To VAR το... ναυάγιο

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Για ακόμα μια αγωνιστική γίναμε μάρτυρες μιας φαρσοκωμωδίας, όπως αυτές που έχουμε ζήσει τόσα χρόνια με τη διαιτησία. Όχι, δεν πέσαμε από τα σύννεφα, αλλά διαπιστώσαμε ότι ακόμα και με την χρήση της τεχνολογίας, δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα.

Επί της ουσίας, μέσα σε έξι αγωνιστικές, δείξαμε ότι έχουμε μια εξαιρετική ικανότητα να ευτελίζουμε και να ακυρώνουμε τα πάντα. Ακόμα και εκείνα που έχουν κοστίσει στον ελληνικό λαό, σχεδόν εννιά εκατομμύρια, όπως το VAR.

Η 6η αγωνιστική ήταν ακόμα μία απόδειξη, η πιο τρανή μέχρι σήμερα, ότι το VAR στην Ελλάδα λειτουργεί με βάση τα εδώ δεδομένα, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Πάντως, έχει επιτύχει. Να τα λέμε και αυτά. Όχι για να κάνει καλύτερο το πρωτάθλημα μας και να βελτιώσει την αξιοπιστία του, όπως ευαγγελιζόταν ο πρώην υφυπουργός αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, αλλά γιατί επιτέλους σφράγισε και με τη... βούλα ότι οι διαιτητές κάνουν ότι έκαναν πάντα. Από δημόσιες σχέσεις στην καλύτερη, μέχρι να φέρνουν το παιχνίδι εκεί που θέλουν. Κατάφεραν πολύ νωρίς οι Έλληνες διαιτητές να βγάλουν ανίκανη και την τεχνολογία. Μαγκιά τους...

Άγνοια, ασχετοσύνη ή δόλος, μικρή σημασία έχει. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και το αυτό. Διαιτητές που κάνουν ότι θέλουν και μέσα στο χορτάρι και μέσα στο γραφείο με τις οθόνες μπροστά τους.

Άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα αλλιώς.

Στην αγωνιστική που ολοκληρώθηκε καταργήθηκε κάθε ποδοσφαιρική λογική και φτάσαμε να απορούμε αν όντως συνέβησαν γύρω μας, όλα αυτά που είδαμε.

Καταρχάς αυτό που συνέβη στη Ριζούπολη καταντάει κωμωδία. Δύο σχεδόν όμοιες φάσεις, στο όριο του οφσάιντ, που ερμηνεύονται διαφορετικά από τον Σκουλά και διαμορφώνουν αποτέλεσμα. Ο διαιτητής αυτός, χωρίς καν να είναι στο χορτάρι, από την καρέκλα του VAR, μετέφρασε όπως ήθελε τον κανονισμό και αλλοίωσε το αποτέλεσμα εις βάρος του Παναθηναϊκού. Δεν θα σταθώ στο λάθος με το οφσάιντ του Κολοβού που το είδε όλη η Ελλάδα, αλλά κατά βάση στο γκολ της Ξάνθης στις καθυστερήσεις. Το παπούτσι του Στράτζεον, ήταν εμφανώς πιο μπροστά από το πόδι του παίκτη του Παναθηναϊκού, οπότε κακώς μέτρησε.

Αλλά εδώ υπάρχει ακόμα ένα σκάνδαλο που δεν έχουμε αντιληφθεί. Όπως μας είχε ενημερώσει ο κ. Κουκουλάκης σε εκείνο το σεμινάριο για την χρήση του VAR, όταν μια φάση κρίνει το αποτέλεσμα στο φινάλε ενός ματς, ανεξάρτητα από το αν έχει ξεκάθαρη άποψη ο VAR, o διαιτητής οφείλει να κάνει on field review. Να πάει δηλαδή να το δει και να έχει τον τελευταίο λόγο. Ήταν δε τόσο ξεκάθαρος τότε ο υπεύθυνος του VAR στην Ελλάδα, που ανέφερε χαρακτηριστικά στους δημοσιογράφους, ότι ο διαιτητής πρέπει να δείχνει σε τέτοιες περιπτώσεις στον κόσμο που παρακολουθεί ότι έχει εικόνα της φάσης μέσω του μόνιτορ.

Πως γίνεται να το έχει πει σε εμάς ο κ. Κουκουλάκης και να μην το ξέρει ο Κομίνης;

Μάλλον, δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη και την άφησε στον Σκουλά. Όπως ακριβώς συνέβη και στο ματς του Άρη με τον Ολυμπιακό. Εκεί διαιτητής είναι ο Τζοβάρας και VAR ο Παπαπέτρου.

