Τα βραβεία και αντι-βραβεία της σεζόν στην Ευρωλίγκα

Πέντε αγωνιστικές απέμειναν για να πέσει η αυλαία στην regular season στην Ευρωλίγκα. Και παρότι υπάρχουν ακόμη αρκετές εκκρεμότητες, από το πλεονέκτημα έδρας μέχρι την οκτάδα των playoffs, τα συμπεράσματα έχουν βγει.

Το sport-fm.gr αποπειράται να μοιράσει τα δικά του βραβεία και αντι-βραβεία στους κορυφαίους και τις θετικές αλλά και αρνητικές εκπλήξεις της κανονικής περιόδου. Κάθε διαφωνία... σεβαστή, αλλά αυτές είναι οι δικές μας επιλογές.

MVP: Σάσα Βεζένκοφ

Δεν χωρά συζήτηση… Ο Σάσα Βεζένκοφ δεν ήταν απλώς ο καλύτερος παίκτης της καλύτερης ομάδας της regular season, αλλά έχει και τους αριθμούς για να το πιστοποιήσει. Πέντε στροφές πριν το τέλος της κανονικής περιόδου είναι ο πρώτος σε αξιολόγηση με 3+ βαθμούς περισσότερους από τον πλησιέστερο (22,9), πρώτος σκόρερ (18,2), πρώτος ριμπάουντερ (7,2), δεύτερος σε εύστοχα δίποντα (4,6) και πέμπτος σε τρίποντα (2,2) ανά αγώνα, καθώς και δέκατος σε χρόνο συμμετοχής (28:47). Κι όλα αυτά χωρίς να κάνει κατάχρηση κατοχών, χωρίς να «κλέβει» στην άμυνα, χωρίς ίχνος βεντετισμού και βάζοντας πάντα το σύνολο πάνω από τους αριθμούς του.



Καλύτερος αμυντικός: Έντι Ταβάρες

Δεν λέμε, εξαιρετικοί αμυντικοί παίκτες σαν τον Γουόκαπ ή τον Τζον Μπράουν, αλλά η επίδραση που έχει η παρουσία και μόνο του Έντι Ταβάρες στο ζωγραφιστό δεν μπορεί να συγκριθεί με κανέναν. Μολονότι ο ίδιος αλλά και η Ρεάλ δεν κάνουν την καλύτερη σεζόν τους, το «σκιάχτρο» από το Πράσινο Ακρωτήριο παραμένει ο παίκτης που φοβούνται περισσότερο από κάθε άλλον οι αντίπαλοι και κάνει την ρακέτα της ομάδας του να θυμίζει ναρκοπέδιο. Πρώτος σε τάπες (2,3) και τρίτος σε ριμπάουντ (6,8), αλλά με impact που δεν αποτυπώνεται πάντα στη στατιστική, αφού πόσοι και πόσοι αντίπαλοι το ξανασκέφτονται και απομακρύνονται όταν απλώς τους… κοιτάξει. Ενδεικτικά, η Ρεάλ είναι η δεύτερη άμυνα της Ευρωλίγκας με παθητικό 108,6 πόντους ανά 100 κατοχές (107,9 έχει ο Ολυμπιακός), ενώ με τον Ταβάρες στο παρκέ αυτός ο αριθμός πέφτει στο 107,9.



Παίκτης-αποκάλυψη: Ντάριους Τόμπσον

Βαδίζοντας στα 28 του, η Ευρωλίγκα ανακάλυψε μάλλον καθυστερημένα αυτό το «διαμάντι». Ο Ντάριους Τόμπσον στην παρθενική του σεζόν στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση ήταν το λαβράκι που «ψάρεψε» η Μπασκόνια από τη Λοκομοτίβ Κουμπάν και δικαιούται το άτυπο βραβείο του παίκτη-αποκάλυψη. Ένας παίκτης-ορισμός του πλέι μέικερ, ασυνήθιστα εγκεφαλικός για Αμερικανό γκαρντ, που καθοδηγεί μαεστρικά την καταπληκτική επίθεση των Βάσκων, που είναι τρίτη στην Ευρωλίγκα με 118,5 πόντους ανά 100 κατοχές. Πολύ «οικονομικός» στην επίθεση με 11,9 πόντους και 55,2% στα δίποντα και 39,2% στα τρίποντα, πρώτος σε ασίστ με 6,5 ανά αγώνα (για μόλις 2,7 λάθη στα 26:16 που παίζει και διαχειρίζεται τόσες κατοχές σε τόσο υψηλό τέμπο), αλλά και δεύτερος στα κλεψίματα, ο Αμερικανός δείχνει ικανός να σταθεί σε οποιαδήποτε ομάδα του top level.



