Μπέτσης για οπαδική βία: «Η πρόληψη πρέπει να αρχίσει μέσα από την ίδια μας την κοινωνία μ' ένα οργωναμένο πλάνο»

Στο κομμάτι της πρόληψης, στάθηκε ο Βασίλης Μπέτσης μιλώντας για τα φαινόμενα οπαδικής βίας στον ελληνικό αθλητισμό.

Ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ατρόμητος και Αντιδήμαρχος Αθλητισμού και Καθημερινότητας του Δήμου Περιστερίου τόνισε χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων, ότι η πρόληψη πρέπει να αρχίσει μέσα από την ίδια μας την κοινωνία, με ένα συντονισμένο και οργανωμένο πλάνο κι όχι με σπασμωδικές κινήσεις.

Αναλυτικά, η συνέντευξη του Βασίλη Μπέτση:

Κύριε Μπέτση, για έκτη συνεχόμενη φορά, ο συνδυασμός του Ανδρέα Παχατουρίδη εξελέγη στο Περιστέρι και μάλιστα με συντριπτικό ποσοστό 78% στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές. Παράλληλα, εσείς προσωπικά, οριστήκατε ως υπεύθυνος του τομέα του Αθλητισμού της περιοχής. Σας γεμίζει ευθύνες αυτή η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό σας.

«Ευθύνες υπάρχουν ούτως ή άλλως, ανεξάρτητα από το αν έχεις επιλεχθεί σε έναν πιο εξειδικευμένο ρόλο. Είναι πραγματικά πολύ μεγάλη τιμή που έπειτα από τόσα χρόνια η εμπιστοσύνη του δημάρχου μας, παραμένει ζωντανή και ενισχύεται προς το πρόσωπό μου, γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις το πέρασμα των χρόνων μπορεί να είναι και αντίπαλος.

Από εκεί και πέρα, σε ό,τι αφορά στον τομέα του Αθλητισμού, αυτή η ανάθεση με γεμίζει πολύ μεγάλη χαρά, διότι και ο κόσμος του Περιστερίου το γνωρίζει πολύ καλά ότι είμαι αθεράπευτα ερωτευμένος με αυτόν τον χώρο. Έχω την τιμή να είμαι μέλος της οικογένειας του μεγαλύτερου ποδοσφαιρικού πρεσβευτή της πόλης μας, του Ατρόμητου, στον οποίο είμαι και πρόεδρος από το 2017. Βρίσκομαι στο πλευρό του ΓΣ Περιστερίου σε κάθε αναμέτρηση στο Κλειστό, ενώ πάντα βρισκόμαστε δίπλα και στα ερασιτεχνικά σωματεία της περιοχής μας».

Παρ' όλα αυτά, η συγκυρία για τον αθλητισμό στη χώρα μας, όχι αποκλειστικά στο Περιστέρι, είναι ιδιαίτερη. Μέχρι πρόσφατα τα γήπεδα ποδοσφαίρου είχαν κλείσει με κυβερνητική απόφαση, πολλά επεισόδια έχουν σημαδέψει αθλητικά γεγονότα και πλέον έχουμε ένα αυστηροποιημένο νομοθετικό πλαίσιο. Πώς κρίνετε όλη αυτή την κατάσταση;

«Είναι αυτονόητο ότι όλος ο αθλητικός κόσμος καταδικάζει τέτοιου είδους περιστατικά. Δυστυχώς, μετά τη δολοφονία ενός παιδιού, του Άλκη Καμπανού, βιώσαμε ως γονείς χαμούς και δολοφονίες παιδιών και στη συνέχεια, που λανθασμένα εντάχθηκαν στο πλαίσιο της οπαδικής βίας. Μιλάμε για τη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων για τραγικά συμβάντα που διαδραματίστηκαν εκτός γηπέδων, γεγονός που επιτείνει τη γενικότερη μάστιγα της εποχής που έχει να κάνει με κάθε μορφής βίας.