Εδώ μιλάμε για άλλο έπος. Στο γκολ που πετυχαίνει ο Σουντανί με το χέρι, ο διαιτητής έχει χάσει τη φάση και είναι άξιο απορίας πως δεν βλέπει κάτι, που έχουμε δει όλοι από την τηλεόραση σε κανονική ροή.

Προφανώς ή είναι κακός διαιτητής και δεν πρέπει να σφυράει ή θέλει να βγάλει από πάνω του την ευθύνη, οπότε είναι ούτως ή άλλος, είναι κακός διαιτητής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν, αφού δεν το είδε, του «σφυρίζει» ο Παπαπέτρου ότι κάτι υπάρχει στη φάση. Προφανώς χέρι το οποίο είναι τόσο εξόφθαλμο που δεν χρειαζόταν καν να το δει ο Τζοβάρας. Αντίθετα ο Παπαπέτρου αρνείται να πάρει πάνω του τη φάση και φωνάζει ξανά τον διαιτητή να το δει και να αποφασίσει εκείνος. Ο ένας πετάει το μπαλάκι στον άλλο δηλαδή. Η λογική του Πόντιου Πιλάτου. Νίπτω τα χείρας μου... και όλα καλά.

Πάμε τώρα και στην Τρίπολη, στο ματς του ΠΑΟΚ με τον Αστέρα που έχουμε διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με αυτή του «Βικελίδης». Διαιτητής ο Μανούχος και VAR o Ευαγγέλου. Ο Μανούχος δεν βλέπει τα μαρκαρίσματα του Μάτος στον Σουάρεθ, ούτε του Βαρέλα στον Μπαράλες. Εντάξει, δεν πειράζει. Για αυτό άλλωστε φέραμε το VAR για να βγάζουμε άκρη σε δύσκολες φάσεις. Ωστόσο ο κ. Ευαγγέλου παίρνει πάνω του την ευθύνη από το VAR σε μια δύσκολη φάση και δεν φωνάζει καν τον Μανούχο να το δει και εκείνος και να πάρει την απόφαση. Βέβαια, αυτό έρχεται σε αντίθεση με το πρωτόκολλο του VAR για τις περιπτώσεις πέναλτι, αφού οδηγία να είναι να κάνει ο διαιτητής on field review.

Ήταν τόσο σίγουρος ο Ευαγγέλου μάλλον, όπως τότε στο Λάρισα-Ολυμπιακός που δεν έδωσε το πέναλτι στους «ερυθρόλευκους», το οποίο ευτυχώς σε εκείνη την περίπτωση διόρθωσε το VAR.

Πάντως το VAR, έχει προσωπικότητα στην Ελλάδα. Αλλού διορθώνει, αλλού μένει άπραγο.

Και επειδή αναφέρθηκε παραπάνω για δημόσιες σχέσεις των διαιτητών, δεν γίνεται να μην επισημάνουμε αυτό που έγινε στο Λάρισα-ΑΕΚ. Εκεί ένας διαιτητής, εν προκειμένω ο Κουμπαράκης, διαπιστώνει ότι έχει κάνει λάθος με το να μην αποβάλει τον Κάτσε για χτύπημα στον Σιμόες και προσπαθεί να επανορθώσει, όπως συχνά κάνουν οι διαιτητές κάνοντας ξανά λάθος, όπως στη φάση με τον Μάνταλο που τραβάει τα μαλλιά του Ουάρντα, σε μια προσπάθεια να βρει μεσοβέζικη λύση.

Λοιπόν, για να μην κουραζόμαστε. Στην Αγγλία, στις πέντε πρώτες αγωνιστικές είχαν γίνει συνολικά τέσσερα λάθη σε όλα τα ματς και έγινε χαμός για το ότι το VAR δεν λετουργεί όπως πρέπει και ότι έπρεπε να αλλάξει αυτή η εικόνα. Στην Ελλάδα, κάθε Κυριακή γίνονται όργια και κάποιοι παίζουν με τη νοημοσύνη και φυσικά με τα χρήματα που έχει δώσει ο ελληνικός λαός.

Ευτυχώς, μια εικόνα... χίλιες λέξεις. Οπότε μέσα στην χρονιά, οι νύχτες κωμωδίας θα συνεχιστούν.