«Για έναν μεγάλο Παναθηναϊκό που θα στηρίζεται στα πόδια του»

Στον Διονύση Δεσύλλα

Είναι ένας νέος άνθρωπος που την τελευταία τριετία έχει αναλάβει το δύσκολο έργο της οικονομικής – και όχι μόνο- εξυγίανσης του Παναθηναϊκού Α.Ο. Με δεκάδες τμήματα, τα οποία ήταν στα όρια της διάλυσης και με τα χρέη να «πνίγουν» την ομάδα, ο Ηλίας Μιχαλαριάς, μαζί με άλλους φίλους του Παναθηναϊκού, βγήκε μπροστά με έναν και μοναδικό στόχο: Να σωθεί ο Σύλλογος και σιγά σιγά να επιστρέψει εκεί που ανήκει, στην κορυφή.

Το ραντεβού με τον πρόεδρο της «μάνας του λόχου», δόθηκε στο σπίτι του Ερασιτέχνη. Τον «Τάφο του Ινδού» ή αλλιώς κλειστό «Παύλος Γιαννακόπουλος», όπως ονομάστηκε προσφάτως για χάρη του μεγαλύτερου εν ζωή παράγοντα του «τριφυλλιού». Ο Ηλίας Μιχαλαριάς μιλάει στο πρώτο μέρος της μεγάλης συνέντευξης στο sporfm.gr για τη χρονιά που πέρασε, τους στόχους και το πλάνο που έχει χαραχτεί στον Ερασιτέχνη, τα χρέη και την προσπάθεια που γίνεται, την ανακατασκευή της Λεωφόρου, το ψάξιμο για επενδυτές, το μοντέλο που έχουν βάλει σε λειτουργία στον σύλλογο, αλλά και τα όσα γίνονται στον ελληνικό αθλητισμό.



«Στόχος μας να είναι να σταθεί στα πόδια του ο Παναθηναϊκός. Εχει αποπληρωθεί το 1 εκατ. ευρώ από τα 3», τονίζει και προσθέτει: «Εμείς δεν θα κάνουμε άλλες δουλειές για να πάρουμε τίτλους. Είναι διαφορετική η κουλτούρα μας».

«Σπουδαία η είδηση της ανακατασκευής της Λεωφόρου. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να επενδύσει σε αυτό».

Αναλυτικά το πρώτο μέρος της συνέντευξης του Ηλία Μιχαλαριά στο sportfm.gr

Κάνοντας έναν απολογισμό, πως κρίνετε τη χρονιά για τον Παναθηναϊκό Α.Ο;

«Ο Παναθηναϊκός Αθλητικός όμιλος έχει 21 αθλήματα και χωρίζεται στα ομαδικά και τα ατομικά. Φυσικά, τα ομαδικά είναι και πιο δημοφιλή στον κόσμο. Στο βόλεϊ ανδρών η χρονιά είναι σχεδόν όπως η προηγούμενη. Η ομάδα πήρε την 5η θέση, κατάφερε να προκριθεί στο φάιναλ φορ του Κυπέλλου, που εκεί θεωρούμε ότι αδίκως αποκλειστήκαμε, λόγω λάθος σε ένα πόντο στο τελευταίο σετ. Ημασταν, επίσης, συνεπείς στις οικονομικές μας υποχρεώσεις και πολύ περισσότερο στα χρέη που έχουμε διακανονίσει. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο μεγάλος στόχος.

Στο μπάσκετ γυναικών είχαμε μια μέτρια χρονιά. Ξεκινήσαμε με σκοπό να κάνουμε το βήμα παραπάνω, δεν τα καταφέραμε. Είχαμε και μια ντροπιαστική ήττα από τον Ολυμπιακό. Στον τελικό Κυπέλλου, θεωρώ ότι άδικα χάσαμε το τρόπαιο. Στο μπάσκετ γυναικών έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τη διαιτησία και με την επιτροπή πρωταθλήματος. Εχει βγει μια προπαγάνδα ότι εμείς ευνοούμαστε στο μπάσκετ, αλλά η επιτροπή όχι μόνο δεν μας σέβεται, αλλά μας πολεμάει κι όλας. Εχουμε τρομακτικό πρόβλημα. Δεν αποτελεί αυτό δικαιολογία, αλλά είναι κι αυτό μια πραγματικότητα.

