«Και νίκη μπορούμε και πρόκριση»

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Εθνική δίνει κρίσιμο παιχνίδι με την Ουγγαρία στη Βουδαπέστη. Πριν από 22 χρόνια με εντελώς διαφορετικές συνθήκες η γαλανόλευκη που δεν ήξερε τόσο καλά από προκρίσεις, νίκησε με 1-0 και πήγε στο Μουντιάλ. Τώρα, τα δεδομένα είναι διαφορετικά, καθώς στοχεύει στο «τρίποντο» που θα τη διατηρήσει ζωντανή.

Ο σκόρερ εκείνου του «χρυσού» γκολ (με πέναλτι), ο Στράτος Αποστολάκης μίλησε στη «SportDay» και αναφέρθηκε στο τότε και στο τώρα. Μάλιστα, θεωρεί εξαιρετική επιλογή τον Σέρχιο Μαρκαριάν, ενώ σχολίασε πως ο Γιώργος Καραγκούνης, ο οποίος είναι υπεύθυνων των Εθνικών ομάδων, θα πρέπει να παίζει ρόλο στις κλήσεις των παικτών.

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε

Ξεκινάμε με την ανάμνηση εκείνου του ματς. Πώς το θυμάσαι;
«Θυμάμαι τα πάντα από εκείνο το βράδυ. Η νίκη κατά 99% μας έστελνε στο Μουντιάλ. Θέλαμε να κόψουμε τον αέρα των Ούγγρων και τα καταφέραμε».

Είχες εντολή από τον πάγκο να εκτελέσεις εσύ το πέναλτι;
«Όχι, δεν υπήρχε εντολή να το χτυπήσει κάποιος συγκεκριμένα. Δεν θυμάμαι γιατί, αλλά δεν υπήρχε. Για δευτερόλεπτα επικράτησε μια αμηχανία, αρκετοί κοιτούσαν προς τον πάγκο, αλλά εγώ αποφάσισα να πάρω την πρωτοβουλία. Εκεί δεν χώραγε ούτε άγχος ούτε πίεση ούτε δεύτερες σκέψεις. Πήρα φόρα και το πέτυχα».

Φαντάζομαι ότι με τέτοια νοοτροπία πρέπει να κατεβούμε και τώρα στη Βουδαπέστη, σαν αυτή που είχες την ώρα του πέναλτι...
«Ναι, κάπως έτσι. Θα πρέπει να παρουσιαστούμε με διαφορετική νοοτροπία σε σχέση με αυτή που είχαμε στα προηγούμενα ματς των προκριματικών. Ναι, έφταιξε ο Ρανιέρι, αλλά στο ματς με τα Νησιά Φερόε δεν φταίει ο προπονητής. Οι παίκτες δεν είχαν την σωστή νοοτροπία που είχε η ομάδα αυτή τα τελευταία 10-15 χρόνια. Γι' αυτό και έχασαν. Αν επαναφέρουμε την προϋπάρχουσα νοοτροπία, νομίζω ότι έχουμε ακόμα ελπίδες για την πρόκριση».

Θα παίξει ρόλο στη διαμόρφωση αυτού του κλίματος η έλευση νέου προπονητή;
«Σαφώς. Θεωρώ ότι η ομάδα δεν μπορεί να πάει χειρότερα από την εποχή Ρανιέρι».

Αλήθεια, τι έφταιξε επί ημερών Ρανιέρι;
«Υπήρξε ένας εφησυχασμός γενικώς. Από όλους. Και από την ίδια την Ομοσπονδία, που νόμισε ότι επειδή πήρε έναν προπονητή-όνομα, αυτομάτως θα λύνονταν όλα τα προβλήματα. Δεν είναι έτσι όμως...».