Πιο βελτιωμένος παίκτης: Ματίας Λεσόρ

Στην τέταρτη σεζόν του στην Ευρωλίγκα ο Ματίας Λεσόρ ξεδιπλώνει στην Παρτιζάν αρετές που δεν είχε δείξει στις προηγούμενες τρεις σε Ερυθρό Αστέρα, Μπάγερν και Μακάμπι. Ο Γάλλος σέντερ έχει επωμιστεί σχεδόν αποκλειστικά το βάρος στη θέση «5» και έχει εξελιχθεί σε κάτι πολύ περισσότερο από απλώς έναν αθλητικό ψηλό στα χέρια του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Δεύτερος σε αξιολόγηση (19,8) και ριμπάουντ (7,1) πίσω μόνο από τον Σάσα Βεζένκοφ, με 12,9 πόντους και 68,9% στα δίποντα, αλλά και πληθωρική παρουσία στην άμυνα, ο Λεσόρ λίγους μήνες πριν κλείσει τα 28 ανέβηκε πολλά επίπεδα με τη φετινή του παρουσία.



Παίκτης-απογοήτευση: Τόμας Σατοράνσκι

Πολύ κατώτερος των μεγάλων προσδοκιών που είχε καλλιεργήσει το ταλέντο του, οι… αναμνήσεις από την εποχή πριν φύγει από την Μπαρτσελόνα για το ΝΒΑ, η παρουσία του στις ΗΠΑ, αλλά και οι εμφανίσεις του με την Τσεχία στις διοργανώσεις της FIBA εμφανίστηκε ο Τόμας Σατοράνσκι. Μολονότι οι αριθμοί του δεν είναι ακριβώς αποκαρδιωτικοί, με 9 πόντους (57,7% δίποντα, 51,7% τρίποντα), 4,3 ασίστ και 3,5 ριμπάουντ ανά αγώνα, η παρουσία του κάθε άλλο παρά ηγετική είναι. Η ευθύνη, ασφαλώς, δεν βαραίνει μόνο τον ίδιο, αφού ίσως είναι ένα ακόμη θύμα της συνήθειας του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους να βάζει χαλινάρι στους γκαρντ του και να μην επιτρέπει να ξεδιπλώνουν τις αρετές τους.



Καλύτερος έκτος παίκτης: Μάρκο Γκούντουριτς

Σημασία δεν έχει ποιος ξεκινά αλλά ποιος τελειώνει ένα παιχνίδι. Ο Μάρκο Γκούντουριτς ανήκει στη συνομοταξία των παικτών που σπανίως βρίσκονται στην πρώτη πεντάδα, αλλά ακόμη πιο σπάνια δεν ολοκληρώνουν ένα ματς. Σε μια σεζόν που ο Καλάθης και ο Γουίλμπεκιν είναι ασταθείς, ο Σέρβος γκαρντ έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς στην περιφέρεια της Φενέρμπαχτσε. Έχει 13,1 πόντους με 62,4% στα δίποντα, 39,7% στα τρίποντα και 83,1% στις βολές, ενώ προσφέρει ακόμη 3,1 ριμπάουντ, 3,2 ασίστ και 1 κλέψιμο σε περίπου 24 λεπτά κατά μέσο όρο.



Καλύτερος νέος παίκτης: Γκαμπριέλε Προτσίντα

Σε ένα πρωτάθλημα που-κακά τα ψέματα-λίγες ομάδες ρισκάρουν δίνοντας ευκαιρίες σε εξελίξιμους παίκτες, η Άλμπα είναι σταθερά η εξαίρεση. O Γκαμπριέλε Προτσίντα επελέγη το καλοκαίρι του 2022 στο νούμερο 36 του ντραφτ από τους Μπλέιζερς και στο Βερολίνο ο 20χρονος φόργουορντ βρήκε την ευκαιρία να παίξει με τους… μεγάλους. Ο νεαρός Ιταλός μετρά σε σχεδόν 15 λεπτά ανά αγώνα 6 πόντους και 1,9 ριμπάουντ κατά μέσο όρο έχοντας διψήφιο σκορ σε έξι αναμετρήσεις.



