Ο προπονητής της εξέδρας: Ο ανώτερος-άσφαιρος ΠΑΟΚ και το αυτονόητο του Μαρτίνς με το 3-4-3

Ισόπαλη με κερδισμένο στις εντυπώσεις τον ΠΑΟΚ και κερδισμένο στη βαθμολογία τον Ολυμπιακό έληξε η «μάχη» της Τούμπας, με τους Πειραιώτες να φεύγουν… ατσαλάκωτοι από τη Θεσσαλονίκη. Διατηρώντας το +9 από τους γηπεδούχους.

Αναλυτικά τα σημεία-κλειδιά μέσω του προπονητή της εξέδρας
* Κέρδισε τις εντυπώσεις, αλλά όχι το παιχνίδι. Κυρίαρχος στο μεγαλύτερο μέρος μεν, δίχως ουσία δε ο ΠΑΟΚ, ο οποίος δεν κατάφερε να λυγίσει τον αντίπαλό του στο μπρα-ντε-φερ της Τούμπας. Δεν εξαργύρωσε την ανωτερότητά του, διότι του έλειψε το κάτι παραπάνω στην τελική προσπάθεια. Η καλή απόφαση ή όπως ανέφερε ο Ραζβάν Λουτσέσκου με το τέλος του αγώνα: «Ήμασταν εγωιστές απέναντι στην εστία». Ο «δικέφαλος του Βορρά» έδειξε τις προθέσεις του από το ξεκίνημα της αναμέτρησης.

Μπήκε με εντελώς διαφορετική προσέγγιση από τον αντίπαλό του, που ήταν εντελώς παθητικός και παρουσιάστηκε απειλητικός με το καλημέρα. Πήρε το κέντρο, είχε τις φάσεις, εκμεταλλευόμενος τον χώρο, τον οποίο του έδωσαν οι «ερυθρόλευκοι» και αριθμητικό πλεονέκτημα στα χαφ, με την κατοχή να φτάνει ακόα και στο 73%-27%. Στο δεύτερο μέρος, οι γηπεδούχοι ήταν και πάλι πιο απειλητικοί, είχαν τις περισσότερες και καλύτερες στιγμές, αλλά δίχως να στριμώξουν τους Πειραιώτες όπως συνέβη σε μεγάλο διάστημα στο α’ μέρος. Αφού, πλέον, ο Ολυμπιακός δεν ήταν τόσο ευάλωτος στο κέντρο, καθώς ο Μαρτίνς θωράκισε καλύτερα τον άξονά του με την είσοδο του Μπουχαλάκη, με αποτέλεσμα να μην υστερεί αριθμητικά έναντι του αντιπάλου του.

* Το σημείο-κλειδί του αγώνα. Το πλέον καθοριστικό σημείο του αγώνα ήταν ασφαλώς το φινάλε του πρώτου μέρους, στο οποίο μπήκαν και τα δύο γκολ της αναμέτρησης. Ο ΠΑΟΚ μετουσίωσε σε γκολ την ανωτερότητά του, έστω και αν χρειάστηκε η βοήθεια του Μπα και το λογικό θα ήταν να αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη ορμή από αυτήν που είχε μέχρι εκείνο το σημείο με την ώθηση που θα έπρεπε να του δώσει το γκολ. Ωστόσο, χωρίς να καταλάβει το πώς, δέχθηκε στα καπάκια το 1-1 από τον Ολυμπιακό και του κόπηκε η όποια φόρα είχε προλάβει να πάρει. Ουσιαστικά, με αυτόν τον τρόπο δεν βρέθηκε καθόλου με την πλάτη στον τοίχο η ομάδα του Μαρτίνς. Αλλιώς θα ήταν αν πήγαιναν οι «ερυθρόλευκοι» στα αποδυτήρια με εις βάρος τους 1-0 και διαφορετικά πήγαν τώρα.

