Stoiximan Super League

Ο Ατρόμητος έχει τον καλύτερο κόουτς και την πιο ποδοσφαιρική διοίκηση, άρα μην σας κάνει εντύπωση!

Η περσινή σεζόν του Ατρόμητου και πολύ περισσότερο το ξεκίνημά του φαινόταν παράλογο. Με τα φετινά του κατορθώματα κατάφερε να ξεπεράσει τον εαυτό του. Είναι τελικά τυχαίο;

Μαζί με τη διακοπή του πρωταθλήματος για τις υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων στο Nations League, προκύπτει και η ολοκλήρωση του 1/3 του φετινής Super League, άρα υπάρχει ένα ξεκάθαρο και αξιόπιστο δείγμα για το πραγματικό επίπεδο και για τη δουλειά που έχει γίνει από τις ομάδες καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας. Και όταν λέμε προετοιμασία, δεν εννοούμε μόνο τους γύρους στα βουνά της Ελβετίας, Αυστρίας για τη φυσική κατάσταση των ποδοσφαιριστών, αλλά και των διοικήσεων στη διαμόρφωση ενός ρόστερ για τις απαιτήσεις που έρχονται σε μια αγωνιστική σεζόν.

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, λοιπόν, με την ολοκλήρωση του εν λόγω σκέλους του πρωταθλήματος, ο Ατρόμητος του μπάτζετ 2 – 2,5 εκατ. ευρώ παραμένει μια «παραφωνία» στα υψηλά κλιμάκια της βαθμολογίας. Για άλλους ευχάριστη, για άλλους δυσάρεστη εξέλιξη, ανάλογα από την οπτική γωνία που το βλέπει κανείς. Για παράδειγμα πόσο ευχάριστο μπορεί να είναι για έναν οπαδό της ΑΕΚ ή του Ολυμπιακού, να έχει μπει εκεί στη μέση ο Ατρόμητος; Για τον ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή είναι ευχάριστο το γεγονός, αφού είναι στην 1η θέση, αλλά σε ανάλογη περίπτωση, σίγουρα θα είχε διαφορετική γνώμη, όπως είχε την προηγούμενη εβδομάδα, που οι Περιστεριώτες έγιναν η πρώτη ομάδα που τους έκοψε βαθμούς.

Παράλληλα, με αυτή την αναμέτρηση έλιωσε και μια «καραμέλα» που βόλευε πολλούς αναφορικά με τη διεξαγωγή μιας ήρεμης και φιλικής αναμέτρησης ανάμεσα στις δύο ομάδες, αλλά προς το παρόν ας μείνουμε στο αμιγώς αγωνιστικό και κυρίως στη μεγάλη νίκη του συνόλου του Νταμίρ Κάναντι στο ΟΑΚΑ κόντρα στην ΑΕΚ.

Προφανώς, ο Ατρόμητος δεν έθελξε με την απόδοσή του. Για να είμαστε πιο ακριβείς δεν έκανε καθόλου καλή εμφάνιση, ειδικότερα στο πρώτο ημίχρονο. Όσο είχε απέναντί του μια ΑΕΚ με δυνάμεις, πράγματι η «Ένωση» δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να πετύχει το γρήγορο γκολ που ήθελε ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Είχε ένα μακρινό σουτ από τον Μάνταλο (που χθες ήταν μακράν ο καλύτερός της παίκτης σε διάρκεια) που βρήκε στο δοκάρι και μία λανθασμένη επιλογή να πετύχει ένα γκολ από πλάγια θέση, που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν μπαίνει, αφού η μπάλα ή θα μπλοκαριστεί από τον τερματοφύλακα ή θα χτυπήσει στο δοκάρι. Αυτό που έσωσε τους Περιστεριώτες ήταν το πλάνο τους.

