Πόσες εκπλήξεις αντέχεις;

Η φάση των «8» του Τσάμπιονς Λιγκ ολοκληρώθηκε και πλέον γνωρίζουμε τις τέσσερις ομάδες που προκρίθηκαν στα ημιτελικά. Παιχνίδια που αναμφίβολα πρόσφεραν συγκινήσεις, αλλά κυρίως ανέδειξαν πρωταγωνιστές.

Άγιαξ – Γιουβέντους: Ρονάλντο εκτός μετά από 10 χρόνια
Τα «μωρά» του Άγιαξ έκαναν ακόμη μία υπέρβαση τη φετινή χρονιά αποκλείοντας και τη «μεγάλη Κυρία», παίζοντας μάλιστα καλύτερα απ’ ό,τι η αντίπαλός τους. Η ομάδα του Έρικ τεν Χαγκ κατάφερε να επιβάλει το ρυθμό της στη Γιουβέντους και στις δύο αναμετρήσεις και ανταμείφθηκε.

Η Γιουβέντους δεν κατάφερε να επιδείξει πολλά σε αυτό το ζευγάρι αγώνων πέρα από τη γνωστή σε όλους εκτελεστική δεινότητα του Ρονάλντο. Ο Πορτογάλος σουπερ σταρ σκόραρε δύο φορές με το κεφάλι, μία σε κάθε παιχνίδι. Αρχικά σε αντεπίθεση έπειτα από σέντρα του Κανσέλο πετυχαίνοντας ένα πολύ όμορφο γκολ και στη συνέχεια έπειτα από κόρνερ του σπεσιαλίστα Πιάνιτς στο δεύτερο ματς. Πέρα από αυτό όμως η ομάδα του Αλέγκρι κράτησε αμυντικό πλάνο, χωρίς βέβαια να διαθέτει την απαραίτητη σιγουριά γι’ αυτό, όπως άλλες χρονιές. Και στους δύο αγώνες δέχθηκε συνολικά δέκα ευκαιρίες στο τέρμα και τρία γκολ, την ίδια στιγμή που εκείνη πέτυχε μόλις τρεις και σκόραρε δύο φορές. Στην επίθεση μόνιμη κατεύθυνση ήταν τα στημένα και οι σέντρες, ενώ άλυτο πρόβλημα είναι μέχρι και σήμερα η συνύπαρξη του Ρονάλντο με τον Ντιμπαλά στην ίδια ενδεκάδα.

Η έλλειψη εμπειρίας και παραστάσεων στους παίκτες του Άγιαξ υπερκεράστηκε από το θάρρος (ή και θράσος) που τους διακατείχε και αυτή τη φορά, όπως και στις αναμετρήσεις με τη Ρεάλ. Για δεύτερη συνεχόμενη φορά διεκδίκησαν την πρόκριση στο γήπεδο της αντιπάλου, δίχως ευνοϊκό σκορ και στο τέλος τα κατάφεραν απέναντι σε ομάδα πιο μπαρουτοκαπνισμένη, αλλά και χειρότερη ως σύνολο. Το αρχικό 1-1 τους υποχρέωνε σε πίεση για σκορ, πράγμα που όμως ταιριάζει άμεσα στη φιλοσοφία τους. Τόσο στον πρώτο αγώνα, όσο και στον επαναληπτικό, επέβαλαν το ρυθμό τους, έφτιαξαν καθαρές ευκαιρίες, ανέδειξαν τους συνήθεις πρωταγωνιστές με συνέπεια και εν τέλει πήραν δικαιότατα την πρόκριση.

