηκαν και για αύριο και για μεθαύριο. Μπορεί να είναι και ένα μάθημα για εμάς όλο αυτό, από το μηδέν και πάλι να ξεκινήσουμε».