Στο πόλο, είχαμε μια μεταβατική χρονιά με την αλλαγή του προπονητή. Πήραμε την 3η θέση και το σημαντικό είναι ότι δείχνουμε σταθερότητα. Είμαστε στην τριάδα και προκρινόμαστε στο φάιναλ φορ. Προσπαθούμε με τις δυνάμεις που έχουμε να γινόμαστε καλύτεροι».

Στο βόλεϊ γυναικών, δεν μπορέσαμε να κάνουμε το βήμα παραπάνω. Αποτύχαμε στο πρωτάθλημα με τον αποκλεισμό από τη Σαντορίνη. Η χρονιά δεν ήταν καλή, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Ισως η περσινή επιτυχημένη χρονιά, λίγο μας.. θόλωσε και νομίζαμε ότι θα κάνουμε υπερβάσεις με χαμηλό μπάτζετ».


Στα ατομικά αθλήματα υπήρξαν πολλές διακρίσεις…

«Σαφώς. Η πυγμαχία πήρε το πρωτάθλημα Ελλάδας σε πρώτη και τρίτη κατηγορία, που αφορά τους νέους πυγμάχους. Αρα το τμήμα δείχνει ότι έχει και παρόν και μέλλον. Ζητήσαμε, μάλιστα, το πρωτάθλημα να γίνει ξανά στον «Τάφο του Ινδού». Με τη συνδρομή του Γιάννη Αϊδινιώτη, γίνεται εξαιρετική δουλειά. Πήγαμε εξαιρετικά στην σκοποβολή, όπου βγήκαμε δεύτερη σερί χρονιά πρωταθλητές στο ελεύθερο πιστόλι 50 μέτρων. Υπάρχει πλάνο και εξαιρετικές εγκαταστάσεις κάτω από τη θύρα 14. Ο στίβος πήρε φέτος τίτλο μετά από πολλά χρονια, το πανελλήνιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου, αποτέλεσμα της αναμόρφωσης του τμήματος. Η άρση βαρών αναπτύσσεται, έχοντας συμμετοχή σε πανελλήνια και σχολικά πρωταθλήματα. Το ίδιο και η τοξοβολία, έχοντας φτιάξει μάλιστα τρομερή αίθουσα κάτω από τη θύρα 2 της Λεωφόρου.



Μην ξεχνάμε και την κολύμβηση, όπου έχουν ήδη προκριθεί αθλητές μας στο Ρίο. Σημαντικό ότι άνοιξε ένα νέο άθλημα, το κικ μπόξινγκ, που θα δείξει πολλά στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, επίσης με μια εντυπωσιακή αίθουσα κι εκεί. Επιτυχίες έχουμε και στις καταδύσεις, ενώ στο ράγκμπι περιμένουμε να γίνει η ομοσπονδία, του χρόνου. Υπάρχει και η πάλη, που φέτος ήρθαμε δεύτεροι». Τέλος είχαμε και το τραγικό συμβάν στην ποδηλασία, με το θανατηφόρο ατύχημα του Σπύρου Ντόκου, ενός εξαιρετικού νέου αθλητή που δυστυχώς μας άφησε εμβρόντητους».

Ο στόχος του Ερασιτέχνη είναι πρώτα η οικονομική κάθαρση. Σε τι σημείο βρίσκεστε;

«Όταν αναλάβαμε τον Σύλλογο υπήρχε ένα χρέος 3 εκατ. ευρώ. Αυτό χωρίζεται σε περίπου 2 εκατ “ενεργό χρέος” και περίπου 1 εκατ. "παγωμένο". Αυτή τη στιγμή έχει αποπληρωθεί το 1 εκατ. ευρώ και έχουν διακανονιστεί περίπου 800.000 ευρώ. Αν έρθει τώρα κάποιος και δει τα βιβλία μας θα δει ότι το χρέος είναι εξυπηρετούμενο».