Στον απόηχο του αποκλεισμού του Κριστιάνο Ρονάλντο από τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, για πρώτη φορά έπειτα από το 2010, ο Άγιαξ και τα «μωρά» του συνεχίζουν να υποχρεώνουν ολόκληρη την Ευρώπη να τους προσέξει. Όχι μόνο γιατί απέκλεισαν Ρεάλ και Γιουβέντους, αλλά κυρίως για τον τρόπο που το πέτυχαν.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Μπαρτσελόνα: Φανερά ανώτεροι η «Καταλανοί»

Το ζευγάρι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Μπαρτσελόνα στην πράξη θα μπορούσε να βρεθεί και στη φάση των «16». Μία ομάδα με καλά χαρακτηριστικά και τον καλύτερο παίχτη του κόσμου στις τάξεις της απέναντι σε ένα σύνολο που πλέον υπό κανονικές συνθήκες δε θα έπρεπε να βρίσκεται στις οκτώ καλύτερες ομάδες, βάσει απόδοσης.

Ο πρώτος αγώνας στο Ολντ Τράφορντ κύλησε ομαλά, με τις δύο ομάδες σχεδόν να πανηγυρίζουν με το 0-1. Από τη μία οι γηπεδούχοι, με απουσίες, σχεδόν έμειναν ευχαριστημένοι που δεν δέχθηκαν περισσότερα γκολ από την παρέα του Μέσι. Από την άλλη οι φιλοξενούμενοι, μετά το αυτογκολ του Σο στο 12΄ έριξαν, ως συνήθως, την απόδοσή τους θέλοντας να ελέγξουν το ρυθμό και να φύγουν με θετικό αποτέλεσμα. Από την πλευρά της η Γιουνάιτεντ δεν κατάφερε να είναι απειλητική στο γήπεδό της και δεν ανησύχησε ιδιαίτερα τον Τερ Στέγκεν, με αποτέλεσμα το 0-1 να ικανοποιεί και τις δύο ομάδες.

Στον επαναληπτικό η ομάδα του Σόλσκιερ είχε περισσότερη όρεξη, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, ωστόσο δε βρήκε σκορ σε αντίθεση με τους «Καταλανούς» που ευτύχησαν να σκοράρουν ουσιαστικά στις πρώτες τελικές τους. Στο πρώτο γκολ ο Μέσι εκμεταλλεύτηκε διπλό λάθος του Άσλεϊ Γιανγκ βάζοντας ένα γκολ κλάσης, ενώ στο δεύτερο ήταν η σειρά του Ντε Χέα να κάνει γκέλα. Το δεύτερο ημίχρονο επιφύλασσε ένα πανέμορφο γκολ του Κουτίνιο για το τελικό 3-0, σε έναν αγώνα που επί της ουσίας είχε τελειώσει από τα πρώτα είκοσι λεπτά του.

Η Μπαρτσελόνα κατάφερε και στους δύο αγώνες να έχει τον απόλυτο έλεγχο. Πρώτη σε όλα τα ζευγάρια και σε όλους τους αγώνες της προημιτελικής φάσης στην κατοχή με 92% ποσοστό ευστοχίας στις πάσες και παράλληλα με τις περισσότερες πάσες από τις οκτώ διεκδικήτριες. Βέβαια οι «Καταλανοί» δεν έγιναν ξαφνικά υπερομάδα. Πρωτίστως εκμεταλλεύτηκαν το κακό πρόσωπο του αντιπάλου και δευτερευόντως το βελτιωμένο πρόσωπο της ομάδας τους αυτόν τον καιρό, σε άμυνα και επίθεση. Σημαντικό για τη Μπαρτσελόνα το γεγονός ότι βρίσκει με τον καιρό θέση στη βασική ενδεκάδα ο Κουτίνιο, μιας και η ομάδα του Βαλβέρδε θα τον χρειαστεί στη συνέχεια της διοργάνωσης.

Λίβερπουλ – Πόρτο: Διαχείριση ανωτερότητας από τους «ρεντς»
To ζευγάρι αυτό εξ αρχής προμήνυε πως εύκολα ή δύσκολα θα είχε ως νικητή τη Λίβερπουλ. Αυτό που δεν γνωρίζαμε ήταν ο τρόπος που αυτό θα γινόταν, και η αλήθεια είναι πως το αποτέλεσμα είναι πειστικότατο.

