Τα ελαφρυντικά, το σχήμα, ο Αγγελόπουλος κι ο Νίνης

Για όσους είδαν το φιλικό του Παναθηναϊκού με την Μπριζ ήταν κάτι παραπάνω από εμφανές πως οι «πράσινοι» αντιμετώπισαν πολλά αμυντικά προβλήματα, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο. Σε σημείο που κάθε φορά που οι Βέλγοι είχαν τη μπάλα στην κατοχή τους να είσαι σίγουρος πως θα φτάσουν με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή. Σωστά.

Αποστολή στην Ολλανδία: Βασίλης Μοιρώτσος

Αλλά… Αν προσέξετε την σύνθεση της άμυνας του «τριφυλλιού» τότε σίγουρα θα δώσετε ελαφρυντικό. Διότι πολύ απλά απουσίαζε όλη η βασική άμυνα. Βέμερ, Ταυλαρίδης, Σάντσεθ, Νάνο είναι οι τέσσερις παίκτες που θεωρητικά θεωρούνται οι βασικοί των μετόπισθεν. Δεν έπαιζε κανείς. Αν προσθέσουμε και τον Στιλ, που επίσης απουσίαζε, τότε το σύνολο βγάζει… 0/5. Και με αυτό το ποσοστό δύσκολα μπορείς να αντιμετωπίσεις μια ομάδα καλή, γρήγορη, δουλεμένη που σε 8 μέρες έχει επίσημο παιχνίδι (τελικό σούπερ Καπ Βελγίου).

Η Μπριζ είναι μία απ’ τις πιθανές αντιπάλους του Παναθηναϊκού στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Από μόνο του αυτό μπορεί να φέρνει άγχος στον κόσμο, αφού την είδε να αντιμετωπίζει και να κερδίζει τους «πράσινους». Τα δεδομένα όμως είναι τα εξής: ο Παναθηναϊκός έπαιξε με αρχική ενδεκάδα τους Κοτσόλη, Μπούρμπο, Κουτρουμπή, Τριανταφυλλόπουλο, Χουχούμη, Ζέκα, Δώνη, Πέτριτς, Ατζαγκούν, Καλτσά, Καρέλη. Μία απλή πρόβλεψη για αρχική ενδεκάδα στα τέλη Ιουλίου; Στιλ, Βέμερ, Ταυλαρίδης, Σάντσεθ, Νάνο, Ζέκα, Λαγός, Νίνης, Πέτριτς, Καρέλης, Μπεργκ. Και με πιθανότητα ο Εσιέν να είναι σε θέση να αγωνιστεί σε κάποιο διάστημα. Δεν το λες και ίδιο.

Οι «πράσινοι» λειτούργησαν πολύ καλύτερα στο δεύτερο μέρος και ιδιαίτερα από το 65’ και μετά. Λεπτό κατά το οποίο ο Αναστασίου έβαλε τον Αγγελόπουλο και άλλαξε το σχήμα από 4-2-2-2 σε 4-3-2-1. Και τα δύο έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αλλαγή εικόνας. Ο μικρός εντυπωσιάζει. Εντυπωσιάζει με το ταλέντο του, με το μυαλό του, με την αντίληψη που έχει, με το ποδόσφαιρο που ξέρει, με το πώς μαθαίνει απ’ αυτά που διδάσκεται στις προπονήσεις. Και το σύστημα ήταν αυτό που έχει μάθει η ομάδα να παίζει. Το «χριστουγεννιάτικο δέντρο», όπως συνηθίζουμε να λέμε. Με τρεις χαφ, με δύο δημιουργικούς, με παιχνίδι από τα άκρα, με κλείσιμο χώρων αμυντικά, με αλληλοκαλύψεις.

Κράτησα για τελευταίο τον Σωτήρη Νίνη. Όταν ο διεθνής μέσος έχει κέφια, είναι πραγματικά απολαυστικός. Χαίρεσαι να τον βλέπεις πως παίζει, πως συμπεριφέρεται μέσα στο γήπεδο. Ξέρει καντάρια μπάλα ο Νίνης, κάτι που γνωρίζουν όλοι όσοι τον θυμούνται στον Παναθηναϊκό του νταμπλ. Αυτόν τον Νίνη βλέπουμε και τώρα. Δημιουργικό, επιθετικό, ηγετικό, παθιασμένο, υγιή. Ο υγιής Νίνης παίρνει τη φανέλα σπίτι του…