Σαν σήμερα: Το πρώτο Διεθνές Ράλι Ακρόπολις που έγινε… το σκληρότερο της Ευρώπης

Πρόκειται για ένα από τα πιο απαιτητικά και ανταγωνιστικά ράλι, όπως έχει χαρακτηριστεί, που έχει διαφημίσει τη χώρα μας στο εξωτερικό, μαγεύοντας τα πλήθη και συγκεντρώνοντας χιλιάδες οδηγούς. Παράλληλα, αποτελεί και ένα από τα ελάχιστα στο οποίο υπάρχουν παγκόσμιοι πρωταθλητές που δεν κατάφεραν ποτέ να διακριθούν, διεξήχθη για πρώτη φορά πριν από 67 χρόνια.

Σαν σήμερα, στις 29 Μαΐου του 1953, διεξήχθη για πρώτη φορά το Διεθνές Ράλι Ακρόπολις, με την αφετηρία και τον τερματισμό του αγώνα να είναι ο βράχος της Ακρόπολης, από όπου ο αγώνας πήρε και το όνομα του, ενώ τα αυτοκίνητα περνούσαν από Τρίπολη, Λάρισα, Θεσσαλονίκη, Σέρρες και Καβάλα.
Μια διαδρομή που ήταν ιδιαίτερα σκληρή και απαιτητική, στην οποία κατάφεραν να τερματίσουν μόνο τα 6 από τα 26 πληρώματα που είχαν πάρει μέρος από την εκκίνηση, εκ των οποίων τα 7 ήταν διεθνή. Νικητής του πρώτου Διεθνές Ράλι Ακρόπολις ήταν ο Νίκος Παπαμιχαήλ με συνοδηγό τον Σπύρο Δημητράκο και αυτοκίνητο μια Jaguar XK120.

Η αρχή είχε γίνει… το 1951
Η αρχή όμως είχε γίνει το 1951 όταν και ξεκίνησε η διοργάνωση του ελληνικού ράλι, υπό την αιγίδα της ΕΛΠΑ. Μια ιδέα που ήρθε από μια παρέα οδηγών και με τη βοήθεια της Shell διοργανώθηκε ένας αγώνας, με διαδρομή μήκους 1.923 χιλιομέτρων, στην οποία έπαιρναν μέρος εύποροι άντρες που είχαν και τα κατάλληλα αυτοκίνητα.


Η διοργάνωση επαναλήφθηκε και την επόμενη χρονιά, με τον σπουδαίο Τζόνι Πεσματζόγλου να κερδίζει και τον τότε πρόεδρο της ΕΛΠΑ, Απόστολο Νικολαΐδη, να αποφασίζει να κάνει διεθνή τον αγώνα.

«Το πιο σκληρό στην Ευρώπη»
Από το πρώτο Ράλι Ακρόπολις όλος ο κόσμος είχε να «λέει» για τη σκληρή και απαιτητική διαδρομή. Ο Τύπος της εποχής είχε χαρακτηριστικά γράψει για το Ράλι Ακρόπολις: «Το σκληρότερο Ράλι της Ευρώπης». Ένας χαρακτηρισμός που πήγαζε από τους δύσβατους χωματόδρομους, αλλά και τους στενούς και απότομους επαρχιακούς δρόμους που διέσχιζαν οι οδηγοί κατά τη διάρκεια του αγώνα.

Παρά τις απίστευτα δύσκολες καταστάσεις που βίωναν οι οδηγοί, τις αρκετές ώρες στο δρόμο και την κούραση που είχαν να αντιμετωπίσουν, όλοι τους ολοκλήρωναν τη διαδρομή με μεγάλη ευχαρίστηση και ικανοποίηση, βλέποντας το ως μια μεγάλη περιπέτεια. Ενώ όταν πολλοί από τους χωματόδρομους ασφαλτοστρώθηκαν, αρκετοί ήταν οι οδηγοί που δεν έκρυψαν τη δυσαρέσκεια τους για το γεγονός ότι ο αγώνας έχασε λίγο από το «σκληρό» του χαρακτήρα.

Επιμέλεια: Χρήστος Πρεβεζιάνος