Ο ήρωας που έκανε… μάγκα τον Ρονάλντο!

Μπορεί η Εθνική Πορτογαλίας να έχει στο ρόστερ της πολλούς παίκτες διεθνούς φήμης, ωστόσο, ο ποδοσφαιριστής που σφράγισε την παρθενική της άνοδο στον ευρωπαϊκό θρόνο, ακούει στο όνομα Εντερζίτο Αντόνιο Μασέντο Λόπες. Πιο απλά, Έντερ. Ποιος είναι, όμως, ο Έντερ;

Γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 1987 στο Μπισάου, πρωτεύουσα του αφρικανικού κράτους της Γουινέα-Μπισάου, και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Πορτογαλία σε ηλικία μόλις 2 ετών. Ο λόγος δεν ήταν πρωτότυπος, καθώς οι γονείς του επιζητούσαν καλύτερες συνθήκες ζωής για τους ίδιους και την οικογένειά τους. Όπως έχει αναφέρει κι ο ίδιος: «Μετακόμισα στην Πορτογαλία, όταν ήμουν 2 ετών, οπότε δε θυμάμαι καθόλου τη Γουινέα-Μπισάου. Η οικογένειά μου ήρθε στη Λισαβόνα για μια καλύτερη ζωή. Ο πατέρας μου ήδη είχε εγκατασταθεί στην Πορτογαλία, εγώ ήρθα λίγο αργότερα με τη μητέρα μου».

Ο μεγαλύτερος από τα πέντε παιδιά της οικογένειας ,Έντερ, δε μεγάλωσε παραδοσιακά με την οικογένειά του, αλλά σε ένα κολλέγιο λίγο έξω από την Κοΐμπρα (ονόματι: «Lar ‘O Girassol’», που στα ελληνικά σημαίνει: ηλιοτρόπιο), το οποίο, όπως τονίζει: «Ήταν πολύ καλό για μένα. Με βοήθησε να ωριμάσω και να γίνω αυτό που είμαι σήμερα, όπως φυσικά έκανε καλό και στην ποδοσφαιρική μου καριέρα. Κάποιες φορές ήταν σκληρό (σ.σ. να ζεις μακριά από την οικογένεια), αλλά μπορώ να πω ότι τελικά το απήλαυσα όλο αυτό. Έκανα πολλούς φίλους κι ήταν μια εμπειρία ζωής».

Όπως σε πολλά παιδιά της ηλικίας του, πρότυπό του ήταν ο Ρονάλντο, το «φαινόμενο». Εκείνος του εμφύσησε την αγάπη του για το ποδόσφαιρο, κι ακόμη περισσότερο, για τη θέση του σέντερ φορ, την οποία πρεσβεύει ο Έντερ. Τις ώρες που δεν είχε σχολείο, τις θυμάται να μπάλα με τους συμμαθητές του. Για αυτές τις ανέμελες παιδικές στιγμές έχει πει: «Έπαιζα ποδόσφαιρο με τα παιδιά από το κολλέγιο στους δρόμους. Κάθε μέρα κι όποτε είχαμε μία μπάλα, πάντοτε παίζαμε ποδόσφαιρο».

Πρώτα βήματα

Έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην Αντέμια, ομάδα της ευρύτερης περιοχής της Κοΐμπρα, σε ηλικία 11 ετών. Το ταλέντο του ανακάλυψε γρήγορα η Τουριζένσε, ομάδα τρίτης κατηγορίας στην Πορτογαλία, η οποία τον έστειλε δανεικό στην τέταρτη εθνική και την Ολιβέιρα ντο Χοσπιτάλ.

23 εμφανίσεις και 7 γκολ σημείωσε ο Έντερ με την Ολιβέιρα και το 2007 επέστρεψε στην Τουριζένσε. Ο υψηλόσωμος φορ (1,90 μ) έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο το 2007. 11 γκολ σε 42 παιχνίδια και η μεταγραφή του για τη μεγάλη ομάδα της Κοΐμπρα, την Ακαντέμικα, ήταν γεγονός το καλοκαίρι του 2008.

Αναγνώριση και «εξαφάνιση»

Ο Έντερ αγωνίστηκε στην Ακαντέμικα για τέσσερα χρόνια, από το 2008 έως το 2012, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις, που κίνησαν το ενδιαφέρον πολλών συλλόγων για την απόκτησή του. Στην Ακαντέμικα ουσιαστικά έγινε αναγνωρίσιμος στο ευρύτερο ποδοσφαιρικό κοινό της Πορτογαλίας, ενώ λίγο μετά το τέλος της θητείας του στην ομάδα, ήρθε και η πρώτη κλήση του για την εθνική Πορτογαλίας. Δεν μπόρεσε πάντως να «καρπωθεί» την επιτυχία του κυπέλλου που κατέκτησε η ομάδα της δυτικής Πορτογαλίας (νικώντας τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας στον τελικό του 2012), εξαιτίας διενέξεών του με τη διοίκηση, οι οποίες είχαν ως συνέπεια να τεθεί εκτός ομάδας από το Φεβρουάριο -του 2012- μέχρι και τη λήξη της χρονιάς.