Καλύτερος προπονητής: Γιώργος Μπαρτζώκας

Σύμφωνοι, εξαιρετικό το έργο που έχουν παρουσιάσει Ζ. Ομπράντοβιτς, Μακσβίτις, Μουμπρού και Πενιαρόγια, αλλά θα ήταν άδικο το βραβείο να καταλήξει σε οποιονδήποτε πέραν του Γιώργου Μπαρτζώκα. Ο 57χρονος προπονητής έχει δημιουργήσει ένα καταπληκτικό σύνολο, με άριστα κατανεμημένους ρόλους, επίθεση που λειτουργεί ως πρότυπο για τις άλλες ομάδες και άμυνα που μπορεί να την οδηγήσει ψηλά. Ο Ολυμπιακός που εκείνος έχει χτίσει εδώ και μια τριετία δεν είναι μόνο η πρώτη ομάδα στην κατάταξη της Ευρωλίγκας, αλλά και αυτή που αποδίδει-κατά γενική ομολογία-το καλύτερο μπάσκετ. Κι όλα αυτά χωρίς το μπάτζετ του να ξεπερνά τα 10 εκατ. ευρώ, χωρίς να βασίζεται στις ορέξεις ενός ή δύο παικτών και αναδεικνύοντας πολλούς και συχνά διαφορετικούς πρωταγωνιστές.



Ομάδα-αποκάλυψη: Παρτιζάν

Επέστρεψε στην Ευρωλίγκα περίπου χαριστικά, μετά από μια σεζόν αποτυχίας στο Eurocup και την Αδριατική Λίγκα. Όμως ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποστόμωσε όσους είχαν το θράσος να τον χαρακτηρίσουν ξεπερασμένο. Η ανανεωμένη εκδοχή της Παρτιζάν πατά γερά μέσα στην οκτάδα της Ευρωλίγκας και οδηγεί την κούρσα στην ABA Liga. Ο «Ζοτς» παρουσιάζει ένα πολύ σύγχρονο σύνολο, που έχει την καλύτερη επίθεση της Ευρώπης με 121,2 πόντους ανά 100 κατοχές, χωρίς να βασίζεται σε κάποιον τεράστιο αστέρα ή κάποιο υπέρογκο μπάτζετ. Παράλληλα, ο ίδιος έχει εκσυγχρονιστεί βασίζοντας την ομάδα του περισσότερο σε Αμερικανούς ή ξένους με αθλητικά προσόντα και παιχνίδι ένας εναντίον ενός, συμβαδίζοντας με την τάση της εποχής.



Ομάδα-απογοήτευση: Αναντολού Εφές

Άρχισε τη σεζόν με όλες τις προϋποθέσεις για το three-peat, αλλά κοντεύει να μείνει εκτός playoffs. Η Αναντολού Εφές των δύο σερί τίτλων που θα μπορούσαν να ήταν και τρεις αν δεν σταματούσε η σεζόν το 2020 λόγω κορωνοϊού, όχι απλώς δεν αποδυναμώθηκε, αλλά στα χαρτιά ισχυροποιήθηκε αφάνταστα με κορυφαία κίνηση αυτή του Γουίλ Κλάιμπερν. Παρότι η μετακόμιση του Βασίλιε Μίτσιτς στο ΝΒΑ αναβλήθηκε, ο Σέιν Λάρκιν παρέμεινε, ο Εργκίν Αταμάν συνέχισε στο τιμόνι και το μπάτζετ άγγιξε τα 30 εκατ. ευρώ, είμαστε ίσως προ των πυλών για το μεγαλύτερο φιάσκο όλων των εποχών. Κακό μπάσκετ, βασισμένο σε ατομικές ενέργειες, άμυνα με τα μάτια (τέταρτη χειρότερη) και πλήθος εσωτερικών προβλημάτων συνθέτουν την εικόνα αποσύνθεσης για την ομάδα της Πόλης. Αν καταφέρει και φέτος να βγει από τα σχοινιά και να θριαμβεύσει στο τέλος, θα τα έχουμε δει όλα. Όμως αυτή τη φορά φαίνεται πως η παρτίδα δεν σώζεται.