Σόλων Χριστόπουλος στο sport-fm.gr: «Τα στημένα τα συναντάς ειδικά στις χαμηλότερες κατηγορίες»

Ο Σόλων Χριστόπουλος, ένας ταλαντούχος ποδοσφαιριστής που δεν είχε όμως την τύχη να βρει το δρόμο που ήθελε αγωνιστικά, μιλάει στο sport-fm.gr για το πόσο δύσκολο είναι να ασχολείται ένας νέος με το ποδόσφαιρο αν δεν έχει ξεκινήσει από τις ακαδημίες των μεγάλων ομάδων.

Συνέντευξη στους Νικολέττα Γκαρέτσου και Δημοσθένη Καραμούζα

Πώς ξεκίνησε η βόλτα σου στο χώρο του ποδοσφαίρου;

Η ποδοσφαιρική μου σταδιοδρομία ξεκίνησε στα 13 μου, από τις Ακαδημίες της Βουλιαγμένης. Συνεχίστηκε στον Άρη Βούλας. Αργότερα στην Χαραυγή, μία ομάδα του Πειραιά, για να έρθει μετά το πρώτο επαγγελματικό μου συμβόλαιο στην Προοδευτική στα 22 μου. Έκτοτε έπαιξα επαγγελματικά σε διάφορες ομάδες για να καταλήξω στον Άγιαξ Ταύρου, όπου έπαιξα μέχρι φέτος, στην Β’ Ερασιτεχνική Αθηνών.

Τι θυσίες χρειάζονται σε αυτό το επίπεδο;

Ανεξάρτητα από το επίπεδο, ένας αθλητής που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να κάνει θυσίες. Να μη ξενυχτάει, να προσέχει τη διατροφή του, να προπονείται διαρκώς. Δεν έχει σημασία αν παίζει κάποιος επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά.

Πόσο σημασία παίζει η οικογενειακή στήριξη;

Αν ως αθλητής έχεις θέσει στόχους, δεν θα σε επηρεάσει κανείς, ούτε η οικογένεια. Μακάρι σε όλο αυτό βέβαια να έχεις σύμμαχο και την οικογένεια σου.

Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς πιο σοβαρά με το ποδόσφαιρο;

Με το που υπέγραψα στην Προοδευτική άρχισα να βλέπω τα πράγματα πιο σοβαρά. Ξεκίνησα και τις ατομικές. Από τότε αυτή είναι η φιλοσοφία μου να προσπαθώ συνέχεια για το καλύτερο.

Αν ένα μικρό παιδί δεν έχει την τύχη να πάει σε μια από τις ακαδημίες των μεγάλων ομάδων, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να τα καταφέρει μια μέρα;

Έχω την εντύπωση ότι είναι πολύ δύσκολο να κάνεις το άλμα. Αν δεν ξεκινήσεις από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ ή Ατρόμητο τα πράγματα δεν είναι με το μέρος σου.

Είναι λοιπόν θέμα ταλέντου ή γνωριμιών για να προχωρήσει ένα παιδί;

Όσο ταλέντο και να έχει, αν δεν υπάρξει αυτός ο άνθρωπος να σε προτείνει ή να σε δει τότε είναι δύσκολο να προχωρήσει το παιδί, δυστυχώς. Όμως παντού υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.

Κατά πόσο δουλεύεται το ατομικό ταλέντο, υπάρχει περιορισμός επειδή θέλουν να ασχοληθούν με το σύνολο;

Αυτό εξαρτάται καθαρά από τον εκάστοτε προπονητή. Το πόσο θέλει να ασχοληθεί με ένα παιδί ατομικά. Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά πρέπει να αντιμετωπίζονται και σαν μονάδες που αποτελούν ένα μεγαλύτερο σύνολο.

Θεωρείς ότι όλες αυτές οι δυσκολίες που βίωσε ο ΠΑΟ θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν οι νέοι είχαν αντιμετωπιστεί με διαφορετικό τρόπο;

Ε βέβαια! Δεν επένδυσαν σε νεαρούς ταλαντούχους. Είναι τρόπος σκέψης των ΠΑΕ να φέρνουν ακριβοπληρωμένους παίκτες, ενώ θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν το νέο ελληνικό αίμα.

