Η μέρα που έκανε τους «αετούς» να… δακρύσουν!

Μορφή που δεν βαρέθηκε να βλέπει το στάδιο της Φρανκφούρτης και η στιγμή που το γερμανικό ποδόσφαιρο κατάλαβε ότι όλα τα ωραία κάποτε (όντως) τελειώνουν. Κάτι τέτοιο, δεν φαινόταν να αντιστοιχούσε στον «Τσάρλι» Κέρμπελ, τον αμυντικό που, σαν σήμερα πριν 29 χρόνια, επέλεξε να σταματήσει το κοντέρ των συμμετοχών του, στον αριθμό 602 (!) και να κλείσει μία «θέση» στην ιστορία της Μπουντεσλίγκα. Η «σημαία» της Άιντραχτ δεν αποσύρθηκε στο σωστό σημείο λόγω μίας… κάρτας!

Το γερμανικό ποδόσφαιρο ζούσε την δική του «χρυσή εποχή». Η εθνική της Δυτικής Γερμανίας πρωταγωνιστούσε σε παγκόσμιο κύπελλο και UEFA Euro ενώ οι Φραντς Μπεκενμπάουερ, Γκέρντ Μίλερ και Καρλ-Χάινς Ρουμενίγκε είχαν ανεβάσει την φήμη της χώρας, ένα σκαλί πιο πάνω. Στην σκιά όλων αυτών, λοιπόν, κατάφερε να «λάμψει» το άστρο του Καρλ-Χαινζ Κέρμπελ, ο οποίος, σαν σήμερα, στις 8 Ιουνίου του 1991, θα ολοκληρώσει την θητεία του στα γήπεδα με συνολικά 602 συμμετοχές στην Bundesliga και 731 σε όλες τις διοργανώσεις. Μία καριέρα 19 ετών, που δεν δέχτηκε να αλλάξει το σήμα της Άιντραχτ Φρανκφούρτης, σταμάτησε στο σφύριγμα της λήξης κόντρα στην Ζανκτ Πάουλι και ο ίδιος, έμεινε στην ιστορία, ως ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες συμμετοχές όλων των εποχών, στο γερμανικό πρωτάθλημα. Κανείς δεν τον προσπέρασε μέχρι και σήμερα και οι μόλις έξι (!) συμμετοχές στην εθνική ομάδα, επιβεβαιώνουν τον τίτλο του αδικημένου. Το «Κόμερτσμπανκ Αρένα» δεν έχει (και δεν θέλει να) αποβάλλει το πρόσωπό του.



Ντεμπούτο κόντρα στον… κορυφαίο!

Η αρχή αυτή της αξιοζήλευτης πορείας, δεν θα μπορούσε να είναι φυσιολογική και σε αυτό φταίει ο Έριχ Ρίμπεκ, ο οποίος δεν μετάνιωσε, ούτε στιγμή, την επιλογή ενός 17χρονου αμυντικού, να μαρκάρει τον Γκέρντ Μίλερ της Μπάγερν Μονάχου. Ήταν 14 Οκτωβρίου του 1972, όταν οι «αετοί» θα υποδεχτούν τους πρωτοπόρους του πρωταθλήματος και ο Τσάρλι Κέρμπελ θα ιδρώσει για πρώτη φορά την φανέλα της πρώτης ομάδας, κόντρα σε έναν από τους καλύτερους επιθετικούς όλων των εποχών.

Η συμπλήρωση του 90λεπτου δίνει την νίκη στην Άιντραχτ και στον νεαρό δεξιοπόδαρο, μία θέση στην ιστορία. Μπορεί ο Μίλερ να βρήκε δίχτυα, αλλά χρειάστηκε 82 ολόκληρα λεπτά για να το καταφέρει απέναντι στον πολύ πιο άπειρο, Κέρμπελ. Μάλιστα, η μοίρα τα έφερε έτσι, που η Μπάγερν Μονάχου, έγινε η ομάδα που συνάντησε περισσότερες φορές στην καριέρα του, ο διεθνής άσος, αφού την αντιμετώπισε σε συνολικά 41 παιχνίδια.



Η ώρα των τίτλων!

Παρότι η Άιντραχτ δεν αποτελούσε ένα από τα φαβορί του πρωταθλήματος, όπως αποδείχτηκε από το γεγονός ότι σε 19 χρόνια παρουσίας, ο Κέρμπελ δεν κατάφερε να αναδειχθεί πρωταθλητής της χώρας, οι τίτλοι δεν άργησαν να έρθουν. Συγκεκριμένα, την περίοδο 1973/74, οι «αετοί» θα κατακτήσουν το πρώτο τους κύπελλο Γερμανίας στην ιστορία τους, για να ακολουθήσουν ακόμα τρία, όλα με τον έμπειρο στόπερ. Αξιοσημείωτο δε, είναι ότι αυτές οι τέσσερις διακρίσεις ήταν και οι μοναδικές από αυτό τον θεσμό μέχρι το 2017/18, όταν η ομάδα του Νίκο Κόβατς θα φτάσει και πάλι στην κορυφή.

