Στον κήπο της όπερας του Παλέρμο, στην τρίτη μεγαλύτερη της Ιταλίας, συναντήσαμε τον τερματοφύλακά της ομώνυμης πόλης, Αλμπέρτο Μπρινιόλι για μια αποκλειστική συνέντευξη, μόλις λίγες μέρες πριν την είδηση που έμελλε να καταδικάσει τον σύλλογο σε υποβιβασμό στη Serie C.
Ο λόγος για την αρχική αυτή απόφαση του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα, ήταν οι αθέμιτοι τρόποι με τους οποίους η Παλέρμο κατάφερνε να να εξασφαλίζει άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα τις χρονιές 2015 ως το 2017, με εγκέφαλο τον πρόεδρο Μαουρίτζιο Τζαμπαρίνι.
Έπειτα, όμως, από την έφεση της ομάδας αλλά και τις πιέσεις του δημάρχου του Παλέρμο, η απόφαση του εισαγγελέα της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας κατέληξε σε παραμονή της ομάδας στη Serie B με αφαίρεση όμως 20 βαθμών απο την υπάρχουσα βαθμολογία της. Μια ανακουφιστική έκβαση μπροστά σε ένα τεράστιο πισωγύρισμα για την Παλέρμο, αλλά και στενάχωρη μπροστά στο θρίαμβο που περιμέναν ως φαβορί στα μπαράζ ανόδου στη Serie A.
Ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι χαμογελαστός κι ευδιάθετος μίλησε για όλα εκείνα που τον κάνουνε να προσπαθεί κάθε μέρα να γίνεται καλύτερος. Όνειρό του από παιδί, να μοιάσει στο ίνδαλμά του, Μάρκο Παντάνι. Αλλά η μοίρα είχε άλλα σχέδια, αφού μετά τον τραγικό θάνατο του διασημότερου ποδηλάτη της ιστορίας, το 2004, ο Μπρινιόλι διέγραψε για πάντα το άθλημα αυτό από την καρδιά του και στράφηκε στο ποδόσφαιρο, όπως συνήθιζαν να κάνουν τα αγόρια στην ηλικία των δώδεκα.
Ο έρωτάς του ήταν το ποδήλατο και μετά το ποδόσφαιρο. Ξεκίνησε στο Μπέργκαμο και κάθε χρόνο έκανε και ένα βήμα ανόδου. Έπαιζε στην τέταρτη κατηγορία και σιγά σιγά ανέβαινε στη Serie C και μετα στη Serie B ώσπου το 2014 τον αγόρασε η Γιουβέντους.
«Ήταν τέλειο συναίσθημα όταν με ζήτησε η Γιουβέντους. Υπήρχαν πολλές ομάδες που με ζητούσαν αλλά ήταν εύκολη η απόφασή μου, καθώς είναι μια από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου. Στην αρχή είπα αλήθεια; Εμένα η Γιουβέντους; Τον Ιανουάριο υπέγραψα και δόθηκα δανεικός στην Σαμπντόρια όπου βρεθήκαμε και στο Europa League. Την επόμενη σεζόν ξεκίνησα με την Γιουβέντους στο προπονητικό κέντρο το Βινόβο. Ήταν υπέροχο, είχα την ευκαιρία να παίξω με πρωταθλητές όπως ήταν ο Μπουφόν, ο Κιελίνι κι ο Μπονούτσι, ο Μπαρτζάλι, ο Ντιμπάλα».