Πότε θα είναι «καθαρός» ο Παναθηναϊκός;

«Εξαρτάται τι εννοείς «καθαρός». Να μη χρωστάς ούτε ένα ευρώ δεν γίνεται. Για παράδειγμα, εμείς εξοφλήσαμε την εφορία, αλλά έτσι όπως γίνεται στην Ελλάδα, ποτέ δεν ξέρεις αύριο – μεθαύριο τι εφορία θα σου έρθει. Αλλα υπολογίζεις, άλλα σου έρχονται. Απαιτητά χρέη ο Παναθηναϊκός δεν θα έχει σε 4-5 χρόνια. Αλλά σε 2 με 3 χρόνια τα χρέη δεν θα εμποδίζουν τη λειτουργία του συλλόγου. Αυτός είναι και ο στόχος μας. Του χρόνου εμείς έχουμε προϋπολογίζει ότι θα δώσουμε 250.000 σε χρέη. Αν το διαιρέσεις δια του 4 είναι σχεδόν 60.000 σε κάθε τμήμα ομαδικό! Ή ένας αθλητής πολύ μεγάλου επιπέδου. Εμας, όμως, πρώτος στόχος ήταν να τακτοποιηθούμε. Κι όταν τελειώσουμε, τα εμπόδια θα είναι λιγότερα. Την πρώτη χρονιά πληρώσαμε περίπου 400.000 ευρώ σε χρέος! Σιγά σιγά αυτά μειώνονται».



Πριν από λίγες μέρες παρουσιάστηκε το πλάνο ανακατασκευής της Λεωφόρου. Πως το υποδέχεστε εσείς αυτό στον Ερασιτέχνη;

«Κατ’ αρχήν, η Λεωφόρος είναι του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού. Ο, τι γίνει θα είναι ιδιοκτησία του ομίλου. Από εκεί και πέρα, από τη στιγμή που ανασκευάζεται κάτι, επεκτείνεται η διάρκεια ζωής του. Αρα, λοιπόν, ο κυριότερος χρηματοδότης του Παναθηναϊκού που είναι το ποδόσφαιρο, έχει καλύτερη προοπτική στο μέλλον κα φυσικά τα έσοδα του Ερασιτέχνη θα είναι περισσότερα. Επίσης, από τη στιγμή που θα γίνουν υποστηρικτικά έργα στο γήπεδο, θα έχουμε και κάποια ρετούς στα περισσότερα από τα τμήματά μας, με κυριότερο το κολυμβητήριο, κάτω από τη θύρα 13. Για εκεί εχουμε βγει τους χορηγούς, να φτιάξουμε ξανά το κολυμβητήριο, αφού θα γίνουν τα υποστηρικτικά έργα».



Είναι για τον Παναθηναϊκό η πιο σπουδαία είδηση αυτή; Η ανακατασκευή της Λεωφόρου…

««Μαζί με την αγορά του προπονητικού κέντρου, είναι. Κι αυτό θα πρέπει να το πιστωθεί ο κ. Αλαφούζος. Επί ημερών του η ομάδα απέκτησε προπονητικό και φτιάχνει το ιστορικό του γήπεδο. Αν δεν έχουμε έδρα δική μας και στην περιοχή μας, στη βάση μας, δεν συνεχίζουμε Πρόσεξέ με. Όταν ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός πέρασε δύσκολες στιγμές, που ήρθε; Ηρθε εδώ, στο σπίτι του στη Λεωφόρο. Αν δεν υπήρχαν οι παλαιότερες διοικήσεις να φτιάξουν τη Λεωφόρο, τώρα ο Παναθηναϊκός θα γυρνούσε από εδώ και από εκεί.

