Πρώτες εντυπώσεις από την ΑΕΚ του Πλάθα: Ποιότητα και το πόδι στο γκάζι

Για μια ομάδα με μόλις έναν εναπομείναντα παίκτη από τον περσινό ρόστερ, ασφαλή συμπεράσματα είναι πρώιμο να εξαχθούν και θα χρειαστεί χρόνος και υπομονή για να δούμε το πραγματικό «ταβάνι». Όμως, σε κάθε περίπτωση, τα «αποκαλυπτήρια» της ΑΕΚ απέναντι στην πολύ καλύτερη από ό,τι προδίδει το όνομά της, Κλουζ, έδειξαν αρκετά στοιχεία που προσπαθεί να περάσει ο Ζοάν Πλάθα στο παιχνίδι της ομάδας και παρουσίασαν… τάσεις.

Η νέα ΑΕΚ θα είναι, όπως όλα δείχνουν, μια τελείως διαφορετική ομάδα από την περσινή. Όχι μόνο σε πρόσωπα, που είναι και το προφανές αφού πλην Φλιώνη αποχώρησαν όλοι, αλλά κυρίως σε φιλοσοφία. Από το περσινό μπάσκετ του σετ παιχνιδιού, της στόχευσης και του χαμηλού ρυθμού, πάμε στο… άλλο άκρο. Ο Ζοάν Πλάθα θέλει η ομάδα του να τρέχει, να τρέχει πολύ. Το fast break είναι μονίμως ζητούμενο εφόσον υπάρχει κλέψιμο ή εύκολο ριμπάουντ που δημιουργεί προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο (19 πόντοι, σχεδόν το 1/4 της ομάδας, ήρθαν χθες σε αιφνιδιασμό), αλλά η νέα εκδοχή της «Ένωσης» αναζητεί το γρήγορο μπάσκετ και σε σετ παιχνίδι. Με διαρκή κίνηση από όλους, γρήγορη κυκλοφορία, γρήγορες αποφάσεις και γρήγορες εκτελέσεις. Παρότι αρκετοί παίκτες διαθέτουν ποιότητα για να κάνουν την μπάλα… κομπολόι, ο Ισπανός προπονητής είναι σαφές πως απαγορεύει την κατάχρηση ντρίμπλας και επιμένει στο pace and space, που είναι πλέον η παγκόσμια κατεύθυνση του μπάσκετ, από το ΝΒΑ μέχρι το… Μουντομπάσκετ. Ομοίως και στην άμυνα, η «Ένωση» πιέζει διαρκώς με χέρια παντού (11 κλεψίματα χθες και 19 λάθη αντιπάλων που απέφεραν 25 πόντους), προσπαθεί να σπάσει σκριν, αλλά επιλέγει τακτικά και τις αλλαγές θέλοντας όμως αρκετή δουλειά ακόμη στις περιστροφές.



Με το συγκεκριμένο σκεπτικό, άλλωστε, έγινε και η στελέχωση του ρόστερ. Η φετινή ΑΕΚ είναι μια ομάδα που διαθέτει αθλητικότητα και ταχύτητα σε όλες τις θέσεις, δείχνει γεμάτη με 2-3 παίκτες να μπορούν να προσφέρουν σε καθεμιά από αυτές έχοντας διαφορετικά και αλληλοσυμπληρούμενα χαρακτηριστικά και αυτό είναι αναγκαίο γιατί το μπάσκετ που πρεσβεύει ο Πλάθα απαιτεί ενέργεια. Ο… professor δεν αφήνει παίκτες μέχρι εξαντλήσεως στο παρκέ, αλλά φρεσκάρει διαρκώς τις πεντάδες του για να διατηρεί την ένταση στο κόκκινο.

Ο Φλιώνης παραμένει η πιο δυνατή φωνή… λογικής στην οργάνωση του παιχνιδιού. Σκακιστής, γαρ, ο αρχηγός της ομάδας συνεχίζει να αποδίδει πολύ ώριμα, να διαβάζει το παιχνίδι και φέτος δείχνει πως θα δοκιμάσει να ανέβει κι άλλο επίπεδο κάνοντας τα πάντα μια ταχύτητα πιο πάνω. Ανάλογα είναι και τα χαρακτηριστικά του Χολ, που χθες ήταν τραυματίας αλλά είναι επίσης ένας σεταρισμένος πλέι μέικερ που αποφεύγει τις υπερβολές. Ο Καράμπελας έρχεται να προσφέρει πίεση στην μπάλα, γρήγορα πόδια και φρεσκάδα από τον πάγκο. Ο Ραντλ, που χθες έπαιξε περισσότερο από όλους (23:47), είναι ένας ταχύτατος κόμπο γκαρντ με ικανότητα περισσότερο στην εκτέλεση παρά στη δημιουργία, που μπορεί να προσφέρει instant scoring και να τρέξει το γήπεδο.