Ποιες είναι οι διαφορές που παρατήρησες ανάμεσα στο Ισπανικό και το Ιταλικό πρωτάθλημα; Τι ήταν αυτό που σου άρεσε κατά την παραμονή σου στη Λεγανές και τι όχι;
«Η Λεγανές με κάλεσε όταν ήμουν στη Σαμπντόρια , ήταν Β κατηγορία τότε και αρνήθηκα. Με ξανά κάλεσαν όταν ανέβηκε Α κατηγορία και δέχτηκα αφού με θέλανε για πρώτο τερματοφύλακα. Ήταν μικρό κλαμπ αλλά με πολύ ενέργεια και θέληση να αναπτυχθεί. Εκεί γνώρισα και τον Δημήτρη Σιόβα. Δεν ήταν καλές οι εγκαταστάσεις λόγω του ότι ήταν μικρό κλαμπ αλλά κάθε μέρα όλοι σκεφτόντουσαν πως θα γίνουν καλύτεροι. Οι παίκτες, οι προπονητές, το διοικητικό συμβούλιο, όλοι. Ήταν πολύ σοβαροί και τυπικοί με τις πληρωμές τους.
Μετά από ένα μήνα κι ενώ έπαιζα καλά, ξεκινώντας σε φιλικά ως πρώτος τερματοφύλακας, έρχεται ο προπονητής μου και μου λέει: “Δεν ξέρω τι σου είπε η Γιουβέντους και η Λεγανές αλλά για μένα είσαι ο δεύτερος τερματοφύλακας”. Είμαι σε άλλη χωρά και παίζω ένα μήνα πραγματικά καλά. Ήταν σαν να με χαστούκισε κατάμουτρα. Μετά από αυτό είπα στον εαυτό μου, μείνε εδώ και άρχισε παράλληλα να ψάχνεις για άλλη ομάδα.
Υπήρξε δύσκολη αρχικά η παραμονή μου στην Ισπανία διότι έπρεπε να κάνω τα πάντα μόνος μου. Έπρεπε να μάθω τη γλώσσα από το μηδέν για να καταλαβαίνω τα πάντα. Στην Ιταλία, στην αρχή της σεζόν κάνουμε την προετοιμασία μένοντας όλη η ομάδα μαζί σε ξενοδοχείο, έχοντας την ευκαιρία να γνωριστούμε. Στην Λεγανές δεν υπήρχε ούτε team manager.»
Είχες φίλους;
«Δεν είχα κανέναν συμπαίκτη που να με βοήθησε, θεωρώ ότι κάποιοι μπορεί και να με ζήλευαν, έλεγαν αυτός είναι παίκτης της Γιουβέντους, παίρνει αρκετά χρήματα, τι ανάγκη έχει;»
Μετά ήρθε η Περούτζια.
«Ακριβώς, τον Δεκέμβριο με κάλεσε η Περούτζια καθώς ο τερματοφύλακάς της ήταν τραυματίας και μέσα σε μια μέρα μου είπαν πρέπει να έρθεις άμεσα. Για μένα, όμως, ήταν δύσκολο γιατί έπαιζα στην Τερνάνα. Η Τερνάνα με την Περούτζια είναι από το ίδιο μέρος και τα μεταξύ τους ματς είναι ντέρμπι. Είναι αιώνιοι αντίπαλοι, σαν τον Παναθηναϊκό με τον Ολυμπιακό! Έπρεπε, όμως, μετά από ενάμιση χρόνο να ξαναπαίξω. Επίσης ήθελα να φύγω από την Ισπανία.
Στη Περούτζια έπαιξα αρκετά καλά, φτάσαμε μέχρι τα ημιτελικά για την άνοδο στην Serie A, αλλά χάσαμε στα πλει οφ απέναντι στην Μπενεβέντο, όπου δόθηκα δανεικός την επόμενη σεζόν.»
Πίστευες ποτέ ότι θα ήσουν πρώτος τερματοφύλακας στην Γιουβέντους ή ήξερες από την αρχή ότι θα έπαιζες δανεικός;
«Όχι, ήταν απίθανο να παίξω στην Γιουβέντους. Εκεί παίζουν μόνο οι καλύτεροι στον κόσμο, οι πρωταθλητές. Για μένα υπάρχει η φιλοδοξία αλλά και η πραγματικότητα. Πριν από μένα έπαιζε ο Μπουφόν και υπήρχε κι ένας Σέζνι. Δεν μπορώ να συγκριθώ με αυτούς. Προτιμώ να φύγω από την Γιουβέντους για να παίζω και μια μέρα να γυρίσω. Ήταν μια απίστευτη εμπειρία γνώρισα όλους τους πρωταθλητές κι είχα την δυνατότητα να προπονηθώ μαζί τους.»