Έπαιξαν αμυντικά κόντρα σε μια ομάδα που διαθέτει το 10πλάσιο μπάτζετ (που στα ευρωπαϊκά ματς τα θυμόμαστε, αλλά στη Super League ως διά μαγείας τα ξεχνάμε) που χθες έπαιζε τελικό για να παραμείνει στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Αν για παράδειγμα, ο Ατρόμητος είχε μια αφελή τακτική συμπεριφορά όπως είχε ο Άρης στο προηγούμενο εντός έδρας παιχνίδι της ΑΕΚ, θα εισέπραττε πιθανότατα και αυτός άλλα 4 γκολ. Η διαφορά, λοιπόν, του Ατρόμητου επί Κάναντι σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες ομάδες που ενδεχομένως να έχουν στόχο την 5άδα, είναι ότι τέτοιου είδους παιχνίδια κόντρα στη «βιτρίνα» της Super League δεν τα παίζει για την τιμητική ήττα και τα «δεν πειράζει», αλλά τα παίζει για να τα κερδίσει. Ακόμα και στην κακή του μέρα, έδειξε ότι ομάδες με την ποιότητα της ΑΕΚ μπορεί να τις σταματήσει.

Τα δοκάρια που είχε η ΑΕΚ δεν δημιουργήθηκαν επειδή «κρύφτηκε» η μπάλα, αλλά λόγω της ατομικής ποιότητας ενός παίκτη και λόγω μιας διπλής κόντρας σε προσπάθεια διωξίματος της μπάλας από τους φιλοξενούμενους. Λογικά είχε την κυκλοφορία η ΑΕΚ, λογικά άσκησε πίεση, αλλά μέχρι εκεί.

Στο δεύτερο μέρος έπαιξε μπάλα ο Αυστριακός. Η κίνηση-ματ που κάνει, θωρακίζοντας την αριστερή του πτέρυγα, εξολοθρεύοντας άρα τον Μπακάκη που έκανε πάρτι στο πρώτο ημίχρονο, λόγω της κακής τακτικής του Ουγκράι να μην τον ακολουθεί στις προωθήσεις του, ουσιαστικά τελειώνει και το δημιουργικό παιχνίδι της ΑΕΚ, αφού πλην της κεφαλιάς του Μάνταλου δεν υπήρχε άλλη ευκαιρία.

Σε ό,τι αφορά το γκολ, προφανώς και αυτό είναι μέσω πλάνου. Ο Νταμίρ Κάναντι εκτός από το ότι το είπε και στη συνέντευξη Τύπου αυτό, το γεγονός ότι κάποια πράγματα είναι αποτέλεσμα δουλειάς φαίνεται και από τους αριθμούς. Η τρίτη καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος με 16 γκολ, έχει πετύχει ακριβώς τα μισά τέρματά της από καταστάσεις στατικών φάσεων. Μήπως είναι και αυτό τύχη; Δεν νομίζω... Στο ευρύτερο πλαίσιο και κρίνοντας κανείς τα όσα έχει κάνει ο Ατρόμητος σε αυτές τις 40 αγωνιστικές (30+10), ο Νταμίρ Κάναντι δικαίως αποτελεί την υποψηφιότητα για το άτυπο βραβείο του κορυφαίου προπονητή στη Super League.

Βέβαια, δεν είναι μόνος του. Αλήθεια, πόσοι μπορούσαν να θυμηθούν ότι υπήρχε κάπου στη Β’ Γερμανίας ο Μέγερι, πόσοι θυμούνται ότι πριν ο Γιαννούλης γίνει μπακ επιπέδου Εθνικής είχε μία κανονική σεζόν με τη Βέροια (24 συμμετοχές), πόσοι ξέρουν ότι ο Κιβρακίδης έπαιζε στον Αιγινιακό της Β’ Εθνικής, πόσοι θυμούνται ότι ο Χατζηισαΐας πριν έρθει στον Ατρόμητο ήταν μία σεζόν off (2016-17), πόσες ομάδες θα μπορούσαν να βρουν τον Μάντσον από τα αζήτητα της Ρουμανίας και τον Μπουσούλατζιτς; Πόσοι θα μπορούσαν να βρουν τον Ουγκράι από μια μικρομεσαία ομάδα της Ουγγαρίας, πόσοι θα μπορούσαν να βρουν τον Σάκιτς που ήταν αναπληρωματικός στην Άλταχ; Και τέλος, πόσοι από αυτούς που έβλεπαν απλά τον «Κουλουράκο», θα φαντάζονταν τον πρώτο σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος και θα είχε γενικότερα μέσα στη σεζόν 11 γκολ;

