Μαρόκο: Και ξανά προς τη δόξα τραβά

Μαρόκο, η μεγάλη επιστροφή!

Μετά από 20 χρόνια... αναμονής επανέρχεται σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου για την 5η συνολικά παρουσία του (1970, 1986, 1994, 1998 οι 4 προηγούμενες). Στα προκριματικά πέρασε με πολύ καλές εμφανίσεις κι αφού παρουσίασε εξαιρετική ανασταλτική λειτουργία. Έτσι, δεν πήγε… χαμένη η αξιόλογη φουρνιά των διάφορων Μπενατιά, Ντιράρ, Νόρντιν Άμραμπατ, Μπουσουφά, που καθοδηγήθηκαν μαεστρικά από τον Ρενάρ και θα λάβουν μέρος στη μεγάλη γιορτή.

Από ‘κει και πέρα, είναι μια καλή ευκαιρία για ποδοσφαιριστές όπως ο πολύ καλός χαφ Ζίγιεκ και ο άσημος φορ Κααμπί να λάμψουν και να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Άξιο αναφοράς πως η σημαντικότερη στιγμή του σε Μουντιάλ ήταν το 1986, όταν προχώρησε μέχρι τους «16».

Στο δρόμο για τη Ρωσία

Ούτε… γκολ δεν δέχθηκε στον τρίτο όμιλο του τρίτου προκριματικού γύρου της αφρικανικής ζώνης, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση με απολογισμό 3 νίκες και 3 ισοπαλίες (11-0 γκολ). Η παρουσία της στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου σφραγίστηκε την τελευταία αγωνιστική με το διπλό (0-2) που πέτυχε στην Ακτή Ελεφαντοστού. Σημειωτέο πως στο δεύτερο γύρο προσπέρασε το εμπόδιο της Ισημερινής Γουινέας, την οποία κέρδισε 2-0 εντός, αλλά έχασε 1-0 εκτός στη ρεβάνς.

Το «αστέρι»



Εδώ διίστανται οι απόψεις. Από τη μία, έχουμε τον ηγέτη και αρχηγό των «λιονταριών του Άτλαντα», Μεχντί Μπενατιά, ο οποίος πραγματοποίησε μία ακόμα αξιόλογη σεζόν με τη Γιουβέντους και έχει σταθερά ανοδική πορεία από το 2008, όταν και αποχώρησε από τη Μαρσέιγ ως ελεύθερος. Από την άλλη, υπάρχει ο εξαιρετικός μέσος του Άγιαξ, Χακίμ Ζίγιεκ, ο οποίος φημίζεται για την καλή τεχνική του κατάρτιση και σίγουρα θα αποτελεί την κυριότερη απειλή για τις αντίπαλες άμυνες λόγω του «απρόβλεπτου» τρόπου παιχνιδιού του. Η περίπτωση του 25χρονου χρήζει αναφοράς διότι το 2015 επέλεξε την εθνική Μαρόκου αντί της εθνικής Ολλανδίας, όπου θα μπορούσε να αγωνιστεί και -βάσει αποτελεσμάτων- μάλλον δικαιώθηκε για την επιλογή του.

Αξίζει να τον δεις



«Προϊόν» της περίφημης «Fabrica», δηλαδή των ακαδημιών της Ρεάλ Μαδρίτης, ο 19χρονος μπακ Ασράφ Χακίμι, ο οποίος γεννήθηκε στη Μαδρίτη από Μαροκινούς γονείς. Φέτος αγωνίστηκε 17 φορές με τη «Βασίλισσα» σε όλες τις διοργανώσεις και πέτυχε 2 γκολ. Προφανώς και θα έχει ρόλο βασικού από τον εκλέκτορα Ρενάρ, θα τον δούμε αρκετά συχνά να ανεβοκατεβαίνει την πλευρά (μαθημένος γαρ από τον Ντάνι Καρβαχάλ), ενώ υπάρχει και ως σκέψη να χρησιμοποιηθεί στο αριστερό άκρο της άμυνας.

Πιθανή ενδεκάδα



Η αποστολή



Τερματοφύλακες:
Γιασίν Μπουνού (Χιρόνα), Μουνίρ (Νουμάνθια), Αχμέντ Ταγκναουτί (Τανζέρ)

Αμυντικοί:
Ασράφ Χακίμι (Ρεάλ Μαδρίτης), Χαμζά Μεντίλ (Λιλ), Μανουέλ ντα Κόστα (Μπασακσεχίρ), Μεχντί Μπενατιά (Γιουβέντους), Ρομέν Σαΐς (Γουλβς), Ναμπίλ Ντιράρ (Φενέρμπαχτσε)

Μέσοι:
Χακίμ Ζίγιεκ (Άγιαξ), Καρίμ Ελ Αχμάντι (Φέγενορντ), Γιουνές Μπελχαντά (Γαλατασαράι), Φαϊζάλ Φαζρ (Χετάφε), Μπαρκ Μπουσουφά (Αλ-Τζαζίρα), Γιουσέφ Μπενασέρ (Καέν), Νόρντιν Άμπραμπατ (Λεγκανές), Αμίν Χαρίτ (Σάλκε), Σοφιάν Άμραμπατ (Φέγενορντ), Μεχντί Καρσελά (Σταντάρ Λιέγης)

Επιθετικοί:
Αγιούμπ Ελ Κααμπί (Μπερκάν), Καλίντ Μπουταΐμπ (Μαλάτιασπορ), Γιουσέφ Εν-Νεσίρι (Μάλαγα), Αζίζ Μπουχαντούζ (Σεντ Πάουλι)

Στην άκρη του πάγκου:



Στις αρχές του 2016 ανέλαβε την Εθνική Μαρόκου κι ενώ γνωρίζει πολύ καλά το αφρικανικό ποδόσφαιρο, αφού έχει καθοδηγήσει μπόλικα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της ηπείρου την τελευταία δεκαετία. Στα 49 του ο Γάλλος Ερβέ Ρενάρ, πριν από μια τριετία έγινε ο πρώτος τεχνικός που κατέκτησε το Κόπα Άφρικα με δύο διαφορετικές Εθνικές ομάδες: τη Ζάμπια το 2012 και την Ακτή Ελεφαντοστού το 2015. Σε συλλόγους πάντως απέτυχε παταγωδώς, με τρανά «παραδείγματα» τις θητείες του στη Σοσό το 2013-14, η οποία συνοδεύτηκε από υποβιβασμό στη Β’ κατηγορία, αλλά και τη Λιλ το 2015, όπου «άντεξε» μόλις 5 μήνες.

Πότε παίζει:

- 15 Ιουνίου: Μαρόκο-Ιράν (18:00)
- 20 Ιουνίου: Πορτογαλία-Μαρόκο (15:00)
- 25 Ιουνίου: Ισπανία-Μαρόκο (21:00)

Πού στοχεύει:

Σε όμιλο που μετέχουν δύο ξεκάθαρα φαβορί, η Ισπανία και η Πορτογαλία, είναι μάλλον ουτοπικό να συζητάμε για πρόκριση στους «16». Παρ’ όλα αυτά, θα καταθέσει πάθος, ψυχή και όπου το βγάλει… Ειδικά αν κερδίσει το Ιράν στην πρεμιέρα των ομίλων, θα αποκτήσει αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια και ποτέ δεν ξέρεις. Μεγάλο ντεσαβαντάζ του σαφώς η έλλειψη ποιότητας στις θέσεις του τερματοφύλακα και του «εννιαριού», ενώ δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε τη δίψα για διάκριση που έχουν οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές του.