Ο Μέσι, ο Χάαλαντ και ο… Ρόδρι: Γιατί να μην πάρει τη Χρυσή Μπάλα το «κομπιούτερ» της Σίτι;

Η ποδοσφαιρική σεζόν 2023-24 έχει περάσει στην ιστορία εδώ και λίγες εβδομάδες, με την Μάντσεστερ Σίτι, να κερδίζει τις εντυπώσεις κατακτώντας το τρεμπλ. Οι «πολίτες» με τον Πεπ Γκουαρδιόλα στο τιμόνι, έφτασαν στη «Γη της Επαγγελίας» ολοκληρώνοντας τη διαδρομή με τον καλύτερο τρόπο. Η διατήρηση των σκήπτρων στην Premier League και το FA Cup, έχουν γίνει καθημερινότητα για τη Σίτι, όμως ο διακαής «πόθος» που ήταν το Champions League, επετεύχθη και αυτή η υπερομάδα δικαιώθηκε μετά από αρκετές «σφαλιάρες».

Η ποδοσφαιρική μηχανή του Πεπ είχε όλα τα στοιχεία εκείνα που της επέτρεψαν να φτάσει σε αυτό το κατόρθωμα, αφού το ρόστερ της ήταν γεμάτο ποιότητα. Η προσθήκη του Χάαλαντ, το καλοκαίρι του 2022 ήταν το τελευταίο κομμάτι που έλειπε από το παζλ, με τον Νορβηγό να φτάνει συνολικά τα 56 τέρματα στη σεζόν γράφοντας ιστορία, ο Ντε Μπρόινε απέδειξε και πάλι ότι είναι ο καλύτερος «playmaker», o Έντερσον ήταν το τείχος που θέλει κάθε προπονητής για την υπεράσπιση της εστίας, ενώ και ο Τζακ Γκρίλις έκανε μια σημαντική «απόσβεση» των πολλών εκατομμυρίων που δαπανήθηκαν για να ντυθεί στα γαλάζια.

Καμία μηχανή όμως δεν μπορεί να έχει την ίδια απόδοση αν δεν έχει τη συνδρομή ενός... κομπιούτερ και η Σίτι ευτύχισε να είναι η πιο τυχερή σε αυτό το κομμάτι. Μιλάμε φυσικά για τον Ρόδρι, ο οποίος ήταν αφενός ο «χρυσός» σκόρερ στον τελικό της Κωνσταντινούπολης, αλλά και πιθανότατα ο πιο βελτιωμένος ποδοσφαιριστής της τελευταίας τριετίας.



Ο Ισπανός χαφ δεν είναι ο φανταχτερός αστέρας που ομορφαίνει το άθλημα με την κλάση του, ούτε μια φθηνή «απομίμηση» του Σέρχιο Μπουσκέτς. Βρίσκεται ανάμεσα στα κορυφαία «εξάρια» του 21ου αιώνα, με το όνομα του να φιγουράρει δίπλα σε εκείνα, του Κασεμίρο, του Τσάμπι Αλόνσο, του Μπουσκέτς ακόμη και του Μακελελέ.

Αξίζει όμως το όνομα του 27χρονου μέσου από τη Μαδρίτη να μπει στη συζήτηση για την κατάκτηση της Χρυσής Μπάλας;

Η απάντηση από πολλούς φίλους του ποδοσφαίρου ενδέχεται να είναι αρνητική. Σίγουρα θα χαρακτηριστεί «αντιαισθητικός» εξαιτίας της σωματοδομής του και αφανής ελέω της θέσης στην οποία αγωνίζεται. Γιατί όμως να μην το δούμε και λίγο διαφορετικά;

Ο Ρόδρι έκανε μια σεζόν συγκλονιστική. Κάθε χρονιά και πιο βελτιωμένος, σε ένα πρωτάθλημα του οποίου η πίεση είναι τεράστια και οι ταχύτητες μεγάλες με τους ποδοσφαιριστές να τρέχουν με δαιμονιώδεις ρυθμούς και που η δύναμη με την τεχνική «συνδυάζονται» αρμονικά. Αν ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν, και θελήσουμε να παρομοιάσουμε τον Ρόδρι με κάποιον ποδοσφαιριστή που αγωνιζόταν στην ίδια θέση, θα βρούμε τον Σέρχιο Μπουσκέτς.

Ο Καταλανός είχε ταιριάξει απόλυτα στη μεγάλη ομάδα της Μπαρτσελόνα, αφού πλαισιωνόταν από τον Τσάβι και τον Αντρές Ινιέστα, ενώ κάτι αντίστοιχο συνέβαινε και με την εθνική Ισπανίας, όπου στην εξίσωση έμπαινε και ο Σεσκ Φάμπρεγας. Οι επιθετικοί που είχε συνεργαστεί ο θρύλος των «μπλαουγκράνα» ήταν ο Λιονέλ Μέσι, ο Νταβίντ Βίγια, ο Σάμουελ Ετό, ενώ δεν θα ήταν ανώριμο να πούμε ότι πέρασε όλη του την καριέρα στον «Καμπ Νόου».

Και εδώ έρχεται η αντιπαραβολή. Ο Ρόδρι, «επιβίωσε» σε ένα ποδόσφαιρο ακόμα πιο ανεπτυγμένο στο οποίο οι σταρ και οι αθλητές έχουν όλη την προσοχή στραμμένη επάνω τους.