Ο ΜακΡέι φάνηκε εξ αρχής πως-τουλάχιστον μέχρι να προσαρμοστεί ο ΜάκΛεμορ-θα είναι το βαρύ πυροβολικό της ομάδας. Σπουδαίος σκόρερ, έβαλε χθες «σβηστά» 18 πόντους σε 19:27, με όλους τους τρόπους: με ντράιβ, με σουτ από ντρίμπλα, στον αιφνιδιασμό, σε close out… Όσο για το μεγαλύτερο όνομα του ρόστερ, είναι φανερό πως του λείπει ρυθμός αφού έχει να παίξει σοβαρό μπάσκετ καμιά διετία. Χθες τα «έσπασε» με 1/8 σε 15:54, ωστόσο ο πρώην ΝΒΑερ δείχνει από τον τρόπο που κινείται στο παρκέ πως ξεχειλίζει από ποιότητα. Θέλει όμως χρόνο και έχει κοντά έναν μήνα και αρκετά φιλικά στη διάθεσή του για να φτάσει τουλάχιστον σε ένα 50% των πραγματικών του δυνατοτήτων, που θα περισσεύει για να προσφέρει πολλά.

Ο Τίλμαν είναι ένα… 4,5άρι, που θα βλέπουμε κυρίως στο «5» αλλά μπορεί να λειτουργήσει καλά και ως 4άρι. Δεν λατρεύει τις επαφές, αλλά εκτελεί γρήγορα με το ένα χέρι και μπορεί να απειλήσει με πρόσωπο. Θα συμπληρώσει ιδανικά τον Καμπενγκέλε, που άφησε άριστες εντυπώσεις και μπορεί να είναι η αποκάλυψη της ΑΕΚ. Ένα πραγματικό θηρίο, που συνδυάζει μέγεθος, δύναμη, αλλά ΚΑΙ ταχύτητα και έκρηξη. Μην περιμένει ο κόσμος τους 15-20 πόντους που έδινε ο Ακίλ Μίτσελ, αλλά έναν σύγχρονο ψηλό, που παίζει γρήγορα, έχει καλή πάσα, παίζει εξαιρετική άμυνα στο post αλλά και στις αλλαγές (στο φινάλε του αγώνα «καθάρισε» με τις άμυνές του αντιμετωπίζοντας τα αντίπαλα γκαρντ) και «τελειώνει» τις μπάλες που του αναλογούν, δίχως υπερβολές, αλλά τόσο μέσα από το ζωγραφιστό, όσο και με ένα συμπαθές σουτάκι από τα 4-5 μέτρα.



Ο Νετζήπογλου, η μεγαλύτερη επένδυση που έκανε η ΑΕΚ στον ελληνικό της κορμό, έχει ισχυρό ανταγωνισμό σε θέσεις που το ρόστερ είναι γεμάτο, αλλά έδειξε την ποιότητά του. Δεν είναι ο παίκτης που θα απαιτήσει μπάλες, αλλά πρέπει να αξιοποιηθεί περισσότερο γιατί έχει το ταλέντο και την προοπτική για μεγάλα πράγματα. Ο Κουζέλογλου θα δώσει πράγματα στο «4» και στο «5», όπως και ο Κώττας ως τρίτη λύση στο «5», τουλάχιστον μέχρι να επιστρέψει ο μεγάλος άτυχος Χατζηδάκης. Πιλάβιος και Ματαλιωτάκης έχουν συμπληρωματικό ρόλο, αλλά είναι χρήσιμοι, τουλάχιστον μέχρι να ενσωματωθεί ο Κουζμίνσκας που θα δώσει άλλο level ποιότητας στο «4» και στο «3».

Ασφαλώς η ΑΕΚ δεν είναι έτοιμη και δεν θα μπορούσε ή και δεν θα ήταν… σωστό να είναι στις 8-9 Σεπτεμβρίου, έναν μήνα πριν αρχίσουν τα επίσημα παιχνίδια της. Λογικά δεν θα είναι έτοιμη ούτε σε έναν μήνα, αλλά σαφώς σε καλύτερο επίπεδο από ό,τι τώρα και σίγουρα ο χρόνος θα είναι σύμμαχός της. Θα χρειαστεί υπομονή και τα χρήσιμα φιλικά που θα δώσει για να αποκτήσει χημεία και να αφομοιώσουν άπαντες τη νέα φιλοσοφία. Όμως το πρώτο δείγμα είναι θετικό και αισιόδοξο. Όχι μόνο λόγω της ποιότητας των παικτών που ήρθαν και άπαντες έχουν περγαμηνές, αλλά λόγω της κατεύθυνσης που δίνει ο Ζοάν Πλάθα, για ένα μπάσκετ που ταιριάζει στα χαρακτηριστικά των παικτών, οι ίδιοι το γουστάρουν και μπορεί να γίνει όχι απλώς ελκυστικό αλλά και πολύ αποτελεσματικό.