Οι δύο αγώνες, πέραν του νικητή, δεν είχαν τίποτα άλλο κοινό. Στον πρώτο αγώνα η ομάδα του Κλοπ έπαιξε επιθετικά, διατήρησε την κατοχή, δημιούργησε ευκαιρίες και σκόραρε δύο γκολ με τους Κεϊτά (2΄) και Φιρμίνο (26΄). Από την άλλη η Πόρτο δεν κατάφερε να διεκδικήσει πολλά από αυτό το ματς, αφού περιορίστηκε σε μικρή κατοχή (41%), αλλά και στις λιγότερες εύστοχες πάσες από όλες τις ομάδες σε αυτούς τους οκτώ αγώνες (μόλις 263/368). Τελικό σκορ 2-0 σε ένα ακόμη από τα ματς της που πήρε με τον τρόπο της η Λίβερπουλ φέτος.

Στον δεύτερο αγώνα όμως, οι μεγάλοι απόντες Πέπε, Ερρέρα και Τέλες επιστρέφουν για την Πόρτο, η πορτογαλική ομάδα έπαιξε πιο ελεύθερα, βρήκε τις ευκαιρίες της και ανάγκασε σε μερικές επεμβάσεις τον Άλισον. Μια ισχνή υπεροχή όμως που δε μεταφράστηκε σε κάποιο γκολ, αφού Μαρεγκά και λοιποί τα χαλούσαν στην τελική απόφαση. Η Λίβερπουλ, με τον Οριγκί να παίρνει θέση βασικού, βρήκε σκορ στην πρώτη της ευκαιρία στον αγώνα (26΄), και επί της ουσίας δε θέλησε να ανεβάσει στροφές. Ο Κλοπ έβαλε το Φιρμίνο στο ημίχρονο, είδε την ομάδα του να βάζει δεύτερο γκολ σε αντεπίθεση με τον Σαλάχ (65΄) και παρ΄όλο που ο Μιλιτάο μείωσε για την Πόρτο στο 69΄, Φιρμίνο και Φαν Ντάικ βρήκαν το δρόμο προς τα δίχτυα στο 77΄ και το 84΄ αντίστοιχα. Τέσσερα γκολ σε πέντε ευκαιρίες στο τέρμα για τους «ρεντς». Ρεσιτάλ ευστοχίας σε ένα βράδυ που έπρεπε απλώς να «ολοκληρωθεί το έργο».

Συνολικό σκορ 6-1 υπέρ της Λίβερπουλ που επιβεβαίωσε τις προβλέψεις και προκρίθηκε άνετα στην επόμενη φάση. Αντίπαλός της στους «4» η Μπαρτσελόνα, με τον Κουτίνιο να επιστρέφει στο Άνφιλντ έπειτα από ένα χρόνο και τέσσερις μήνες.

Τότεναμ – Μάντσεστερ Σίτι: Μια πανάξια πρόκριση, ένας σκληρός αποκλεισμός
Το ζευγάρι Τότεναμ – Μάντσεστερ Σίτι μας χάρισε αναμφίβολα ένα από τα καλύτερα ματς της διοργάνωσης τα τελευταία δέκα χρόνια. Αρχικά, στο πρώτο παιχνίδι η ομάδα του Πεπ φάνηκε να μην θέλει να ανεβάσει στροφές, σε αντίθεση με την Τότεναμ που μπήκε πιο δυνατά. Χωρίς Ντε Μπρούινε και Σανέ η Σίτι ήταν λιγότερο επικίνδυνη παρά το γεγονός ότι κρατούσε την κατοχή. Συνολικά η Σίτι έφτιαξε μόνο δύο καθαρές ευκαιρίες στο τέρμα, η μία εκ των οποίων ήταν το χαμένο πέναλτι του Αγουέρο στο 13΄, στο οποίο έπεσε σωστά ο Γιορίς. Η Τότεναμ είχε τη δυναμική, βρήκε και τον τρόπο να προηγηθεί με τον Σον στο 78΄, έπειτα από μία ενέργεια κλάσης του Ασιάτη από δεξιά. Οι γηπεδούχοι κλείδωσαν τους παίκτες της Σίτι κι έτσι έφυγαν με αυτό το 1-0 από το γήπεδό τους, αποτέλεσμα που φαίνεται ακόμη μεγαλύτερο αν αναλογιστεί κάποιος το σοβαρό τραυματισμό του Κέιν και την αλλαγή του στο 58΄. Ο Άγγλος επιθετικός θα έχανε και τον επαναληπτικό.