Πώς ήταν τα πράγματα στον Άγιαξ Ταύρου;

Πολύ καλό κλίμα. Πέρα από τους συναθλητές, την ομάδα στελέχωναν άνθρωποι καταξιωμένοι που αγαπούν αυτό που κάνουν.

Πόσο σημαντικό είναι το κλίμα επαγγελματισμού σε μια ερασιτεχνική ομάδα;

Πάρα πολύ σημαντικό. Είναι ωραίο να ξέρει ένας αθλητής πως όταν συμφωνεί κάτι, θα γίνεται. Να υπάρχουν άνθρωποι υπεύθυνοι που τηρούν το λόγο τους. Να μην σε αντιμετωπίζουν σαν ερασιτέχνη αλλά σαν επαγγελματία.

Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω, τι θα άλλαζες ώστε να μπορούσες σήμερα να αγωνίζεσαι σε μια μεγαλύτερη ομάδα;

Θα επέλεγα να ξεκινήσω από μια ακαδημία ΠΑΕ. Αν λοιπόν είχα το ταλέντο, να μου δινόταν η ευκαιρία να το δείξω και κάποια στιγμή να στελεχώσω την αντρική ομάδα του συλλόγου.

Ένας ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται ερασιτεχνικά στην κατηγορία σου, μπορεί οικονομικά να τα φέρει βόλτα μόνο από το ποδόσφαιρο;

Όχι, ξεκάθαρα. Είναι απλά ένα συν στο μισθό σου ή στα υπόλοιπα που κάνεις στη ζωή σου. Αλλά μέχρι εκεί.

Κεφάλαιο προπονητική. Έχεις ασχοληθεί με μικρά παιδιά. Το σκέφτεσαι μελλοντικά ως επάγγελμα;

Έχω προπονήσει σε Ακαδημίες μικρών αθλητών. Μου αρέσει πάρα πολύ. Θα ήθελα στο μέλλον να ασχοληθώ με παιδιά. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να τους μάθω όχι το άθλημα, αλλά να αγαπάνε τον αθλητισμό και να τον έχουν ως τρόπο ζωής.

Είναι για εσένα ο αθλητισμός και συγκεκριμένα το ποδόσφαιρο μια μικρογραφία της ζωής;

Ναι, φυσικά και είναι! Ένα μεγάλο σχολείο το οποίο σε διδάσκει πολλά! Να σέβεσαι, να προσαρμόζεσαι σε μια ομάδα και αντίστοιχα στην κοινωνία.

Ποια η άποψη σου για την έντονη παρεμβατικότητα των γονέων;

Καλό είναι οι γονείς κατά τη διάρκεια της προπόνησης και των αγώνων να τα αφήνει όλα πάνω στον προπονητή και την ομάδα. Από κει και πέρα, στο σπίτι μιά ήρεμη κουβέντα δεν βλάπτει.

Ποιοι ποδοσφαιριστές αποτελούν πρότυπο για εσένα;

Ο Μπίσεσβαρ μου αρέσει πολύ, ξέρει τι κάνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο!

Ποιο είναι το δυνατό σου σημείο ως παίκτης;

Το πάθος και η αποφασιστικότητα μου!



Μέχρι πότε φαντάζεσαι τον εαυτό σου να παίζει μπάλα;

Μέχρι να μου πει το σώμα μου: «Σταμάτα». Είναι για εμένα τρόπος ζωής όλο αυτό. Είναι η καθημερινότητα μου, είναι τα πάντα. Μου προσφέρει δυνατά συναισθήματα που δεν τα αλλάζω με τίποτα. Όταν πια δεν έχω τις αντοχές που απαιτούνται τότε θα ρίξω τον εγωισμό μου και θα σταματήσω.

