Κάμπος: «Μελλοντικός στόχος το UEFA»

«Σε τρία με τέσσερα χρόνια» βλέπει τον Αστέρα Τρίπολης να λαμβάνει μέρος στο Κύπελλο UEFA o Πάουλο Κάμπος, όπως δήλωσε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο «ΕΘΝΟΣΠΟΡ». Ο τεχνικός των Αρκάδω,ν παρότι η ομάδα του βρίσκεται ήδη σε «τροχιά» Ευρώπης, πιστεύει ότι: «ο Αστέρας θα γίνει μεγάλος σιγά-σιγά». Ο Βραζιλιάνος ανέφερε ότι περίμενε τις νίκες επί του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και πως δεν αποτελούν έκπληξη για τον ίδιο αυτές οι επιτυχίες. Ο 50χρονος προπονητής τόνισε ότι σέβεται απεριόριστα τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και τον Λορένσο Σέρα Φερέρ.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Πάουλο Κάμπος:

Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στην καριέρα σας για να καταλάβουμε ότι δεν σας αρέσει να παραμένετε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε μια ομάδα. Γιατί προτιμάτε την περιπλάνηση από μια σταθερή καριέρα;

«Μου αρέσει να αλλάζω συχνά ομάδες, γιατί αυτό σημαίνει διαφορετικές προκλήσεις. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα πάω στη δουλειά, θα γυρίσω στο σπίτι, θα κοιμηθώ, θα ξυπνήσω και πάλι τα ίδια από την αρχή... Ψάχνω πάντα για κάτι το διαφορετικό, μια καινούργια πρόκληση... Δεν είναι τυχαίο ότι έχω εργαστεί έως τώρα σε όλες τις ηπείρους, πλην της Ωκεανίας! Και γνωρίζω ότι το ποδόσφαιρο διαφέρει από τη μια άκρη της Γης ως την άλλη. Άλλο είναι το ποδόσφαιρο στην Ασία, άλλο στην Αφρική, άλλο στην Αμερική κι άλλο στην Ευρώπη... Αισθάνομαι πραγματικά πολύ τυχερός που έχω καταφέρει να ζήσω και να εργαστώ σε τόσες διαφορετικές χώρες κι έχω μάθει τόσα πράγματα για το ποδόσφαιρο, αλλά και την κουλτούρα τους...».

Η οικογένειά σας είναι μαζί σας σε όλη αυτή την περιπλάνηση; Η γυναίκα σας στάθηκε ποτέ εμπόδιο στο να γνωρίσετε μια νέα πρόκληση;

«Όχι, ποτέ... Ίσα ίσα, η γυναίκα μου και η κόρη μου ταξιδεύουν μαζί μου και με ακολουθούν παντού. Τους αρέσει να γνωρίζουν διαφορετικούς ανθρώπους, άλλα ήθη κι έθιμα, να μαθαίνουν νέες κουλτούρες και το πώς διασκεδάζουν οι άνθρωποι σε κάθε χώρα. Η γυναίκα μου μιλάει ήδη τρεις ξένες γλώσσες...».

Πώς αισθάνεστε που σας δόθηκε η ευκαιρία να εργαστείτε στην Ελλάδα;

«Νιώθω πραγματικά πολύ τυχερός που είχα την ευκαιρία να δουλέψω στη χώρα σας. Την είχα επισκεφτεί τρεις φορές στο παρελθόν για να κάνω διακοπές. Είναι μια χώρα με τεράστια παράδοση και έχει πολλά πράγματα για να μάθει κανείς. Η Ελλάδα είναι σαν ένα μεγάλο βιβλίο Ιστορίας, το οποίο χρειάζεσαι άπειρες ώρες για να το ξεφυλλίσεις...».

Λέτε να στεριώσετε στη χώρα μας ή θα συνεχίσετε να ψάχνετε το κάτι το διαφορετικό;

«Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί στο μέλλον... Το συμβόλαιό μου με τον Αστέρα λήγει το καλοκαίρι του 2010 και οφείλω να το τιμήσω. Κατόπιν δεν μπορώ να γνωρίζω τι θα συμβεί. Είμαι 50 ετών και έχω εργαστεί σε 5 εθνικές ομάδες και σε περισσότερους από 20 συλλόγους! Έχω κατακτήσει 27 τίτλους στην καριέρα μου! Μόνο στη Βραζιλία δεν έχω πάρει κάποιο τίτλο, γιατί δεν μου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να εργαστώ σε μια μεγάλη ομάδα, όπως η Σάντος, η Κορίνθιανς, η Φλαμένγκο, η Σάο Πάουλο...».