Ποιους γνωστούς παίκτες που θαυμάζεις, είχες την τύχη να γνωρίσεις και να τους ζήσεις από κοντά;
«Τον Μπουφόν. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, ένας πρωταθλητής αλλά την ιδία στιγμή ένας τόσο καθημερινός άνθρωπος με πολύ χιούμορ. Με βοήθησε παρά πολύ, πάντα μου έδινε συμβουλές, πρέπει να κάνεις αυτό πρέπει να εστιάσεις περισσότερο σε εκείνο!»
Ποια κουβέντα του κράτησες;
«Όταν βρισκόμουν στο προπονητικό κέντρο της Βινόβο, η Γιουβέντους είχε φτάσει στους τελικούς του Τσαμπιών Λιγκ. Μια μέρα βρισκόταν εκεί ο Μπουφόν κι έκανε προπόνηση με τους άλλους τερματοφύλακες. Περνώντας δίπλα τους έξω από το γήπεδο ο Μπουφάν σταμάτησε την προπόνηση και ήρθε κοντά μου. Μου είπε «χάρηκα λέγομαι Τζανλουιτζι Μπουφόν», του λέω χάρηκα εγώ είμαι ο Αλμπέρτο και μου λέει ξέρω ποιος είσαι. Ήταν απίστευτο συναίσθημα. Στη μέση της σεζόν ρώτησαν τον Μπουφόν ποιος πιστεύεις ότι θα είναι ο τοπ τερματοφύλακας στην Ιταλία και είπε το όνομά μου! Ο Μπουφόν με ξέρει, κι όχι μόνο με ξέρει, θεωρεί πως θα είμαι και το next big thing!
Στην Σαμπτορια υπήρχε κι άλλος ένας σπουδαίος παίκτης που θαυμάζω. Ο Φάμπιο Κουαλιαρέλα. Εξαιρετικός παίκτης και χαρακτήρας. Προπονούταν κάθε μέρα για να γίνει καλύτερος. Η διαφορά ενός κοινού παίκτη με έναν πρωταθλητή είναι η προπόνηση και η νοοτροπία.
Μπορώ να πω ότι έγινα καλύτερος επειδή είχα την τύχη να προπονηθώ και να παίξω με αυτούς τους πρωταθλητές. Μέσα σε 2 χρόνια έμαθα πολλά μυστικά για να καταλάβω. Έλεγα αν ο Φάμπιο προπονείται έτσι πρέπει κι εγώ να προπονηθώ έτσι, αν ο Φάμπιο πάει στο γυμναστήριο πριν την προπόνηση θα πάω κι εγώ εκεί αν ο Φαμπιο τρώει έτσι θα κάνω κι εγώ την ιδία διατροφή. Μικρά πράγματα αλλά σημαντικά για να γίνεις καλύτερος παίκτης.
Ακόμα μιλάω μαζί του. Περνούσαμε πολύ χρόνο μαζί, τρώγαμε πριν και μετά την προπόνηση βγαίναμε όλοι μαζί και γι αυτό ήταν εύκολο να μάθω διπλά του. Δυο φορές την εβδομάδα μου έλεγε Μπρινιο σε παρακαλώ στάσου λίγο να κάνω ένα σουτ. Έλεγα στον εαυτό μου, ο Κουαλιαρέλα μου λέει σε παρακαλώ!»
