Παρελαύνει και… σημαιοφόρος ο Μίτσελ

Δύσκολη θέση αυτή του προπονητή του Ολυμπιακού. Ρωτήστε και τον Λεονάρντο Ζαρντίμ που απολύθηκε δίχως ήττα…

Τα πράγματα δεν θα ήταν ευκολότερα για το διάδοχό του. Κάθε άλλο. Ο Μίτσελ, ωστόσο, μέρα με τη μέρα κερδίζει το στοίχημα. Και παρά τις προβλέψεις πως δεν θα προλάβαινε την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, όπως τόσοι και τόσοι συνάδελφοί του, αυτός παρελαύνει κανονικά και μάλιστα είναι… σημαιοφόρος της εξαιρετικής πορείας του Ολυμπιακού.

Κανείς δεν περίμενε να τον κρίνει την περσινή σεζόν για μια ομάδα που δεν ήταν δική του και ακόμη τη… μάθαινε. Δεν επικρίθηκε όταν η ομάδα του αποκλείστηκε από τη Λεβάντε στο Europa League, ούτε και αποθεώθηκε όταν οδήγησε τους «ερυθρόλευκους» στην ολοκλήρωση του χρονικού της προαναγγελθείσας κατάκτησης του πρωταθλήματος. Παρότι δεν γλίτωσε τις μουρμούρες ούτε μετά την ισοπαλία στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο «Καραϊσκάκη», ούτε μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου με νύχια και με δόντια στον τελικό απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης. Όλοι γνώριζαν εξ αρχής πως ο Μίτσελ θα κρινόταν… μετά το καλοκαίρι.

Το έργο του ήταν πολύ δύσκολο. Ο Ολυμπιακός προχώρησε σε 17 μεταγραφές (!), ενώ υπήρξαν και αποχωρήσεις σημαντικών παικτών, όπως των Τζεμπούρ, Αμπντούν, Φέισα, Φετφατζίδη, Γκρέκο, Πίνο, Βλαχοδήμου, Κοντρέρας, Μοντέστο, Ντιακιτέ και Πάντελιτς. Ο 50χρονος προπονητής όφειλε, συνεπώς, να φτιάξει μία ομάδα σχεδόν από την αρχή. Όμως η πίστωση χρόνου είναι άγνωστη έννοια στην Ελλάδα.

Ο Ολυμπιακός όφειλε να σαρώνει τους αντιπάλους του στην Ελλάδα και να είναι ανταγωνιστικός στην Ευρώπη. Οι εμφανίσεις στα φιλικά δεν ήταν απόλυτα πειστικές. Οι πρώτες νίκες στο πρωτάθλημα ήταν αγχωτικές και παρά το καταπληκτικό πρώτο ημίχρονο στην πρεμιέρα του Champions League απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν, το κάκιστο δεύτερο, αλλά και η γκέλα στο Αγρίνιο απέναντι στον Παναιτωλικό άρχισαν να ανεβάσουν την ένταση στη μουρμούρα για τον Μίτσελ. Ακόμη και κάποιες διοικητικές τοποθετήσεις περί μη αξιοποίησης της ποιότητας του ρόστερ είχαν εκληφθεί ως «καμπανάκι» στον προπονητή. Οι νοσταλγοί του… Βαλβέρδε δεν άργησαν να εμφανιστούν ξανά και ο συμπατριώτης του έφτασε κατά ορισμένες φήμες να παίζει το κεφάλι του στο ματς με την Άντερλεχτ στις Βρυξέλλες.

Το επιβλητικό 3-0 έδωσε πολλούς πόντους στον Μίτσελ, αλλά η κακή απόδοση του πρώτου ημιχρόνου έκανε κάποιους επιφυλακτικούς. Όμως οι σαρωτικές νίκες που ακολούθησαν για το πρωτάθλημα και προπαντός η άδικη για τον Ολυμπιακό ισοπαλία με την Μπενφίκα στο «Ντα Λουζ», όπου το στήσιμο και το κοουτσάρισμά του ήταν άριστα, έπεισαν και τον τελευταίο δύσπιστο.

Ο Μίτσελ δείχνει πλέον να έχει κερδίσει τους πάντες. Όχι μόνο την αναγνώριση από τους απαιτητικούς φιλάθλους του Ολυμπιακού και τη στήριξη της φιλόδοξης διοίκησης, αλλά και τους παίκτες της ομάδας που συνδυάζουν μετά από καιρό αποτελέσματα και καλό ποδόσφαιρο. Δείχνει να γνωρίζει άριστα το υλικό του και να το διαχειρίζεται άριστα αποφεύγοντας τις μουρμούρες που θα μπορούσαν πολύ εύκολα να προκύψουν από τη στιγμή που διαθέτει 2-3 παίκτες ποιότητας σε κάθε θέση.

Η προσωπικότητά του, απόρροια και του γεγονότος ότι υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής, τον καθιστά σεβαστό στα αποδυτήρια και του δίνει την ευχέρεια να παίρνει αποφάσεις χωρίς να υπολογίζει ονόματα και κασέ. Οι περισσότερες μεταγραφικές επιλογές που έκανε έχουν αποδειχτεί πετυχημένες, ενώ έχει δικαιωθεί και για τις αγωνιστικές του επιλογές. Πιστώνεται, μεταξύ άλλων, την άνοδο του Μήτρογλου, την αξιοποίηση του Σάμαρη, την καθιέρωση του ελληνικού διδύμου Σιόβα-Μανωλά στην άμυνα και τη μεταμόρφωση του Χολέμπας.

Ασφαλώς, όπως και όλοι, θα κριθεί εκ των αποτελεσμάτων. Όμως αν αυτά συνεχίσουν να είναι ανάλογα του τελευταίου μήνα ο Μίτσελ μπορεί να αισθάνεται ασφαλής και για την… επόμενη παρέλαση. Όπως και ο Ολυμπιακός μαζί του.