Η αιτία της διαμάχης του αυτής που τον άφησε εκτός ρόστερ ως το τέλος της χρονιάς ήταν το «deal» που είχε χαλάσει ο Έντερ τον Ιανουάριο του 2012, μεταξύ της Ακαντέμικα και της Γουέστ Χαμ για τη μεταγραφή του στα «σφυριά». Οι δύο σύλλογοι τα είχαν βρει, ο παίκτης όμως, ύστερα από τη συνάντησή του με τους εκπροσώπους των Λονδρέζων «εξαφανίστηκε» για κάποιο χρονικό διάστημα. Η τότε διοίκηση, μάλιστα της Ακαντέμικα είχε δηλώσει στην αστυνομία (!) την εξαφάνιση του ποδοσφαιριστή, αλλά λίγο καιρό αργότερα, ο ίδιος ο Έντερ έκανε την εμφάνισή του, δηλώνοντας: «Δεν δραπέτευσα, ούτε εξαφανίστηκα. Είμαι με την οικογένειά μου στη Λισαβόνα. Είχαμε συναντηθεί στο ξενοδοχείο (σ.σ. με τους εκπροσώπους της Γουέστ Χαμ), μα δε μου άρεσε ο τρόπος που χειρίστηκαν την υπόθεσή μου. Έτσι, θεώρησα ότι δεν ήταν το καλύτερο για την καριέρα μου και αποφάσισα να φύγω».

Έστω κι έτσι, ο Έντερ έχει τονίσει για το 2ο κύπελλο της Ακαντέμικα και 1ο μετά το 1939: «Κερδίσαμε το κύπελλο, είναι φανταστικό αυτό. Μεγάλωσα στην Κοΐμπρα και ήμουν πολύ χαρούμενος που έπαιξα στην ομάδα της πόλης που ανδρώθηκα. Πέρασα πολύ ωραία χρόνια εκεί».

Κεφάλαιο Μπράγκα

Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, θα πάρει μεταγραφή στην Μπράγκα, με την οποία θα κατακτήσει το 2013 το εγχώριο λιγκ καπ, με αντίπαλο την Πόρτο, μα και πάλι, δίχως να αγωνιστεί στον τελικό της διοργάνωσης, εξαιτίας ενός τραυματισμού του στο γόνατο το Φεβρουάριο εκείνου του έτους.

Με τη φανέλα της νέας του ομάδας, ο Έντερ θα πάρει το «βάπτισμα του πυρός» και στο θεσμό του Τσάμπιονς Λιγκ. Ειδικά στον αγώνα με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Ολντ Τράφορντ και παρά την ήττα της Μπράγκα με 3-2, ο Έντερ αποτέλεσε έναν εκ των διακριθέντων στο παιχνίδι.

Ήταν στην τελευταία του σεζόν με την Μπράγκα το 2014-2015, όταν και έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου Πορτογαλίας, που θα μπορούσε να πιστωθεί μεγάλο μέρος του τίτλου. Ο «κάπτεν» Έντερ άνοιξε το σκορ, το δε παιχνίδι ήταν 2-1 υπέρ της ομάδας του, μέχρι και τις καθυστερήσεις του παιχνιδιού. Τότε, ο Κολομβιανός Φρέντι Μοντέρο έστειλε στο 90+3’ το ματς στην παράταση. Εκεί δεν άλλαξε κάτι, το 2-2 παρέμεινε και ήρθε η ψυχοφθόρος διαδικασία των πέναλτις. Ο «Εντερζίτο» (όπως έγραφε η φανέλα του) αστοχεί, η Σπόρτινγκ κατακτά εντέλει το κύπελλο και ο παίκτης χάνει μοναδική ευκαιρία να σηκώσει τον πρώτο του τίτλο όντας ο ίδιος ένας εκ των πρωταγωνιστών. Φαίνεται πως η μοίρα του το φυλούσε για μετά...

