Πόνσε: Το «τανκ» που αποκτήθηκε ως αντί-Αραούχο και πλέον φαντάζει ιδανικό να συνεργαστούν στην ΑΕΚ

Στο ρεπορτάζ της ΑΕΚ λοιπόν και πάλι το όνομα του Εζέκιελ Πόνσε. Δεδομένα πρόκειται για μια πολύ δύσκολη περίπτωση για το «κιτρινόμαυρο» επιτελείο. Το πόσο εφικτή είναι, μένει να φανεί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ενδεχόμενη επιστροφή του Αργεντινού φορ στην ομάδα που… λατρεύει τα «ήξεις-αφήξεις» μπορεί να προσφέρει σημαντική αγωνιστική βοήθεια, ακόμα κι εάν προηγούνται θέσεις που η «Ένωση» «πονά» περισσότερο.

Ανεξαρτήτως της έκβασης της υπόθεσης, το sport-fm.gr θυμίζει την πορεία του 25χρονου επιθετικού μετά την αποχώρησή του από την Ελλάδα, στοιχειοθετώντας το πώς και το γιατί θα μπορούσε να «κουμπώσει» ιδανικά με τον Σέρχιο Αραούχο (σημειώνοντας βέβαια και δύο αγωνιστικές παραμέτρους).

Το «αντίο» στην ΑΕΚ

Αν μη τι άλλο, ο Πόνσε εντυπωσίασε με τη φανέλα της ΑΕΚ. Άλλωστε, 21 τέρματα και τέσσερις ασίστ (σε 43 συμμετοχές του) ήταν αυτά, στην πιο παραγωγική σεζόν της καριέρας του. Την αποστολή που είχε αναλάβει -να αποτελέσει άξιο αντικαταστάτη του Αραούχο (ο οποίος είχε επιστρέψει στη Λας Πάλμας μετά τον δεύτερο δανεισμό του στην «Ένωση»)- την έβγαλε εις πέρας και με το παραπάνω. Η επιθυμία του «δικεφάλου» να παραμείνει στο ρόστερ του και μετά τη λήξη του μονοετούς δανεισμού του από τη Ρόμα, το καλοκαίρι του 2019, ήταν... εκ των ων ουκ άνευ.

Άλλωστε, όπως είχε παραδεχτεί και ο ίδιος ο παίκτης, το κλαμπ είχε την πρόθεση να ενεργοποιήσει την οψιόν των έξι εκατ. ευρώ που συμπεριλαμβανόταν στη συμφωνία με τους «τζαλορόσι» (αποκαλύπτοντας παράλληλα και πρόταση που είχε δεχτεί εκείνη την περίοδο από άλλη ελληνική ομάδα).



«Αισθάνομαι ευγνώμων απέναντι στην ΑΕΚ και στους ανθρώπους της για τον τρόπο με τον οποίο με υποδέχτηκαν και με βοήθησαν να προσαρμοστώ για να προσφέρω στην ομάδα. Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω όλους για τον επαγγελματισμό με τον οποίο με αντιμετώπισαν σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Από την πλευρά μου πιστεύω ότι ανταπέδωσα αυτή την αγάπη μέσω της καθημερινής δουλειάς μου, αλλά και των όσων προσπάθησα να βγάλω μέσα στο γήπεδο για να βοηθήσω την ομάδα μου. Θα ήθελα να εκφράσω το πιο θερμό μου ''ευχαριστώ'' στον κόσμο, στον πρόεδρο, στους προπονητές μου, στους συμπαίκτες μου, στους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα και να διευκρινίσω ότι η απόφασή μου να μην συνεχίσω στην ΑΕΚ, παρά την πρόθεσή της να ενεργοποιήσει την οψιόν αγοράς μου και να καλύψει το συμβόλαιό μου, έχει να κάνει αποκλειστικά με την επιθυμία μου να συνεχίσω σ' ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.

Η ΑΕΚ θα αποτελεί για πάντα ένα ξεχωριστό κομμάτι στην καριέρα, αλλά και στην καρδιά μου και παρά το ότι είχα πρόταση και από άλλη ομάδα της χώρας, θα παραμείνει για εμένα η μοναδική ομάδα στην Ελλάδα. Εύχομαι τα καλύτερα για την ΑΕΚ!», είχε σημειώσει χαρακτηριστικά στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του ο Αργεντινός επιθετικός, με τους «κιτρινόμαυρους» να υπογραμμίζουν από την πλευρά τους ότι «κάποια στιγμή οι δρόμοι μας θα συναντηθούν και πάλι» .

