Κέρδισε πόντους και εμπιστοσύνη ο Μανδάς

Την ευκαιρία που κέρδισε ο Χρήστος Μανδάς στο ματς κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης, άλλοι την ψάχνουν για πολλά χρόνια, αλλά ο πιτσιρικάς του Ατρόμητου τη βρήκε μπροστά του μόλις στα 18 του.

Ο νεαρός κίπερ των Περιστεριωτών ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ κόντρα στους Αρκάδες, αφού ήταν και η μοναδική αιτία που ο Ατρόμητος είχε κρατήσει το δείκτη του σκορ μόλις στο 2-0, κρατώντας με δύο εξαιρετικές επεμβάσεις το μηδέν στην εστία του.

Ο Μανδάς έχει περάσει στην ιστορία του Ατρόμητου, καθώς ο Νταμίρ Κάναντι τον έκανε τον νεαρότερο παίκτη που έχει φορέσει ποτέ τη φανέλα της ομάδας σε επαγγελματικό ματς σε ηλικία 16 ετών, στο παιχνίδι Κυπέλλου κόντρα στη Σπάρτη το 2017 και τα λόγια που ακούγονται είναι πιο ενθαρρυντικά από αυτά που λέγονταν για τον Βασίλη Μπάρκα.

Ο παίκτης βρίσκεται στις Ακαδημίες του Ατρόμητου από το 2014, έχει βρεθεί σε όλες τις τελευταίες προετοιμασίες και ήταν πάντα στις αποστολές για τα ευρωπαϊκά ματς. Με άλλα λόγια, ζούσε το όνειρό του ή για την ακρίβεια έτσι πίστευε. Το όνειρό του ο Χρήστος Μανδάς τώρα το ζει, αφού πλέον λογίζεται πραγματικά ως μία βασική λύση. Αν μάλιστα συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, τότε δεν αποκλείεται ακόμα και να γυρίσει ο Μπάλαζ Μέγερι, ο Μανδάς να πάρει τα γάντια του βασικού τερματοφύλακα.

Η βασική προϋπόθεση για να ισχύσει αυτό είναι να παραμείνει το ίδιο δουλευταράς και ταπεινός όπως συμβαίνει τώρα.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι δεν είναι ο μοναδικός από τους πιτσιρικάδες του Ατρόμητου που αναμένεται φέτος να κάνουν το «μπαμ». Από πολύ κοντά είναι και ο Γιώργος Νταβιώτης, με τον Περιστεριώτη επιθετικό μέσο, που επίσης είναι από τα κέρδη του ματς με την Τρίπολη, να αναμένεται να πάρει ακόμα περισσότερες ευκαιρίες από τον Γιάννη Αναστασίου.

Μάλιστα, επειδή, έχει ακούσει πολλά το τελευταίο διάστημα, στον Έλληνα τεχνικό πρέπει να πιστωθεί το γεγονός ότι τόλμησε να βάλει δύο παιδιά από τις Ακαδημίες σε μια περίοδο που «καίει», ανταμείβοντας τη σκληρή δουλειά.

Άλλωστε, η παραγωγική διαδικασία είναι ένα σκέλος που πήγε αρκετά πίσω με την παρουσία του Νταμίρ Κάναντι.