* Έκανε το… αυτονόητο ο Μαρτίνς. Ο Ολυμπιακός έφυγε ατσαλάκωτος και από την Τούμπα, μετά τη Λεωφόρο, παρότι υστέρησε από τον ΠΑΟΚ, καταφέρνοντας να απορροφήσει τους κραδασμούς από την πίεση της ομάδας του Λουτσέσκου. Σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη του αγώνα ήταν, όπως προαναφέραμε, το φινάλε του πρώτου μέρους, αλλά και οι αλλαγές του Πορτογάλου τεχνικού στο ξεκίνημα του δευτέρου. Έβγαζε μάτι ότι με το 3-4-3 ο Ολυμπιακός είχε ντεζαβαντάζ έναντι του ΠΑΟΚ. Ήταν σαν να έπαιζε με παίκτη λιγότερο στην αναμέτρηση. Σίγουρα είχε στο κέντρο. Ο Μαρτίνς εν αντιθέσει με το ντέρμπι στο «Απ. Νικολαΐδης», όπου η πίεση δεν ήταν τόσο μεγάλη, αποφάσισε να αλλάξει το σύστημα και να πράξει το λογικό. Αφαιρώντας έναν στόπερ. Αφού ο Μπα περίσσευε και αποτέλεσε ξανά εστία κινδύνου και γεμίζοντας τον άξονά της, με τον Μπουχαλάκη να κουμπώνει σε Εμβιλά και Μαντί Καμαρά. Το παιχνίδι ήταν… άλλο έπειτα από αυτήν την κίνηση. Όχι ότι και πάλι δεν ήταν συνολικά πιο επικίνδυνος στο β’ μέρος ο ΠΑΟΚ, αλλά έφτανε με πολύ μεγαλύτερη δυσκολία στην αντίπαλη περιοχή. Ειδικά προς το τέλος του αγώνα και κατάφερε να «σβήσει» το παιχνίδι ο Ολυμπιακός. Με αποτέλεσμα ο «δικέφαλος» να αρχίσει να βγάζει νευρικότητα στο παιχνίδι, καθώς άρχισε να τον πιέζει ο χρόνος. Η ισοπαλία δεν του έκανε, για τον Ολυμπιακό όμως ήταν μια χαρά.

* Αφού δεν του κολλάει το 3-4-3. Αν βάλουμε κάτω τα δεδομένα, θα δούμε ότι έχει λόγους για τους οποίους επιλέγει το συγκεκριμένο σύστημα ο Μαρτίνς το τελευταίο διάστημα. Ο πιο προφανής είναι οι απουσίες στο Κόπα Άφρικα, εξαιτίας των οποίων είχε λιγότερες επιλογές στο κέντρο. Ωστόσο, αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη δείχνει ότι σε ένα ακόμη παιχνίδι με το εν λόγω σχήμα αντιμετώπισε προβλήματα ο Ολυμπιακός. Όπως κόντρα στον Παναθηναϊκό και τη Λουντογκόρετς, αλλά κατά βάση κόντρα στον ΠΑΟΚ, οι Πειραιώτες στο διάστημα στο οποίο έπαιξαν με 3-4-3 εμφάνισαν όλες τις φορές προβληματική εικόνα, δεν είχαν ισορροπία στο παιχνίδι τους. Ο στόχος ήταν να παρουσιαστούν ασφαλείς στα μετόπισθεν, αλλά σίγουρα αυτό δεν επετεύχθη στον απόλυτο βαθμό. Φαίνεται ότι με αυτά τα δεδομένα, δεν μπορεί σε βάθος χρόνου να σταθεί. Εφόσον επιλέγεται σπασμωδικά και κυρίως στα ματς με τους πιο δύσκολους αντιπάλους (οκ, τον τελευταίο καιρό χρησιμοποιείται σταθερά), δεν είναι εύκολο να τσουλήσει, από τη στιγμή που δεν έχει εφαρμοστεί με πιο ομαλό τρόπο.