Το δεύτερο παιχνίδι ήταν όμως κάτι το διαφορετικό. Διαφορετικό κατ΄αρχάς γιατί σε προημιτελική φάση μπήκαν τέσσερα γκολ στα πρώτα 13 λεπτά του ματς. Ο Σον εκμεταλλεύτηκε τα λάθη της άμυνας της Σίτι και βρήκε δύο φορές δίχτυα (7΄, 10΄) ανατρέποντας το 1-0 που μόλις πριν τρία λεπτά είχε κάνει ο Στέρλινγκ. Ο Μπερνάρντο Σίλβα έκανε το 2-2 στο 13΄, ενώ ο Στέρλινγκ σκόραρε ξανά και στο 21΄ δίνοντας μια εντελώς άγρια ομορφιά στο παιχνίδι που, όπως αποδείχθηκε, θα κρινόταν στο τελευταίο σφύριγμα. Απουσία του Κέιν, η Τότεναμ έχανε σε πίεση και επιθετική απειλή, αφού η εναλλακτική για τον Ποκετίνο ήταν ο 34χρονος Γιορέντε. Έτσι, σχεδόν νομοτελειακά, η Σίτι πήρε τα ηνία του αγώνα και πίεσε φτιάχνοντας συνολικά 20 τελικές και 8 στο τέρμα, ενώ η Τότεναμ έμεινε στις μισές. Αξιοσημείωτο ήταν το 59ο λεπτό, στο οποίο σκόραρε γκολ πρόκρισης ο Αγουέρο. Τότε όμως η Σίτι ξαναρίχνει το ρυθμό προσπαθώντας να ελέγξει το παιχνίδι, όπως έκανε και στον πρώτο αγώνα. Η Τότεναμ πήρε μέτρα, πήρε τη μπάλα και λίγο αργότερα ο Γιορέντε κατάφερε να κάνει το 4-3 έπειτα από κόρνερ του Τρίπιερ. Η συνέχεια ήταν δραματική, καθώς στο 86΄ η Σίτι πανηγύρισε γκολ του Αγουέρο που αργότερα υποδείχθηκε σε οφσάιντ από την τεχνολογία. Σφύριγμα της λήξης και κοντράστ συναισθημάτων για όλους, εντός κι εκτός γηπέδου.

Tόσο η πίεση του σκορ, όσο και η παρουσία του Ντε Μπρούινε αναμφίβολα έκανε τη Σίτι πολύ πιο επικίνδυνη σε σχέση με τον πρώτο αγώνα. Οι παίκτες του Πεπ βρήκαν το σκορ (τέσσερα γκολ σε οκτώ τελικές στο τέρμα), δεν κατάφεραν όμως να περιορίσουν τα αμυντικά τους λάθη. Λάθη που ήταν αρκετά για τον εκπληκτικό Σον που σκόραρε συνολικά τρία γκολ στη σειρά, αναπληρώνοντας και την απουσία του Κέιν. Η επόμενη μέρα βρίσκει ομάδα του Γκουαρδιόλα να αποκλείεται και πάλι πρόωρα, από μία Τότεναμ όμως που το διεκδίκησε και το άξιζε όσο κανείς.

Επιμέλεια: Θοδωρής Μπουρνέλης