«Δεν είμαι προδότης»

Μέσα σε έναν χρόνο ο Γιούρι Λοντίγκιν έχει ζήσει την απόλυτη ευτυχία.

Στα 23 του χρόνια, ο Ελληνορώσος τερματοφύλακας πήρε σπουδαία μεταγραφή από την Skoda Ξάνθη για την Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης, τον περασμένο Οκτώβριο έγινε πατέρας και χθες παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο την εκλεκτή της καρδιάς του, Μαριάννα.

Μέσα σε αυτό, όμως, το διάστημα του ασκήθηκε έντονη κριτική, επειδή αποφάσισε να αγωνιστεί με την εθνική Ρωσίας και όχι με την εθνική Ελλάδας, αν και τον είχε καλέσει ο Φερνάντο Σάντος.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο το sport-fm.gr σάς είχε ενημερώσει πρώτο πως οι λόγοι για τους οποίους ο Λοντίγκιν δέχθηκε την πρόταση του Φάμπιο Καπέλο και όχι του ομοσπονδιακού μας τεχνικού ήταν καθαρά αγωνιστικοί, αφού δεν ήθελε να έχει πρόβλημα με την Ζενίτ και είχε δηλώσει την ρωσική υπηκοότητα (για να λογίζεται ως γηγενής) για να παίξει στο τοπικό πρωτάθλημα.

Τώρα, μέσω της SportDay, απαντάει σε όσους τον «κατηγόρησαν» για αυτή του την απόφαση, λέγοντας: «Ήταν μεγάλο το δίλημμα, έντονος ο προβληματισμός, δύσκολη η απόφαση. Σκέφτηκα το μέλλον μου, την οικογένειά μου».

Αποσπάσματα των όσων δήλωσε ο Λοντίγκιν στη SportDay

Με το που έγινες βασικός στην Ξάνθη, άρχισε αμέσως και το ενδιαφέρον άλλων ομάδων.

«Πρώτος ενδιαφέρθηκε ο ΠΑΟΚ. Μετά το μεταξύ μας παιχνίδι (27/01/2013) ενημερώθηκα για το ενδιαφέρον. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν θετική. Υποτίθεται θα με καλούσε ο κ. Τσιστιακόφ, όμως το τηλέφωνο δεν χτύπησε ποτέ. Μετά από λίγες ώρες διάβασα ότι πήραν τον Ιτάντζ. Πιθανώς το θέμα ήταν οικονομικό. Για τον Ολυμπιακό μάλλον το ενδιαφέρον ήταν μόνο φιλολογικό».

Στο γούρικο 2013 για σένα έφτασε και η κλήση του Σάντος για την Εθνική.

«Κλήθηκα πρώτη φορά για το ματς με τη Βοσνία. Το έμαθα από την γυναίκα μου, που παρακολούθησε τον Σάντος στην τηλεόραση. Με το που μου το είπε η Μαριάννα, έκανα πλονζόν στον καναπέ από τη χαρά μου! Λίγο αργότερα ήρθε και το τηλεφώνημα του team manager της Εθνικής κ. Μαχαίρα, για να επισημοποιηθεί η κλήση μου. Στο επόμενο ματς με τη Λιθουανία ήμουν στην προεπιλογή, όμως η Ζενίτ με είχε καλέσει για ιατρικές εξετάσεις. Πήγα με άδεια του Σάντος στην Αγία Πετρούπολη. Επιστρέφοντας, όμως, βρέθηκα εκτός αποστολής».

Τελικά η μεταγραφή σου ήταν… δύο σε ένα. Μαζί με τη Ζενίτ και εθνική Ρωσίας.

«Επεσα στην περίπτωση, αφού η ρωσική λίγκα άλλαξε φέτος τον κανονισμό κι όποιος έχει διπλή υπηκοότητα πρέπει να επιλέξει. Είτε θα αγωνίζεται ως Ρώσος είτε ως ξένος. Ετσι, άρχισα να παίζω στη Ζενίτ κι ο κ. Φύσσας με ενημέρωσε να είμαι έτοιμος για τα ματς με Λιχτενστάιν και Λετονία στις αρχές Σεπτέμβρη. Η Ζενίτ μού είπε ότι αν δεν έπαιζα ως Ρώσος, δεν θα ήμουν βασικός. Μεγάλο το δίλημμα, έντονος ο προβληματισμός, δύσκολη η απόφαση. Σκέφτηκα το μέλλον μου, την οικογένειά μου. Επέλεξα βασικός κι εθνική Ρωσίας καθαρά ποδοσφαιρικά, ενημερώνοντας την Ομοσπονδία για την απόφασή μου. Υπάρχουν στιγμές που με ρωτάει ακόμα ο εαυτός μου αν πήρα τη σωστή απόφαση, αλλά οι άντρες είμαστε για να παίρνουμε αποφάσεις κι επέλεξα τη Ζενίτ. Και πιστεύω ότι το πεπρωμένο μου ήταν να παίξω στη Ζενίτ. Παράλληλα, θεωρώ ότι στην Ελλάδα εκείνη την εποχή κανείς δεν πίστευε ότι ο Λοντίγκιν μπορεί να παίξει σε τόσο υψηλό επίπεδο και να "χαθεί" από την Εθνική. Ούτε εγώ δεν το ήξερα».

Εν τέλει, αισθάνεσαι Ελληνας ή Ρώσος; Το ξέρεις ότι αρκετοί ήταν αυτοί που σε χαρακτήρισαν «προδότη»;

«Από τη μέρα που γεννήθηκε ο Γιούρι Λοντίγκιν ήταν 50-50 κι έτσι παραμένει. Τώρα, όσον αφορά περί προδοσίας, ασπάζομαι τη φράση του Βολταίρου. Την επιλογή μου την εξήγησα πιο πάνω και το μέλλον θα δείξει αν πήρα τη σωστή απόφαση. Διάβασα ουκ ολίγα αρνητικά σχόλια για την επιλογή μου, αλλά δεν επηρεάστηκα. Δε θα απολογηθώ γιατί επέλεξα να παίξω ποδόσφαιρο σε μία μεγάλη ομάδα, καθώς επαναλαμβάνω ότι η επιλογή μου ήταν ανάμεσα στη Ζενίτ και στην Εθνική Ελλάδας».

Από την Ξάνθη στη Ζενίτ. Πώς το δέχθηκαν οι Ρώσοι;

«Ακουσα πολλά από τους οπαδούς, γιατί δεν ήξεραν ποιος είμαι. Με τον χρόνο τούς κέρδισα, πλέον υπάρχει σεβασμός στο πρόσωπό μου. Η πόρτα των γκολπόστ άνοιξε με τον τραυματισμό του Μαλαφέεβ, 4 μέρες μόλις μετά την έναρξη της προετοιμασίας. Ο κ. Σπαλέτι μού έδωσε την ευκαιρία, η ομάδα με εμπιστεύτηκε, γιατί ενώ μπορούσε δεν απέκτησε άλλον τερματοφύλακα».