Μήπως θέλετε να επιστρέψετε στην πατρίδα σας για να κατακτήσετε και εκεί έναν τίτλο

«Όχι, προτιμώ να παραμείνω στην Ευρώπη... Θέλω να εργαστώ σε πολλές ακόμα ομάδες κι ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία να εργαστώ σε έναν μεγάλο ευρωπαϊκό σύλλογο. Σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, όπως το αγγλικό, το ιταλικό, το γερμανικό, το ισπανικό, το γαλλικό, το πορτογαλικό... Στη Βραζιλία θα επιστρέψω για να κλείσω την καριέρα μου, αλλά και για να μεγαλώσω τα εγγόνια μου».

Πάντως, έχετε εργαστεί ήδη σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα, τη Ρεάλ Μαδρίτης...

«Η Ρεάλ ήταν η πρώτη μου ευρωπαϊκή εμπειρία. Στη Μαδρίτη με έφερε ο Βαντερλέι Λουξεμπούργκο το καλοκαίρι του 2005, όταν ανέλαβε την τεχνική της ηγεσία. Ο Βαντερλέι ήταν, είναι και θα είναι για πάντα καλός μου φίλος. Μου πρότεινε τότε να γίνω βοηθός του και το δέχθηκα. Όμως, όταν έφυγε από την ομάδα, την επόμενη στιγμή έφυγα κι εγώ... Πάνω από όλα για μένα είναι η φιλία κι η τιμιότητα και μετά ακολουθεί η εργασία και η καριέρα...».

Δεν πιστεύετε ότι ίσως χάσατε την ευκαιρία να κάνετε μεγάλη καριέρα, να γίνετε παντού γνωστός;

«Κάνω ήδη μεγάλη καριέρα. Είμαι από 23 ετών στους πάγκους κι έχω εργαστεί σε πάρα πολλές ομάδες! Η φιλία έχει μεγάλη σημασία για μένα. Αν, για παράδειγμα, κάποια μέρα ο κ. Μπάκος και ο κ. Καϋμενάκης, αυτοί δηλαδή που με έφεραν στον Αστέρα, αποφασίσουν να φύγουν, θα αποχωρήσω κι εγώ. Δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα... Όταν ήμουν 26 ετών, ένας φίλος μου και προπονητής σε ομάδα της Βραζιλίας με κάλεσε να δουλέψω δίπλα του. Ύστερα όμως από έναν μήνα, ο πρόεδρος τον απέλυσε, αν και βρισκόταν επτά χρόνια στον πάγκο της ομάδας. Την επόμενη μέρα ο πρόεδρος με κάλεσε και μου είπε να αναλάβω εγώ. Η απάντησή μου, όμως, ήταν αρνητική, γιατί - όπως του εξήγησα - για μένα προέχει η φιλία και μετά όλα τα άλλα. Δεν είναι τυχαίο ότι, όπου κι αν δουλεύω, αφήνω πίσω μου καλούς φίλους. Φεύγω πάντα με τις καλύτερες σχέσεις...».

Πώς σας έπεισαν οι Μπάκος και Καϋμενάκης να έρθετε στην Τρίπολη για να αναλάβετε τον Αστέρα;

«Τον κ. Μπάκο και τον κ. Καϋμενάκη τους γνωρίζω εδώ και τρία χρόνια, από τον καιρό που ήμουν τεχνικός στην εθνική Ελπίδων της Βραζιλίας. Τότε μου είχαν ζητήσει να τους πω τη γνώμη μου για κάποιους νεαρούς Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές, τους οποίους ήθελαν να φέρουν στην Τρίπολη... Τους είχα προτείνει τρεις, ένας εκ των οποίων είναι ο Ντανιέλ Αλβες της Σεβίλλης. Ομως, οι τιμές τους ήταν “τσουχτερές” για την εποχή και τότε ο Αστέρας αγωνιζόταν στη Γ Εθνική. Οταν ήμουν στη Ρεάλ Μαδρίτης, με είχαν καλέσει στην Τρίπολη για μια εβδομάδα, για να παρακολουθήσω τις προπονήσεις και τον τρόπο που δουλεύει η ομάδα. Ετσι, όταν πριν από ένα χρόνο μου πρότειναν να αναλάβω τον Αστέρα, ήταν εύκολο να πω το “ναι”...».

Η οικονομική άνεση των μεγαλομετόχων έπαιξε ρόλο στην απόφασή σας;

«Κατ αρχάς, είναι πολύ έξυπνοι άνθρωποι. Δεν τους ενδιαφέρει να δείχνονται, ούτε θέλουν να προβληθούν μέσω του Αστέρα. Στόχος τους είναι να δουν τον Αστέρα να φτάνει πολύ ψηλά και ονειρεύονται να τον δουν να παίζει κάποια στιγμή στην Ευρώπη. Η εκτίμηση που τρέφω προς το πρόσωπό τους είναι μεγάλη και θα ήθελα να υλοποιήσω την επιθυμία τους. Θα δώσω πραγματικά ό,τι καλύτερο μπορώ...».

