Μακάου: «Όλα είναι πιθανά»

Από την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, έως το να καλύψει κάποιος άνθρωπος την απόσταση του μαραθωνίου σε λιγότερο από 2 ώρες. «Όλα είναι πιθανά», λέει ο Πάτρικ Μακάου, χρησιμοποιώντας την αγαπημένη του όπως φαίνεται έκφραση. Τα τελευταία 24ωρα ο Κενυάτης κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ του μαραθωνίου βρίσκεται στην Ελλάδα, αφού θα τιμηθεί από τον Κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας, στον οποίο θα δώσει και την εκκίνηση το πρωί της Κυριακής.

Η επαφή με τους δημοσιογράφους δεν φαίνεται πως είναι από τα αγαπημένα του… καθήκοντα. Αλλωστε πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που όταν πέρυσι σημείωσε το παγκόσμιο ρεκόρ, επιστρέφοντας στην Κένυα αρνήθηκε να κάνει δηλώσεις στο αεροδρόμιο. Οι δημοσιογράφοι αναγκάστηκαν να τον καταδιώξουν για περίπου 15 χλμ. μέχρι να καταφέρουν να του πάρουν μία κουβέντα!

Διαβάζει διστακτικά από ένα χαρτί μερικές γραμμές που του έχει γράψει ο μάνατζερ του στα αγγλικά, στις οποίες ο Μακάου επισημαίνει τη σημασία της επίσκεψής του στην Αθήνα, τη γενέτειρα των Ολυμπιακών αγώνων. Αλλά η επικοινωνία μαζί του γίνεται λίγο πιο περίπλοκα. Δέχεται τις ερωτήσεις στη γλώσσα του, μέσω μεταφραστή, ενώ ο ίδιος προσπαθεί να απαντά στα αγγλικά, μιλώντας λίγο και χαμηλόφωνα. Είναι προφανές πως νιώθει… έξω από τα νερά του.

«Στην πραγματικότητα, είμαι μαθημένος να τρέχω όλη την ώρα. Δεν είναι στη φύση μου να παρακολουθώ τους άλλους να τρέχουν. Σίγουρα δεν θα αισθάνομαι καλά ως θεατής την Κυριακή. Αλλά θα προσπαθήσω να το απολαύσω», λέει για το γεγονός ότι αυτή τη φορά θα είναι εξωτερικός παρατηρητής μίας κούρσας.

Διακαής πόθος των διοργανωτών βέβαια θα ήταν να τον δουν να παίρνει θέση στην εκκίνηση. Όταν όμως ένας δρομέας έχει ουσιαστικά το περιθώριο για δύο καλούς αγώνες- και αντίστοιχο οικονομικό κέρδος από αυτούς βέβαια, ποσά που δεν μπορεί να συναγωνιστεί η ελληνική διοργάνωση- δύσκολα θα… ξοδέψει μία κούρσα για να έρθει στην κλασική διαδρομή. Ο Μακάου όμως αφήνει ανοιχτό ένα μικρό παραθυράκι.

«Για να έρθει κάποιος σαν εμένα εδώ, το ζητούμενο δεν θα είναι η επίδοση αλλά η εμπειρία. Θα έρθω πάλι για να τρέξω. Για να αισθανθώ πώς είναι να αγωνίζεται κανείς σε αυτή τη δύσκολη διαδρομή. Δεν μπορώ να πω πότε θα επιστρέψω. Αλλά από την επόμενη χρονιά κάποια στιγμή», λέει ο 27χρονος.

Οσο καιρό έκανε τα πλάνα για το ταξίδι του στην Αθήνα, εντυπωσίασε τον μάνατζερ του με το ενδιαφέρον που έδειχνε για την κατάσταση στην Ελλάδα. «Δεν είναι τύπος που ασχολείται με την πολιτική», εξηγεί ο Ζέιν Μπράσον. Αλλά, όπως λένε και όσοι ξένοι έφτασαν στη χώρα μας με αφορμή το μαραθώνιο, όλα τα βλέμματα στο εξωτερικό είναι στραμμένα στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή.

«Ένα πράγμα έχω να σας πω. Όλα είναι δυνατά. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι συνεχώς να ελπίζουμε και να δουλεύουμε σκληρά. Μόνο έτσι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα», είναι το μήνυμα που στέλνει ο Μακάου προς τους Ελληνες. Και πρόκειται για έναν άνθρωπο που γνωρίζει καλά τι σημαίνουν δυσκολίες. Μεγάλωσε σε μία πολύ φτωχή οικογένεια και κατάλαβε πως ο μόνος τρόπος να ξεφύγει από αυτή την κατάσταση ήταν το τρέξιμο. Και ακολούθησε το ένστικτό του. Πλέον, η ζωή του είναι πολύ διαφορετική. Εχει βγάλει αρκετά χρήματα, τα οποία έχει επενδύσει σε επιχειρήσεις που δουλεύουν μέλη της οικογένειάς του. Και βέβαια έχει πια την πολυτέλεια για… αδυναμίες. Η μεγαλύτερη, τα αυτοκίνητα.

«Πρόσφατα απέκτησα δύο καινούρια, που τα πήρα από τη Βρετανία. Μου αρέσει να οδηγώ, αλλά έχω το σοφέρ μου, οπότε…», λέει με νόημα.

Είναι ο άνθρωπος που σταμάτησε το χρονόμετρο στην τελευταία κατάρριψη του παγκοσμίου ρεκόρ του μαραθωνίου όταν σημείωσε 2ωρ.03.38 πέρυσι στο Βερολίνο. Ξέρει όμως πως η επίδοσή του ανά πάσα στιγμή απειλείται.

«Η γενιά μας στην Κένυα είναι σε άνοδο. Όλοι μπορούν να τρέξουν γρήγορα. Νομίζω όμως ότι η επόμενη γενιά μπορεί να μας ξεπεράσει», παραδέχεται, αλλά δεν φαίνεται να συμφωνεί απόλυτα με τις ακραίες προβλέψεις ότι μία ημέρα ο άνθρωπος θα σπάσει το φράγμα των 2 ωρών στον μαραθώνιο.

«Είναι πολύ δύσκολο. Αλλά με τις δυνατότητες των Κενυατών, όλα είναι πιθανά! Όμως οι ικανότητες της ανθρώπινης φύσης φτάνουν σε ένα τέλος. Πλησιάζουμε τα όρια», κατέληξε ο Μακάου.

Ρούλα Βλασσοπούλου