Το εθνικό απωθημένο του Μέσι

Το βασικό επιχείρημα όσων αρνούνται πεισματικά να βάλουν τον Λιονέλ Μέσι έστω και σε διαδικασία συζήτησης για σύγκριση με τον Ντιέγκο Μαραντόνα είναι ότι ο τελευταίος οδήγησε μια μέτρια ομάδα στην κορυφή του κόσμου και σε έναν ακόμη τελικό Μουντιάλ, ενώ ο πρώτος παρά τα εντυπωσιακά του κατορθώματα με την Μπαρτσελόνα δεν έχει να επιδείξει ανάλογη επιτυχία με το εθνικό συγκρότημα.

Ο «Λέο» βλέπει διαρκώς μέσα από το πρίσμα της «αλμπιτσελέστε» τη φθορά του μύθου που με τόσο κόπο έχτισε με τα κατορθώματά του σε συλλογικό επίπεδο. Και μπορεί να είναι πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Αργεντινής, αλλά σε αυτά τα περίπου 14 χρόνια δεν έχει κατακτήσει κανέναν σημαντικό τίτλο με την εθνική του ομάδα. Και ίσως να μην έχει ξανά την ευκαιρία...

Η κακή μέρα φαίνεται από το πρωί

Μετά τα «όργιά» του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων του 2005, το οποίο κατέκτησε με την Αργεντινή και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με έξι γκολ, ήταν θέμα χρόνου ο Μέσι να πάρει προαγωγή για τη… μεγάλη Εθνική. Στις 17 Αυγούστου 2005 το ντεμπούτο του ήταν πιο πολυαναμενόμενο κι από το ίδιο το φιλικό με την Ουγγαρία. Ο μικρός «μάγος» πέρασε σαν αλλαγή στο 63’, αλλά δευτερόλεπτα μετά αποβλήθηκε, μάλλον αυστηρά από τον Μάρκους Μερκ για χτύπημα στον Βίλμος Βάντσακ που προσπάθησε να τον αναχαιτίσει τραβώντας τον από τη φανέλα. Ο «Λέο» έφυγε αμέσως για τα αποδυτήρια, όπου αργότερα οι συμπαίκτες του τον βρήκαν να κλαίει. Το χειρότερο ντεμπούτο είχε ολοκληρωθεί. Πλέον μπορεί να εκληφθεί και ως προάγγελος των αποτυχιών που ακολούθησαν…



Εφιάλτης σε επανάληψη

Τέσσερις συμμετοχές σε Παγκόσμιο Κύπελλο έχει ο Λιονέλ Μέσι. Και τρεις φορές η Γερμανία τού έχει φράξει το δρόμο προς τη δόξα. Το 2006, αν και σκόραρε στο ντεμπούτο του σε τελική φάση Μουντιάλ, ο Χοσέ Πέκερμαν τον άφησε στον πάγκο όταν η διοργανώτρια απέκλεισε την Αργεντινή στα προημιτελικά με 4-2 στα πέναλτι.


Το 2010 ήταν ο ηγέτης της ομάδας του Ντιέγκο Μαραντόνα, αλλά δεν κατάφερε να πετύχει ούτε ένα γκολ και η Αργεντινή συνετρίβη με 4-0 από τη Γερμανία, ξανά στους «8».



Το 2014 οδήγησε με τέσσερα γκολ και πολύ καλές εμφανίσεις την Αργεντινή μέχρι τον τελικό, αλλά το γκολ του Μάριο Γκέτσε στην παράταση αναβίωσε το γερμανικό εφιάλτη του Μέσι. Η ανάδειξή του σε MVP της διοργάνωσης έμοιαζε με παρηγοριά στον άρρωστο και η «παγωμένη» έκφραση στο πρόσωπό του τα έλεγε όλα.



Θα έχει πάντα (μόνο) το Πεκίνο

Η μοναδική μέχρι τώρα επιτυχία του Μέσι με το εθνόσημο σε επίπεδο Ανδρών παραμένει το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο Πεκίνο το 2008. Πέτυχε τρία γκολ στην πορεία μέχρι τον τελικό κι έδωσε την ασίστ στον Άνχελ Ντι Μαρία για το τέρμα της νίκης επί της Νιγηρίας στο ματς που ανέβασε την ομάδα του στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.



Ξανά και ξανά αποτυχίες

Οι δύο πρώτες εμπειρίες του Λιονέλ Μέσι σε Κόπα Αμέρικα ήταν μάλλον τραυματικές. Το 2007 έφτασε μεν με την Αργεντινή στον τελικό της διοργάνωσης της Βενεζουέλας και ψηφίστηκε κορυφαίος νέος παίκτης του τουρνουά, αλλά το ασήκωτο 3-0 από τη Βραζιλία στον τελικό επισκίασε τα πάντα.



Το 2011 η απογοήτευση ήταν ακόμη μεγαλύτερη, αφού η Αργεντινή παίζοντας στο «σπίτι» της είδε την Ουρουγουάη να την αποκλείει στα προημιτελικά στη διαδικασία των πέναλτι.



Το 2015 στη Χιλή ο Μέσι έφτασε στην πηγή αλλά δεν ξεδίψασε. Ένα γκολ στη φάση των ομίλων και τρεις ασίστ στον ημιτελικό με την Παραγουάη (6-1) ήταν ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει στη διοργάνωση, αλλά η ομάδα του έχασε στα πέναλτι τον τίτλο από τους οικοδεσπότες. Οι κακές γλώσσες λένε πως (όπως και στο Μουντιάλ του 2014) ψηφίστηκε κορυφαίος παίκτης του Κόπα Αμέρικα, αλλά αρνήθηκε την τιμή.



Το… προτελευταίο αντίο

Η Αργεντινή κατέβηκε στο επετειακό Κόπα Αμέρικα με μοναδική αποστολή να σηκώσει το τρόπαιο για πρώτη φορά μετά το 1993 και οποιοδήποτε άλλο ενδεχόμενο να θεωρείται αποτυχία. Ο Τάτα Μαρτίνο διαχειρίστηκε την κόπωση του Μέσι δίνοντάς του ανάσες, αλλά εκείνος με πέντε γκολ και ισάριθμες ασίστ έδειχνε έτοιμος για την κούπα. Κι όμως, η Χιλή τον σταμάτησε ξανά, με τον ίδιο σαδιστικό τρόπο, στα πέναλτι, και με τον ίδιο τον «Λέο» να αστοχεί απελπιστικά και στο φινάλε να κλαίει με μαύρο δάκρυ.



Η εθνική του μοναξιά

Παίζοντας ίσως στην κατώτερη Αργεντινή των τελευταίων πάρα πολλών ετών, ο Λιονέλ Μέσι έδειξε ανήμπορος να κάνει τα πάντα μόνος του. Ολόκληρες ομάδες προσαρμόστηκαν πάνω του αφήνοντάς του ελάχιστα περιθώρια δράσης, ενώ οι συμπαίκτες του δεν εκμεταλλεύτηκαν τους χώρους. Ο αποκλεισμός από την πολύ ανώτερη και πληρέστερη Γαλλία στους «16» ήταν φυσικό επακόλουθο, με τον «Λέο» να μην έχει πια κουράγιο ούτε για δάκρυα, αφού έδειχνε να είχε συμβιβαστεί με τη μοίρα αυτής της πολύ μέτριας βερσιόν της εθνικής ομάδας.