Tall Greeks με ηγέτες «Λάρι» και «Πάπι»!

Ουφ!!! Πάει κι αυτός ο ψυχοβγάλτης. Η Εθνική ομάδα για ένα ημίχρονο βασανίστηκε από το νωθρό της ξεκίνημα, τα διαφορετικά κριτήρια στα σφυρίγματα των διαιτητών και την έλλειψη καθαρού μυαλού, ωστόσο επέστρεψε με μάτι που γυαλίζει από τα αποδυτήρια και με μια ηρωική αντεπίθεση οι… Tall Greeks έβγαλαν τους Tall Blacks από τη μέση. Καταπληκτική δουλειά από όλη την ελληνική άμυνα (και τον πάγκο) στο δεύτερο ημίχρονο, με τους Παπαπέτρου και Λαρεντζάκη να παίζουν ως πραγματικοί ηγέτες.

Οδηγός για τη συνέχεια η ένταση στην άμυνα στο δεύτερο ημίχρονο, όπου πλέον η Ελλάδα θα πάει χωρίς βαρίδια του «πρέπει» για την υπέρβαση με Λιθουανία (κυρίως) και Μαυροβούνιο.

Ξύλο με την ανοχή των διαιτητών και εκνευρισμός

Οι Νεοζηλανδοί μπήκαν στο παιχνίδι όπως αναμενόταν. Αυτό που δεν αναμενόταν ήταν τα διαφορετικά κριτήρια των διαιτητών στα σφυρίγματα, με 4-7 φάουλ και 0-9 βολές. Λούντζης και Παπανικολάου φορτώθηκαν νωρίς με δύο, την ώρα που το δεύτερο φάουλ των αντιπάλων καταλογίστηκε 3:24 πριν βγει η πρώτη περίοδος. Αυτό έφερε εκνευρισμό που μεταφράστηκε σε χαμένα εύκολα καλάθια (τρία τέτοια είχε ο Γουόκαπ) και κατ’ επέκταση σε φτερά στα πόδια των Tall Blacks.

Χάθηκε το καθαρό μυαλό

Οι αντίπαλοι παίζοντας με ένταση στο κόκκινο και μαζικές αλλαγές ανά τρίλεπτο για να μην πέφτει η ταχύτητα, ξέφυγαν με διψήφια διαφορά (20-33), τη στιγμή που η ελληνική επίθεση έμοιαζε ανεξήγητα νευρική και δυσλειτουργική. Μολονότι είχε καλά ποσοστά από μακριά (6/14), δυσκολευόταν να βρει εύκολα καλάθια ξεκινώντας με 4/18 δίποντα τον αγώνα. Με την άδεια να βαράνε στην άμυνα και αυτοπεποίθηση στα ουράνια πια, οι Νεοζηλανδοί έφτασαν στο +15 με 7/12 τρίποντα. Οι λιγοστές καλές άμυνες της Εθνικής δεν ολοκληρώνονταν πάντα αφού χάθηκαν εύκολα εννιά ριμπάουντ και το -11 στο τέλος του ημιχρόνου είχε πλέον ρίξει την ελληνική ομάδα σε μια μαύρη τρύπα.

Ώρα… Ελλάδας

Η Εθνική μπήκε με διπλάσια ένταση και μάτι που γυαλίζει στο δεύτερο ημίχρονο αφήνοντας τη… θολούρα στα αποδυτήρια και φάνηκε από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Χέρια παντού, λυσσαλέα πίεση ακόμη και στις επαναφορές και δεν ήθελε πολύ οι Νεοζηλανδοί να πάθουν… Ελλάδα πρώτου ημιχρόνου. Η μπάλα ακούμπησε στον Παπαπέτρου που ηγήθηκε επιθετικά της αντεπίθεσης και η Εθνική έφτασε σε απόσταση αναπνοής σπαταλώντας ευκαιρίες για το (και ψυχολογικό) προβάδισμα. Έγινε όμως ξανά στατική και με overdribbling στην επίθεση, με αποτέλεσμα παρότι «κλείδωσε» τους αντιπάλους στους 11 πόντους στο τρίτο δεκάλεπτο να συνεχίσει να κυνηγά στο σκορ. Όχι για πολύ, καθώς η άμυνα συνέχισε να μασά σίδερα (έστω και με καθυστέρηση ενός ημιχρόνου) και η «βόμβα» του Λαρεντζάκη έδωσε το πρώτο ελληνικό προβάδισμα. Ο «Πάπι» και ο «Λάρι» έκαναν τα πάντα στην επίθεση και το ποτάμι δεν μπορούσε να γυρίσει πλέον πίσω!



Η Εθνική ομάδα, ναι, αυτή η ελλιπής ομάδα με τις ηχηρότατες απουσίες, είναι στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου. Και με τρόπο που ίσως είναι πολύ πιο χρήσιμος για την αυτοπεποίθησή της από ό,τι θα ήταν μια εύκολη 20άρα. Πλέον δίχως άγχος, αφού ουδείς (πρέπει να) έχει την απαίτηση να αποκλείσει τη Λιθουανία, θα επιχειρήσει να σπάσει το ταβάνι της. Και-γιατί όχι;-να τα καταφέρει. Πώς το είχε πει ο Ρικ Πιτίνο; Σε αυτή τη δουλειά έχεις one day contract, αλλά στο Παγκόσμιο η Εθνική ομάδα έχει νέο… διήμερο συμβόλαιο. Κερδίζει τη «Λιέτουβα» την Παρασκευή και το… ανανεώνει για την Κυριακή. Χάνει και φεύγει με το κεφάλι ψηλά.