Εδώ, λοιπόν, έρχεται η διοίκηση. Για να μιλάμε με ονόματα και καταστάσεις, το στολίδι που έχει δημιουργήσει με προσωπική θυσία ο μεγαλομέτοχος της ομάδας, Γιώργος Σπανός και η οικονομική του φερεγγυότητα, κάνει όλους αυτούς τους παίκτες (δανεικούς και μη, αφού κάποιοι θέλουν τον διαχωρισμό) να θέλουν τον Ατρόμητο. Ας ρωτήσει κάποιος τον Ραζβάν Λουτσέσκου, αν το καλοκαίρι ήθελε τον Κουλούρη και τι απάντησε ο Κουλούρης σ’ αυτόν...

Και επιπλέον, όπως τα είπαμε πριν για τον Νταμίρ Κάναντι, ο σχεδιασμός και η υλοποίησή του κάθε καλοκαίρι σε χρόνο ρεκόρ από πλευράς Περιστεριωτών πιστώνεται στον τεχνικό διευθυντή, Γιάννη Αγγελόπουλο και τα ξενύχτια του.

Διαβάστε και θα καταλάβετε...

2009/10: 7η θέση
2010/11: 12η θέση και τελικός Κυπέλλου
2011/12: 4η θέση και τελικός Κυπέλλου
2012/13: 3η θέση και παραλίγο συμμετοχή στα προκριματικά του Champions League
2013/14: 4η θέση και 3η στην κανονική διάρκεια
2014/15: 4η θέση
2015/16: 9η θέση με αφαίρεση τριών βαθμών που θα τον είχε φέρει στην 6η
2016/17: 8η θέση
2017/18: 4η θέση

Όλα αυτά με μπάτζετ που δεν έχει πολλές διαφορές από αυτό ομάδων όπως η Λαμία, Αστέρας Τρίπολης, Παναιτωλικός και φυσικά πολύ χαμηλότερο από το φετινού του Άρη.

Συγγνώμη, κιόλας, αλλά ο μακροβιότερος τεχνικός διευθυντής στην Ελλάδα, ειδικά τα τελευταία χρόνια κάνει πλάκα... Και σας το υπογράφει κάποιος με τον οποίο έχουν διαφωνήσει σε πολλά.

Υ.Γ.1: Συντηρείται εντέχνως η συζήτηση για τους δανεικούς από τον ΠΑΟΚ και για τις σχέσεις των δύο ομάδων. Ακόμα και τώρα μία εβδομάδα μετά την ισοπαλία που πήρε ο Ατρόμητος στο Περιστέρι έχοντας και... δοκάρι. Τα γεγονότα και η πραγματικότητα εντός γηπέδου ευτυχώς διαψεύδουν, όσους πήγαν και έπαιξαν το σπίτι τους στο «διπλό» της προηγούμενης εβδομάδας.

Υ.Γ.2: Προπηλακισμός 10-15 «αντρών» σε 1, χωρίς να υπάρξει η παραμικρή πρόκληση! Για γέλια... Ευτυχώς η διοίκηση της ΑΕΚ ήταν παρούσα για να μην υπάρξουν δυσάρεστες για όλους εξελίξεις.

Παύλος Κουστέρης

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x