Συνεχίζει αήττητος, δουλεύει με ησυχία και ψάχνει τη βελτίωση ο Ατρόμητος

Λένε ότι πιο δύσκολο από το να επιτύχεις έναν στόχο, είναι να διατηρήσεις τα κεκτημένα και στη φετινή περίπτωση του Ατρόμητου κάτι τέτοιο επιβεβαιώνεται, τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών, αλλά καλύτερα να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Πρώτο και κύριο είναι ότι ο Ατρόμητος χθες επικράτησε της Λαμίας με σκορ 1-0, χωρίς να παρουσιάσει κάτι το εντυπωσιακό, αλλά πετυχαίνοντας το ζητούμενο που αυτή τη στιγμή και ειδικότερα μετά την ισοπαλία με την Ξάνθη ήταν οι τρεις βαθμοί. Η κληρωτίδα ήταν... γενναιόδωρη και έδωσε την ευκαιρία στους Περιστεριώτες να αρχίσουν με ένα πρόγραμμα στα μέτρα τους, αλλά ταυτόχρονα αυτό τους φέρνει και το «πρέπει».

Αυτό που έρχεται σε... δεύτερη μοίρα είναι η αγωνιστική παρουσία που αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι αποκαρδιωτική, αλλά σίγουρα βάσει του πήχη που έχει ανεβάσει ο ίδιος ο Ατρόμητος δεν είναι στα περσινά επίπεδα. Κάτι όμως που είναι και λογικό. Για παράδειγμα η μεσοαμυντική γραμμή που μένει ίδια (με εξαίρεση τον Μέγερι αντί του Γιαννιώτη) είναι σε εξαιρετικό επίπεδο, έχοντας παθητικό μόλις ενός γκολ και αυτό από πέναλτι σε 270 λεπτά.

Μεσοεπιθετικά που έχουν αλλάξει όλοι (Ντιγκινί, Ντάουντα, Ουάρντα) θέλει πολύ περισσότερο χρόνο και περισσότερη δουλειά, αφού γενικότερα ο τομέας της δημιουργίας είναι πιο δύσκολος στο ποδόσφαιρο. Τα περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν και το αναγνωρίζουν όλοι (παίκτες, προπονητές, διοίκηση), αλλά από τη στιγμή που όλοι έχουν καταθέσει τα διαπιστευτήριά τους, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Άλλωστε, ταλέντο και τεχνογνωσία υπάρχει.

Τι πρέπει να βρει ο Ατρόμητος; Διάρκεια στα καλά του διαστήματα, αυτοματισμούς και κυρίως σωστή νοοτροπία. Από τη στιγμή που η Λαμία έμεινε με 10 παίκτες, φαινόταν σε περιπτώσεις ότι οι Περιστεριώτες έκαναν... αγγαρεία μέχρι να τελειώσει το ματς και δεν κυνηγούσαν το δεύτερο γκολ. Βέβαια, ακόμα κι έτσι, ο Ατρόμητος έκανε τρεις πολύ καλές ευκαιρίες για το γκολ και παραλίγο να το πληρώσει με το δοκάρι του Βάντερσον.

Υ.Γ. Ο Κόβατσετς κόπηκε και λόγω εργομετρικών και λόγω Κάναντι που άλλον παίκτη ήξερε και άλλον γνώρισε, ενώ ο Ουγκράι έχει το «ΟΚ» και του ίδιου που άλλωστε τον έβαλε με το «καλημέρα» βασικό.

Παράλληλα, αν ο Γιώργος Σπανός είχε το οποιοδήποτε πρόβλημα με τον Νταμίρ Κάναντι δεν θα έκανε ποτέ προσπάθεια να ανανεώσει το συμβόλαιό του πριν από 4 μήνες. Όχι 4 χρόνια, αλλά 4 μήνες. Τώρα αν πιστεύει κάποιος ότι ο Αυστριακός είναι «επίφοβος» για... απόλυση, δεν χρειάζεται κανείς να του χαλάσει το παραμύθι.

Παύλος Κουστέρης