Λίλ: Ξεπέρασε τον Αζάρ και κουνάει σεντόνι!

Εντυπωσιακή χρονιά έκανε η Λιλ, η οποία κυνήγησε θεαματικά τη δεύτερη θέση και απέδειξε ότι μετά από μία επταετία αφήνει πίσω τον έρωτα με την πρωταθληματική εποχή και τον Εντέν Αζάρ, με τον οποίο είχε κατακτήσει το Σαμπιονά και το Κύπελλο Γαλλίας το 2011.

Ζόναταν Ικονέ και Λοΐκ Ρεμί συνεργάστηκαν εντυπωσιακά στην εκτέλεση φάουλ του 27ου λεπτού της αναμέτρησης των «Λιλουά» με τη Μπορντό, με τον πρώτο να σκάβει πάνω από το τείχος και τον δεύτερο να σουτάρει στην κίνηση, νικώντας τον Κοστίλ για το 1-0. Αυτό ήταν και το τελικό σκορ του αγώνα που κατά πάσα πιθανότητα στέλνει την ομάδα του Κριστόφ Γκαλτιέ στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Βίντεο που κοινοποιήθηκε στα social media από τον επίσημο λογαριασμό της γαλλικής ομάδας μετά το τέλος του παιχνιδιού, δείχνει τους παίκτες να έχουν παραταχθεί αγκαλιασμένοι στα αποδυτήρια κάνοντας πρόβα τον ύμνο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, αφού μένει ο εντός έδρας αγώνας απέναντι στην Ανζέ για να επισημοποιηθεί η παρουσία τους σε αυτή (έξι βαθμούς διαφορά από την τρίτη Λιόν με δύο αγωνιστικές για την ολοκλήρωση του Σαμπιονά) και να στηθεί το πάρτι παρέα με τους οπαδούς, που με τόση ανυπομονησία ανέμεναν τη δημιουργία μίας ομάδας που θα επιστρέψει στο ανώτατο επίπεδο.

Ο νυν προπονητής της ομάδας και πρώην της Σεντ Ετιέν, ανέλαβε τις τελευταίες μέρες του Δεκέμβρη του 2017, έχοντας πρωτίστως ως στόχο τη σωτηρία, αφού εκείνη την περίοδο δεν ήταν λίγες οι φορές που βρέθηκε στο νήμα από την επικίνδυνη ζώνη. Ο στόχος εν τέλει επετεύχθει, όμως η 17η θέση στην τελική κατάταξη δεν ήταν σίγουρα τιμητική και αποτέλεσε μία ακόμη μουτζουρωμένη σελίδα στην πορεία του συλλόγου από την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2011 και έπειτα. Προέκυψε λοιπόν η ανάγκη οικοδόμησης ενός ρόστερ που θα έβαζε στον ίσιο δρόμο το κλάμπ, κάνοντάς το ξανά ανταγωνιστικό, με προδιαγραφές να βρει την χαμένη ευρωπαϊκή του ταυτότητα. Οικονομική άνεση δεν υπήρχε, λόγω των συνεχόμενων χρόνων απουσίας της από Τσάμπιονς και Γιουρόπα Λιγκ, οπότε αναγκαστικά έπρεπε να στραφεί σε περιπτώσεις παικτών που ήταν ελεύθεροι ή δεν υπολογίζονταν στις ομάδες τους.