Ναι, έχει τον Ντε Μπρόινε, τον Μπερνάρντο Σίλβα, τον Χάαλαντ, τον Φόντεν και τον Μαχρέζ γύρω του. Όμως ο εγκέφαλος του βρίσκεται πάντοτε ένα με δυο δευτερόλεπτα μπροστά και η σκέψη του εναρμονίζεται με τα «θέλω» των συμπαικτών του. Στο αμυντικό κομμάτι δεν είναι σκληρός, αλλά είναι πάντοτε άρτιος.

Στο σκοράρισμα δίνει λύσεις, έχοντας πετύχει τις δύο τελευταίες σεζόν, τέρματα κομβικής σημασίας. Το πρώτο ήταν εκείνο της ισοφάρισης στο θρίλερ της τελευταίας αγωνιστικής με την Άστον Βίλα το οποίο χάρισε το πρωτάθλημα της περασμένης σεζόν στους «πολίτες» και φυσικά το δεύτερο ήταν αυτό στην Κωνσταντινούπολη με την Ίντερ που έστειλε την κούπα με τα «μεγάλα αυτιά» στο Μάντσεστερ.



Όσο για τη δημιουργία; Ο Ισπανός «κόβει και ράβει» με την απόλυτη ευστοχία του στην μεταβίβαση του παιχνιδιού, ενώ δεν τρομοκρατείται όποτε και αν δεχθεί πίεση, ενώ εντυπωσιακό είναι το 91,3% στις ολοκληρωμένες προσπάθειες του στην πάσα. Πολλώ δε μάλλον για την Premier League, όπου οι αντίπαλοι της Σίτι, επιχειρούν να πρεσάρουν ψηλά ώστε να εμποδίσουν το build up και να αποφύγουν τους κινδύνους που εγκυμονεί το παιχνίδι της.

Μέσα σε όλα θα πρέπει σίγουρα να συνυπολογίσουμε και τα κριτήρια εκείνα που απαιτούνται πλέον για να χρηστεί κάποιος ως «φαβορί» για τη Χρυσή μπάλα.

Κακά τα ψέματα. Το επικρατέστερο σενάριο είναι να δούμε τον Λιονέλ Μέσι να παραλαμβάνει για όγδοη φορά στην καριέρα του τον τίτλο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή του πλανήτη, εξαιτίας της κατάκτησης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ. Ο «πούλγκα» αναζητούσε το συγκεκριμένο τρόπαιο εδώ και χρόνια, είναι κατά πολλούς ότι καλύτερο γέννησε το άθλημα και έχει πάντοτε επάνω του όλη την προσοχή.

Το αμέσως επόμενο όνομα που θα μπορούσε να μπει στη συγκεκριμένη συζήτηση, είναι εκείνο του Χάαλαντ. Ο Νορβηγός ήταν το απόλυτο «κανόνι» της σεζόν που ολοκληρώθηκε, έσπασε ρεκόρ που ήταν «αραχνιασμένα» και δεδομένα αξίζει να είναι στην τριάδα. Μεταξύ άλλων ο Κιλιάν Εμπαπέ θα κατέχει μια θέση μεταξύ των κορυφαίων, όπως και ο Ντε Μπρόινε. Mην ξεχνάμε από το 2008 και έπειτα, το «δίπολο» Μέσι και Ρονάλντο, έσπασε μόνο από τον Λούκα Μόντριτς και τον Καρίμ Μπενζεμά. Μερικοί από τους επιλαχόντες όλων αυτών των ετών, ήταν ο Τσάβι, ο Ινιέστα, ο Ριμπερί, ο Φαν Ντάικ, ο Ζορζίνιο ακόμη και ο Νόιερ!

Τι κοινό είχαν όλοι αυτοί; Ένα μεγάλο τρόπαιο. Μπορεί αυτό, να ήταν το Champions League, το Euro, ή το Μουντιάλ. Φυσικά τα ατομικά στατιστικά και τα κατορθώματα τους δεν ήταν δευτερεούσης σημασίας όμως η επιβράβευση τους, ήταν αυτά τα τρόπαια. Σίγουρα αδικήθηκαν όλοι οι προαναφερθέντες, που δεν προσέθεσαν στο βιογραφικό τους τη μεγάλη αυτή διάκριση, αλλά αυτό είναι μια διαφορετικής φύσεως συζήτηση.

Ο Ρόδρι από τις αρχές του Μαϊου του 2023, μέχρι και τα μέσα Ιουνίου κατέκτησε τέσσερις. Το τρεμπλ με την Σίτι, αλλά και το Nations League με την εθνική Ισπανίας καταρρίπτοντας τα επιχειρήματα όσων διαφωνούν και παράλληλα προσθέτοντας ακόμη ένα στους «υπεραρπιστές» του.



Αν το ποδόσφαιρο είναι δίκαιο και το φιλοθεάμων κοινό αγαπά το άθλημα, γιατί να μην δει τον Ισπανό χαφ να ποζάρει με τη Χρυσή μπάλα; Για κάθε Ριμπερί, Σνάιντερ και Ινιέστα που δεν κατάφεραν να πάρουν το συγκεκριμένο βραβείο, θα πρέπει να διορθώνουν την κατάσταση, πάσης φύσεως Μόντριτς, Μπενζεμά και... Ρόδρι!