Γλύκος: «Ήμασταν πολύ καλά διαβασμένοι»

Την πολύ μεγάλη νίκη του ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη που ήρθε την περασμένη Τετάρτη στο πλαίσιο της 6ης (εξ’ αναβολής) αγωνιστικής της Super League σχολίασε ο Παναγιώτης Γλύκος.

Ο πορτιέρο του «δικεφάλου του Βορρά» και τόνισε ότι ο προπονητής του είχε δουλέψει πολύ στο μυαλό του τη συγκεκριμένη αναμέτρηση και ότι η ομάδα την εφήρμοσε στον αγωνιστικό χώρο. «Δώσαμε τα πάντα για να έρθει η νίκη», σχολίασε. Επιπλέον, μίλησε για τα αντικείμενα που του πέταξαν οι οπαδοί των γηπεδούχων με αποτέλεσμα να καθυστερήσει η έναρξη του ματς, αλλά και για το χτύπημα του Λούκα Μιλιβόγεβιτς, λίγα δευτερόλεπτα μετά το τέρμα των «ερυθρόλευκων». Δεν έγινε κατά λάθος από τον Μιλιβόγεβιτς, είχε τον χρόνο να με αποφύγει. Αυτό έγινε εν γνώσει του».

Αναλυτικά οι δηλώσεις του στα «Σπορ του Βορρά»

«Γνωρίζαμε από την αρχή πως θα είναι ένα ντέρμπι, παίζαμε στην έδρα του αντιπάλου κι αυτό έκανε το έργο μας πιο δύσκολο. Νομίζω ότι παρουσιαστήκαμε πολύ έτοιμοι για αυτό το παιχνίδι, ήμασταν καλά «διαβασμένοι». Ακολουθήσαμε μια τακτική, την οποία ο προπονητής μας την είχε δουλέψει πολύ στο μυαλό του. Και αυτή την τακτική την εφαρμόσαμε και πήραμε μια πολύ σπουδαία νίκη σε μια δύσκολη έδρα. Δώσαμε τα πάντα για να έρθει η νίκη».

Εσύ πέρασες τα πάνδεινα, δέχθηκες φωτοβολίδες, σου πέταξαν αντικείμενα, σε τραυμάτισαν. Έχεις ζήσει ανάλογες στιγμές, σε άλλο γήπεδο όπου έχεις αγωνιστεί;

«Δεν έχω ζήσει κάτι ανάλογο. Ήμουν πιο κοντά στην εξέδρα λόγω και της θέσης μου. Μου πετούσαν συνέχεια αντικείμενα, δεν σταμάτησαν, εγώ όμως δεν πτοήθηκα ούτε κάποιος από τους συμπαίκτες μου. Και καταφέραμε να δείξουμε τον καλύτερό μας εαυτό για να πάρουμε τη νίκη, παρά την προσπάθεια τρομοκρατίας που δημιούργησαν».

Πώς μπορεί ένας τερματοφύλακας να κρατήσει την ψυχραιμία του όταν συμβαίνουν όλα αυτά με τα αντικείμενα και τα δολοφονικά στυλό;

«Είναι καθαρά προσωπικό θέμα. Δεν είμαι άνθρωπος που θα επηρεαστεί. Κάποια στιγμή βγήκα και εκτός εαυτού γιατί γίνονταν συνεχόμενες αυτές οι ρίψεις αντικειμένων και φωτοβολίδων. Όταν ξεκίνησε το ματς, ηρέμησε κάπως τα πράγματα, υπήρξαν κάποιες στιγμές όπου δεχόμουν κάποια αντικείμενα όμως σε σχέση με το ζέσταμα δεν ήταν τίποτα, πιστέψτε με».

Ο μυϊκός τραυματισμός από το πάτημα του Μιλιβόγεβιτς είναι σοβαρός;

«Νομίζω ότι σε δύο ημέρες θα είμαι καλά. Η κίνηση του ποδιού μου είναι πιο δύσκολη, γιατί με έχει βρει στο νεύρο, αλλά θα το ξεπεράσω. Θεωρώ αντισυναδελφική την ενέργεια του Μιλιβόγεβιτς γιατί με πάτησε εκτός φάσης. Τσαντίστηκα αρκετά και ζήτησα τα «ρέστα» από τον ίδιο. Όμως μετά το τέλος του αγώνα, βρεθήκαμε στα αποδυτήρια και μου ζήτησε συγγνώμη. Μετά το γκολ του Ολυμπιακού ήρθε η μπάλα πάνω μου, την κρατούσα και ήρθε και με πάτησε. Δεν έγινε κατά λάθος από τον Μιλιβόγεβιτς, είχε τον χρόνο να με αποφύγει. Αυτό έγινε εν γνώσει του».

