«Μόνο ο Ζαγοράκης δεν με ξέχασε...»

Ο Μπάμπης Τσολακίδης έζησε από κοντά το δυστύχημα των Τεμπών. Τυχερός μέσα στην ατυχία του, επέζησε μεν, αλλά έχασε το ένα του πόδι.

Με αφορμή την μαύρη επέτειο από το τραγικό περιστατικό όπου 6 φίλοι του ΠΑΟΚ έχασαν τη ζωή τους, φιλοξενήθηκε στο ράδιο Θεσσαλονίκη.

Σήμερα, 13 χρόνια μετά εκφράζει το παράπονό του γι’ αυτούς που τον ξέχασαν και μνημονεύει τον Θόδωρο Ζαγοράκη ως έναν από τους ανθρώπους που του στάθηκαν.

Αναλυτικά, όσα είπε:

Για τις ψεύτικες υποσχέσεις του Γιώργου Μπατατούδη: «Μου είπε θα με πάει Αμερική για να με βοηθήσει με το πόδι. Τελικά πήγαμε στην Γερμανία όπου έβαλα το πρώτο πόδι, το ξύλινο. Ενώ είχε υποσχεθεί ότι θα πληρώσει το νοσοκομείο και το ξενοδοχείο που έμενε η μητέρα μου, δεν το έκανε τελικά. Τα λεφτά τα πήρανε από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ μετά από εξώδικο που στείλανε. Μιλάμε για κατάντια.».

Για την στήριξη από τον Ζαγοράκη: «Μόνο ο Ζαγοράκης από τους προέδρους δεν με ξέχασε ποτέ. Με έπαιρνε που και που τηλέφωνο να δει τι κάνω και αν είναι όλα καλά. Μου έστελνε κάθε χρόνο μπλούζες των παικτών για να μου δείξει ότι δεν με ξεχνάνε. Αυτά τα λίγα μπορούσε, αυτά έκανε. Μόνο μια μπλούζα ενός παίκτη για εμένα σημαίνει πολλά, μονάχα μια μπλούζα».

Για την στάση της τωρινής διοίκησης: «Τίποτα, ούτε ένα τηλέφωνο να δoυν αν ζω ή πέθανα. Δεν ασχολήθηκε ποτέ του ο Βρύζας για μένα, δεν τον γνωρίζω καν, το ίδιο και ο Κατσαρής που είναι πρόεδρος του ΑΣ ΠΑΟΚ. Κανείς τους δεν νοιάστηκε να δει έστω πως περνάω».

Για τους παλαιμάχους: «Ο Κούλης Αποστολίδης, μαζί με τον Σπανδωνίδη και τον δημοσιογράφο Κώστα Λασκαρέλια μου υποσχέθηκαν πριν πολλά χρόνια ότι θα κάνανε έναν φιλικό αγώνα με τον Κιλκισιακό για να μαζέψουμε έσοδα για να βάλω καινούργιο πόδι. Ακόμα το κάνουνε».

Για το μαρτύριο που βιώνει: «Στην αρχή είχα το ξύλινο, το οποίο μετά από εξώδικο του Νοσοκομείου, πληρώθηκε από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Μετέπειτα έβαλα ηλεκτρονικό, το οποίο πλήρωσε η ασφάλεια της μητέρας μου. Έχω δέκα χρόνια να το κάνω service, το οποίο πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο. Τώρα είναι σε άσχημη κατάσταση και όπως με ανέφεραν οι ειδικοί που μίλησα πρέπει να αντικατασταθεί. Τα λεφτά είναι πάρα πολλά για να γίνει κάτι τέτοιο, εμείς σαν οικογένεια αδυνατούμε να τα βρούμε. Αν δεν βρεθεί λύση θα αναγκαστώ να συνεχίσω την ζωή μου με πατερίτσες».

Για τα άτομα που τον βοήθησαν στα δύσκολα: «Θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στην θύρα 4 και συγκεκριμένα στον Τάσο τον Καναράκη. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συνδέσμους της Καβάλας, της Πολίχνης, των Σερρών, τους LEMMY, που με καλούσαν σε χορούς για να με δώσουν αναμνηστικές πλακέτες και καμιά φορά ακόμη και χρήματα για να με βοηθήσουν. Ένα ευχαριστώ είναι πολύ λίγο επίσης για τα παιδιά του συνδέσμου Ivaders στο Ντίσελντορφ που ήρθαν μαζί μου στο νοσοκομείο στην Γερμανία για να βάλω το πόδι».

Για το ετήσιο μνημόσυνο, το οποίο πραγματοποιείται την επόμενη Κυριακή: «Θέλω στο μνημόσυνο να βρίσκονται εκεί 5000 οπαδοί του ΠΑΟΚ, για να τιμήσουν όπως τους αρμόζει, αυτά τα έξι αδικοχαμένα αδέρφια μας. Τίποτα παραπάνω, να είναι όλοι εκεί και πιστεύω ότι είναι πιο σημαντικό από μια νίκη κατά του Ολυμπιακού. Να παραβρεθούν όλοι στα Τέμπη. Τα αδέρφια αξίζουν παραπάνω από κάθε κατάκτηση κυπέλλου ακόμα και πρωταθλήματος. Αδέρφια ζείτε».