Οι βάσεις μπήκαν με την απόκτηση γάλλων παικτών που ναι μεν είχαν κάνει όνομα με συμμετοχή στα μεγάλα πρωταθλήματα, δεν είχαν όμως ανάλογη πορεία. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ήταν ο Λοΐκ Ρεμί, ο οποίος μετά από ένα εξαετές πέρασμα ασταθών εμφανίσεων στην Αγγλία, πήγε στην Ισπανία, σε Λας Πάλμας και Χετάφε για να επανέλθει στα καλά επίπεδα με τα οποία έφυγε από τη Γαλλία. Ούτε εκεί κατάφερε να βρει τον καλό του εαυτό και αποφάσισε να επιστρέψει στο εγχώριο πρωτάθλημα για μία τελευταία ευκαιρία. Με την αναμόρφωση του Ρεμί, αναμορφώθηκε και η επίθεση της Λίλ, που χρειαζόταν έναν έμπειρο επιθετικό, για να πλαισιώσει τους ταλαντούχους, αλλά χωρίς παραστάσεις από απαιτητικά παιχνίδια, Νικολάς Πέπε και Λουίζ Αραούζο. Από άποψη μεταγραφών, ίσως και να περίμεναν ότι ο Ρεμί θα είχε σταθερή συμβολή στο επιθετικό παιχνίδι φτάνοντας τα έξι γκολ, εκείνοι όμως που εξέπληξαν με τις εμφανίσεις τους ήταν οι Ζόναταν Ικονέ και Ζόναταν Μπαμπά. Οι δύο τους ήρθαν για να αναλάβουν τις επιθετικές ενέργειες από τα πλάγια. Ο πρώτος δανεικός από την Παρί Σεν Ζερμαίν και ο δεύτερος με ελεύθερη μεταγραφή από την Σεντ Ετιέν.

Συνεπώς ο Γκαλτιέ είχε την καλύτερη απόψη για τους δύο παίκτες και ήξερε ακριβώς πως να τους χρησιμοποιήσει. Κατάφερε να συνδυάσει ταχύτητα και τεχνική που τους διέκρινε με την εκτελεστική δυνότητα του Πέπε μπροστά από την αντίπαλη εστία. Το απότελεσμα ήταν το ακόλουθο: Ο Ικονέ, με δύο παιχνίδια να υπολοίπονται, μετράει δύο γκολ και επτά ασίστ, ο Μπαμπά 12 γκολ και δύο ασίστ, ενώ για τον Πέπε, ως άλλος Μούσα Σο, οι διοικούντες δικαίως θα ζητήσουν περί τα 40 εκατομμύρια ευρώ για να τον παραχωρήσουν, καθώς στα δύο χρόνια αγωνιζόμενος με την φανέλα των «Λιλουά» έχει συνολικά 33 γκολ και 15 ασίστ (20 γκολ και 11 ασίστ για φέτος!). Τα στατιστικά του 23χρονου είναι εντυπωσιακά, αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόκειται για την τρίτη μόλις του χρονιά σε επαγγελματικό επίπεδο.

Από εκεί και πέρα, η αμυντική προσέγγιση που θα ακολουθούσε η ομάδα βασίστηκε στον πρωταθλητή Ευρώπης με την εθνική Πορτογαλίας, Ζόσε Φόντε. Ο προπονητής τοποθέτησε δίπλα του εξελίξιμους, νεαρούς ποδοσφαιριστές, όπως ο αριστερός μπακ Γιουσούφ Κονέ και από την αντίθετη πλευρά ο Τούρκος Τσελίκ. Οι βοήθειες στην επιθετική ανάπτυξη είναι ασταμάτητη, αφού πρόκειται για παίκτες- «τρεχαντήρια» με ανάσες για ολόκληρο το 90λεπτο. Η ομάδα έχει δέσει άψογα με το κέντρο, όπου υπάρχουν παίκτες με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους, ιδανικούς για διαφορετικού είδους παιχνίδια.

Ο Γκαλτιέ, λοιπόν, είχε φέτος τη δυνατότητα να διαθέτει εργαλεία που ταιριάζουν τόσο μεταξύ τους, όσο και με τις συνθήκες του εκάστοτε αγώνα και τα ατού των αντίπαλων ομάδων. Μπορούσε εύκολα να προσαρμόσει τον τρόπο παιχνιδιού σε εκείνο του αντιπάλου, όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. «Ευκολίες» που κάθε προπονητής θέλει να έχει. Μένει να φανεί αν η Λίλ καταφέρει το καλοκαίρι να κρατήσει τα δυνατά της χαρτιά και πώς θα τα εμπλουτίσει, για να δούμε τη νέα χρονιά νίκες, όπως ο θρίαμβος με 5-1 επί της πρωταθλήτριας Παρί και ευρωπαϊκές στιγμές, όπως η νίκη επί της Μίλαν στο «Σαν Σίρο» το 2006.

Επιμέλεια: Θανάσης Κρητικός