Η μετέπειτα πορεία

Έριξε… άγκυρα στη Ρωσία:



Δεδομένη η πρόθεση της ΑΕΚ για παραμονή του παίκτη, ωστόσο κι ανέφικτη. Ο Πόνσε επιθυμούσε την μεταπήδησή του σ' ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, με τη Σπαρτάκ Μόσχας να του δίνει το βήμα και να αγοράζει τα δικαιώματά του από τη Ρόμα έναντι τριών εκατ. ευρώ.

Ανεξαρτήτως προπονητή (Κονόνοφ, Τεντέσκο και Ρουί Βιτόρια), η θέση του στη βασική ενδεκάδα των Μοσχοβιτών ήταν λίγο έως πολύ δεδομένη. Μέχρι και τον περασμένο χειμώνα, όταν και μετακόμισε ως δανεικός στην Έλτσε, πραγματοποίησε 73 εμφανίσεις, πετυχαίνοντας 25 γκολ και βγάζοντας πέντε ασίστ. Μάλιστα, το ιδιαίτερα ενδιαφέρον -σε ό, τι αφορά την περίπτωση της ΑΕΚ- είναι ότι χρησιμοποιούταν κυρίως σε συστήματα με δύο φορ.

Τη σεζόν 2019/20 είχε έντεκα τέρματα (και μία ασίστ σε 34 συμ.), ενώ την επόμενη δέκα γκολ (και τρεις ασίστ σε 28 συμ.). Φέτος ξεκίνησε εκ νέου ως βασικός, παίζοντας σε δυάδα μπροστά είτε με τον Γιόρνταν Λάρσον (γιο του θρύλου του σουηδικού ποδοσφαίρου, Χένρικ Λάρσον) είτε με τον Αλεξάντρ Σομπόλεφ. Εντυπωσιακό το «μπάσιμό» του, με τέσσερα γκολ και μία ασίστ σε επτά εμφανίσεις του, μέχρι όμως να υποστεί ρήξη μηνίσκου.

Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι αυτά τα δυόμισι χρόνια που έκατσε στη Ρωσία ήταν και τα περισσότερα που πέρασε με τη φανέλα μιας ομάδας. Νούμερα, αγωνιστικά και χρονικά, πολύ καλά. Αλλά σαν τη… La Liga δεν έχει.




Η (εκ νέου) ευκαιρία στη La Liga:

Δεν ήταν η πρώτη φορά που έκανε το βήμα για την Ιβηρική. Αναλόγως είχε πράξει και τη σεζόν 2016/2017, όταν αγωνίστηκε στο ισπανικό πρωτάθλημα και στη Γρανάδα ως δανεικός από τη Ρόμα (2 γκολ/1 ασίστ σε 27 συμ.).

Η δεύτερη, λοιπόν, ευκαιρία τού δόθηκε τον περασμένο Ιανουάριο, όταν η Έλτσε τον απέκτησε ως δανεικό και τον έκανε και πάλι συμπαίκτη με τον Λούκας Μπογέ (είχαν μεταγραφεί την ίδια περίοδο στην ΑΕΚ… παρέακι και με τον Άλεφ).



Μάλιστα, το ξεκίνημά του ήταν άκρως ελπιδοφόρο: «Χρυσή» αλλαγή και νικητήριο γκολ με το «καλησπέρα», στο ντεμπούτο του απέναντι στη Ράγιο Βαγιεκάνο. Ωστόσο, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Έκτοτε, έπαιξε άλλες δώδεκα φορές -τις πέντε ως βασικός- χωρίς να βρει δίχτυα.

Παρόλα αυτά, η ισπανική ομάδα φέρεται πρόθυμη να τον διατηρήσει στο δυναμικό της. Σύμφωνα με προ ημερών δημοσίευμα της «As» θα πρέπει να θεωρείται παίκτης της Έλτσε και για την επόμενη σεζόν. Ο τρόπος θα φανεί. Κι αυτό διότι δεν παρουσιάζεται πρόθυμη να καλύψει τη ρήτρα των τεσσάρων εκατ. ευρώ (διατηρεί αυτό το δικαίωμα μέχρι τα τέλη Μάη), αλλά προσδοκά να τον αποκτήσει με χαμηλότερο ποσό. Εξάλλου και ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής θα ήθελε να συνεχίσει να αγωνίζεται στο υψηλότερο επίπεδο.




(Στο 1:15 το μοναδικό γκολ του Πόνσε με τη φανέλα της Έλτσε)

Το (με προϋποθέσεις) ονειρικό δίδυμο Αραούχο-Πόνσε στην ΑΕΚ

Και πάμε και στα της «Ένωσης». Όπως σημειώθηκε πρόκειται για δύσκολη περίπτωση για την ΑΕΚ, η οποία βέβαια φαίνεται πως θα κάνει την προσπάθειά της. Έχει «άσους» στο μανίκι της. Τέτοιοι είναι το νέο της γήπεδο -που επιτέλους θα μπει-, καθώς και ο... πρότερος κοινός τους βίος. Άλλωστε, ο «δικέφαλος» ήταν εκείνος που έδωσε την ευκαιρία στον Πόνσε να πραγματοποιήσει την πλέον παραγωγική σεζόν στην καριέρα του.