Εάν κάποια στιγμή είχες πρόταση από ένα μεγάλο σύλλογο, όπου όμως θα ήξερες ότι δύσκολα θα έπαιρνες σημαντικό χρόνο παιχνιδιού, θα τη δεχόσουν;

Έχω εμπειρία από τις υψηλότερες κατηγορίες και επειδή παρ’ ότι αυτή τη στιγμή δεν είμαι, θέλω να πιστεύω ότι έχω τη νοοτροπία επαγγελματία ποδοσφαιριστή, η απάντησή μου είναι σαφώς ναι. Έχω μάθει να παλεύω καθημερινά για να πάρω αυτό που μου αξίζει και να κάνω οτιδήποτε χρειαστεί προκειμένου να βοηθήσω την ομάδα μου.

Τι πρόγραμμα ακολουθείς πριν από έναν αγώνα;

Κατ΄ αρχήν θα κοιμηθώ νωρίς και γενικότερα θα προσπαθήσω την προηγούμενη μέρα να είμαι χαλαρός. Πριν το ματς πάντα ακούω AC/DC και πίνω καφέ.

Τι θυσίες χρειάστηκε να κάνεις όλα αυτά τα χρόνια;

Δε ξενυχτάω, προσέχω τη διατροφή μου, έχω αφήσει πίσω την προσωπική μου ζωή, χάνοντας φιλίες, αλλά κερδίζοντας άλλες. Το μόνο σίγουρο είναι πως δε μετανιώνω για τίποτα.

Πως αξιολογείς το ρόλο του προπονητή σε μία ομάδα;

Ο προπονητής είναι το Α και το Ω σε ένα σύλλογο, αλλά καταλυτικό ρόλο παίζουν και οι ποδοσφαιριστές. Άλλωστε χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία στα χέρια σου δε μπορεί να κάνεις και πολλά πράγματα.

Ποια είναι η εικόνα που έχεις από το μέσο Έλληνα ποδοσφαιριστή, κυρίως σε ότι έχει να κάνει με τη νοοτροπία του;

Οι περισσότεροι θεωρούν ότι το να παίζεις στο τοπικό είναι υποτιμητικό, αλλά από την άλλη δε δουλεύουν έτσι ώστε να πάνε κάπου παραπάνω. Στο τέλος συμβιβάζονται.

Ποια είναι τα πρώτα πράγματα που θα άλλαζες στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

Σίγουρα τα γήπεδα, έπειτα τον τρόπο λειτουργίας των ακαδημιών, κυρίως το κομμάτι της μετάβασης των παικτών από την ακαδημία στην εκάστοτε πρώτη ομάδα. Επιπλέον θα προσπαθούσα να ξαναφέρω τον κόσμο πίσω στα γήπεδα.

Η γνώμη σου για τη διαιτησία και τα στημένα στην Ελλάδα;

Δυστυχώς τα στημένα είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται στη χώρα μας, ειδικά σε χαμηλές κατηγορίες, όπου οι μισθοί των ποδοσφαιριστών είναι ιδιαίτερα χαμηλοί.

Ποια είναι η κληρονομιά που θα ήθελες να αφήσεις πίσω κλείνοντας την καριέρα σου;

Ότι τα έδωσα όλα και έκανα το καλύτερο δυνατόν για το άθλημα που αγαπώ.

Τι υποδομές υπάρχουν στο τοπικό πρωτάθλημα;

Πάμε όλο και καλύτερα. Τα τελευταία χρόνια οι σύλλογοι απαρτίζονται από προπονητές με εξειδίκευση, η τεχνογνωσία ανεβαίνει, γενικά ήμαστε σε καλύτερο επίπεδο απ’ ότι παλαιότερα. Αυτό για το οποίο έχω ακόμα αμφιβολίες είναι το κατά πόσον το ιατρικό προσωπικό που υπάρχει στα γήπεδα μπορεί να ανταπεξέλθει σε περιπτώσεις που συμβεί κάτι πραγματικά σοβαρό.

Έχουν υποπέσει στην αντίληψή σου περιπτώσεις ντόπινγκ;

Ποτέ. Δεν έχω ποτέ γίνει μάρτυρας σε κάτι τέτοιο.

Όσον αφορά το θέμα της βίας, τι έχεις βιώσει;

Δυστυχώς τη βία τη συναντάμε σε κάθε γήπεδο, από τα πιο μεγάλα ντέρμπι μέχρι τα πιο μικρά ματς που γίνονται παρουσία 50 θεατών. Είναι κάτι πραγματικά λυπηρό.