Κόλμαν: «Δεν μπορώ να δω το Sunderland 'Til I Die»

Ούτε καν να παρακολουθήσει στο Netflix την σειρά Sunderland 'Til I Die δεν μπορεί ο Κρις Κόλμαν, αφού το πέρασμά τους ήταν οδυνηρό όπως εξελίχθηκε. Ο Ουαλός τεχνικός του Ατρομήτου παραχώρησε συνέντευξη στην πατρίδα του και φυσικά μίλησε με τα καλύτερα λόγια και για τους Περιστεριώτες.

Μεταξύ άλλων ανέφερε:

Τι μετέφερε στους παίκτες του Ατρόμητου την πρώτη φορά που βρέθηκε στα αποδυτήρια: «Τους είπα πως πρέπει να αποβάλλεται αυτό το φόβο και να πάτε ένα βήμα μπροστά. Αν δεν προσπαθήσετε και δεν κάνετε κάτι διαφορετικό δεν θα μάθετε ποτέ. Ήταν ένα μεγάλο σοκ για όλους στον Ατρόμητο γιατί δεν έχουν συνηθίσει να είναι σ' αυτήν την θέση. Ξόδεψαν πολλά χρήματα τα οποία δεν "έπιασαν τόπο". Τα παιδιά μας βρέθηκαν σε πολιτισμικό σοκ γιατί δεν περίμεναν να έχουν βρεθεί σ' αυτήν τη θέση».

Για τον πρόεδρο Βασίλη Μπέτση: «Είναι ο καλύτερος φίλαθλος της ομάδας και είναι πολύ παθιασμένος με αυτό που κάνει».

Για την ανανέωση του συμβολαίου του: «Πήρα μία ευκαιρία και η ομάδα πήρε μία ευκαιρία από εμάς (σ.σ. εννοώντας εκείνον και τους συνεργάτες του). Αυτό δούλεψε πολύ καλά».

Για την απόφασή του να έρθει στον Ατρόμητο: «Πάντα ήθελα την εμπειρία να εργαστώ σε διαφορετικούς πολιτισμούς, μου άρεσε αυτή η πρόκληση. Το έκανα και στην Ισπανία. Μου λείπει η οικογένειά μου, αλλά έχει κάτι ξεχωριστό το να δουλεύω σε κάτι καινούργιο. Το να μαθαίνω νέα πράγματα είναι κάτι που με ελκύει. Δεν ήμουν βέβαιος ότι θα δούλευα και πάλι στην Αγγλία ή στην Ουαλία για να είμαι ειλικρινής. Δεν το απολαμβάνω περισσότερο από το να δουλεύω στο εξωτερικό. Είχα προτάσεις από την Αγγλία πριν από τον κορονοϊό αλλά δεν ήμουν βέβαιος ότι είναι τα κατάλληλα για μένα. Η καλύτερη συμβουλή που μου δόθηκε είναι: "Μη περιμένεις για το τέλειο γιατί αυτό δεν πρόκειται να έρθει"».

Για τη Σάντερλαντ: «Ήταν τιμή που μου ζητήθηκε να πάω στη Σάντερλαντ. Είμαι άνθρωπος του ποδοσφαίρου, ξέρω ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι σύλλογοι που έχουν την ιστορία τους, τον κόσμο τους, τη δυναμική τους. Όταν προέκυψε, παρόλο που ήταν στην τελευταία θέση στο πρωτάθλημα, σκέφτηκα απλώς 'δεν πρόκειται να το αρνηθώ'. Ήταν απλά η λάθος στιγμή, ήμουν εκεί μόνο τέσσερις μήνες, με λάθος ανθρώπους ως επικεφαλής του συλλόγου. Είναι η μεγαλύτερη λύπη της καριέρας μου γιατί υποβιβάσαμε την ομάδα και αυτό ήταν αδιανόητο. Ήταν τόσο απογοητευτικό γιατί ήμασταν αβοήθητοι. Για το ντοκιμαντέρ δεν ήξερα τι γυρίζονταν ακριβώς. Μετά είδα τις κάμερες, όταν είχα ήδη υπογράψει. Ένιωσα έκπληκτος. Υπήρχαν κάμερες παντού, στα αποδυτήρια, όπου και αν πήγαινες σε ακολουθούσαν. Όμως ήταν υποχρέωσή μας να συμμετάσχουμε. Δεν μπορώ να το δω, είναι πολύ οδυνηρό για εμένα».