Πότε πιστεύετε ότι ο Αστέρας μπορεί να κάνει το ένα βήμα παραπάνω, να παίξει δηλαδή στην Ευρώπη;

«Αν συνεχίσουμε να δουλεύουμε οργανωμένα και σωστά, σε 3 με 4 χρόνια ο Αστέρας θα παίζει στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ! Και έπειτα μπορεί να φτάσει παραπάνω. Όμως, επαναλαμβάνω... Δεν χρειάζεται βιασύνη. Ο Αστέρας θα γίνει μεγάλος σιγά-σιγά. Στην Τρίπολη υπάρχουν οι συνθήκες ώστε να γίνουν μεγάλα πράγματα, αλλά χρειάζεται υπομονή...».

Η εκπληκτική πορεία μέχρι τώρα του Αστέρα στο πρωτάθλημα, οι νίκες επί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού είναι απλά βήματα; Δεν είναι άλματα προόδου;

«Οι νίκες αυτές δεν μας ξάφνιασαν. Αντίθετα, τις περιμέναμε. Δεν ήρθαν τις πρώτες αγωνιστικές, αλλά στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Κι αυτές οι νίκες μάς δίνουν τρεις βαθμούς, όπως όλες οι άλλες! Νομίζω πως όλοι στον Αστέρα δουλεύουμε σωστά και τώρα ανταμειβόμαστε γι αυτό. Ήταν θέμα χρόνου να συμβεί...».

Δεν φοβάστε, όμως, ότι υπάρχει ο κίνδυνος να... πάρουν τα μυαλά σας αέρα;

«Δεν πετάμε στα σύννεφα! Παίζουμε για πρώτη φορά στη Σούπερ Λίγκα και γνωρίζουμε ότι οι διαφορές από το πρωτάθλημα της Β Εθνικής είναι τεράστιες. Ο βαθμός δυσκολίας είναι μεγαλύτερος. Χρειάζεται ισορροπία και εξυπνάδα. Αυτό κάνουμε σε όλα τα παιχνίδια μας. Αν παίζαμε φουλ επίθεση εναντίον του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, ήταν πολύ πιθανό να δεχόμασταν πολλά γκολ και να πετυχαίναμε λίγα. Χρειάζεται να παίζουμε δυνατά και κλειστά στην άμυνα και να προσπαθούμε να χτυπάμε στην επίθεση. Αυτό είναι το μυστικό μας!».

Περάσατε όμως και δύσκολες στιγμές, εσείς προσωπικά, μέχρι να βγει στο γήπεδο η δουλειά σας...

«Δεν πέρασα καμιά δύσκολη στιγμή και δεν καταλαβαίνω πώς βγήκε προς τα έξω κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν μου είπε κανένας ότι θα χάσω τη δουλειά μου. Αλλά ακόμα κι αν συνέβαινε αυτό, γιατί να ανησυχώ; Σε 28 χρόνια καριέρας ποτέ δεν έχω μείνει πάνω από τρεις μήνες χωρίς δουλειά. Αν σου κλείσει μια πόρτα σήμερα, θα σου ανοίξουν ταυτόχρονα 10 παράθυρα αύριο! Άλλωστε, στη γυναίκα μου αρέσει να αλλάζει περιβάλλον, αλλά και αγορές για να κάνει τα ψώνια της!».

Βλέπω ότι δεν άγχεστε καθόλου, μολονότι οι προπονητές την πληρώνουν πάντα...

«Κάθε φορά, σε οποιοδήποτε χώρα του κόσμου, αν τα πράγματα δεν πάνε καλά ο προπονητής πρέπει να δίνει εξηγήσεις στους παίκτες, στους φιλάθλους, στον πρόεδρο, στον Τύπο, αλλά ακόμα και στην οικογένειά του... Γιατί, όταν επιστρέψει στο σπίτι, η γυναίκα του θα τον ρωτήσει: “Γιατί χάσατε σήμερα;”. Η δουλειά του προπονητή είναι σαν τη δουλειά του Προέδρου μιας χώρας. Κι αυτός πρέπει να ικανοποιεί τους πολίτες της χώρας, τον Τύπο, αλλά και τη γυναίκα του!».