Η ζωή εκτός Πορτογαλίας

Η πολύ καλή χρονιά με την Μπράγκα, του δίνει το «εισιτήριο» για το «νησί» και τη Σουόνσι, με τους «κύκνους» να καταβάλλουν στο σύλλογο της βόρειας Πορτογαλίας ένα ποσό κοντά στα 7 εκατομμύρια ευρώ για να τον φέρουν στο «Λίμπερτι». Ο Έντερ, όμως, δεν δικαιώνει τις προσδοκίες των Ουαλών. Σε 15 εμφανίσεις (προερχόμενος ως επί το πλείστον από τον πάγκο) δεν θα βρει ούτε μία το δρόμο προς τα δίχτυα, ενώ κληρονομεί παράλληλα κι ένα τραυματισμό στον αστράγαλο που τον αφήνει ακόμη πιο πίσω από πλευράς φόρμας. Ο δανεισμός του στη Λιλ έμοιαζε μοναδική ευκαιρία να δείξει τι αξίζει, τόσο στον εαυτό του, όσο και στον ομοσπονδιακό τεχνικό, Φερνάντο Σάντος, ενόψει του Euro της Γαλλίας.

Στη Γαλλία φαίνεται πως ο Έντερ βρήκε τα πατήματά του. 13 αγώνες στο «Σαμπιονά», 6 τέρματα, 4 ασίστς και συμμετοχή στον τελικό του Λιγκ Καπ, όπου, όμως, απέναντι στην πανίσχυρη Παρί Σεν Ζερμέν, η ομάδα του γνώρισε την ήττα με 2-1. Παρ’όλα αυτά, ο Έντερ ήταν εκ των πρωτεργατών για το αγωνιστικό ντεμαράζ των «Λιλουά» στο δεύτερο γύρο της γαλλικής λίγκας, τερματίζοντας στην 5η θέση και εξασφαλίζοντας εισιτήριο για το Γιουρόπα Λιγκ της ερχόμενης περιόδου. Με τη λήξη της σεζόν στο γαλλικό πρωτάθλημα, Σουόνσι και Λιλ συμφώνησαν στα 4,5 εκατομμύρια ευρώ και ο Έντερ θα παίζει πλέον στο «Πιέρ Μορουά», μέχρι το 2020.

Εθνική ομάδα

Το ντεμπούτο του στην Εθνική ομάδα της Πορτογαλίας, ο Έντερ το πραγματοποίησε το Νοέμβριο του 2012 σε ένα φιλικό με το Αζερμπαϊτζάν. Οι πρώτες του συμμετοχές σε μεγάλη διοργάνωση ήταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας το καλοκαίρι του 2014, όταν αγωνίστηκε και στα τρία παιχνίδια του ομίλου, η Πορτογαλία, όμως, αποκλείστηκε από την πρώτη κιόλας φάση της διοργάνωσης.
Πριν τον τελικό του Παρισιού, ο Έντερ είχε σκοράρει τρία γκολ μόνο σε φιλικούς αγώνες. Το 1ο του με αντίπαλο την Ιταλία τον Ιουύνιο του 2015, τα άλλα δύο κόντρα σε Νορβηγία και Εσθονία.

Το τυχερό 13άρι

Αν και αρκετός κόσμος είναι προληπτικός, όσον αφορά το «13», για τον Έντερ αυτός ο αριθμός αποτέλεσε κατά κάποιον τρόπο ένα εφόδιο που κουβαλούσε στο χθεσινό θρίαμβο του Σεντ Ντενί. Κι αυτό, γιατί 13 ήταν τα λεπτά που αγωνίστηκε σε ολόκληρη τη διοργάνωση, μέχρι την είσοδό του στον τελικό του Παρισιού. Συγκεκριμένα, 6 λεπτά με την Ισλανδία και 7 με την Αυστρία.
Ήταν στο 79’ του τελικού του Euro 2016 κόντρα στη διοργανώτρια Γαλλία, όταν ο Φερνάντο Σάντος τον επέλεξε να αντικαταστήσει το θετικότατο σε άλλο ένα παιχνίδι, Ρενάτο Σάντσες. Μισή αγωνιστική ώρα αργότερα, ο Έντερ ξεπέρασε το εμπόδιο του Κοσιελνί, σούταρε έξω από την περιοχή σημαδεύοντας την αριστερή κάτω γωνία του Γιορίς και τα υπόλοιπα είναι μέρος της ιστορίας. Μιας ιστορίας που θα φανεί τα επόμενα χρόνια, αν θα αποτελέσει ένα όμορφο πυροτέχνημα ή απλά την αρχή ενός έπους για τον 28χρονο Πορτογάλο.



Ο Έντερ πάντως νιώθει καλά στη Λιλ, κάτι που φάνηκε και στα παιχνίδια που έκανε από το Φεβρουάριο κι έπειτα με την ομάδα. Μία άτυπη συνέχεια δόθηκε επί γαλλικού εδάφους και πάλι στον τελικό της 10ης Ιουλίου. Αν του ταιριάζει η χώρα, αν έφτασε στο πικ της καριέρας του ή αν θα υπάρξει ανάλογης εμβέλειας συνέχεια στη λοιπή σταδιοδρομία του, όπως γράφηκε παραπάνω, μόνο ο χρόνος θα δείξει.

Επιμέλεια: Βασίλης Παπαδημητρίου