Το εύλογο ερώτημα που γεννάται είναι το πώς θα μπορέσει μια ομάδα -η οποία δεν συμμετέχει καν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις- να έχει δύο «βασικούς» φορ τέτοιας ποιότητας, ήτοι τους Αραούχο και Πόνσε. Μα φυσικά εάν... βγουν τα εισαγωγικά και είναι όντως και οι δύο στην αρχική σύνθεση!

Είναι γνωστό ότι ο νέος τεχνικός του «δικεφάλου», Ματίας Αλμέιδα, έχει στο μπλοκάκι του και σχήματα με δύο φορ (περισσότερο το 4-4-1-1). Σ' αυτήν την περίπτωση θέλει ο ένας να είναι πιο περιφερειακός, να βγαίνει κι εκτός περιοχής, να δημιουργεί χώρους. Δουλειά που, αν μην τι άλλο, μπορεί να κάνει ο Αραούχο!

Αναμφίβολα, ο νυν άσος των «κιτρινόμαυρων» έχει τρομερή κλάση. Είναι σέντερ φορ, αλλά όχι ο κλασικός επιθετικός «κουτιού» (χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να σταθεί και μόνος του). Εν αντιθέσει με τον συμπατριώτη του, ο οποίος δύναται να τον συμπληρώσει ιδανικά, επιτρέποντάς του να παίξει εκεί που ίσως και να μπορεί να προσφέρει ακόμα περισσότερα.

Έχει τα στοιχεία ο Πόνσε: Πολύ καλός στα τελειώματα, με υπερτίμιο δεξί πόδι και αρκετά τρεξίματα ώστε να βοηθά και στο πρεσάρισμα. Ειδικά, σε ό, τι αφορά το κομμάτι του πρέσινγκ, θα φάνταζε ιδανικό το επιθετικό «πάντρεμα» δύο... σκυλιών. Παρά το ότι δεν πρόκειται και για… ντερέκι (1,81μ.), είναι τρομερός με το κεφάλι (κάτι που είχε δείξει και στη θητεία του στην ΑΕΚ), ενώ έχει εξαιρετική σωματοδομή (εξού και το προσωνύμιο «τανκ» που τον συνοδεύει), η οποία δυσχεραίνει την προσπάθεια των αντιπάλων να του αποσπάσουν την μπάλα.



Εξάλλου, όπως αναφέρθηκε, είναι ένας ρόλος τον οποίο διατέλεσε ο Πόνσε τόσο στη θητεία του στη Σπαρτάκ, όσο και σε αρκετά παιχνίδια με τη φανέλα της «Ένωσης» (στο πλάι συνήθως ενός εκ των Λιβάγια ή Μπογέ). Ταυτόχρονα, είναι αυτονόητο ότι δίνεται η ευχέρεια στον προπονητή της ΑΕΚ να έχει αξιόπιστη εναλλακτική λύση σε ενδεχόμενη απουσία. Όλα αυτά φυσικά σε περίπτωση που ο βασικός σχηματισμός περιλαμβάνει δύο φορ. Αλλιώς, φαντάζει όντως δύσκολο το να χρησιμοποιείται κατά βάση ένας εκ των δύο Αργεντινών και ο έτερος να μένει συχνά στον πάγκο.

Βέβαια, πρέπει να εξεταστούν και συγκεκριμένες παράμετροι. Αρχικά, το κατά πόσο θα υπάρχει η δημιουργική βοήθεια από τους τριγύρω παίκτες. Έπειτα, το εάν ένα σύστημα όπως το προαναφερθέν θα δυσχέραινε τις προσπάθειες των Λιβάι και Τσούμπερ να συγκλίνουν προς την περιοχή. Κάτι που θα χρειαστεί να επιμεληθεί ο Αλμέιδα. Ειδικά για τον δεύτερο, η φετινή σεζόν έδειξε ότι του «πάει» ο άξονας.

Όλα τα παραπάνω φαντάζουν περισσότερο φιλολογικά. Μένει να φανεί το κατά πόσο μπορεί να πραγματωθεί αυτή η επανασύνδεση και να επιβεβαιωθεί το «κάποια στιγμή οι δρόμοι μας θα συναντηθούν και πάλι» που είχαν σημειώσει οι «κιτρινόμαυροι» στην αποχαιρετιστήρια ανακοίνωση του 2019...