Η νύχτα που ο Παππάς «χειροτονήθηκε» ηγέτης

Στην εποχή του Διαμαντίδη οποιαδήποτε συζήτηση για οποιονδήποτε άλλο στο ρόλο του ηγέτη ήταν περιττή. Ο «Μήτσος» ήταν αυτός που όριζε και καθόριζε το παιχνίδι του Παναθηναϊκού από την προπόνηση και τα αποδυτήρια μέχρι το παρκέ, όχι… ετσιθελικά ή με εντολή κάποιου, αλλά δικαιωματικά αφού στο πρόσωπό του όλοι αναγνώριζαν τον ιθύνοντα νου της ομάδας.

Η εποχή αυτή ανήκει στο παρελθόν και ο Παναθηναϊκός βρέθηκε σε αναζήτηση του νέου του ηγέτη. Όχι κάποιου που θα πάρει το χρίσμα δια… κληρονομιάς ή θα παραλάβει το δαχτυλίδι από τον προκάτοχο στο ρόλο αυτό, ούτε εκείνου που θα ονομαστεί τέτοιος επειδή έχει το υψηλότερο συμβόλαιο ή το μεγαλύτερο όνομα. Ηγέτης μιας ομάδας αναδεικνύεται κάποιος από τις ίδιες τις καταστάσεις, δεν είναι ένας τίτλος που χαρίζεται ή κληροδοτείται, αλλά μια τιμή και συγχρόνως ένα βάρος και μια ευθύνη που κερδίζονται μέσα από τη «φωτιά».

Ο Νίκος Παππάς έδειξε έτοιμος να βγει μπροστά. Ασφαλώς είναι παρακινδυνευμένο να χριστεί ηγέτης εν μια νυκτί, αφού κάτι τέτοιο απαιτεί διάρκεια και συνέπεια, αλλά εκείνος έκανε το πρώτο βήμα προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Το επιθετικό ταλέντο του δείχνει διανθισμένο πλέον από βελτιωμένο μακρινό σουτ και περισσότερη ωριμότητα, η άμυνα έχει πάψει πλέον να αποτελεί γι’ αυτόν αναγκαίο κακό, ενώ το άλλοτε καλώς και παλαιότερα κακώς εννοούμενο θράσος του βγαίνει πλέον αποκλειστικά στο γήπεδο. Σε μια βραδιά που έδειχνε να εξελίσσεται στραβά και η ομάδα του αδυνατούσε να ξεφύγει από τη Ζαλγκίρις, ο Παππάς με τα απανωτά του τρίποντα, την ασίστ και το κλέψιμό του, αλλά και με την εν γένει συμπεριφορά του βροντοφώναξε «παρών» στο κάλεσμα του Πεδουλάκη που έψαχνε έναν ήρωα.

Το στοιχείο αυτό είναι ίσως το μοναδικό που πρέπει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός, πέραν του αποτελέσματος, από το συγκεκριμένο παιχνίδι. Γιατί κατά τα λοιπά, δεν ικανοποίησε. Επιθετικά βρήκε σε ελάχιστα σημεία του αγώνα ρυθμό μοιάζοντας να αναζητεί την ταυτότητά του μετά τον τραυματισμό του Τζέιμς, εκτέλεσε πάλι υπερβολικά μεγάλο αριθμό τριπόντων (30, όσα και τα δίποντά του) μοιάζοντας να μην έχει παρουσία κοντά στο καλάθι όταν απουσίαζε από την πεντάδα ο Μπουρούσης, ενώ στην άλλη πλευρά του παρκέ η παρουσία καλών αμυντικών μονάδων δεν συνεπάγεται πάντα αποτελεσματικότητα, μιας και για την ώρα απουσιάζουν συγχρονισμός, καλές περιστροφές και εύκολο ριμπάουντ.

Έστω κι έτσι, πάντως, έβγαλε την υποχρέωση και πήρε ένα ματς που ως κερδισμένο δεν του προσφέρει πολλά, αλλά ως χαμένο θα ήταν βαρίδιο από νωρίς στην προσπάθειά του να φτάσει στα play offs. Η συνέχεια θα είναι απείρως δυσκολότερη κι αν στο πρωτάθλημα το ντέρμπι της Δευτέρας με τον Ολυμπιακό δεν θα κρίνει πολλά, στην Ευρωλίγκα δεν υπάρχουν… ρεπό. Οι εξετάσεις σε ΣΕΦ και Μόσχα θα είναι πολύ ζόρικες και εκεί οι «πράσινοι» πέρα από πρόοδο θα χρειαστεί να δείξουν χαρακτήρα, ακόμη κι αν δεν κερδίσουν. Γιατί, σύμφωνοι, ακόμη ο Παναθηναϊκός (αλλά και ο Ολυμπιακός) είναι στην αρχή, ωστόσο φέτος τα αποτελέσματα μετρούν το ίδιο στο ξεκίνημα με τη μέση ή το τέλος της σεζόν. Αν θέλει (και μπορεί) μια ομάδα να φτάσει ως εκεί…

Follow @ChristosRobolis