Κάποιες φορές κάθομαι και σκέφτομαι: “Τι θα γίνει αν κάποια μέρα, χτύπα ξύλο, φύγει η οικογένεια Γιαννακόπουλου από το μπάσκετ και δεν έχουμε γήπεδο”. Και με πιάνει ανησυχία. Δεν το συζητάμε ότι η οικογένεια Γιαννακόπουλου εξασφαλίζει και με το παραπάνω το παρόν και το μέλλον του μπασκετικού, και όχι μόνο, Παναθηναϊκού. Αλλά όταν τα χρόνια περάσουν, τι θα γίνει δεν το ξέρεις. Αυτό το γήπεδο, όμως εδώ (σ.σ. Λεωφόρος) υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα. Πρέπει να επενδύσουμε στο γήπεδο κι αυτό είναι το νούμερο ένα ζήτημα, ειδικά για τον Ερασιτέχνη».

Η απορία πολύ κόσμου είναι η εξής: Πως είναι δυνατόν αυτά τα τελευταία χρόνια να μη βρίσκονται επενδυτές δυνατοί για τον Παναθηναϊκό για να ξεχρεώσει και να ανέβει επίπεδο ο σύλλογος;

««Προσωπικά, εγώ δεν θα ήθελα ο Παναθηναϊκός να εξαρτάται αποκλειστικά από την καλή θέληση ενός φυσικού προσώπου. Φυσικά και θέλουμε και… παραθέλουμε επενδυτές που ενδιαφέρονται, αλλά εγώ πιστεύω πολύ περισσότερο σε ένα μοντέλο που ο Παναθηναϊκός είναι ένα αξιόπιστο… προϊόν για χορηγούς, να στηρίζεται στις ακαδημίες του και τον κόσμο να τον στηρίζει. Μην ξεχνάτε ότι ο Παναθηναϊκός έχει κόσμο που τον στηρίζει παντού και πάντα. Όταν ένα προϊόν είναι καλό, θα έρθουν έσοδα και χορηγοί. Οποιος κι αν είναι ο πρόεδρος. Οσο κι αν έχει πέσει η διαφήμιση και η χορηγία στον αθλητισμό, υπάρχουν άνθρωποι και εταιρείες που θέλουν να προβληθούν. Αν, λοιπόν, το προϊόν είναι καλό, αυτό θα συμβεί. Παίρνουμε κάποιες χορηγίες. Μα βοηθούν ο κ. Αλαφούζος και ο κ. Γιαννακόπουλος, με προσωπικά τους χρήματα.

Μην ξεχνάμε ότι ο αποκλεισμός από την Γκαμπάλα μας κόστισε πολλά, αλλά ο κ. Αλαφούζος κάλυψε τη ζημιά αυτή. Υπάρχουν κι άλλοι όπως ο κ. Πολέμης, ο κ. Μακρόπουλος, τα αδέρφια Ντάνου με τον κ. Ουΐκστρομ και άλλοι οι οποίοι για δικούς τους λόγους δεν θέλουν να ακούγονται. Εγώ δεν θα πάω ποτέ σε κάποιον να του πω “γιατί δεν δίνεις τόσα κλπ”. Δεν είναι και το ζητούμενο αυτό. Το ζητούμενο είναι να φτιάξουμε έναν υγιή Παναθηναϊκό.

Αν εγώ πήγαινα σε κάποιον δεν θα του έλεγα “δώσε μου 50 – 60 χιλιάδες ευρώ για να πάρω έναν παίκτη. Θα του έλεγα “δώσε μου τόσα και πάνε να φτιάξουμε ένα κλειστό ή γήπεδα για τις ακαδημίες ή κολυμβητήριο”. Ή “δώσε μου να πάρω έναν ακόμη υπάλληλο στο μάρκετινγκ”. Το ζήτημα είναι ο Παναθηναϊκός ως οργανισμός να σταθεί στα πόδια του γερά».



