Στον ρυθμό της Φενέρ, αλλά στο άντρο του Ολυμπιακού!

Ο Ολυμπιακός δείχνει να έχει χάσει τακτικά τη μάχη από τη Φενέρμπαχτσε στο μεγαλύτερο κομμάτι της σειράς, αλλά πιθανότατα αυτό θα είναι το τελευταίο που θα μετρήσει στο Game 5 της Τρίτης. Η πρόκριση θα κριθεί στο όριο και εκεί περισσότερο από το κομμάτι της στρατηγικής θα μετρήσουν το πάθος, η αυτοκυριαρχία, η ψυχραιμία, η… μέρα, οι λεπτομέρειες και (κυρίως) οι προσωπικότητες. Η έδρα μπορεί να παίξει ρόλο, ο Ολυμπιακός πάσχισε για 34 αγωνιστικές και δικαιωματικά πήρε αυτό το πλεονέκτημα, αλλά τα παιχνίδια τα κερδίζουν οι ομάδες και όχι οι κερκίδες. Για όποιον αμφιβάλλει, οι γηπεδούχοι έχουν κερδίσει 6 και οι φιλοξενούμενοι 9 φορές στα φετινά playoffs. Κι ας έχει άλλη βαρύτητα ένας «τελικός», όπου ποτέ άλλοτε σε 15 περιπτώσεις δεν έχει κερδίσει ο φιλοξενούμενος.

Επέλεξε να μη… χάσει από Σλούκα και Βεζένκοφ
Μετά τις προσαρμογές του Γιώργου Μπαρτζώκα που εκ του αποτελέσματος τον δικαίωσαν στο παιχνίδι της Τετάρτης, ήταν η σειρά του Δημήτρη Ιτούδη για κίνηση στη σκακιέρα. Ο προπονητής της Φενέρ δεν άλλαξε την πάγια φιλοσοφία του στη σειρά, με άμυνα «2 εναντίον 2» και μηδαμινή βοήθεια από τους άλλους τρεις παίκτες, κάτι που έχει επιβραδύνει την επίθεση του Ολυμπιακού και τον αναγκάζει σε περισσότερη ντρίμπλα και λιγότερη πάσα ενώ σε όλη την κανονική περίοδο γινόταν το αντίθετο με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός επικέντρωσε ακόμη περισσότερο την αμυντική τακτική του σε Σλούκα και Βεζένκοφ, σαν να δήλωνε πως αν είναι να χάσει το ματς και την πρόκριση, δεν θα το πάθει από αυτούς τους δύο. Η πίεση στον πρώτο έγινε αφόρητη, με σαφή εντολή αυτή τη φορά να του κόψουν τους διαδρόμους προς το καλάθι από τους οποίους πρόσφερε πολύτιμους πόντους στο Game 3, ενώ ο Χέιζ-Ντέιβις συνέχισε να είναι σκιά του Σάσα, θυμίζοντας το ανελέητο man-to-man του Λι στον Σλούκα στην περσινή σειρά με τη Μονακό, όπου το κυνηγητό συνεχιζόταν μέχρι και τις… ντουζιέρες.



Η τακτική απέδωσε, όχι επειδή ήταν σε καμία… τραγική μέρα τα δύο σημεία αναφοράς του Ολυμπιακού στην επίθεση, αλλά γιατί πήραν ελάχιστες (και κακής ποιότητας) προσπάθειες, επειδή η άμυνα της Φενέρ δεν τους το επέτρεψε. Ο Σλούκας σε 22:21 στο παρκέ και μετά από το ίσως καλύτερο ματς της καριέρας του περιορίστηκε σε τρία (!) σουτ, ο δε Βεζένκοφ εκτέλεσε μόλις έξι προσπάθειες, εκ των οποίων πέντε άστοχα τρίποντα, υπό κακές προϋποθέσεις ακόμη και για έναν σουτέρ της δικής του κλάσης. Το τρικ με το… ξεμονάχιασμα του Μπλακ με κοντύτερους αντιπάλους αυτή τη φορά δεν λειτούργησε, γιατί ο Γκούντουριτς κέρδισε πολλές μάχες σε αυτό το mismatch και έτσι οι «ερυθρόλευκοι» ήταν υποχρεωμένοι να καταφύγουν σε άλλες λύσεις για να βρουν σκορ.

Η ενέργεια του ΜακΚίσικ, οι κερδισμένες μάχες του Φαλ και τα προσωπικά καλάθια του Κάνααν κράτησαν σχεδόν μέχρι το τέλος τον Ολυμπιακό μέσα στο ματς, αλλά ήταν σαφές πως η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα πήγε να πάρει ένα ακόμη ματς όχι με τον δικό της τρόπο, αλλά με αυτόν στον οποίο την οδήγησε ο αντίπαλος. Την ίδια ώρα, στην άλλη πλευρά του παρκέ, τα 9/18 τρίποντα της Φενέρ, εκ των οποίων 6/7 στην τελευταία περίοδο, έκαναν τη διαφορά. Ποσοστό που δεν ήρθε όμως αποκλειστικά λόγω καλύτερης μέρας των δικών της εκτελεστών, αλλά και γιατί οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες σούταραν αυτοί ήταν πολύ καλύτερες. Οι βοήθειες στην άμυνα με στόχο και τη μη απώλεια των ριμπάουντ έκαναν τον Μότλεϊ να μοιάζει… Γιόκιτς σερβίροντας ελεύθερα τρίποντα πότε στον Πιέρ και πότε στον Χέιζ-Ντέιβις, με αποτέλεσμα η διαφορά να ανοίξει στο χειρότερο δυνατό σημείο και η παρτίδα να χαθεί.