Θεωρείς δηλαδή ότι έγιναν λάθη σε κεντρικό επίπεδο;
«Ναι, το καλοκαίρι έγιναν λάθη. Κακώς έφυγε ο Φύσσας. Είχε δομηθεί η ομάδα έτσι, ώστε ο Φύσσας έκανε δεκαπέντε δουλειές. Έπρεπε να μείνει. Όπως επίσης θεωρώ ότι έπρεπε να παίξει ρόλο αυτός στην εισήγηση για την έλευση του διαδόχου του Σάντος. Η μη συμμετοχή του σε αυτό το κομμάτι είχε ως συνέπεια να γίνει λανθασμένη επιλογή».

Τώρα είναι στο πόστο του διευθυντή ποδοσφαίρου ο Γιώργος Καραγκούνης...
«Ο Γιώργος είναι μια πολύ μεγάλη προσωπικότητα και έχει τη δυνατότητα να προσφέρει μεγάλο έργο στο τεχνικό κομμάτι. Θα το πω χωρίς περιστροφές: θεωρώ ότι με τόση γνώση που έχει σε αυτό τον τομέα, θα πρέπει να παίζει ρόλο και στις ίδιες τις κλήσεις των ποδοσφαιριστών. Συμβουλευτικά δηλαδή. Να κάνει αξιολόγηση έμψυχου δυναμικού. Πρέπει να πάρει ολοένα και περισσότερες πρωτοβουλίες. Επίσης πρέπει να του πιστώσουμε την πολύ καλή επιλογή του προπονητή».

Θεωρείς λοιπόν ότι ο Μαρκαριάν ήταν η ενδεδειγμένη λύση;
«Ναι, αυτή την εποχή με αυτά τα δεδομένα, είναι μια εξαιρετική επιλογή. Από κάθε άποψη. Και οικονομικά αν το δει κανείς».

Έχουμε έναν βαθμό στον όμιλο σε τέσσερα ματς, αλλά ακόμα έχουμε μπροστά μας άλλα έξι. Γυρίζει το έργο;
«Ναι, θεωρώ ότι γυρίζει, αρκεί όμως να παρουσιαστούμε με άλλη νοοτροπία σε σχέση με αυτήν του ξεκινήματος. Να δείξουν τα παιδιά που είναι τώρα στην Εθνική ότι θέλουν να πουλήσουν το τομάρι τους ακριβά. Διότι συγνώμη, αλλά στα πρώτα ματς δεν έδειξαν κάτι τέτοιο. Είναι θέμα αντιμετώπισης. Πώς βλέπουν τα νέα παιδιά την Εθνική. Εκεί κρίνονται όλα».

Ποια είναι η συνταγή για να ανατρέψουμε το σκηνικό, αρχής γενομένης από τη Βουδαπέστη;
«Πρέπει να γυρίσουμε τον διακόπτη για να παίξουμε σαν την Εθνική που ξέραμε την τελευταία δεκαετία. Μία ομάδα στιβαρή, που να μάχεται αδιάκοπα. Αν το κάνουμε τώρα και νίκη μπορούμε και πρόκριση!».

Είσαι ο μοναδικός παίκτης του τοπ 5 σε συμμετοχές στην Εθνική, που δεν ανήκεις στη γενιά του Euro 2004, δηλαδή τη φουρνιά των πολλών τελικών φάσεων. Αλήθεια πώς έφτασες σε αυτό το νούμερο των 96 αγώνων;
«Αγαπούσα πολύ το εθνόσημο. Επιθυμούσα να μετέχω σε κάθε κλήση, σε κάθε αποστολή. Ποτέ δεν μου άρεσε να κοροϊδεύω και να λουφάρω. Είτε μιλάμε για την Ελπίδων όπου έγινα γνωστός την εποχή που έπαιζα στον Παναιτωλικό είτε στην Ανδρών, όπου συμμετείχα τα χρόνια που έπαιζα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Ποτέ δεν κοίταξα να αποφύγω ένα ματς ή μια προπόνηση. Οι 96 συμμετοχές σημαίνουν απέραντη αγάπη. Στη δύση της καριέρας μου, μού άρεσε να έχω από κοντά τα νεαρά παιδιά της Εθνικής και να προσπαθώ να τα συμβουλεύω».