Ακούμε και βλέπουμε τι γίνεται καθημερινά στα σχολεία, τι γίνεται στις γειτονιές, τι γίνεται ακόμα και μέσα στα σπίτια. Στο δικό μου μυαλό, θα ήταν παράλογο, ο αθλητισμός να αποτελούσε εξαίρεση από αυτή την κατάσταση. Άλλωστε, δεν υπάρχει αυτή η κατάσταση μόνο στην Ελλάδα. Πολλά και σοβαρά περιστατικά έχουμε δει τα τελευταία χρόνια σε όλη την Ευρώπη, όπως στη Γαλλία και την Ισπανία. Ακόμα και σε τελικό του Champions League έχουμε δει καταστάσεις που ούτε φανταζόμασταν ότι μπορούν να υπάρξουν σε τέτοιο επίπεδο εν έτη 2020».

Αυτή η περίοδος των κλειστών γηπέδων ολοκληρώθηκε και η λήξη της έφερε και ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο για τη βία, που προβλέπει νέα δεδομένα στις αθλητικές εγκαταστάσεις με νέα ντιρεκτίβα στις κάμερες, στα εισιτήρια, στον τρόπο εισόδου στα γήπεδα. Θεωρείτε ότι έγιναν κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση;

«Οποιαδήποτε κίνηση από την Πολιτεία που αποσκοπεί στην προστασία του πολίτη, του φιλάθλου, των παιδιών μας, εμείς είμαστε εδώ για να την υποστηρίξουμε και να την ενισχύσουμε. Στην πραγματικότητα, την περίοδο που περιγράφετε την ''πλήρωσαν'' και πλευρές που δεν είχαν ουσιαστικές ευθύνες και μάλιστα η ίδια η κυβέρνηση έκανε λόγο για αποφάσεις που είχαν και συμβολικό χαρακτήρα, συμφωνώντας ακριβώς σε αυτό που σας λέω. Επιπλέον, σοβαρές και αυστηρές προϋπήρχαν και από προηγούμενες κυβερνήσεις και προσωπικά από υπουργούς.

Το πραγματικό στοίχημα είναι από εδώ και πέρα η εφαρμογή των τιμωριών και η σύλληψη των πραγματικών υπαίτιων για την έξαρση και την εξάπλωση της βίας. Κι όταν λέμε για ''πραγματικούς υπαίτιου'' εννοούμε τόσο τους φυσικούς, όσο και τους ηθικούς αυτουργούς αυτής της διαμορφωθείσας κατάστασης».

Πέρα, όμως, από την καταστολή, μεγάλο ζήτημα για την καταπολέμηση της βίας είναι και η πρόληψη.

«Η πρόληψη για τη μη ύπαρξη περιστατικών βίας πρέπει να αρχίζει ακόμα – ακόμα από τα ίδια μας τα σπίτια. Είναι άλλο η εκπαίδευση και άλλο η παιδεία, που λαμβάνει κάθε παιδί από το σπίτι του, οπότε πρέπει σε αυτό το πλαίσιο να υπάρχει η κατάλληλη καθοδήγηση προς τα παιδιά μας για την πραγματική σημασία του αθλητισμού, και όχι μόνο του ποδοσφαίρου ή του μπάσκετ, που είναι τα πιο δημοφιλή αθλήματα στη χώρα μας. Από εκεί και πέρα, μεγάλο ζητούμενο είναι και τα σχολεία μας, μέσα από τα οποία και από πολύ μικρή ηλικία πρέπει να υπάρχουν ειδικά προγράμματα στα οποία οι ίδιοι οι αθλητές, οι πρωταγωνιστές θα εξηγούν στα παιδιά για την ευεργετική δράση του αθλητισμού και παράλληλα για τη ματαιότητα του κακώς εννοούμενου φανατισμού.

Η πρόληψη με άλλα λόγια, πρέπει να αρχίσει μέσα από την ίδια μας την κοινωνία, με ένα συντονισμένο και οργανωμένο πλάνο κι όχι με σπασμωδικές κινήσεις».