Εργάζεστε στη χώρα μας ακριβώς έναν χρόνο... Τι συμπέρασμα έχετε βγάλει για το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου;

«Υπάρχουν τρία επίπεδα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Στο πρώτο ανήκουν η Αγγλία, η Γερμανία, η Ισπανία κι η Ιταλία. Νομίζω πως η Ελλάδα βρίσκεται στο δεύτερο επίπεδο μαζί με τις Γαλλία, Πορτογαλία και Ολλανδία. Θεωρώ ότι είναι αρκετά υψηλό, αν λάβουμε υπόψη μας τα χρήματα που επενδύονται σε σχέση με τις άλλες χώρες. Οι Έλληνες ποδοσφαιριστές καθημερινά προοδεύουν κι αυτό φαίνεται τόσο από τα επιτεύγματα της Εθνικής σας ομάδας, αλλά και από την απόδοση που έχουν στα ευρωπαϊκά γήπεδα...».

Πόσο βοηθούν το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου οι ξένοι παίχτες που αγωνίζονται εδώ;

«Σίγουρα το βοηθούν να προοδεύσει και άλλο. Παίχτες όπως ο Ριβάλντο, ο Αρουαμπαρένα, ο Γκαλέτι, ο Τζόρτζεβιτς, ο Κοβάσεβιτς, ο Ραούλ Μπράβο, ο Μόρις δίνουν άλλη αίγλη στο ελληνικό πρωτάθλημα. Όμως, είναι δύσκολο να βάλεις μια καλή Μερσεντές να τρέξει σε κακούς δρόμους! Πρέπει να υπάρξει πρόοδος και στην οργάνωση. Να φτιαχτούν καινούργια γήπεδα, να δημιουργηθούν ακαδημίες...».

Στον Αστέρα πάντως αγωνίζονται αρκετοί ξένοι ποδοσφαιριστές...

«Σίγουρα έχουμε πολλούς ξένους, αλλά θεωρώ σημαντικό το ότι σχεδόν η μισή ενδεκάδα μας απαρτίζεται από Έλληνες. Είναι δύσκολο για τον Αστέρα να "ψωνίσει" από την εγχώρια αγορά, γιατί οι Έλληνες ποδοσφαιριστές προτιμούν να πάρουν μεταγραφή σε μία μεγάλη ομάδα, όπως ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ...».

Ο Αστέρας απέκτησε τον Ζαϊρί, ο Μιλάνο δεν έχει παίξει ακόμα λόγω τραυματισμού... Ποιον άλλο ποδοσφαιριστή θα θέλατε στην ομάδα σας;

«Τον Ντιντιέ Ντρογκμπά!».

Μήπως ένας επιθετικός σαν τον Ντρογκμπά είναι αυτό που λείπει από το ρόστερ του Αστέρα;

«Όχι, δεν νομίζω ότι μας λείπει. Απλά θα μπορούσε να μας βοηθήσει. Πιστεύω ότι ο Λάμπαρντ είναι σπουδαίος ποδοσφαιριστής, όπως και ο Κακά και ο Ροναλντίνιο...».

Τον τελευταίο θα τον θέλατε στον Αστέρα;

«Φυσικά και θα τον ήθελα, αλλά νομίζω ότι είναι λιγάκι ακριβός. Για να μιλήσουμε σοβαρά τώρα, είναι καλό ότι προσπαθούμε να φέρουμε στην ομάδα ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, γιατί μπορούν να προσφέρουν το κάτι παραπάνω και να βοηθήσουν τον σύλλογο να μεγαλώσει και να προοδεύσει...».

Δεν κάνουν, όμως, μόνον οι παίκτες τη διαφορά. Υπάρχουν κι οι προπονητές... Ποιον συνάδελφό σας, που εργάζεται σε ελληνική ομάδα, εκτιμάτε περισσότερο;

«Τρέφω απεριόριστο σεβασμό για τον προπονητή του Άρη, Ντούσαν Μπάγεβιτς. Έχει εργαστεί τόσα χρόνια κι έχει προσφέρει πάρα πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο! Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Επίσης και ο Λορένσο Σέρα Φερέρ είναι σεβαστός για τα όσα έχει πετύχει στην Ισπανία, όπου εργαζόταν...».

Μήπως θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα στον κ. Σέρα Φερέρ, αλλά και στην ΑΕΚ, που θα επισκεφτεί την Τρίπολη την τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου;

«Δεν θέλω να στείλω κανένα απολύτως μήνυμα. Απλώς να πω ότι ο Αστέρας θα σεβαστεί την ΑΕΚ, όπως έχει κάνει ως τώρα και θα συνεχίσει να κάνει με όλες τις ομάδες...».

Επιμέλεια: Σταύρος Καλογεράκης