Mόρις: «Ήταν μια πραγματική μάχη, απίστευτη αθλήτρια η Στεφανίδη»

Περιχαρής όπως είναι λογικό ήταν η Σάντι Μόρις μετά το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε στο άλμα επί κοντώ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου στο Μπέρμιχαμ.

Αποστολή στο Μπέρμιγχαμ: Γρηγόρης Ποζιός

Η Αμερικανίδα αθλήτρια ανέφερε πως ήταν μια πραγματική μάχη, κάτι που αποδεικνύεται και από τους… μώλωπες που έχει στο σώμα της, ενώ παράλληλα αποθέωσε και την «δικιά μας» Κατερίνα Στεφανίδη, χαρακτηρίζοντάς την απίστευτη αθλήτρια.

Αναλυτικά όσα είπε η Σάντι Μόρις στους Έλληνες δημοσιογράφους:

«Το ίδιο έγινε στο πρωτάθλημα των ΗΠΑ. Ήμουν τρίτη και στην τελευταία προσπάθεια έκανα 4.86… Και ναι το σκέφτηκα “το έκανα εκεί γιατί να μην το κάνω εδώ”. Και τελικά να που έγινε ξανά.

Έπρεπε να παλέψω από το πρώτο ως το τελευταίο άλμα… Ήταν ένας απίστευτος αγώνας και πραγματικά νιώθω ότι βγήκα από μια μάχη. Ήταν μια πραγματική μάχη και το αποδεικνύουν οι μελανιές, οι γρατσουνιές που έχω σε όλο μου το σώμα. Πάντα προέκυπτε ένα καινούργιο δεδομένο στον αγώνα και δεν υπήρχε ένα λεπτό να μπορείς να ηρεμήσεις… Μετά τα 4.90 είχα χτυπήσει παντού και δεν ήξερα τι άλλο θα γινόταν… Αλλά όταν έκανε το 4.95 το πίστεψα ότι είχε τελειώσει κι είχα σπάσει την κατάρα

Πολλοί με ρώτησαν πριν αν “είμαι χαρούμενη που κέρδισα την Κατερίνα”, αλλά δεν είναι αυτό για μένα το θέμα. Ποτέ δεν ήταν για μένα αυτό το θέμα. Για μένα αυτό που μετρούσε ήταν το να κάνω αυτό που μπορώ να κάνω ότι πρέπει να το κάνω. Να κάνω το μεγάλο άλμα όταν κρίνεται ένα χρυσό μετάλλιο

Είναι μια απίστευτη αθλήτρια δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό και δεν υπάρχει ανταγωνισμός στη λογική ποια είναι η καλύτερη… Τραβάμε η μία την άλλη σε πιο ψηλά ύψη», είπε αρχικά.

«Ναι ήταν τρελός αγώνας γενικά… Ξέρω ότι ξεκινά λίγο πιο αργά συγκριτικά με εμένα, που θέλω να κάνω πολλά άλματα, αλλά ήταν μια έκπληξη το ότι ξεκίνησε από τα 4.70…», συνέχισε.

Για τα συναισθήματά της πριν το τελευταίο άλμα στα 4.90: «Περνάω είμαι πρώτη, το χάνω πάλι δεύτερη. Δουλεύω πολύ σ’ αυτό με ένα αθλητικό ψυχολόγο με τον οποίο συνεργάζομαι. Το μυστικό είναι να μην σκέφτομαι αν θα ρίξω ή όχι τον πήχη, αλλά το πώς θα κάνω την τέλεια προσπάθεια. Να νιώθω το κοντάρι, να κάνω την καλύτερη εκκίνηση, να τρέξω γρήγορα και να πηδήξω πιο ψηλά μπορώ. Όσο πιο πολύ σκέφτεσαι τι δε θέλεις να συμβεί, τότε αυτό συμβαίνει».

Για το τι ήταν αυτές οι σημειώσεις που είχε στα χέρια της: «Οι σημειώσεις στα χέρια μου είναι οι μετατροπές των αποστάσεων από ίντσες που έχουμε εμείς οι Αμερικάνοι σε μέτρα..».