Τακτικά χαμένος, αλλά κι έτσι μπορεί
Είναι προφανές πως η Φενέρ έχει βγάλει τον Ολυμπιακό από την… βολή του. Τον έχει υποχρεώσει να πάει σε ένα μπάσκετ περισσότερο ατομικό και λιγότερο ομαδικό από ό,τι του αρέσει και αποδείχτηκε σούπερ αποτελεσματικό στην regular season. Τακτικά έχει κερδίσει την παρτίδα, αναμφισβήτητα. Όμως υπάρχει και η άλλη ανάγνωση, που κάνει το ποτήρι να φαντάζει μισογεμάτο και όχι μισοάδειο: Έστω και τακτικά… ηττημένος, ο Ολυμπιακός είναι στο 2-2, με το πλεονέκτημα του Game 5 στην έδρα του που θα «κοχλάζει», πέτυχε την αποστολή του break στην Κωνσταντινούπολη ανακτώντας αυτό για το οποίο μόχθησε για περίπου επτά μήνες, ενώ για να χάσει δύο ματς, στο πρώτο χρειάστηκε να έχει 18 λιγότερες κατοχές και στο δεύτερο Σλούκας και Βεζένκοφ να πετύχουν μαζί πέντε πόντους με συνολικά δύο εύστοχα σουτ.

Τι θα χρειαστεί την Τρίτη
Οι κόποι όλης της χρονιάς πλέον παίζονται σε 40 λεπτά για τον Ολυμπιακό και τη Φενέρ. Οι «ερυθρόλευκοι» θα χρειαστούν αρκετά περισσότερα από την ώθηση της κερκίδας, απαράμιλλο πάθος για κάθε μπάλα και συγκέντρωση στο 100%. Είναι προφανές πως οι δύο «κολώνες» τους θα πρέπει να είναι πολύ πιο επιθετικοί. Ακόμη κι αν η αντίπαλη άμυνα τούς κάνει τον βίο αβίωτο, δεν νοείται να μην αναλάβουν εκείνοι τις περισσότερες ή κρισιμότερες αποφάσεις σε ένα τέτοιο ματς. Ταυτόχρονα, όμως, θα χρειαστεί και το step up από τους υπόλοιπους, που σίγουρα θα βρουν πολύ περισσότερο χώρο δράσης με την άμυνα προσαρμοσμένη ξανά σε Σλούκα και Βεζένκοφ. Αν ο Παπανικολάου του 43,7% στα τρίποντα στη regular season συνεχίσει το 1/12 των playoffs, αν αντίστοιχα ο Λαρεντζάκης του 39% δεν ανέβει από το 1/6 που έχει στη σειρά, αν ο Γουόκαπ του 35% μείνει στα επίπεδα του 3/14 που έχει στα πρώτα τέσσερα ματς, θα είναι ακόμη πιο δύσκολο το έργο του Ολυμπιακού.



Το κλείσιμο του rotation θα ήταν για πολλούς μια λύση, βλέποντας τον Χέιζ-Ντέιβις να έχει παίξει στα 150 από τα 160 λεπτά της σειράς και κοντά του σε χρόνο συμμετοχής τον Πιέρ. Όμως, πρώτον, παίκτες όπως Σλούκας, Βεζένκοφ και Φαλ είναι αμφίβολο αν σωματικά μπορούν να αντέξουν στο κόκκινο για over 30-32 λεπτά και, δεύτερον, υπάρχουν παίκτες στο ρόστερ ικανοί να προσφέρουν πολλά περισσότερα στην επίθεση από όσα έχουν δώσει μέχρι τώρα.

Το διακύβευμα είναι τεράστιο και η πίεση πολύ μεγάλη. Λογικές, σε έναν βαθμό, και οι εντάσεις στον πάγκο, από παίκτες που θεωρούν πως αξίζουν περισσότερο χρόνο στο παρκέ (Σλούκας) ή να τους δοθούν περισσότερες ευθύνες (ΜακΚίσικ) ή από τον προπονητή που έχει τον τελευταίο λόγο αλλά μπορεί να κάνει και λάθη, όπως και οι αθλητές του. Αυτά όμως πρέπει να μείνουν στην άκρη, αφού η ιστορική ευκαιρία του Ολυμπιακού δεν επιτρέπεται να πληγεί από εγωισμούς.

ΥΓ: Το 15/15 των γηπεδούχων σε Game 5 της Ευρωλίγκας «τρίζει» περισσότερο από κάθε άλλη φορά στα φετινά playoffs. Δύσκολα θα γίνει 18/18, ας ελπίσουμε να μην είναι το πρώτο θύμα ο Ολυμπιακός.