Αυτή η νίκη είναι νίκη τίτλου, ή μήπως βιαζόμαστε στην κρίση μας;

«Πιστεύω ότι είναι μία νίκη που μας κρατά ψηλά στην βαθμολογία. Είναι πολύ έντονα τα συναισθήματα που ζούμε, είναι πολύ σημαντικό που δίνουμε χαρά στον κόσμο».

Πώς ένιωσες όταν είδες τον Σαλπιγγίδη δεξί μπακ, τον Αθανασιάδη αριστερά στα χαφ, τον Τζιόλη στόπερ.

«Δεν μου φάνηκε περίεργο, γιατί γνωρίζω την αξία των συμπαικτών μου και το γεγονός ότι μπορούν να παίξουν όπου τους ζητήσει ο προπονητής. Η θέση του τερματοφύλακα είναι περίεργη, για αυτό είμαι σίγουρος».

Πώς θα παραμείνετε προσγειωμένοι;

«Πρέπει να κάνουμε αυτό που κάνουμε συνέχεια από το ξεκίνημα. Αυτή τη «συνταγή» που εφαρμόζουμε από την αρχή της χρονιάς, αυτήν θα συνεχίσουμε να έχουμε και στα παιχνίδια που ακολουθούν αρχής γενομένης με την Ξάνθη».

Ο διαιτητής τι σου έλεγε όταν διαμαρτυρόσουν για τα αντικείμενα που δεχόσουν;

«Βασικά έδειχνε πως τα είχε χαμένα, δεν μου έλεγε κάτι το ουσιαστικό. Του έλεγα, κάνε κάτι γιατί θα συνεχίσουν να ρίχνουν. Δεν έκανε κάτι και τη συνέχεια την γνωρίζετε».

Τι άλλαξε από πέρυσι στα ματς με τον Ολυμπιακό;

«Ο προπονητής έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των παικτών, έχει βγάλει το 100% των παικτών και έχουμε γίνει πιο ομάδα. Ομάδα ήμασταν, απλά είμαστε πιο δεμένοι από πέρυσι. Είμαστε πιο κοντά ο ένας με τον άλλον».

Είναι μια ηθική ικανοποίηση για εσένα και τους συμπαίκτες σου να έρχεται κόσμος στο αεροδρόμιο για να σας αποθεώσει;

«Είναι κάτι πολύ χαρούμενο για τον καθένα. Θεωρώ πως μεγαλύτερη χαρά νιώθουν τα παιδιά που είναι πιο νέοι σε ηλικία και βρίσκονται στην ομάδα γιατί σε αυτή την ηλικία ζούνε τέτοια πράγματα».

Ο προπονητής έχει δηλώσει πως φοβάται το χειροκρότημα, εσύ;

«Ο προπονητής μας λέει τα πράγματα όπως είναι και σε αυτό συμφωνώ κι εγώ, δεν το είχα καταλάβει, αλλά έτσι είναι».

Πριν από δύο χρόνια ήσουν υπό αμφισβήτηση, τώρα πώς αισθάνεσαι;

«Υπό αμφισβήτηση είμαστε συνέχεια. Είμαστε σε μία ομάδα όπου ο κόσμος είναι πολύ εκδηλωτικός, περιμένει πολλά από εμάς, έχουμε μάθει να ζούμε με το θέμα. Όταν έχεις επιτυχίες, πρέπει να τις κρατήσεις, είναι ακόμη πιο δύσκολο να τα καταφέρεις, αλλά πρέπει να επιμείνεις. Όταν δουλεύεις επαγγελματικά και σε ένα τέτοιο επίπεδο, δεν επιτρέπεται ποτέ να το βάζεις κάτω. Εγώ ποτέ δεν το έβαλα κάτω, πάντα πίστευα τι μπορώ να κάνω, το τι θα μπορώ να κάνω στο μέλλον. Είμαι πολύ προσγειωμένος, δίνω το 100% μαζί με τους συμπαίκτες μου για να πανηγυρίσει αυτή η ομάδα κάτι πολύ σημαντικό».