Φυσικά, αυτές δεν ήταν οι μεγαλύτερες επιτυχίες για τον αναντικατάστατο κεντρικό αμυντικό, καθώς το 1979/80, θα γίνει μέλος σε μία από τις πιο «χρυσές» σελίδες του συλλόγου της Φρανκφούρτης. Ο, κατά έξι χρόνια νεότερος, Φρεντ Σάουμπ θα σκοράρει το γκολ που ήθελε η Άιντραχτ για να ανατρέψει το 3-2 του πρώτου αγώνα απέναντι στην Γκλάντμπαχ και ο τίτλος θα καταλήξει στα χέρια του Κέρμπελ. Αυτός ήταν ο δεύτερος και τελευταίος ευρωπαϊκός τίτλος της γερμανικής ομάδας, μετά την κατάκτηση του UEFA Intertoto Cup του 1967 αλλά και ο τρίτος τελικός, μαζί με τον διασυρμό με 7-3 (!), στο Κύπελλο Πρωταθλητριών κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης το 1960.



Η ευλογία των μπαράζ και το σημαντικότερο γκολ της καριέρας του!

Μέσα σε αυτά τα χρόνια, ο γεννημένος στο Ντόσενχειμ ποδοσφαιριστής, ένιωσε αρκετά ξεχωριστά συναισθήματα αφού είδε την ομάδα να φιγουράρει στις υψηλότερες θέσεις της βαθμολογίας αλλά και να φτάνει μία «ανάσα» πριν τον υποβιβασμό. Συγκλονιστική, είναι η πορεία της 17ης χρονιάς του στην Φρανκφούρτη (1988/89), όταν θα δει ότι, μόλις τέσσερα γκολ, αλλά και το δικό του τέρμα για το 1-1 στην έδρα του Ανόβερο, θα προσφέρουν μία θέση στα μπαράζ. Εκεί, με το εκτός έδρας γκολ του Φρανκ Σούλτς κόντρα στην Σααρμπρύκεν, θα καταφέρει να διεκδικήσει την υψηλότερη θέση της θητείας του (3η) στην επόμενη χρονιά.

Ωστόσο, όπως έχει πει και ο ίδιος, η σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα του, ήταν το νικητήριο γκολ του τελικού κυπέλλου Γερμανίας το 1975. Συγκεκριμένα, παρότι η Ντούισμπουργκ είχε δυσκολέψει τους «αετούς», το 57ο λεπτό της αναμέτρησης, έμεινε για πάντα στην μνήμη του 65χρονου, σήμερα, Κέρμπελ. Εκείνη η στιγμή, ήταν που θα έκρινε το ματς και σε συνδυασμό με την ανεπανάληπτη εμφάνιση που έκανε, διατηρώντας το μηδέν στην άμυνα, αναδείχθηκε και πολυτιμότερος παίχτης του αγώνα.



Η κάρτα που στέρησε την απόλυτη αποθέωση…

Φυσικά, το φινάλε για έναν ποδοσφαιριστή δεν είναι πάντα όπως θα το περιμένει. Έτσι συνέβη και για τον «Τσάρλι», ο οποίος σχεδίαζε να βάλει τέλος στην καριέρα του, μέσα στο «Κόμερτσμπανκ Αρένα» την τελευταία αγωνιστική κόντρα στην Στουτγάρδη. Εκεί θα συμπλήρωνε και τις 603 εμφανίσεις μέσα στους αγωνιστικούς χώρους και θα μοιραζόταν το απίστευτο ρεκόρ του, μαζί με τους φιλάθλους της ομάδας, με τους οποίους είχε γίνει «ένα». Τελικά, ο διαιτητής Michael Prengel, είχε διαφορετική άποψη. Στο προτελευταίο παιχνίδι, στην έδρα της Ζανκτ Πάουλι, ο 36χρονος Κέμπρελ θα δεχτεί την κίτρινη κάρτα, συμπληρώνοντας τις τέσσερις, κάτι που σήμαινε ότι δεν θα μπορούσε να δώσει το παρών στο επόμενο παιχνίδι.

Αυτό θα ήταν το τελευταίο 90λεπτο της καριέρας του, με το κοντέρ να σταματάει στον αριθμό 602, ο οποίος παραμένει απροσπέλαστος, μέχρι και σήμερα. Ο μόνος που προσπάθησε να τον φτάσει με ένα χρόνο παραπάνω πορείας στα γήπεδα, ήταν ο Μάνφερτ Καλτζ του Αμβούργου με 581 εμφανίσεις. Ωστόσο, δεν γινόταν τα παπούτσια του να «κρεμαστούν» δίχως να έχουν πατήσει μία τελευταία φορά, το γήπεδο που πέρασε όλη του την ζωή. Στις 6 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθεί φιλική αναμέτρηση προς τιμήν του, ανάμεσα στην ομάδα του και την Μπάγερν Μονάχου.



Η απουσία του από την εθνική ομάδα σε μεγάλη διοργάνωση, παρότι αποτελούσε έναν από τους μεγαλύτερους αμυντικούς που «γέννησε» η Γερμανία, δικαιολογείται από τα μεγάλα ονόματα που υπήρχαν στην θέση του. Η πίστη στο σήμα της Άιντραχτ και η μόνιμη φιγούρα του πάνω στο χορτάρι του γηπέδου, κουμπώνει άψογα με το εκπληκτικό ρεκόρ του. Εκείνη την μέρα, όμως, ο Καρλ-Χάινς ή αλλιώς «Τσάρλι» Κέρμπελ έκανε τους «αετούς» να… δακρύσουν!

Επιμέλεια: Νότης Χάλαρης