Το σκεπτικό για την τιμωρία Μελισσανίδη

Αβάσιμη θεωρήθηκε από την πειθαρχική επιτροπή της Super League η αιτιολόγηση της παρουσίας των Δημήτρη Μελισσανίδη και Γιάννη Παπαδόπουλου στη φυσούνα του ΑΕΚ-Άρης. Στο σκεπτικό της απόφασης εξηγούνται αναλυτικά οι λόγοι για τους οποίους τους επιβλήθηκε η ποινή της απαγόρευσης εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους για ένα μήνα και πρόστιμο 10.000 ευρώ στον καθένα.

Αναλυτικά όσα αναφέρονται σε αυτό:

«Ως προς την τέταρτη αποδιδόμενη στην πρώτη εγκαλούμενη πράξη, ο ισχυρισμός αυτής ότι η παρουσία κατά το ημίχρονο (που αποτελεί μέρος της διάρκειας του αγώνα) στη φυσούνα του Δ. Μελισσανίδη συνοδευόμενου από τους Ι. Παπαδόπουλο και Χ. Παπαδημητρίου, σκοπό είχε να αποσοβήσει τυχόν επεισόδια μεταξύ των παικτών των δύο ομάδων, δεν αποδεικνύεται βάσιμος διότι τα ως άνω πρόσωπα αφενός δεν είχαν δικαίωμα να εισέλθουν και να ευρίσκονται στον ως άνω αγωνιστικό χώρο, αφετέρου δεν είχαν καμία λειτουργική αρμοδιότητα, ούτε θεσμικό ρόλο για οποιαδήποτε παρέμβαση προς αποτροπή επεισοδίων, ως ισχυρίζονται, αντίθετα η παρουσία τους σε εκείνο το χώρο σε συνδυασμό με την λεκτική αντιπαράθεση που έλαβε χώρα μεταξύ Δ. Μελισσανίδη και Δ. Νιαρχάκου θα μπορούσε να πυροδοτήσει επεισόδια.

Περαιτέρω, οι δεύτερος και τρίτος των εγκαλουμένων ισχυρίζονται ότι οι ίδιοι κατευθύνονταν μέσω του διαδρόμου προς τα αποδυτήρια της ομάδας της πρώτης εγκαλούμενης και ότι δεν προέβησαν σε είσοδο στο χώρο αποδυτηρίων των διαιτητών.

Οι ως άνω ισχυρισμοί δεν αποδεικνύονται βάσιμοι, καθώς σύμφωνα με τους ορισμούς των άρθρων 1 ΠΚ και ΚΑΠ της ΕΠΟ, ως χώρος αποδυτηρίων των διαιτητών αποτελούν και οι διάδρομοι που οδηγούν σε αυτά, δεδομένου ότι η ratio της διάταξης του άρθρου 12 παρ. 5 ΚΑΠ/ΕΠΟ είναι να προστατευθούν οι διαιτητές κατά την διέλευσή τους στο χώρο αποδυτηρίων, με αποτέλεσμα το άρθρο να τυποποιεί την ως άνω παράβαση προβλέποντας τις ως άνω ποινές στα φυσικά πρόσωπα.

Άλλωστε τα συγκεκριμένα πρόσωπα, ήτοι ο δεύτερος και τρίτος των εγκαλουμένων δεν είχαν δικαίωμα να παρευρίσκονται εν γένει στου χώρους των αποδυτηρίων, συμπεριλαμβανομένων και των διαδρόμων αυτών, αλλά ακόμα και εάν ήθελε υποτεθεί ότι η παρουσία τους ήταν δικαιολογημένη, αναιρείται ο ισχυρισμός τους από μόνο το γεγονός ότι αμφότεροι απευθύνθηκαν και διαμαρτυρήθηκαν προς τον διαιτητή του αγώνα, μη έχοντας δικαίωμα προς τούτο».