Η ομάδα του Παλέρμο έπαιξε απέναντι στη Μπενεβέντο, μια ομάδα στην όποια αγωνιζόσουν πέρυσι και σκόραρες ένα ιστορικό γκολ με κεφάλια στα δίχτυα της Μίλαν. Τι ακολούθησε μετά;
«Μετά τον αγώνα έπιασα το κινητό μου και είχε πάρει φωτιά. Είχαν έρθει ήδη 300 μηνύματα και 10 χιλιάδες followers στο instagram σε μια ώρα. Έφυγα 2 μέρες με τον ατζέντη μου να επισκεφτώ την Τζένοβα όπου έμενε η κοπέλα μου. Σε 2 μέρες μίλησα με την κοπέλα μου μισή ώρα. Μέχρι τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας με έδειχναν σε όλον τον πλανήτη. Οι γονείς της κοπέλας μου βρίσκονταν στην Κινά και το είδαν! Αυτό το γκολ ήταν για εμένα, όχι για την ομάδα. Οι μισοί συμπαίκτες μου χαίρονταν και οι άλλοι μισοί υποστήριζαν πως ήταν τύχη επειδή ζήλευαν. Όλος ο κόσμος μιλούσε για μένα και όχι για την Μπενεβέντο. Η Μπενεβέντο δεν είναι ο Μπρινιόλι λέγανε, το θεωρούσαν αποτυχία. Για ένα μήνα τουλάχιστον ήμουν στην επικαιρότητα με αυτό το γκολ, με καλούσαν από την Πορτογαλία, από την Ισπανία, από την Ιταλία, από την Αυστραλία, από την Ιαπωνία από τον Καναδά, Αμερική. (σ.σ: Είναι ο τρίτος Ιταλός τερματοφύλακας που σκοράρει.»
Αισθάνθηκες χαρούμενος όταν ήρθε η πρόταση από την ομάδα του Παλέρμο;
«Είχα λίγες προτάσεις φέτος αλλά επέλεξα το Παλέρμο γιατί ήταν η τέλεια κατάσταση. Μια ομάδα που θέλει να μεγαλώσει να αναπτυχτεί να κερδίσει το πρωτάθλημα και να προβιβαστεί στη Σέριε Α. Είναι δύσκολο για έναν τερματοφύλακα να πάει σε μια ομάδα της Σέριε Α ως πρώτος τερματοφύλακας. Ο μονός τρόπος για να παίξω πρώτος στην Σέριε Α είναι να ανέβουμε κατηγορία και να παίζουμε εκεί.»
Ποια η άποψή σου για τους δημοσιογράφους;
«Για έμενα δεν ήταν δεν είναι και δεν θα είναι δύσκολο να διαβάζω κάτι άσχημο από τους δημοσιογράφους γιατί είμαι σίγουρος για την δουλειά μου. Είναι λογικό όταν παίζεις καλά να είσαι ο καλύτερος γι αυτόύς και όταν παίζεις άσχημα να σε αντιμετωπίζουν σαν αποτυχημένο. Αυτή είναι η γραμμή των δημοσιογράφων, μοιάζει με καρδιογράφημα. Για μένα υπάρχει μόνο μια γραμμή, αυτή που ακολουθεί ανοδική πορεία, είτε παίζω καλύτερα είτε χειρότερα.
Δεν θα άλλαζα κάτι από τους δημοσιογράφους γιατί με έχουν κάνει πλέον κυριολεκτικά θεό! Μια ομάδα youtubers που σατιρίζει τους ιταλούς ποδοσφαιριστές έφτιαξε ένα βίντεο με εμενα και με ονόμασαν «Άγιο Μπρινιόλι» μετά το γκολ μου με την Μπενεβέντο. Φέτος επειδή κάνω μια εξαιρετική χρόνια όλοι στα social media ανεβάζουν φωτογραφίες που απεικονίζομαι ως αγιογραφία και η λεζάντα γραφεί «Άγιος Μπρινιόλι». Έχει πολύ πλάκα!»
Επιμέλεια: Ευρυδίκη Γούση
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