Παρατηρώ από τη συζήτησή μας ότι για εσάς δεν αρκούν παροδικά κάποιοι τίτλοι, αλλά πρώτα να μπουν οι βάσεις για μια διάρκεια στον Σύλλογο. Πόσο δύσκολο και χρονοβόρο είναι αυτό;

««Για να έχει συνέχεια ο Σύλλογος, αυτό το σημαντικότερο είναι να βάλεις τα θεμέλια. Μπορεί αύριο – μεθαύριο να έρθει ένας Κινέζος μεγαλοεπιχειρηματίας και να πει “βάζω τόσα εκατομμύρια ευρώ “. Αν όλα αυτά τα βάλεις σε μεταγραφές για να πάρεις απλά και μόνο 2-3 τίτλους, δεν έχει νόημα. Εντάξει, αν πάρουμε Τσάμπιονς Λιγκ σταματάει και ο λόγος υπάρξής μας μετά ως οπαδοί του Παναθηναϊκού (γέλια). Ο Παναθηναϊκός δεν είναι απλώς 11 παίκτες που αγωνίζονται στα γήπεδα. Ο Παναθηναϊκός είναι ένας μεγάλος οργανισμός. Οι αθλητές, το γήπεδο, ο είναι ο λαός του. Ο Παναθηναϊκός είναι είναι κοινωνία, κουλτούρα, άποψη. Είναι μια ομάδα αστική, όχι με την κακή έννοια της λέξης. Όχι αστική, με ταξικά κριτήρια.

Μια ομάδα της πόλης των Αθηνών, χαρακτηρίζει τους Αθηναίους. Αλλά και τους ανθρώπους που έχουν την ίδια κουλτούρα με αυτούς απ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Και για να το ανοίξω, οι Ελληνες δεν είναι τεμπέληδες όπως μας κατηγορούν. Ηταν τεμπέληδες οι Παναθηναϊκοί που πήγαιναν και έφτιαχναν το γήπεδο με τα ίδια τους τα χέρια; Ο Νικολαΐδης και ο Καλαφάτης; Ή αυτοί που στήριξαν τον σύλλογο σε εποχές που δεν υπήρχε ούτε ευρώ επιδότησης από την πολιτεία; Είναι χρονοβόρο αυτό το πλάνο, λοιπόν, και δύσκολο, αλλά είναι και μονόδρομος».

Εχετε σκεφτεί ποτέ να αλλάξετε «δρόμο» ή όχι; Θέλω να πω είπατε ποτέ «ας πάρουμε τίτλο με οποιονδήποτε τρόπο και κόστος, να έρθει μια… άμεση χαρά και βλέπουμε»;

««Μα δεν είναι αυτό το σκεπτικό του Παναθηναϊκού. Δεν ήταν και δεν θα είναι. Σου ξαναείπα και πριν. Ο μεγάλος στόχος, μετά τα δύσκολα χρόνια που περάσαμε, είναι να πατήσουμε γερά στα πόδια μας. Να μπουν οι βάσεις. Και όλα μετά έρχονται. Επίσης, εμείς δεν θέλουμε τίτλους με κάθε τρόπο. Δεν είναι αυτή η κουλτούρα μας, ούτε τα “πιστεύω” μας. Φυσικά, δεν πάμε με τον σταυρό στο χέρι.

Στην Ελλάδα ζούμε και ξέρουμε τι γίνεται, αλλά το σύνθημα “νίκη με κάθε τρόπο” δεν αρμόζει σε εμάς. Κι εγώ χαίρομαι που είμαστε έτσι. Χαίρομαι να ακούω τον κόσμο μετά από ματς να αναλύει τι έγινε και τι όχι. Να έχει κριτήριο. Αυτός είναι ο αθλητισμός. Εμείς δεν πρόκειται ποτέ να κάνουμε άλλες δουλειές για να παίρνουμε τίτλους. Κι όποιος καταλαβαίνει τι λέω, θα το αντιληφθεί. Θέλουμε πρωταθλήματα, αλλά θέλουμε και έναν Παναθηναϊκό με υγεία. Οι τίτλοι θα έρθουν».».



Διαβάστε τη Δευτέρα το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του προέδρου του Παναθηναϊκού Α.Ο, Ηλία Μιχαλαριά στο sportfm.gr. Οι στόχοι, η καθημερινότητα του «ισχυρού άνδρα» του Ερασιτέχνη, το «αύριο» και το κάλεσμα στους επενδυτές.